De Nederlandse schrijver, essayist, columnist en vertaler Bas Heijne werd geboren op 9 januari 1960 in Nijmegen. Zie ook alle tags voor Bas Heijne op dit blog.
Uit: Hollandse Mandela's (Hollandse toestanden)
“Botte macho's leren door het wufte gedrag van hun voetbalidool Beckham hun vrouwelijke kant ontdekken. Door het optreden van Ayaan rukken islamitische meisjes eindelijk die vervloekte sluier af. Voor de pleitbezorgers van de sterrencultuur was Fortuyn geen hopeloze ontsporing maar een nieuwe dageraad. Dit nieuwe soort politicus moet het niet langer van een verouderde partijpolitiek hebben, hij opereert per definitie buiten de enge marges van de traditionele Haagse cultuur. IJdel en narcistisch? Doet er niet toe - dat zijn we immers allemaal. Wie niets te vertellen heeft, valt vanzelf wel door de mand. Het klinkt goed, maar het is onzin. Keer op keer wordt nu vastgesteld dat de media en de rest van Nederland zich de afgelopen jaren steeds weer druk hebben gemaakt over niets. Talloos zijn de affaires die op het moment zelf vol betekenis leken - en toen ineens helemaal niet meer. De affaire-Margarita, de affaire-Lubbers, de affaire-Oudkerk, de ontelbare affaires van de lpf; het ging nergens over en gaat nergens over, maar op het moment zelf loopt iedereen te hoop. Waarom? Omdat het om persoonlijke affaires gaat met de schijn van een publiek belang, en dat zijn de enige affaires waar men zich in Nederland nog druk over kan maken. Daarom zijn we zo gek op parlementaire enquêtes; de enige manier waarop van abstract wanbestuur op televisie nog wat persoonlijk drama gemaakt kan worden. Het effect van die verslaving aan het persoonlijke is dat over de zaak zelf nooit meer wordt gesproken. Die dient alleen als excuus voor roddelzucht. Wat is eigenlijk het verschil tussen de gestolen tas van Margarita, waaraan nova een halve uitzending besteedde, het filmpje van Ayaan en het tienpuntenplan van Wilders? Volgens de overtuiging van de sociologen zou onze belangstelling voor deze fenomenen vanzelf naar de achterliggende kwesties moeten leiden; via het persoonlijke naar het publieke.”
Bas Heijne (Nijmegen, 9 januari 1960)
De Duitse schrijver Benjamin Lebert werd geboren op 9 januari 1982 in Freiburg im Breisgau. Zie ook alle tags voor Benjamin Lebert op dit blog.
Uit: Der Vogel ist ein Rabe
„Er zijn sociologen die de cultus van het persoonlijke huldigen. De vereenzelviging van het publiek met een mediaster leidt vanzelf tot een verdere vereenzelviging met hun ideeën of de zaak waar ze voor staan. Botte macho's leren door het wufte gedrag van hun voetbalidool Weitere vereinzelte Gestalten. Der Zug hat jetzt sechs Minuten Verspätung. Es ist der Zug, der mich nach einem kurzen Besuch bei meinen Eitern wieder nach Berlin bringen wird. Dahin, wo es leuchtet. Das hat man zumindest zu einer bestimmten Zeit gehört. Von allen Seiten. Von den ganzen Typen, die von Berlin geschwärmt haben: … du musst unbedingt dahin. Es ist wahnsinnig dort. Die Stadt, ich weiß nicht. Es bewegt sich alles. Flirrt. Die Luft ist keine Luft. Sie enthält Goldstaub. Man atmet Goldstaub, hörst du? Und die Mädchen! Sie sind unfassbar! Egal ob sie schon immer da waren oder erst vor kurzem gekommen sind. Man merkt, dass sie schon tierisch viel Goldstaub eingeatmet haben. Aber das alles stimmte nicht wirklich. Ich meine die Mädchen, die mir in Berlin über den Weg liefen, die meisten, waren tatsachlich unfassbar. Jedoch atmeten sie keinen Goldstaub. Die Luft, die sie durch ihre wunderschönen Nasen einsogen, war Sehnsucht. Und das war nicht nur hei den Mädchen so. Ich starre auf die Anzeigetafel. 22:29 Uhr. Es kann nicht mehr lange dauern. Ich muss an die drei Tage zurückdenken, die ich nun in München verbracht habe. Muss an meine Mutter denken. Sie ist Ärztin. Jeden Abend, wenn ich hei meinen Eltern übernachte, stellt sie mir ein weißes Schälchen mit geschnittenen Kiwi-Scheiben auf das Nachtkästchen. L)as hat sie früher schon getan. Und jetzt nervt es mich. Aber in Berlin muss ich trotzdem daran denken. Wenn ich zum Beispiel in einem Club bin und. die ganzen Leute sehe, die wie ich in die Stadt gekommen sind und wie wild tanzen. Alle mit diesem wartenden Blick in den Augen. Der sogar in dem dunklen Clublicht zu erkennen ist. Im Dunkeln vielleicht sogar erst richtig gut zu erkennen. ist. Wie reflektierende Katzenaugen.. Und ich frage mich dann, oh sie irgendwo jemanden haben, der ihnen, egal was passiert, noch immer geschnittene Kiwi-Scheiben auf das Nachtkästchen stellt.“
Benjamin Lebert (Freiburg im Breisgau, 9 januari 1982)
De Franse schrijfster Simone de Beauvoir werd geboren op 9 januari 1908 in Parijs. Zie ook alle tags voor Simone de Beauvoir op dit blog.
