De Engelse schrijver William Somerset Maugham werd geboren in Parijs op 25 januari 1874. Zie ook alle tags voor ook  William Somerset Maugham op dit blog.

Uit: The Land of Promis

„Nora opened her eyes to an unaccustomed consciousness of well-being. She was dimly aware that it had its origin in something deeper than mere physical comfort; but for the moment, in that state between sleeping and wakening, which still held her, it was enough to find that body and mind seemed rested.

Youth was reasserting itself. And it was only a short time ago that she had felt that never, never, could she by any possible chance feel young again. When one is young, one resents the reaction after any strain not purely physical as if it were a premature symptom of old age.

A ray of brilliant sunshine, which found its way through a gap in the drawn curtains, showed that it was long past the usual hour for rising. She smiled whimsically and closed her eyes once more. She remembered now that she was not in her own little room in the other wing of the house. The curtains proved that. How often in the ten years she had been with Miss Wickham had she begged that the staring white window blind, which decorated her one window, be replaced by curtains or even a blind of a dark tone that she might not be awakened by the first ray of light. She had even ventured to propose that the cost of such alterations be stopped out of her salary. Miss Wickham had refused to countenance any such innovation.

Three years before, when the offending blind had refused to hold together any longer, Nora had had a renewal of hope. But no! The new blind had been more glaringly white than its predecessor, which by contrast had taken on a grateful ivory tone in its old age. They had had one of their rare scenes at its advent. Nora had as a rule an admirable control of her naturally quick temper. But this had been too much.

"I might begin to understand your refusal if you ever entered my room. But since it would no more occur to you to do so than to visit the stables, I cannot see what possible difference it can make," Nora had stormed.“

William Somerset Maugham (25 januari 1874 – 16 december 1965)

Portret door Philip Steegman, 1931

De Engelse schrijfster Virginia Woolf werd geboren op 25 januari 1882 te Londen. Zie ook alle tags voor Virginia Woolf op dit blog.

Uit: A room of one's own

„Be that as it may, I could not help thinking, as I looked at the works of Shakespeare on the shelf, that the bishop was right at least in this; it would have been impossible, completely and entirely, for any woman to have written the plays of Shakespeare in the age of Shakespeare. Let me imagine, since facts are so hard to come by, what would have happened had Shakespeare had a wonderfully gifted sister, called Judith, let us say. Shakespeare himself went, very probably,—his mother was an heiress—to the grammar school, where he may have learnt Latin—Ovid, Virgil and Horace—and the elements of grammar and logic. He was, it is well known, a wild boy who poached rabbits, perhaps shot a deer, and had, rather sooner than he should have done, to marry a woman in the neighbourhood, who bore him a child rather quicker than was right. That escapade sent him to seek his fortune in London. He had, it seemed, a taste for the theatre; he began by holding horses at the stage door.

Very soon he got work in the theatre, became a successful actor, and lived at the hub of the universe, meeting everybody, knowing everybody, practising his art on the boards, exercising his wits in the streets, and even getting access to the palace of the queen. Meanwhile his extraordinarily gifted sister, let us suppose, remained at home. She was as adventurous, as imaginative, as agog to see the world as he was. But she was not sent to school. She had no chance of learning grammar and logic, let alone of reading Horace and Virgil. She picked up a book now and then, one of her brother’s perhaps, and read a few pages. But then her parents came in and told her to mend the stockings or mind the stew and not moon about with books and papers. They would have spoken sharply but kindly, for they were substantial people who knew the conditions of life for a woman and loved their daughter—indeed, more likely than not she was the apple of her father’s eye. Perhaps she scribbled some pages up in an apple loft on the sly but was careful to hide them or set do not go to heaven. Women cannot write the plays of fire to them.“

Virginia Woolf (25 januari 1882 – 28 maart 1941)

Portret door Christiaan Tonnis, 1998

De Nederlandse schrijfster Renate Dorrestein werd geboren in Amsterdam op 25 januari 1954. Zie ook alle tags voor Renate Dorrestein op dit blog.

