Dolce far niente

Nieuwe Rijn, Leiden

Immortelle IX

Op `t hoekje van de Hooigracht

En van den Nieuwen Rijn,

Daar zwoer hij, dat hij zijn leven lang

Mijn boezemvriend zou zijn.

En halverwegen tusschen

De Vink en de Haagsche Schouw,

Daar brak hij, zes weken later zoowat,

Den eed van vriendentrouw.

Hogewoerd, Leiden

Des zangers min (Fragment)

De morgendamp hangt over 't veld,

En kleurt den herfstdraad wit.

Voor 't venster op de Hoogewoerd

Een minnedichter zit.

Een dichter, die gewoon is, om

Na d' afloop van 't ontbijt,

Een lied te tokklen op de harp,

Zijn liefje toegewijd.

Niet, dat hij echt een liefje heeft;

Hij stelt het zich maar voor.

Dat doen minnedichters meer;

Daar zijn ze dichters voor.

Piet Paaltjens (14 februari 1835 – 19 januari 1894)

Standbeeld in Leiden door Auke Hettema, 1960

De Franse schrijver Patrick Modiano werd geboren in Boulogne-Billancourt op 30 juli 1945. Zie ook alle tags voor Patrick Mondiano op dit blog.

Uit: Une jeunesse

“Les enfants jouent dans le jardin et ce sera bientôt l’heure de la partie d’échecs quotidienne.

— On lui retire son plâtre demain matin, dit Odile. Elle et Louis sont assis sur la terrasse du chalet et observent de loin leur fille et leur fils qui courent à travers la pelouse avec les trois enfants de Viterdo. Leur fils, âgé de cinq ans, porte un plâtre au bras gauche, mais cela ne semble pas le gêner.

— Depuis combien de temps porte-t-il ce plâtre? demande Louis.

— Presque un mois.

Il avait glissé d’une balançoire et l’on s’était aperçu au bout d’une semaine qu’il souffrait d’une fracture.

— Je vais prendre un bain, dit Odile.

Elle monte au premier étage. A son retour, ils commenceront la partie d’échecs. Il entend couler l’eau du bain.

De l’autre côté de la route, derrière la rangée de sapins, le bâtiment du téléphérique ressemble à la petite gare d’une station thermale. L’un des premiers téléphériques que l’on ait construits en France, paraît-il. Louis le suit des yeux, qui gravit lentement la pente du Foraz et le rouge vif de sa cabine tranche sur le vert de la montagne en été. Les enfants se sont faufilés entre les sapins et vont à bicyclette sur le rond-point ombragé, près du bâtiment du téléphérique.

Hier, Louis a décloué de la façade du chalet la plaque de bois où il était écrit en caractères blancs : SUNNY HOME. Elle traîne par terre, devant la porte-fenêtre. Il y a douze ans, quand ils achetèrent le chalet et le transformèrent en home d’enfants, ils ne savaient pas très bien comment l’appeler. Odile préférait un nom français : Les Lutins ou Les Diablerets, mais Louis pensait qu’un nom anglais était plus élégant et attirerait la clientèle. Ils avaient fini par choisir Sunny Home.”

Patrick Modiano (Boulogne-Billancourt, 30 juli 1945)

De Engelse dichteres en schrijfster Emily Brontë werd geboren in Thornton in Yorkshire op 30 juli 1818. Zie ook alle tags voor Emily Brontë op dit blog.

High waving heather 'neath stormy blasts bending

High waving heather 'neath stormy blasts bending,
Midnight and moonlight and bright shining stars,
Darkness and glory rejoicingly blending,
Earth rising to heaven and heaven descending,
Man's spirit away from its drear dungeon sending,
Bursting the fetters and breaking the bars.

All down the mountain sides wild forests lending
One mighty voice to the life-giving wind,
Rivers their banks in their jubilee rending,
Fast through the valleys a reckless course wending,
Wider and deeper their waters extending,
Leaving a desolate desert behind.

Shining and lowering and swelling and dying,
Changing forever from midnight to noon;
Roaring like thunder, like soft music sighing,
Shadows on shadows advancing and flying,
Lighning-bright flashes the deep gloom defying,
Coming as swiftly and fading as soon.

A Little Budding Rose

It was a little budding rose,
Round like a fairy globe,
And shyly did its leaves unclose
Hid in their mossy robe,
But sweet was the slight and spicy smell
It breathed from its heart invisible.

The rose is blasted, withered, blighted,
Its root has felt a worm,
And like a heart beloved and slighted,
Failed, faded, shrunk its form.
Bud of beauty, bonnie flower,
I stole thee from thy natal bower.

I was the worm that withered thee,
Thy tears of dew all fell for me;
Leaf and stalk and rose are gone,
Exile earth they died upon.
Yes, that last breath of balmy scent
With alien breezes sadly blent!

'Fall, leaves, fall'

Fall, leaves, fall; die, flowers, away;
Lengthen night and shorten day;
Every leaf speaks bliss to me
Fluttering from the autumn tree.

I shall smile when wreaths of snow
Blossom where the rose should grow;
I shall sing when night's decay
Ushers in a drearier day.

Emily Brontë (30 juli 1818 - 19 december 1848)

Dorothy Black als Emily Brontë in het toneelstuk “The Brontës” door Alfred Sangster

De Nederlandse schrijfster Pauline van der Lans werd geboren op 30 juli 1963 in Den Haag. Zie ook alle tags voor Pauline van der Lans op dit blog.

Uit: Een recente ergernis

“Dat babyboomers op zaterdagochtend voordringen bij de kassa van Albert Heijn, is een behoorlijke ergernis. Meestal zijn het mannen. Babyboomers met een tweede leg. Ik vermoed dat vrouwlief hem en de kinderen het huis heeft uitgeschopt, zodat zij thuis de tafel kan dekken en een zaterdags wasje in de machine kan doen. Of, en dat zou me milder stemmen, ze draait zich nog even om in bed. Die rondrennende kinderen zijn storend, maar niet vervelend. Het zijn kinderen. Die horen te rennen en te storen. Maar dan die vaders. Ik noem hen voor het gemak maar even de ‘BESSEN’: Bilspleten En Slaapkruinen.

De zure BESSEN staren ongewassen en chagrijnig op het boodschappenbriefje, en smijten product na product in hun karretje. Soms krijgt dat karretje alvast een zet naar de volgende gang. Dan moeten ze nog even bij de wijn kijken. En dat ik er dan aankom, nietsvermoedende klant met een mandje, dat interesseert hen niet. Ook niet dat ik hun karretje tegen mijn schenen krijg. Ze zetten me klem bij de kaas, grijpen voor me langs naar de beste bananen, kapen het laatste versgebakken brood voor mijn neus weg, en hurken met behaarde bilspleten te dicht naast mij om koffie van de Euroshopper weg te graaien. Op het werk graaiers, ook bij Albert Heijn graaiers. Vroeger stemden ze PSP. Maar dat was vroeger.”

Pauline van der Lans (Den Haag, 30 juli 1963)

Zie voor nog meer schrijvers van de 30^e juli ook mijn blog van 30 juli 2012 en eveneens mijn blog van 30 juli 2011 deel 2.

30-07-2013 om 16:24 geschreven door Romenu