|
De Vlaamse dichter en schrijver Arnold Sauwen werd geboren te Stokkem op 22 maart 1857. Zie ook mijn blog van 11 mei 2006 en mijn blog van 22 maart 2007 en ook mijn blog van 22 maart 2008.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Klokkenklank
k Zit zoo vaak in t avondgrauwen
over t veld naar u te schouwen,
waar ge nog in gouden schijn
ligt te scheemren, dorpje mijn!
Boven uwe roode daken
zie k uw hoogen toren waken,
die de schaduw van zijn kruis
afwerpt op mijn vaderhuis.
k Hoor van ver uw klokken galmen,
feestlijk soms als vreugdepsalmen
en soms klagend, naar en droef,
als toen men mijn kind begroef.
Klokken, over weide en akker
luidt ge mijne jonkheid wakker,
luidt ge in klanken, droef van zin,
mij uw stillen weemoed in.
Wen uw bronzen stemmen, klokken,
t landvolk naar zijn haardste lokken,
is t als riepen zij mij me
naar mijn dorp, in de avondvre.
Moeder wachtte eens op den drempel
daar van t huis, haar liefdetempel
Wie heet mij nog wellekom,
vader, n dat heiligdom?
k Ben als een die, t land ontweken,
weerkeert ongekend ter streke
en vr geen vriendenhuis of hut
t stof van zijne voeten schudt.
Liefde, vriendschap
zij verdorden
Dorp, ik ben u vreemd geworden;
maar uw verre klokkenklank
roert me diep, mijn leven lang.
Arnold Sauwen (22 maart 1857 11 mei 1938)
De Amerikaanse dichter en schrijver Billy Collins werd geboren in New York op 22 maart 1941. Zie ook mijn blog van 22 maart 2007 en ook mijn blog van 22 maart 2008.
The Best Cigarette
There are many that I miss
having sent my last one out a car window
sparking along the road one night, years ago.
The heralded one, of course:
after sex, the two glowing tips
now the lights of a single ship;
at the end of a long dinner
with more wine to come
and a smoke ring coasting into the chandelier;
or on a white beach,
holding one with fingers still wet from a swim.
How bittersweet these punctuations
of flame and gesture;
but the best were on those mornings
when I would have a little something going
in the typewriter,
the sun bright in the windows,
maybe some Berlioz on in the background.
I would go into the kitchen for coffee
and on the way back to the page,
curled in its roller,
I would light one up and feel
its dry rush mix with the dark taste of coffee.
Then I would be my own locomotive,
trailing behind me as I returned to work
little puffs of smoke,
indicators of progress,
signs of industry and thought,
the signal that told the nineteenth century
it was moving forward.
That was the best cigarette,
when I would steam into the study
full of vaporous hope
and stand there,
the big headlamp of my face
pointed down at all the words in parallel lines.
Billy Collins (New York, 22 maart 1941)
De Duitse dichter Wolfgang Bächler (een pseudoniem van Wolfgang Born) werd geboren op 22 maart 1925 in Augsburg. Zie ook mijn blog van 22 maart 2007 en ook mijn blog van 22 maart 2008.
Bahnhof
Regen.
Der Zug hat Verspätung.
Ich warte auf dich.
Aber so lange kann kein Zug sich verspäten,
wie ich gewartet habe
auf dich
bevor ich dich kannte.
Frost
Frost weckt uns auf.
Wir werfen Mäntel
über die Träume
und knüpfen sie zu.
Der Wind verhört uns.
Wir sagen nichts aus,
treten auf unsere Schatten.
Unter den Bäumen im Schnee
finde ich die zertanzten Schuhe
der zwölf Prinzessinnen.
Ich hebe sie auf.
Wolfgang Bächler (22 maart 1925 24 mei 2007)
De Duitse dichter, schrijver en theoloog Albrecht Goes werd geboren op 22 maart 1908 in Langenbeutingen. Na de vroeg dood van zijn moeder werd hij door zijn grootmoeder in Berlin-Steglitz opgevoed. Vanaf 1926 studeerde hij germanistiek en geschiedenis, later theologie in Tübingen en Berlijn. In 1931 werd hij vicaris in Stuttgart, in 1933 dominee in Unterbalzheim, in 1939 in Gebersheim. Tijdens WO II diende hij als zielzorger in hospitalen in Rusland, Polen, Hongarije en Oostenrijk. Na de oorlog werd streed hij actief tegen de herbewapening. Zijn eerste bundel Verse verscheen in 1932, gevolg in 1934 door Der Hirte. In het verhaald Das Brandopfer uit 1954 thematiseerde hij de jodenvervolging. Het werk werd ook verfilmd.
