De Franse toneelschrijver Pierre Augustin Caron de Beaumarchais werd geboren op 24 januari 1732 in Parijs. Zie ook mijn blog van 24 januari 2007 en ook mijn blog van 24 januari 2009.
Uit: Le barbier de Seville
Acte II, scène 15
BARTHOLO, ROSINE
BARTHOLO le regarde aller.
Il est enfin parti. (À part.) Dissimulons.
ROSINE
Convenez pourtant, Monsieur, qu'il est bien gai, ce jeune soldat ! À travers son ivresse, on voit qu'il ne manque ni d'esprit, ni d'une certaine éducation.
BARTHOLO
Heureux, m'amour, d'avoir pu nous en délivrer ! Mais n'es-tu pas un peu curieuse de lire avec moi le papier qu'il t'a remis ?
ROSINE
Quel papier ?
BARTHOLO
Celui qu'il a feint de ramasser pour te le faire accepter.
ROSINE
Bon ! c'est la lettre de mon cousin l'officier, qui était tombée de ma poche.
BARTHOLO
J'ai idée, moi, qu'il l'a tirée de la sienne.
ROSINE
Je l'ai très bien reconnue.
BARTHOLO
Qu'est-ce qu'il te coûte d'y regarder ?
ROSINE
Je ne sais pas seulement ce que j'en ai fait.
BARTHOLO, montrant la pochette.
Tu l'as mise là.
ROSINE
Ah ! ah ! par distraction.
BARTHOLO
Ah ! sûrement. Tu vas voir que ce sera quelque folie.
ROSINE, à part.
Si je ne le mets pas en colère, il n'y aura pas moyen de refuser.
BARTHOLO
Donne donc, mon coeur.
De Beaumarchais (24 januari 1732 - 18 mei 1799)
Standbeeld in Parijs
De Engelse dichter en edelman Charles Sackville werd geboren op 24 januari 1638. Zie ook mijn blog van 24 januari 2007 en ook mijn blog van 24 januari 2009.
Proud With the Spoils of Royal Cully
Proud with the spoils of royal cully,
With false pretence to wit and parts,
She swaggers like a batter'd bully
To try the tempers of men's hearts.
Tho' she appears as gay and fine
As jet and gems and paint can make her,
She ne'er shall win a heart like mine --
The devil or Sir Davy take her.
Her bed is like the Scripture feast,
Where none who were invited came,
So disappointed of her guest,
She took up with the blind and lame.
Charles Sackville (24 januari 1638 29 januari 1706)
Portret door Godfrey Kneller ui 1694, National Portrait Gallery, London
De Engelse dichter John Donne werd ergens tussen 24 januari en 19 juni 1572 geboren in Londen. Zie ook mijn blog van 24 januari 2007 en ook mijn blog van 24 januari 2008 en ook mijn blog van 24 januari 2009.
Holy Sonnet I: Thou Hast Made Me
Thou hast made me, and shall thy work decay?
Repair me now, for now mine end doth haste;
I run to death, and death meets me as fast,
And all my pleasures are like yesterday.
I dare not move my dim eyes any way,
Despair behind, and death before doth cast
Such terror, and my feeble flesh doth waste
By sin in it, which it towards hell doth weigh.
Only thou art above, and when towards thee
By thy leave I can look, I rise again;
But our old subtle foe so tempteth me
That not one hour myself I can sustain.
Thy grace may wing me to prevent his art,
And thou like adamant draw mine iron heart.
John Donne (24 januari 1572 31 maart 1631)
Icoon van Br. Robert Lentz, OFM
De Engelse schrijfster Frances Moore Brooke werd geboren op 24 januari 1724 in Claypole, Lincolnshire. Zie ook mijn blog van 24 januari 2009.
Uit: The History of Emily Montague
I have this moment your letter, my dear; I am happy to hear my mother has been amus'd at Bath, and not at all surpriz'd to find she rivals you in your conquests. By the way, I am not sure she is not
handsomer, notwithstanding you tell me you are handsomer than ever: I am astonish'd she will lead a tall daughter about with her thus, to let people into a secret they would never suspect, that she is past five and twenty.
You are a foolish girl, Lucy: do you think I have not more pleasure in continuing to my mother, by coming hither, the little indulgencies of life, than I could have had by enjoying them myself? pray reconcile her to my absence, and assure her she will make me happier by jovially enjoying the trifle I have assign'd to her use, than by procuring me the wealth of a Nabob, in which she was to have no share.
But to return; you really, Lucy, ask me such a million of questions, 'tis impossible to know which to answer first; the country, the convents, the balls, the ladies, the beaux--'tis a history, not a letter, you demand, and it will take me a twelvemonth to satisfy your curiosity.
Where shall I begin? certainly with what must first strike a soldier: I have seen then the spot where the amiable hero expir'd in the arms of victory; have traced him step by step with equal astonishment and admiration: 'tis here alone it is possible to form an adequate idea of an enterprize, the difficulties of which must have destroy'd hope itself had they been foreseen.
The country is a very fine one: you see here not only the _beautiful_ which it has in common with Europe, but the _great sublime_ to an amazing degree; every object here is magnificent: the very people seem almost another species, if we compare them with the French from whom they are descended.
Frances Brooke (12 januari 1724 23 januari 1789)
De Engelse dichter en toneelschrijver William Congreve werd geboren in Bardsey op 24 januari 1670. Hij is vooral bekend als een dichter van de comedy of manners. Congreves vader, een luitenant, was in Ierland gestationeerd, en de jonge Congreve ging in Kilkenny naar school; in 1686 ging hij aan Trinity College in Dublin klassieke filologie studeren. Door de nakende Glorious Revolution moest hij in 1688 naar Engeland uitwijken, waarna hij naar Londen verhuisde. In 1691 studeerde hij er recht.
Kort daarop begon hij toneelwerken te schrijven, na in 1692 het prozawerkje Incognita te hebben gepubliceerd. Hij was bevriend geraakt met John Dryden, die hem onder zijn hoede nam en in wiens vertaling van Juvenalis hij een satire voor zijn rekening nam. Naar eigen zeggen had Congreve reeds in 1690 zijn komedie The Old Bachelor geschreven; met de steun van Dryden werd het werk in 1693 opgevoerd, hetgeen zijn doorbraak betekende.
A Hue And Cry After Fair Amoret
Fair Amoret is gone astray--
Pursue and seek her, ev'ry lover;
I'll tell the signs by which you may
The wand'ring Shepherdess discover.
Coquette and coy at once her air,
Both studied, tho' both seem neglected;
Careless she is, with artful care,
Affecting to seem unaffected.
With skill her eyes dart ev'ry glance,
Yet change so soon you'd ne'er suspect them,
For she'd persuade they wound by chance,
Tho' certain aim and art direct them.
She likes herself, yet others hates
For that which in herself she prizes;
And, while she laughs at them, forgets
She is the thing that she despises.
William Congreve (24 januari 1670 19 januari 1729)
Portret uit het atelier van Godfrey Kneller, 1709
24-01-2010 om 20:14
geschreven door Romenu
|