Uit: De Stiefmoeder

„Het is alsof ze de lachende uithalen weer hoort, als de soundtrack onder een film die uit louter vrolijke beelden bestaat. Kijk dan, kijk. Daar hebben we een schaterend Josefientje in de eerste jurk die Claire voor haar maakte, een stoere overgooier met zonnebloemen op de bretels. En daar zit ze, zes jaar oud, op een smoorhete zomerdag naast Claire op het stoepje voor het huis en roept tegen haar vriendinnetje van de overkant: ‘Nee, ik kom niet, ik blijf lekker bij Claire.’ Hier staat ze, met enigszins openhangende mond, geconcentreerd de kunst af te kijken als Claire voor de spiegel haar lippen stift. En even later maakt ze maar liefst twee tekeningen voor Claires verjaardag, eentje van een reus met een knuppel en een van een ontzagwekkende heks die als twee druppels water lijkt op haar stiefmoeder.

Twaalf jaar film, het is niet niks. Kijk, Axel komt net op het verkeerde moment de keuken binnen, als Josefien omstandig aan haar stiefmoeder zit uit te leggen dat haar vader een sukkel is die niks van haar leven begrijpt. En hier heb je Josefien die haar vader zo enthousiast om de hals vliegt dat hij bijna omvalt. Nu lopen vader en dochter gearmd door een Spaans dorp, allebei in korte broek, en vrijwel even groot. En op het strand houdt Axel voor zijn vrouw een reusachtige blauwgestreepte handdoek omhoog, waarachter zij haar natte badpak kan uittrekken, gadegeslagen door een misprijzende Josefien: getver, dat doe je toch niet in het openbaar. En tot slot zitten ze gedrieën met roodverbrande neuzen sangria te drinken.

Wat een harmonieus gezin. Maar vergis je niet. Schijn kan bedriegen. Als stiefmoeder kun je je maar het beste opstellen als een antropoloog die te gast is bij een vreemde stam. Er valt van alles te bestuderen en interessant te vinden, maar zelfs tijdens het gezamenlijk stampen in de kring of het doorgeven van de piri-piri moet je niet de illusie hebben dat je een onlosmakelijk onderdeel van het geheel bent geworden. Of ooit gaat worden.“

Renate Dorrestein (Amsterdam, 25 januari 1954)

De Amerikaanse schrijver en regisseur Stephen Chbosky werd geboren op 25 januari 1970 in Pittsburgh, Pennsylvania. Zie ook mijn blog van 25 januiari 2010 en ook mijn blog van 25 januari 2011.

Uit: Pieces

„In the spring of 1998, I was working a temp job, and my boss hated me. I didn't particularly blame him for this, considering I stayed up all night writing and arrived every morning bleary eyed from lack of sleep between ten to fifteen minutes late as a result. When I finally did show up, if I wasn't using the Internet to check basketball scores or NFL draft picks, I was calling my friends and daydreaming of a time when I would not be crushed by poverty and debt. It was on a Thursday that my boss told me not to use the phone for personal calls anymore, even if I was using my calling card and even if he had nothing better for me to do. It was on a Friday that I "bent" this rule and received what would become my last personal phone call at that office. It was my friend Heather, and I only remember her saying one thing: "They want to publish your book, Steve."

I had learned not to get my hopes up. I had learned that in the great lottery of artistic chance, if you hear that the head of Pocket Books is going to read your manuscript by the end of the week, give her about three weeks, and don't be surprised if she says no. As a matter of fact, count on it, and then pick yourself up the next day and keep trying. Keep temping. Keep writing.

I stayed on that phone call (to the delight of my boss) for an hour and a half just to make sure that it was real-that someone, some-where wasn't playing some cruel joke. When I was finally convinced, I hung up the phone, all numb and smiles, and went to my boss's office.

"Sir, I'm sorry I was on a personal call, but here's the thing...That was Heather, who's dating my friend Chris, and she got it to Eduardo and Jack, who went to college with her, and they all created a grass roots campaign with Greer...and long story short...they're going to publish my book, The Perks of Being a Wallflower."

After he smiled and said a genuine congratulations, I went outside to enjoy the last ten minutes of my lunch hour. I was flying on so much excitement that I don't remember the walk, the elevator, who I saw, anything. All I remember is that it was cold as hell and windy, and I found myself a little corner next to the building near a courtyard where nobody would be inclined to look. There I let everything settle. I let all that adrenaline calm down. And I cried my eyes out.“

Stephen Chbosky (Pittsburgh, 25 januari 1970)

De Iers-Britrse schrijver James Gordon Farrell werd geboren op 25 januari 1935 in Liverpool. Zie ook mijn blog van 25 januiari 2010 en ook mijn blog van 25 januari 2011.

Uit: The Siege of Krishnapur

„The first sign of trouble at Krishnapur came with a mysterious distribution of chapatis, made of coarse flour and about the size and thickness of a biscuit; towards the end of February 1857, they swept the countryside like an epidemic.

