De Nederlandse schrijver R.J. Peskens (auteursnaam van uitgever Geert van Oorschot) werd geboren in Vlissingen op 15 augustus 1909.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Uit: Mijn Tante Coleta
Toen we moe werden van de wind en de inspanning ertegenin te lopen, liep ze naar de voet van het duin, klom er een eindje tegenop en ging tussen het zware, dichtgeplante helm zitten. Ze duwde haar stok diep in het zand. Ik zette mijn stok naast de hare en onze vlaggen wapperden niet meer. Ik ging dicht naast haar zitten, en pakte haar stevig vast. Ze weerde me af en zei: nou moet je niet aan me komen. Ik liet haar onmiddellijk los en ineens liet ze haar hoofd tussen haar opgetrokken knieën zakken en begon onbedaarlijk te huilen. Ik legde mijn arm om haar schouders, aaide in haar in de war gewaaide haren en ik had graag willen vragen waarom ze nou ineens zo huilde, maar ha tegelijk het gevoel of het huilen alleen van haar was en ik er mij niet mee mocht bemoeien. Plotseling stond ze op en wilde onze vlaggestokken uit het zand trekken. Ze legde haar hand op mijn arm en zei dat we die moesten laten staan. Zullen we aan de andere kant teruggaan, vroeg ik. Ja, zei ze. We klommen het hoge duin op, daalden van de top naar beneden. Op het fietspad stak ze haar arm tussen de mijne. Ik was helemaal gelukkig door het mij helemaal overweldigende gevoel dat ik bij haar was, haar troostte en beveiligde en naar huis bracht. Toen de eerste huizen van de stad in zicht kwamen, stond ze plotseling stil, maakte haar arm uit de mijne los, legde haar beide handen op mijn schouders en zei: ik wou dat je mijn broer was. Als een oudere broer nam ik haar in mijn armen. Ze huilde opnieuw. Ik wou dat ik nog een kind was, zei ze. Waar de duinen in de zeedijk overgingen, zei ze dat ik maar niet verder moest meegaan. Ze nam geen afscheid, ging alleen verder en keek geen enkele keer om. Ze verdween in het donker van de avond, Het was of de wind ineens een beetje was gaan liggen.
R.J. Peskens (15 augustus 1909 - 18 december 1987)
De Nederlandse dichter Daan Zonderland (pseudoniem van Dr. Daniel Gerhard (Daan) van der Vat) werd geboren in Groningen op 15 augustus 1909. Zie ook mijn blog van 15 augustus 2006.
In de grote stad van Londen
In de grote stad van Londen
Wonen honderdduizend honden
Die op sanitaire gronden
Telken dage vele malen
Stil staan bij lantarenpalen
Londen nam tot onze stichting
Dan ook op zich de verplichting
Voor een goede straatverlichting
Iets dat, volgens vele honden,
Elders zelden wordt gevonden.
De graaf
Er woonde in Jemeppe
(Een plaatsje dicht bij Luik)
Een graaf die Vlaams en Frans sprak
En bovendien nog buik.
Vlaams sprak hij met de boeren
En Frans met de pastoor
En met zijn knechten sprak hij Vlaams
Met Frans er tussen door.
Doch buik sprak hij uitsluitend
In zijn studeervertrek,
Als hij behoefte voelde
Aan een intiem gesprek.
Daan Zonderland (15 augustus 1909 5 augustus 1977)
De Nederlandse schrijver, dichter en journalist Jan Campert werd geboren op 15 augustus 1902 in Spijkenisse.Zie ook mijn blog van 15 augustus 2006.
Rebel, mijn hart
Rebel, mijn hart, gekerkerd en geknecht,
die aan de tralies van den al-dag rukt,
weest om Uw tijd'lijk lot geenszins bedrukt,
al zijn Uw kluisters hard, de muren hecht.
Want in den aanvang werd het U voorzegd,
dat het aan enkelen steeds gelukt
het juk te breken, dat hun schouders drukt,
laat dus niet af, maar vecht en vecht en vecht.
Breekt uit en blaast de doove sintels aan,
die zijn verdoken onder rookend puin;
vaart storm-gelijk over den lagen tuin,
die Holland heet: slaat dood'lijk toe en snel,
opdat het kwaad schrikk'lijk zal ondergaan,
o hart, mijn hárt, o bloedroode rebel.
