De Nederlandse dichter en schrijver Willem Frederik Hermans werd geboren op 1 september 1921 in Amsterdam. Zie ook mijn blog van 1 september 2010 en eveneens alle tags voor W. F. Hermans op dit blog.

Uit: Nooit meer slapen

“– Ik heb Noren ontmoet die zich tegen mij verontschuldigden, die zeiden dat in Londen alles veel beter is dan in Oslo. Maar zo praten Nederlanders ook tegen buitenlanders. Ik heb eens in de trein een Nederlander meegemaakt die het Nederlandse wapen in zijn paspoort aan een Spanjaard liet zien. You see this? zei hij. Dutch lion. Now just dog.
In Spanje! Een land waartegen we tachtig jaar oorlog hebben gevoerd.
– Weet je, zegt Arne, wij leven hier in een land dat, tot zestig jaar geleden, zelden helemaal zelfstandig geweest is.
Eerst onder de Denen, toen onder de Zweden. Onze taal telt in de wereld nauwelijks mee. Iedere student moet Engels, Frans en Duits kennen. Zonder die talen zou je geen enkele academische studie kunnen voltooien. Onze eigen taal wordt daardoor een soort lagere taal, een leerlingentaal.
De hoogste wijsheid is in vreemde talen geschreven. De leermeesters spreken tot ons in het Engels, in Engelse leerboeken. Een taal die wij wel goed kunnen lezen, maar toch meestal niet zonder fouten spreken of schrijven. Ik merk het zelfs al op dit ogenblik, nu ik jou dit probeer uit te leggen. Kon ik Noors tegen jou spreken, mijn woordkeus zou meer subtiel, meer nauwkeurig zijn.
– Ik begrijp je heel goed.
– Toch, wie een taal spreekt die zijn moedertaal niet is, die wordt naar beneden gedrukt, onherroepelijk. Waarom hebben gekoloniseerde volkeren zoals negers, indianen, enzovoort de reputatie gekregen dat ze zo kinderlijk zijn? Omdat zij gedwongen waren tegen hun meesters talen te spreken die zij niet goed kenden.”

W. F. Hermans (1 september 1921 – 27 april 1995)

De Belgische schrijver Hubert Lampo werd op 1 september 1920 geboren in Het Kiel, Antwerpen. Zie ook mijn blog van 1 september 2010 en eveneens alle tags voor Hubert Lampo op dit blog.

Uit: De ruiter op de wolken

“[...] zijn hele bestaan had hij van de eerste dag af op de toonaard van haar tegenwoordigheid afgestemd. [...] Geen vreugde wilde hij nog genieten, waarbij zij niet betrokken was: de toekomst, zijn studie, zelfs de verhouding tot zijn vader, zijn oudere broer en de gedachte aan zijn vroeg gestorven moeder verwierf gestalte in de droomsfeer van hun verhouding, waarvan de broosheid hem echter met angst vervulde, zonder dat hij, de dichterlijke adolescent van weleer, deze angst onder woorden kon brengen. En ofschoon hij geestelijk rijper was dan zij, of het zich althans inbeeldde, had hij zich steeds de mindere gevoeld tegenover haar matte ontoegankelijkheid, waarop zijn spontaneïteit afstuitte als de wind op een dichtgevroren rivier. Het deed hem pijn, een pijn die hij, trouw aan zijn leeftijd, koesterde als een schoon bezit, dat zij blind bleef voor de ontdekking van het beloofde land, doch zich anderzijds leende en hem zelfs stilzwijgend aanzette tot handtastelijkheden, die hem achteraf met misprijzen doorschrijnden [...]. Toch had hij zich kranig weten te houden [...] want terughoudendheid of vrees scheen zij in dergelijke momenten niet meer te kennen, of het voor haar geen onbekende wereld was, waarheen zij het verleidelijke pad hadden ingeslagen.”

Hubert Lampo (1 september 1920 - 12 juli 2006)

De Deense schrijver Peter Adolphsen werd geboren op 1 september 1972 in Århus. Zie ook mijn blog van 1 september 2010 en eveneens alle tags voor Peter Adolphsen op dit blog. 

Uit: The Brummstein (Vertaald door Charlotte Barslund)

„The constant orogeny of the Alps is causedby the breakup of the microcontinent Adriafrom Africa in the Jurassic, its subsequent rotation over the then existing Tethys Sea, and its collision with Eurasia; if we apply the famous met-aphor which depicts the Earth’s age as a calendar year, when dinosaurs become extinct on Boxing Day, hominids emerge on New Year’s Eve, and when, at the time of writing, ten seconds have passed since the Roman Empire’s five seconds expired, then these

events took place on December 19 and 23 respectively. In the West, the process of comprehending this vast expanse of time commenced just one and a half geological seconds ago with the publication in1788 of James Hutton’s Theory of the Earth

with its frequently quoted line: “No vestige of a beginning, no prospect of an end.” Shortly before that in the year1650, James Ussher, Archbishop of Armagh, haddated the completion of creation to Sunday, October23, 4004 BC, based on his analysis of Biblical sources,the Hebrew calendar, and astronomical calculations.

Today, however, in the era of radiometric dating, we are confident that creation began approximately 4.6 billion years ago—a period of time so immense that metaphors such as a single calendar year must serveas crutches for our thoughts.Mark Twain resorted to another image: if the full height of the Eiffel Tower represents the Earth’s age, then the human race appears as the final coat

of paint on the knob at the very top is applied. The journalist with the toothbrush moustache went on toask the logical follow-up question, but he was, however, reluctant to answer it: Was the tower built forthe sole purpose of applying this one coat of paint? “I dunno.” In an age where we seem to have acknowledged the purposelessness of our species, it’s tempting nevertheless to stress this anthropocentric view of being at the very top.“

Peter Adolphsen (Århus, 1 september 1972)

01-09-2012 om 00:00 geschreven door Romenu