|
De Duitse dichter en schrijver Crauss werd geboren in Siegen op 19 september 1971. Zie ook mijn blog van 19 september 2010 en eveneens alle tags voor Crauss op dit blog.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
WETTERUMSCHWUNG
jetzt regnet es,
jetzt liegt wieder schnee, und
jetzt bilden sich kristalle
in deinem auge. ich
versuche, zurück zu gelangen,
die stapfen im matsch aber
sind nirgends zu finden.
jetzt erinnere ich wind,
der so mild war, dass er uns formte.
versuche, mit meinem herzschlag
die reifwirbel zu wärmen.
ich drehe mich um und
wir brechen.
DEIN NAME
ich habe deinen namen
an die wand meines zimmers gekritzelt: hungrig halb
über den akt über das photo ein brettbauch
schwarz weiss und ein schwanz
wie ich ihn schöner nicht mag. dein name bricht auf daran
wie ein brot und ich speise die träne aus beidem
der akt ist ganz kopflos wie ich er hat einen arm
den darf man nicht streichen will man
das licht nicht zerstören das aufliegt.
man denkt ja vor ebenmasz garnicht an haare an härchen
mit diesem arm gibt es kein pärchen (der akt ist nur halb)
und ich liege unterleibfrei mit stift in der hand (ein edding,
fett) und denke den arm, nicht das photo:
den namen kann man wohl streichen.
RUSSISCHE VLECHT/EN DAN IN NOVEMBER
iemand kijkt sceptisch naar je
cacao en gaat pissen. heel gele gestalten stromen
vanaf het trottoir het lokaal in, de heupbenige jongen
kan amper waarmaken wat de schommelende jeans je
beloven. twee kaneelwangen lijken t te weten,
aan de muur straalt egoïste in enorme minuskels,
blauw, breed, dronken zoekt iemand een plaats, dan
mateloze regen, vrouw sredzki, verdiept, aan de arm van een
gouden rushhour.
iemand eigent zich iets toe, rent hard ervandoor
naar de husemannstrasse, de russische lokken al
nat, dan een pauze in het vermoeide geklater, de
stemming heel mild, de blaas alleen vol, wie net nog
lachte, bestelt snel opnieuw, de dorstige spuugt, dan
komt er iets vrij, (jouw cacao bijna koud). een paartje staat stil:
het venster weerspiegelt de appelrode kroegbazenzoon.
het staande betalen, de balans op de terugweg het is
overal mooi, alleen hier is het eender.
Vertaald door Frans Roumen
Crauss (Siegen, 19 september 1971)
De Engelse schrijver Sir William Gerald Golding werd geboren in St. Columb Minor, Newquay, Cornwall, op 19 september 1911. Zie ook mijn blog van 19 september 2010 en eveneens alle tags voor William Golding op dit blog.
Uit: Lord of the flies
Out there, perhaps a mile away, the white surf flinked on a coral reef, and beyond that the open sea was dark blue. Within the irregular arc of coral the lagoon was still as a mountain lake-blue of all shades and shadowy green and purple. The beach between the palm terrace and the water was a thin stick, endless apparently, for to Ralphs left the perspectives of palm and beach and water drew to a point at infinity; and always, almost visible, was the heat.
He jumped down from the terrace. The sand was thick over his black shoes and the heat hit him. He became conscious of the weight of clothes, kicked his shoes off fiercely and ripped off each stocking with its elastic garter in a single movement Then he leapt back on the terrace, pulled off his shirt, and stood there among the skull-like coconuts with green shadows from the palms and the forest sliding over his skin. He undid the snake-clasp of his belt, lugged off his shorts and pants, and stood there naked, looking at the dazzling beach and the water.
Scene uit de film van Harry Hook uit 1990
He was old enough, twelve years and a few months, to have lost the prominent tummy of childhood; and not yet old enough for adolescence to have made him awkward. You could see now that he might make a boxer, as far as width and heaviness of shoulders went, but there was a mildness about his mouth and eyes that proclaimed no devil. He patted the palm trunk softly, and, forced at last to believe in the reality of the island, laughed delightedly again and stood on his head. He turned neatly on to his feet, jumped down to the beach, knelt and swept a double armful of sand into a pile against his chest. Then he sat back and looked at the water with bright, excited eyes.
Ralph-
The fat boy lowered himself over the terrace and sat down carefully, using the edge as a seat.
Im sorry I been such a time. Them fruit-
He wiped his glasses and adjusted them on his button nose. The frame had made a deep, pink V on the bridge. He looked critically at Ralphs golden body and then down at his own clothes. He laid a hand on the end of a zipper that extended down his chest.
My auntie-
Then he opened the zipper with decision and pulled the whole wind-breaker over his head.
There!
Ralph looked at him sidelong and said nothing.
William Golding (19 september 1911 19 juni 1993)
De Zuidafrikaanse dichteres en schrijfster Ingrid Jonker werd geboren op 19 september 1933 bij Komberley (Noord Kaap). Zie ook mijn blog van 19 september 2010 en eveneens alle tags voor Ingrid Jonker op dit blog.
Ik had gedacht
Ik had gedacht dat ik je kon vergeten,
en in de zachte nacht alleen kon slapen,
maar in mijn onschuld heb ik niet geweten
dat ik bij elke windvlaag zou ontwaken:
Dat ik de lichte trilling van je hand
weer langs mijn sluimerende hals zou voelen -
Ik dacht dat het vuur dat in me brandde
als de witte sterrenbaan zou zijn afgekoeld.
Nu weet ik dat onze levens zijn als een lied
waarin de smarttoon van onze scheiding klinkt
en waar alle vreugde terugvloeit in verdriet
en uiteindelijk in onze eenzaamheid verzinkt.
Tokkelliedje
Waar ik maar ga
ligt een pad voor me open
secuur in mijn blik
zoals littekens lopen
Hoe de dag ook verblauwt
of opvlamt om mij
ik volg niets dan mijn hartzeer
en het naambord ben jij
Ingrid Jonker (19 september 1933 19 juli 1965)
Carice van Houten als Ingrid Jonker in de film Black Butterflies uit 2011
De Surinaamse dichter en schrijver Orlando Emanuels werd geboren in Paramaribo op 19 september 1927. Zie ook mijn blog van 19 september 2010 en eveneens alle tags voor Orlando Emanuels op dit blog.
Uit: Getuige à decharge
When before long
you bid us farewell
is it fare well of pocket
you're running after
neglecting fare well of soul,
you bid us farewell
dumping worn out shoes
a dirty towel
ragged shirts,
beware of the dustbin
collecting also memories
and love.
Don't defile yourself
turn not your back
upon this country
walk softly
when before long you bid us farewell.
Vertaald door Monique S. Pool
Soms schrijf ik gedichten
met water in mijn pen
en uit ik beschuldigingen
achter gesloten deuren
in tegenwoordigheid van
slechts één luisteraar
die uit de spiegel
beschaamd
naar mij blikt
Met mij zijn er zoveel
levende lafaards
die niet als dode held
de historie verkiezen
Zelfchantage als overlevingsmiddel
is ons niet vreemd
Orlando Emanuels (Paramaribo, 19 september 1927)
Zie voor nog meer schrijvers van de 19e september ook mijn blog van 19 september 2011 deel 1 en eveneens deel 2.
|