Alleen
Tusschen deze vier wanden heb ik haar bemind.
Buiten vlerkt de nacht over de daken.
Wij zijn de laatsten die nog waken,
ik en de herfstige wind.
De kamer is lijk zij altijd was,
het boek ligt open waar ik ben gebleven,
de klok telt tergend het trage leven,
in de lamp flikkert het gas.
Een doffe pijn weegt in mijn hoofd
- ergens hangt de geur van haar haren -
mijn handen zijn dood: gevallen blaêren,
en het vuur is gedoofd.
Jan Campert (15 augustus 1902 - 12 januari 1943)
De Amerikaanse schrijfster Edna Ferber werd geboren op 15 augustus 1885 in Kalamazoo, Michigan.
Uit: Giant
This March day the vast and brassy sky, always spangled with the silver glint of airplanes, roared and glittered with celestial traffic. Gigantic though they loomed against the white-hot heavens, there was nothing martial about these winged mammoths. They were merely private vehicles bearing nice little alligator jewel cases and fabulous gowns and overbred furs. No sordid freight sullied these four-engined family jobs whose occupants were Dallas or Houston or Vientecito or Waco women in Paris gowns from Neiman-Marcus; and men from Amarillo or Corpus Christi or San Angelo or Benedict in boots and Stetsons and shirt sleeves.
All Texas was flying to Jett Rink's party. All Texas, that is, possessed of more than ten million in cash or cattle or cotton or wheat or oil. Thus was created an aerial stampede. Monsters in a Jovian quadrille, the planes converged from the Timber Belt and the Rio Grande Valley, from the Llano Estacado and the Trans-Pecos; the Blacklands the Balcones Escarpment the Granite Mountains the Central Plains the Edwards Plateau the boundless Panhandle. High, high they soared above the skyscraper office buildings that rose idiotically out of the endless plain; above the sluggish rivers and the arroyos, above the lush new hotels and the anachronistic white-pillared mansions; the race horses in rich pasture, the swimming pools the drives of transplanted palms the huge motion picture palaces the cattle herds and the sheep and mountains and wild antelope and cotton fields and Martian chemical plants whose aluminum stacks gave back the airplanes glitter for glitter. And above the grey dust-bitten shanties of the Mexican barrios and the roadside barbecue shacks and the windmills and the water holes and the miles of mesquite and cactus.
There were, of course, a few party-goers so conservative or so sure of their position in society, or even so impecunious, as to make the journey by automobile, choosing to cover the distance at a leisurely ninety miles an hour along the flat concrete ribbon that spanned the thousand miles of Texas from north horizon to the Gulf.
Edna Ferber (15 augustus 1885 16 april 1968)
De Nederlandse schrijfster en dichteres Marga Kool werd geboren in Beekbergen op 15 augustus 1949.
Uit: Boeren en stedelingen (Column)
De gegoede Nederlandse stedelingen hebben zich genesteld op het platteland en in forensendorpen en Vinex-wijken. De boeren uit Turkije en Marokko hebben hun plaats overgenomen. Met hun klederdrachten, hun naoberschap, hun familiebanden, hun sterke, zware geloof, hun sociale controle, hun eigen dialect, hun tongval als ze Nederlands spreken. Ze koken uit gastvrijheid grote hoeveelheden, ze slachten een schaap, ze bidden en vieren hun feestdagen, ze houden de vrouwen liefst zoveel mogelijk thuis, ze laten de zorg voor hun zieke ouders niet aan een ander over. Ze slaan hun ogen neer als ze een buitenstaander aanspreken. Ze krijgen moeilijker een baan omdat ze een accent hebben, ze hebben een onderwijsachterstand. Ze doen ongeveer alles wat wij vijftig jaar geleden deden op ons eigen Nederlandse platteland. We moeten er maar gauw een boek van maken. Voor je het in de gaten hebt is het allemaal weg. Als wij hen daar tenminste rustig de tijd voor gunnen.
Marga Kool (Beekbergen, 15 augustus 1949)
Zie voor alle bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 15 augustus 2008.
|