Uit: The Ethics of Ambiguity (Vertaald door Bernard Frechtman)
« Man’s unhappiness, says Descartes, is due to his having first been a child. And indeed the unfortunate choices which most men make can only beexplained by the fact that they have taken place on the basis of childhood.The child’s situation is characterized by his finding himself cast into a universe which he has not helped to establish, which has been fashioned without him, and which appears to him as an absolute to which he can only submit. In his eyes, human inventions, words, customs, and values are given facts, as inevitable as the sky and the trees. This means that the world in which he lives is a serious world, since the characteristic of the spirit of seriousness is to consider values as ready-made things. That does not mean that the child himself is serious. On the contrary, he is allowed to play, to expend his existence freely. In his child’s circle he feels that he can passionately pursue and joyfully attain goals which he has set up for himself.But if he fulfills this experience in all tranquillity, it is precisely because the domain open to his subjectivity seems insignificant and puerile in his own eyes. He feels himself happily irresponsible. The real world is that of adults where he is allowed only to respect and obey. The naive victim of the mirage of the for-others, he believes in the being of his parents and teachers. He takes them for the divinities which they vainly try to be and whose appearance they like to borrow before his ingenuous eyes. Rewards, punishments, prizes, words of praise or blame instill in him the conviction that there exist a good and an evil which like a sun and a moon exist as ends in themselves. In his universe of definite and substantial things, beneath the sovereign eyes of grown-up persons, he thinks that he too has being in a definite and substantial way. »
Simone de Beauvoir (9 januari 1908 – 14 april 1986)
De Nederlandse schrijver, columnist, scenarioschrijver en radiopresentator Theodor Holman werd geboren in Amsterdam op 9 januari 1953. Zie ook alle tags voor Theodor Holman op dit blog.
Uit: Pasteuning (Column)
“Mijn moeder had - zeker in de jaren vijftig - hetzelfde euvel als ik: ze had altijd vergeten de belangrijkste boodschappen te doen. Ze had dus bijvoorbeeld wel garen, lijm, bladmuziek, een elektrisch snoer en een leuke halsdoek gekocht, maar geen brood, kaas, melk, thee en eieren waarmee ze het gezin moest voeden. Gelukkig woonden wij schuin tegenover Pasteuning. Dus als mijn moeder ‘s - elke keer weer - ochtends achter haar gebrek aan boodschappen kwam, stak zij, nog in ochtendjas en met krulspelden in heur haar, de Willemsparkweg over om letterlijk het ‘broodnodige’ te kopen. In de jaren vijftig keek niemand daar van op. Ik geloof dat half Oud Zuid in ochtendjas boodschappen deed. Daardoor heb ik Pasteuning al die jaren als onze ‘bijkeuken’ beschouwd. In onze keuken hadden we nooit iets - bij Pasteuning was alles. Dat is voor mij al zo’n vijftig jaar zo. Terwijl mijn eigen keuken aan ernstig verval ging leiden - ik kook niet, dus ik kom er nooit - werd mijn ‘bijkeuken’ steeds sjieker. Door studie en een paar mislukte huwelijken was ik een tijdje weg uit de buurt, maar toen ik terugkwam, kon ik nog steeds alles bij Pasteuning kopen, maar zag ik ineens tevens uitstekende wijnen. En met Otto - die toen nog in de winkel stond - kon ik opeens diepzinnige gesprek kon ik opeens diepzinnige gesprekken voeren waar ik zeer van genoot.”
Theodor Holman (Amsterdam, 9 januari 1953)
De Noordierse schrijver en journalist Danny Morrison werd geboren op 9 januari 1953 in Belfast. Zie ook alle tags voor Danny Morrison op dit blog.
