De Spaanse schrijver José Carlos Somoza werd geboren in Havana, Cuba op 13 november 1959. Zie ook alle tags voor José Carlos Somoza op dit blog.

Uit: Zig Zag (Vertaald door Lisa Dillman)

„And that was what was so strange.

People thought she was too perfect. Too intelligent and too worthy to be working in a mediocre physics department at a business-oriented university like Alighieri, where no one truly cared about physics. Her colleagues were sure that she could have had her pick of careers: a post at the Spanish National Research Council, a tenured professorship at a public university, or some important role at a prestigious center abroad. Elisa was wasted at Alighieri. Then, too, no theory (and physicists love theories) adequately explained why, at thirty-two, almost thirty-three (her birthday was in April, just a month away), Elisa was unattached, had no close friends, and yet seemed perfectly happy. She appeared to have all she wanted in life. No one knew of any boyfriends (or girlfriends), and her friendships were limited to colleagues with whom she rarely if ever spent free time. She wasn't conceited or even arrogant despite her obvious good looks. And although she accentuated her attractiveness by wearing a whole range of perfectly tailored designer clothes that often made her look downright provocative, she never seemed to be trying to hard to attract the attention of men (who often turned to gawk when she passed) with the clothes she wore. Elisa spoke only about her profession, was courteous, and always smiled. The Elisa Mystery was unfathomable.

Occasionally, she seemed unsettled. It was nothing concrete: maybe a look, or a momentary dullness in her brown eyes, or just a feeling she gave people after a quick conversation. As though she was hiding something. Those who thought they knew her-Noriega, the department chair, among others-thought it was probably best that she never reveal her secret. For whatever reason, some people, regardless of how insignificant their role in others' lives, or how few close moments they've shared, are unforgettable. Elisa Robledo was one of them, and people wanted it to stay that way.”

José Carlos Somoza (Havana, 13 november 1959)

De Nederlandse schrijfster Inez van Dullemen werd op 13 november 1925 in Amsterdam geboren. Zie ook alle tags voor Inez van Dullemen op dit blog.

Uit: Vroeger is dood

“In 2005 overleed mijn broer. Ik hoorde het op mijn werk, in Amersfoort. Twee uur later was ik in het ZMC. Ik wilde mijn broer zien. Dat kon niet. Geen tijd, hij moest naar het uitvaartcentrum. Dan had ik maar eerder moeten komen. Ik werd woedend en men zag dat. De vertegenwoordigster van het uitvaartcentrum besloot uiteindelijk dat ik nog even mocht kijken. Een gunst want er was een tijdschema. Maar of wij dan wel snel de kamer wilden leeghalen want er waren andere patiënten.“

(…)

“Aan alles komt een eind,” zei de dokter. En zo is het ook, aan alles komt telkens weer een eind. Ik begreep dat het einde van Arnold Abraham, mijn vader, gekomen was toen ik twee verpleeghulpen met witte plastic boezelaars voor de deur van het sterfkamertje zag staan. “U bent net te laat,” zeiden ze tegen mij.

“Was er iemand bij hem? ”vroeg ik.

“Nee”, zeiden ze, maar dat is dikwijls zo: je licht je hielen en opeens zijn ze dood. Er zijn er, die willen er alleen tussenuit.”

Ik ging naar binnen en zag dat het zo was. De zuurstofpomp was afgekoppeld. Zijn handen koelden al af, zijn mond stond open. (Open je mond, oude man, had de dood gezegd, je uur is gekomen, en de oude man had zijn mond geopend en de dood was naar binnen gesprongen in het zwarte gat en het gat bleef openstaan en alles daarbinnen verstijfde, de tong, de zachte huig, de zenuwen, de bloedlichaampjes: de af en aan gaande loodsbootjes op de rivier van het bloed – overal kwam de dood, hij vergat niets.)

Inez van Dullemen (Amsterdam, 13 november 1925)

De Duitse dichter,schrijver en vertaler Timo Berger werd geboren op 13 november1974in Stuttgart. Zie ook alle tags voor Timo Berger op dit blog

Bringservice

Die Affen am Fenster, morgens
hinterm Milchglas, wissen
die Abfälle dieser Küchen
sind deliziös und erreichbar

Über der Loggia liegt kein scharfer
Alarm, auch wenn die Kolibris
im Tiefflug ihre Faden
Zungen in Honigtöpfe tauchen

Zu einem Frühstück nach Fitnessfibel
gehören Baummelonen in Scheiben
Zuckeraustauschstoffe, die Schlag
Zeile des Jornal do Brasil:

Niemand entführt dich
in die Nordstadt. Ein paar Füße
kosten nicht die Welt. Und wozu
haben die Märkte hier Delivery?