(…)

When the bearer returned with a glass of champagne for Fleury, Rayne said loudly: ‘We call this lad “Ram”. That’s not his real name. His real name is Akbar or Mohammed or something like that. We call him Ram because he looks like one. And this is Monkey,’ he added as another bearer came in carrying a plate of biscuits. [...]

Presently another servant came in bearing a box of cheroots; he was elderly and dignified, but exceedingly small, almost a midget.

‘What d’you call this blighter?’ asked Burlton.

‘Ant,’ said Rayne.

Burlton slapped his knee and abandoned himself to laughter.“

(...)

As the old pensioner listened to the song, which was now accompanied by the ringing of bells, Fleury saw an expression of tender devotion come over his lined face, and he, too, thought, as the Collector had thought some weeks earlier in the tiger house, what a lot of Indian life was unavailable to the Englishman who came equipped with his own religion and habits. But of course, this was no time to start worrying about that sort of thing.“

 
J. G. Farrell (25 januari 1935 – 11 augustus 1979)

Zie voor nog meer schrijvers van de 25e januari ook mijn vorige blog van vandaag en eveneens mijn eerste blog van vandaag.

25-01-2012 om 19:24 geschreven door Romenu  

De Israëlische schrijver David Grossman werd geboren op 25 januari 1954 in Jeruzalem. Zie ook alle tags voor David Grossman op dit blog.

Uit: Zie Liefde (Vertaald door Hilde Pach en W. Hansen)

“Het ging zo.
Een paar maanden nadat oma Henny gestorven en begraven was, kreeg Momik een nieuwe opa. Deze opa arriveerde in de maand Sjevat van het jaar 5719, dat is 1959 in de buitenlandse jaartelling.
Hij kwam niet via het radioprogramma waarin nieuwe immigranten de groeten konden doen, het programma waarnaar Momik iedere dag tussen tien voor halftwee en halftwee onder het middageten moest luisteren, waarbij hij heel goed moest opletten of ze een van de namen noemden die papa voor hem op een blad papier had geschreven; nee, de opa kwam met een ambulance van de Blauwe Davidster, die op een middag midden in een stortbui stopte bij de kruidenierszaak annex cafe van Bella Marcus.
Er stapte een dikke man uit; hij was bruinverbrand, maar het was geen sjwartse – geen Sefardische jood, het was er een van ons. Hij vroeg Bella of zij hier in de straat de familie Neumann kende. Bella schrok, droogde snel haar handen aan haar schort af en zei: Jaja, er is toch niets gebeurd, God verhoede?

De man zei dat ze niet hoefde te schrikken, er was niets gebeurd, wat zou er gebeurd moeten zijn? Ze hadden alleen maar een familielid meegebracht, en hij wees met zijn duim naar achteren, naar de ambulance, die er volkomen leeg en rustig uitzag, en Bella werd plotseling zo wit als een doek, terwijl zij toch, zoals bekend, nergens bang voor was. Ze ging niet naar de ambulance toe, maar liep er juist een eindje vandaan, naar Momik, die aan een van de tafeltjes zijn bijbelhuiswerk zat te maken.

Wej iz mir, zei ze, hoezo opeens een familielid? De man zei: Nou, mevrouwtje, we hebben niet veel tijd, als u ze kan, ken u me misschien wel vertellen waar ze zijn, want er is daar niemand thuis. Hij sprak met veel fouten, terwijl hij er toch uitzag als iemand die hier al jaren woonde.”

David Grossman (Jeruzalem, 25 januari 1954)

De Italiaanse schrijver Alessandro Baricco werd geboren op 25 januari 1958 in Turijn. Zie ook alle tags voor Alessandro Baricco op dit blog.

Uit: Ohne Blut (Vertaald door Anja Nattefort)

„Der alte Bauernhof Mato Rujo lag dunkel in der Landschaft, hob sich schwarz ab vor dem Licht des Abends. Der einzige Fleck auf dem verlassenen Profil der Ebene.

Die vier Männer kamen in einem alten Mercedes. Die Straße war holprig und ausgetrocknet – eine armselige Landstraße. Aus dem Bauernhaus sah Manuel Roca die Männer kommen. Er trat an das Fenster. Erst sah er die Staubsäule über dem Mais aufsteigen. Dann hörte er das Geräusch des Motors. In dieser Gegend hatte keiner mehr ein Auto. Manuel Roca wußte das. Der Mercedes

tauchte in der Ferne auf und verschwand wieder hinter einer Reihe von Eichen. Dann sah Manuel Roca nicht mehr hin. Er ging zurück zum Tisch und strich seiner Tochter über den Kopf.