Uit: We Got Tonite
‘What are you thinking?’ asked Sarah. ‘I’m laughing at Jimmy what’s-his-name… Taylor. Did you see his face when Tonto jumped up on him!’ ‘I almost died,’ laughed Sarah, as she thought of the mucky paw marks which ran like hoofs up the front of Mr Taylor’s white pullover. They were caught up behind a familiar old wheezing bus that they often tried to avoid. The bus would bronchitically gasp at every stop and start. ‘I could swear I went to school in that old crock,’ said Jim. ‘Be careful. You’re giving your age away,’ joked Sarah. ‘And yours! I stole your friend’s beret on that bus and you cried because it didn’t belong to you!’ ‘I did not! Paula, don’t believe a word of it. Your father’s going senile!’ Jim laughed again, leaned forward, and slightly increased the volume on the radio and everyone gladly fell silent, as if they were sinking into a second sleep. Albinoni’s Adagio, appropriated by City Beat’s breakfast show presenter, Bob Mellows, provided the background music to a listener’s letter which led up to ‘Our Song’, one of the most popular items on the morning programme. ‘Well, listeners,’ Bob began. ‘Today’s letter is about two people whom the tumble of life brought together in the most unlikely of circumstances. We’ll call her Maureen and him Peter and, really, that’s all you need to know about their identities. And it’s Maureen who writes the letter."
Danny Morrison (Belfast, 9 januari 1953)
De Duitse dichter, schrijver, columnist en journalist Kurt Tucholsky werd geboren in Berlijn op 9 januari 1890. Zie ook alle tags voor Kurt Tucholsky op dit blog.
Frühling
Lenz! Dich hätten wir beinah vergessen! Frisch und kühn sprießt inmitten dem Randal indessen junges Grün.
Blätter stecken ihre zarten Spitzen hastend aus. wie sie schmuck auf ihren Ästen sitzen! Feucht und kraus!
Und sie sehen: Bunte Tumultanten! Militär! Sehen wildgewordene Adjutanten – Welch ein Heer!
Und sie sehen: Grad die falschen Leute packts Gericht. Doch die großen Diebe ... Heute? Heute nicht.
Und die jungen Blätter blitzen Und sie denken sich: Was mag das sein? Könnten sie, sie zögen ihre Spitzen schleunigst wieder ein –!
Kurt Tucholsky (9 januari 1890 - 21 december 1935)
De Amerikaanse schrijfster Anne Rivers Siddons werd geboren op 9 januari 1936 in Atlanta, Georgia. Zie ook alle tags voor Anne Rivers Siddons op dit blog.
Uit: Colony
“I thought. I thought of the slow yellow autumn in the swamp and the high honey sun of spring and the eternal silence of the marshes, and the shivering light on them, and the whisper of the spartina and sweet grass in the wind and the little liquid splashes of who-knew-what secret creatures entering that strange old place of blood-warm half earth, half water. I thought of the song of all the birds that I knew, and the soft singsong of the coffee-skinned women who sold their coiled sweet-grass baskets in the market and on Meeting Street. I thought of the glittering sun on the morning harbor and the spicy, somehow oriental smells from the dark old shops, and the rioting flowers everywhere, heavy tropical and exotic. I thought of the clop of horses' feet on cobblestones and the soft, sulking, wallowing surf of Sullivan's Island in August, and the countless small vistas of grace and charm wherever the eye fell; a garden door, a peeling old wall, an entire symmetrical world caught in a windowpane. Charlestone simply could not manage to offend the eye. I thought of the candy colors of the old houses in the sunset, and the dark secret churchyards with their tumbled stones, and the puresweet bells of Saint Michael's in the Sunday morning stillness. I thought of my tottering piles of books in the study at Belleau and the nights before the fire when my father told me of stars and butterflies and voyages, and the silver music of mathematics. I thought of hot, milky sweet coffee in the mornings, and the old kitchen around me, and Aurelia's gold smile and quick hands and eyes rich with love for me.”
Anne Rivers Siddons (Atlanta, 9 januari 1936)
Zie voor nog meer schrijvers van de 9e januari ook mijn blog van 9 januari 2011 deel 1 en ook deel twee en eveneens deel drie en ook deel vier.
09-01-2014 om 18:03
geschreven door Romenu
Tags:Bas Heijne, Benjamin Lebert, Simone de Beauvoir, Theodor Holman, Danny Morrison, Kurt Tucholsky, Anne Rivers Siddons, Romenu
|