De Nederlandse dichter Joost Oomen werd geboren in De Bilt op 18 november 1980. Zie ook alle tags voor Joost Oomen op dit blog.

Uit: Visjes

“Een groot, door de maan beschenen koekblik met licht achter de raampjes. Vanbinnen is dit koekblik vol versleten pluchen stoelen en schuifdeuren en harmonicagangen en zeeppompjes en er zit een conducteur in, kalend bij de slapen en in een brandschoon uniform, die knikkebolt naast een kast vol sleutels en reserve-tandenborstels voor zijn passagiers. Zijn fluit hangt aan een wit koord om zijn nek. Het is niet alleen de conducteur die slaapt, ik doe dat ook. lk lig op mijn buik op een bed dat prikt. De avondklok is nog van kracht in dit land en de stationsbelletjes van Italië luiden voor natriumgeel verlichte, maar volstrekt verlaten stations. In de momenten dat ik wakker schrik en even wakker blijf, zie ik dorp na dorp voorbijdrijven in het zwart en ik weet dat ik een goede kans maak dat Ik degene ben die in deze nacht de meeste lichtjes van Italië ziet. lk zie de lichten van Cassino, Napels en Sapri, ik zie de kleine, flakkerende lichten op de bergflanken en de rode lampen op windmolens. Ik zie de verre lichtjes op de donkere zee op de momenten dat we met de trein vlak langs de branding scheren, en dat is vaak, want de rails zijn vlak langs de kust gelegd; als ik mijn arm uit het raam zou steken zou ik mijn hand bijna door het witte schuim kunnen laten gaan. lk zie het licht van de gang door de luxaflex van onze coupé schijnen en in dat zachte licht zie ik de bagage van mijn reisgenoten op de treinvloer liggen. Op het uitklapbed boven mij ligt de ene reisgenote, een Italiaanse kunstenares die in Nederland woont. Zij heet Mirka. Op de treinbank naast mij ligt mijn andere reisgenote, een Nederlandse kunstenares die in Italië woont. Zij heet José. Samen zeulen zij mee: drie analoge spiegelreflexcamera’s, één pinhole-camara, twee digitale camera’s, een loodzwaar statief uit de jaren zeventig een linnen tas vol kleurenrolletjes, een linnen tas vol zwart-witrolletjes, een rolletje voor het fotograferen in de nacht, een rolletje waarvan ze beiden niet weten waar het voor is, twee flessen chemicaliën om foto’s mee te ontwikkelen, twee maatbekers om die chemicaliën te kunnen mengen, een wisselzak, vier slippers, tien mondkapjes, twee tandenborstels, een flesje ontsmettingsmiddel en nog wat dingen die elke reiziger wel in zijn of haar tas heeft zitten.”

 

>Joost Oomen (De Bilt, 18 november 1980)

 

De Amerikaanse dichter, librettist en essayist Scott Cairns werd geboren op 19 november 1954 in Tacoma, Washington. Zie ook alle tags voor Scott Cairns op dit blog.

 

 

Idiote Psalmen

3

Een psalm van Isaak, gefluisterd te midden van de Filistijnen, fluisterend.

Meester, zowel onzichtbaar als notoir traag van handelen, mocht U geneigd zijn
Uw genereuze aandacht voor dit moment
te vestigen op de beperkte scène van deze door ons vastgestelde
saaiheid, mocht het U – zodra onze vriendelijke
secretaris naar behoren heeft opgemerkt wie van ons
aanwezigheid veinst, en wie verontschuldigd is, en wie niet,
u misschien vermaken te horen hoeveel wij te zeggen hebben
over zo weinig. Tussen deze andere middelmatigheden,
krijgt Uw middelmatige dienaar een glimp van hoe
zijn trage en magere aanbidding zou kunnen verschijnen
van waaruit U eindeloos onze somberheid bijwoont.
Heilige, vergeef, doe afstand en, als U wilt, weer
van dit mijn hart het gevoel af dat ik hier verdrink
te midden van de gebaren, de discussies, de verschillende
eindeloos herschikte vragen, onze papieren stembiljetten.

 

Vertaald door Frans Roumen

 

Scott Cairns (Tacoma, 19 november 1954)
Portret door Bruce Herman, 2020

 

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 18e november ook mijn blog van 18 november 2023 en ook mijn blog van 18 november 2020 en ook mijn blog van 18 november deel 2 en eveneens deel 3.