Steh auf, sagte er zu ihr. Er nahm einen Schlüssel aus der Tasche, legte ihn auf den Tisch und nickte seinem Sohn zu. Sofort, sagte der Sohn. Sie waren Kinder, zwei Kinder.

An der Kreuzung am Bach bog der Mercedes nicht in die Straße zum Bauernhof ein, sondern fuhr Richtung Alvarez, als wollte er sich entfernen. Die vier Männer schwiegen. Der Mann am Steuer trug eine Art Uniform. Der, der vorne neben ihm saß, trug einen cremefarbenen Anzug. Frisch gebügelt. Er rauchte eine französische Zigarette. Fahr langsamer, sagte er.

Manuel Roca hörte, daß sich das Motorengeräusch in Richtung Alvarez entfernte. Wen wollen sie damit zum Narren halten? Dachte er. Er sah seinen Sohn ins Zimmer zurückkommen, mit einem

Gewehr in der Hand und einem anderen unter dem Arm. Leg sie dorthin, sagte er. Dann wandte er sich seiner Tochter zu. Komm, Nina. Hab keine Angst. Komm her.“

Alessandro Baricco (Turijn, 25 januari 1958)

De Pools-Britse dichter, schrijver, filmmaker, componist en filosoof Stefan Themerson werd geboren in Płock op 25 januari 1910. Zie ook mijn blog van 25 januiari 2010 en ook mijn blog van 25 januari 2011.

Uit: The Mystery of the Sardine

“Keep, ancient lands your storied pomp,” cries she
With silent lips. “Give me your tired, your poor,
Your huddled masses yearning to breathe free.”

‘Scuse pronunciation. ‘V’been in America for not very long. They chucked me out. And haven’t heard much English since. Am not sure what the word “storied” means. Your storied pomp. Does it mean many storeys like in their skyscrapers, or like social classes, upper classes, lower classes, or it it like a story meaning history?“

Stefan Themerson (25 januari 1910 - 6 september 1988)

De Surinaamse dichter en journalist Jozef Hubert Maria Slagveer werd geboren in Totness op 25 januari 1940. Zie ook mijn blog van 25 januari 2009 en ook mijn blog van 25 januiari 2010 en ook mijn blog van 25 januari 2011.

europa

Europa ontwaakt

ontwaakt te laat

als Afrika

al schoenen draagt

Rode meeuwen

vliegen

kussend

over Eurotons

en verrassen

later

met megatons

Eumeniden

dansen

rond Europa

een langgerekte traan

van de Afrikaan

vult zeeën

Met monumenten

van vrijheid

generaals

zonder sterren

schippers

zonder ogen

vecht Europa

om eenheid

Jozef Slagveer (25 januari 1940 — 8 december 1982)

De Finse dichter, toneelschrijver en uitgever Paavo Juhani Haavikko werd geboren in Helsinki op 25 januari 1931. Zie ook mijn blog van 25 januari 2009 en ook mijn blog van 25 januiari 2010 en ook mijn blog van 25 januari 2011.

Uit: Trees, Their Legacy Of Green

You can be sure
it was her
& nobody else
you met, in person:
the World,
not as one says some vague
allegorical entity
involved in ancient rites,

which is why you caught almost nothing when
she mentioned her name:
she talks fast, slurring
everything at once.

*

Trees, nights getting longer
bit
by bit, barely noticeable.

And the dark
does not stop the trees
from rustling.
Still, it is sad. Like someone
talking to a child, trying
to hide something
it already knows.

*

There are many wise men yet on the other hand
not a single case of madness among trees.
After writing the hardest thing
is reading.

Vertaald door Richard Sieburth

Paavo Haavikko (25 januari 1931 – 6 oktober 2008)

25-01-2012 om 19:18 geschreven door Romenu  

De Duitse dichter, schrijver, musicus en filmmaker Alfred Gulden werd geboren op 25 januari 1944 in Saarlouis. Zie ook mijn blog van 25 januari 2009 en ook mijn blog van 25 januiari 2010 en ook mijn blog van 25 januari 2011.