Timo Berger (Stuttgart, 13 november 1974)

De Nederlandse schrijfster, columniste en radiopresentatrice Hadjar Benmiloud werd geboren in Amsterdam op 13 november 1989. Zie ook alle tags voor Hadjar Benmiloud op dit blog.

Uit: Überpuber

“Dan zullen ook de effecten op grote schaal te merken zijn. Veel banen komen vrij, want er zijn geen relatietherapeuten en woordvoerders meer nodig en de economie zal een kleine recessie doormaken. Tot een depressie komt het echter niet, want al gauw zal de overbevolking zijn opgelost. Er wordt geen belasting meer betaald en dus stort de zorgsector ineen. Voor zieke en oude mensen wordt niet meer gezorgd en ze gaan dood. Dat is fijn, want we kunnen geen zwakke schakels gebruiken in de nieuwe, Blafistische maatschappij. Langdurige, zenuwslopende ruzies bestaan niet meer, want iedereen moordt elkaar gewoon uit. Het resultaat? Iedereen is rijk en gelukkig. Ruzie en oorlog behoren tot het verleden, want moorden is veel simpeler geworden en heeft geen jarenlange conflicten meer tot gevolg.

Ik weet zeker dat ik de Nobelprijs voor wereldvrede krijg als het lukt mijn plan ten uitvoer te brengen. Ik denk zelfs dat die prijs wordt afgeschaft, omdat er toch niemand meer aan mij kan tippen.

Hoewel ik zelf mijn plan briljant vind, zoals al mijn plannen eigenlijk, zijn er een paar vervelende Christenen die het niet met mij eens zijn. Ze beweren zelfs wel eens dat ik een moordlustig en egoïstisch persoon ben. Belachelijk natuurlijk, want ik pleit voor wereldvrede en eerlijkheid, dat snapt iedereen.”

Hadjar Benmiloud (Amsterdam, 13 november 1989)

De Nederlandse dichter, journalist en columnist Nico Scheepmaker werd geboren in Amsterdam op 13 november 1930. Zie ook alle tags voor Nico Scheepmaker op dit blog.

Een staande plant

Zul je beloven dat je ouder wordt,
ouder dan ik, omdat ik zonder jou
het leven toch als tijdverlies beschouw?
Een staande plant waarvan de bloem verdort?

Ik blijf wel leven, dat is geen probleem:
nieuwgierigheid drijft mij al jaren voort.
Maar zonder jou word ik niet meer gehoord
en raak ik van mijn eigen ik vervreemd.

Het lijkt wat egoistisch dat ik wil
dat jij als laatste van ons achterblijft,
met stilte om je heen van jou alleen.

Maar tussen jou en mij is een verschil,
want jij bent jonger, jij kunt ergens heen
waar ons verleden langzaam overdrijft.

Nico Scheepmaker (13 november 1930 - 5 april 1990)

De Schotse schrijver Robert Louis Stevenson werd geboren in het Schotse Edinburgh op 13 november 1850. Zie ook alle tags voor Robert Louis Stevenson op dit blog.

An English Breeze

Up with the sun, the breeze arose,
Across the talking corn she goes,
And smooth she rustles far and wide
Through all the voiceful countryside.

Through all the land her tale she tells;
She spins, she tosses, she compels
The kites, the clouds, the windmill sails
And all the trees in all the dales.

God calls us, and the day prepares
With nimble, gay and gracious airs:
And from Penzance to Maidenhead
The roads last night He watered.

God calls us from inglorious ease,
Forth and to travel with the breeze
While, swift and singing, smooth and strong
She gallops by the fields along.

Escape at Bedtime

The lights from the parlour and kitchen shone out
Through the blinds and the windows and bars;
And high overhead and all moving about,
There were thousands of millions of stars.
There ne'er were such thousands of leaves on a tree,
Nor of people in church or the Park,
As the crowds of the stars that looked down upon me,
And that glittered and winked in the dark.

The Dog, and the Plough, and the Hunter, and all,
And the star of the sailor, and Mars,
These shown in the sky, and the pail by the wall
Would be half full of water and stars.
They saw me at last, and they chased me with cries,
And they soon had me packed into bed;
But the glory kept shining and bright in my eyes,
And the stars going round in my head.

Robert Louis Stevenson (13 november 1850 – 3 december 1894)

Portret door Girolamo Pieri Nerli, 1892

Zie voor nog meer schrijvers van de 13e november ook mijn blog van 13 november 2011 deel 1 en eveneens deel 2 en ook deel 3.

13-11-2013 om 18:54 geschreven door Romenu