Nach schwerem Winter
Ob dir gleich in winterwährend
Dunkler Welt den Sinn versehrt
Schwermut, die der süßen Hoffnung
Flügelschlag und Flug verwehrt,
Ob der Hall vom Schrei der Krähen
Dir im Ohr noch, lang und bang,
Und aus Nächten, vieldurchwachten,
Klagender, des Windes Klang
Ach das Herz, es mild zu trösten,
Ist das Kleine groß genug:
Eine gelbe Krokusblüte,
Einer Wolke Frühlingszug.
Landschaft der Seele
Kein Himmel, nur Gewölk ringsum
Schwarzblau und wetterschwer.
Gefahr und Angst. Sag: - wovor?
Gefahr: und sprich - woher?
Rissig der Weg. Das ganze Feld
Ein golden-goldner Brand.
Mein Herz, die Hungerkrähe fährt
Kreischend über das Land.
Albrecht Goes (22 maart 1908 23 februari 2000)
De Engelse schrijver Nicholas Monsarrat werd geboren op 22 maart 1910 in Liverpool. Hij bezocht Trinity College, Cambridge om rechten te studeren, maar de studie verveelde hem en hij begon te schrijven. Hij werkte aanvankelijk als freelancer voor kranten terwijl hij toch in een tijdsbestek van vijf jaar vier romans en een toneelstuk voltooide. Tijdens WO II diende hij op zee en was uiteindelijk de commandant van een fregat. Na de oorlog ging hij in diplomatike dienst. Zijn bekendste roman is The Cruel Sea uit 1951, gebaseerd op zijn eigen ervaringen.
Uit: The Cruel Sea
THIS IS the story the long and true story of one ocean, two ships, and about a hundred and fifty men. It is a long story because it deals with a long and brutal battle, the worst of any war. It has two ships because one was sunk, and had to be replaced. It has a hundred and fifty men because that is a manageable number of people to tell a story about. Above all, it is a true story because that is the only kind worth telling.
First, the ocean, the steep Atlantic stream. The map will tell you what that looks like: three-cornered, three thousand miles across and a thousand fathoms deep, bounded by the European coastline and half of Africa, and the vast American continent on the other side: open at the top, like a champagne glass, and at the bottom, like a municipal rubbish-dumper. What the map will not tell you is the strength and fury of that ocean, its moods, its violence, its gentle balm, its treachery: what men can do with it, and what it can do with men. But this story will tell you all that.
Then the ship, the first of the two, the doomed one. At the moment she seems far from doomed: she is new, untried, lying in a river that lacks the tang of salt water, waiting for the men to man her. She is a corvette, a new type of escort ship, an experiment designed to meet a desperate situation still over the horizon. She is brand- new; the time is November 1939; her name is H.M.S. Compass Rose.
Nicholas Monsarrat (22 maart 1910 8 augustus 1979)
De Franse schrijver Érik Orsenna werd geboren in Parijs op 22 maart 1947 als Érik Arnoult. Zie ook mijn blog van 22 maart 2007 en ook mijn blog van 22 maart 2008.
Uit: Les chevaliers du subjonctif
Et puis ma voix, la plus douce de mes voix, est entrée en action :
-L' île que nous survolons n'est pas comme les autres, patron. Sij'ai bien compris, le subjonctif est l'univers du doute, de l'attente, du désir, de l'espérance, de tous les possibles... Comment voulez-vous que l'île du doute, de l'attente, du désir, de l'espérance, de tous les possibles ait des contours bien définis ?
Longtemps, il réfléchit. Avant de se retourner vers moi.
-Ce n'est pas faux, ce que tu racontes là.
-Vous savez, vous, donner des limites à vos doutes, à votre désir, à votre espérance ? Soyez franc. En êtes-vous capables, patron, en dépit de votre âge et de votre expérience ? Par définition, le possible n'a pas de limites, non ? »
Érik Orsenna (Parijs, 22 maart 1947)
|