Wärme wörtlich

...und
eine Lederhaut sich reiben
Wärme wörtlich nur
ein jeder für sich selbst
der Antwort Hinterhand
das Stichwort
warten

Fallen

Aus den Gesprächen fallen
Sätze wie es ist
doch so nicht anders
kann das sein daß da
sieht er ein geschlagen
den Kopf zieht er ein
fällt nach und nach
aus den Gesprächen

Alfred Gulden (Saarlouis, 25 januari 1944)

De Schotse dichter Robert Burns werd geboren op 25 januari 1759 in Alloway, Ayrshire. Zie ook alle tags voor Robert Burns op dit blog.

To The Wood-Lark

O stay, sweet warbling wood-lark, stay,

Nor quit for me the trembling spray,

A hapless lover courts thy lay,

Thy soothing fond complaining.

Again, again that tender part,

That I may catch thy melting art,

For surely that wad touch her heart,

Wha kills me wi' disdaining.

Say, was thy little mate unkind,

And heard thee as the careless wind?

Oh, nocht but lobve and sorrow join'd,

Sic notes o' woe could wauken.

Thou tells o' never-ending care;

O' speechless grief, and dark despair;

For pity's sake, sweet bird, nae mair!

Or my poor heart is broken!

Up in the Morning Early

Cauld blaws the wind frae east to west,

The drift is driving sairly;

Sae loud shrill`s I hear the blast,

I`m sure it`s winters fairly.

CHORUS:Up in the morning`s no for me,

Up in the mornings early;

When a` the hills are cover`d wi` snaw,

I`m sure it`s winter fairly.

The birds sit chittering on the the thorn,

A` day they fare but sparely;

And lang`s the night frae e`en to morn,

I`m sure it`s winter fairly.

CHORUS: Up in the morning`s no for me,

Up in the mornings early;

When a` the hills are cover`d wi` snaw,

I`m sure it`s winter fairly.

Robert Burns (25 januari 1759 – 21 juli 1796)

De Duitse dichter Daniel Caspar von Lohenstein werd geboren op 25 januari 1635 in Nimptsch, in Silezië. Zie ook alle tags voor Daniel Caspar von Lohenstein op dit blog.

Aus dem Trauerspiel »Epicharis«

Die Welttheile.

Große Götter, wie viel Jahre

Soll der Weltkreis eine Bahre,

Rom der Völker Zuchthaus sein?

Jeder Abgott tritt mit Füßen

Uns, die wir ihm opfern müssen,

Schließt in Stahl und Stein uns ein.

Schickt demnach gerechter Sache,

Große Götter, Rache! Rache!

Rom.

Ihr Sklavinnen, wollt ihr das Joch abwerfen,

Das doch ich selbst, ich Mutter, tragen muß?

Wenn auf mein Haupt die Kinder Dolche schärfen,

So zins' ich Blut; ihr blos den Ueberfluß;

Ja, wenn ihr nur von ferne donnern höret,

Wird durch den Blitz mein Herze selbst versehret.

Sibylle.

Der Ungeduld ist jedes Reich zu schwer;

Ein böses Kind flucht seiner Mutter Ruthe.

Gott straft mit Fug mit Drangsal und mit Blute

Die, die nicht sind von eigner Blutschuld leer.

Ja, wißt, daß euer Meer verdammter Missethat

Die Tyrannei noch nicht halb ausgemessen hat.

Daniel Caspar von Lohenstein (25 januari 1635 - 28 april 1683)

De Russische zanger, acteur en dichter Vladimir Semjonovitsj Vysotsky werd geboren op 25 januari 1938 in Moskou. Zie ook alle tags voor Vladimir Vysotsky op dit blog.

Katherine

Katherine, oh, Kathie, Katherinie!
I’m delighted by your own ways,
Like the Christmas tree you’re so skinny
But dressed up you’ll have another weight.

You will have all bloody fancy dresses,
Swear to you by hell and holly ghost,
Like the bitch I stabbed after the passes.
Take the things just as the way they go

Don’t get frightened, Kathie, Katherinie, -
We shall have the glamour in our ditch
We’ll get everything the loot is bringing
And not each year’s marked with killing bitch.

Katherinie, throw away the doubts
Don’t’ you trust the words I just have said
Fetch the sledge, we gonna have a bout!
And the funeral is yet far-fetched

Vladimir Vysotsky (25 januari 1938 – 25 juli 1980)

De Duitse schrijver en filosoof Friedrich Heinrich Jacobi werd geboren in Düsseldorf op 25 januari 1743. Zie ook alle tags voor Friedrich Jacobi op dit blog.

Uit: Über die Lehre des Spinoza in Briefen an den Herrn Moses Mendelssohn

“Eine vertraute Freundin von Lessing, welche durch ihn auch die meinige wurde, schrieb mir im Februar des Jahres 1783, dass sie im Begriff sei, eine Reise nach Berlin zu unternehmen, und frag-te mich, ob ich Aufträge dahin hätte.

Aus Berlin schrieb mir meine Freundin wieder. Ihr Brief handelte hauptsächlich von Mendels-sohn, »diesem echten Verehrer und Freund unseres Lessings.« Sie meldete mir, dass sie über den Verewigten und auch über mich Geringen viel mit Mendelssohn gesprochen hätte, welcher nun endlich daran sei, sein längst verheissenes Werk über Lessings Charakter und Schriften vorzu-nehmen. 2) Verschiedene Hindernisse machten es mir unmöglich, gleich auf diesen Brief zu ant-worten, und der Aufenthalt meiner Freundin in Berlin war nur von wenigen Wochen.

Da sie wieder zu Hause war, schrieb ich ihr, und erkundigte mich, wieviel oder wenig Men-delssohn von Lessings religiösen Gesinnungen bekannt geworden wäre. – Lessing sei ein Spinozist gewesen. 3) Gegen mich hatte Lessing über diesen Gegenstand ohne alle Zurückhaltung sich geäu-ssert; und da er überhaupt nicht geneigt war, seine Meinungen zu verhehlen, so durfte ich vermu-ten, was ich von ihm wusste, sei mehreren bekannt geworden. Dass er selbst aber gegen Men-delssohn sich hierüber nie deutlich erkläret hatte, dieses wurde mir auf folgende Weise bekannt.”

Friedrich Jacobi (25 januari 1743 - 10 maart 1819)

Portret door Georg Weitsch, 1799

De Duitse schrijfster en dichteres Eva Zeller werd geboren op 25 januari 1923 in Eberswalde. Zie ook mijn blog van 25 januari 2007 en ook mijn blog van 25 januari 2009.en ook mijn blog van 25 januari 2010.

Bibellesen

Nicht daß ich es

nur lese um es

zu lesen

Ich habe das

unverschämte Glück

am Tropf dieser

Worte zu hängen

an dieser Stelle

auf die Trittbretter

anfahrender Züge

springe ich

noch im Traum

der Fahrtwind reißt

mir deinen Namen

von den Lippen

und dich hinweg

an dieser Stelle

wird der Film

wieder schwarzweiß

und stumm

kein Schnitt

erlöst mich

Eva Zeller (Eberswalde,  25 januari 1923)

De Franse schrijfster Stéphanie Félicité Du Crest de Saint-Aubin, comtesse de Genlis, werd geboren op 25 januari 1746 in Champcéry bij Autun. Zie ook mijn blog van 25 januari 2007 en ook mijn blog van 25 januari 2009.en ook mijn blog van 25 januari 2010
 

Uit: Adèle et Théodore ou Lettres sur l'éducation

„Lettre 1

le baron D' Almane au vicomte de Limours, le 2 février à trois heures du matin.
quand vous recevrez ce billet, mon cher vicomte, je serai déjà à vingt lieues de Paris. Je pars dans l' instant avec ma femme et mes deux enfans, et je pars pour quatre ans. Je n' ai eu ni la force de vous détailler moi-même mes projets, ni celle de vous dire adieu ; et craignant les oppositions et les instances de votre amitié, je vous ai soigneusement caché mon secret et mes desseins.
Le parti que je prends aujourd' hui, après une longue et mûre réflexion, n' est que le résultat de cette tendresse si vive que vous me connoissez pour mes enfans : j' attends d' eux le bonheur de
ma vie, et je me consacre entièrement à leur éducation. J' aurai l' air peut-être, aux yeux du monde, de faire un sacrifice éclatant et pénible ; on m' accusera aussi sans doute de singularité et de bizarrerie, et je ne suis que conséquent. Je ne puis dans cette lettre vous développer toutes
mes idées ; elles ont trop d' abondance et d' étendue. Quand je serai arrivé à B je vous écrirai avec le détail que vous êtes en droit d' attendre de ma confiance et de ma tendre amitié.“

Stéphanie de Genlis (25 januari 1746 – 31 december 1830)

25-01-2012 om 19:14 geschreven door Romenu