|
De Duitse schrijver, vertaler en essayist Lothar Baier werd geboren in Karlsruhe op 16 mei 1942. Zie ook mijn blog van 16 mei 2007 en ook mijn blog van 16 mei 2009.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Uit: Lob der Extreme - ein Rückblick aus dem Reich der Mitte
"Zwanzig Jahre nach 1968 wird die Frage diskutiert, ob die Revolte überhaupt mehr hinterlassen hat als die allmähliche Entfesselung individualistischer Triebregungen. Und wenn die Hinterlassenschaft hauptsächlich im Individualismus besteht, läßt sich fragen, ob sich die Geschichte der letzten vierzig Jahre den Umweg über 1968 nicht auch hätte sparen können. Denn es liegt auf der Hand, daß der Adenauersche Versuch, permanentes Wachstum mit der Restauration einer ständisch gegliederten, an traditionellen Werten orientierten Gesellschaft zu vereinen, so oder so zum Scheitern verurteilt war. Entfesseltes Wachstum verlangte auch nach dem entfesselten Konsumenten, der sich weder Kleiderordnungen noch Familienpflichten vorschreiben läßt. Ohne die Revolte und ihre rebellische Aura hätte sich die Modellierung des neuen, lustgetriebenen, anspruchsvollen, gegen jede kulturelle Bevormundung allergischen Konsumenten wahrscheinlich etwas langsamer durchgesetzt, aber durchgesetzt hätte sie sich in jedem Fall. Denn eine wachstumsfördernde Inlandsnachfrage kann sich nicht auf die Bedürfnisse kinderreicher Familien stützen, deren Haushaltsvorstände in den Regalen der Supermärkte nach Kartoffelbreisonderangeboten kramen. Sie braucht den Konsumenten, der dürre Bedürfnisse durch pralle Wünsche ersetzt hat und den Kaufakt selbst als befreienden Akt erlebt, durch den sich ihm die Welt als Spiegel seiner Sehnsüchte erschließt. Wenn die Revolte von '68 auch dazu beigetragen haben mag, in Gestalt des double-income-no-kids-Paares den idealen neuen Konsumverein zu formen, so lag seine Herausbildung jedenfalls im Zug der ökonomischen Entwicklung, und eine intensive Werbekampagne hätte möglicherweise das 68er Werk getan."
Lothar Baier (16 mei 1942 11 juli 2004)
De Russische dichteres en schrijfster Olga Fyodorovna Berggolts werd geboren op 16 mei 1910 in Sint Petersburg. Zie ook mijn blog van 16 mei 2009.
To My Sister
I dreamt of the old house
where I spent my childhood years,
and the heart, as before, finds
comfort, and love, and warmth.
I dreamt of Christmas, the tree,
and my sister laughing out loud,
from morning, the rosy windows
sparkle tenderly.
And in the evening gifts are given
and the pine needles smell of stories
And golden stars risen
are scattered like cinder above the rooftop.
I know that our old house
is falling into disrepair.
Bare, despondent branches
knock against darkening panes.
And in the room with its old furniture,
a resentful captive, cooped up,
lives our father, lonely and weary
he feels abandoned by us.
Why, oh why do I dream of the country
where the loves all consumed, all?
Maria, my friend, my sister,
speak my name, call to me, call
Vertaald door Daniel Weissbort
Olga Berggolts (16 mei 1910 13 november 1975)
De Nederlandse schrijver Olaf J. de Landell werd geboren in Cirebon op Java in Nederlands-Indië op 16 mei 1911. Zie ook mijn blog van 16 mei 2007 en ook mijn blog van 16 mei 2008 en ook mijn blog van 16 mei 2009.
Geen vlieg doorziet het vensterglas
Geen vlieg doorziet het vensterglas -
hij weet niet wat hem tegenhoudt.
Hij droomt van hoe het buiten was:
van warmte, lucht en zonnegoud.
Hij kent geen koude en geen angst;
hij klaagt het raadsel aan,
dat hem weerhoudt van levensvangst
en dat hem niet laat gaan.
Geen vlieg gelooft in 't wijze glas -
hij droomt van milde lucht
en zomergloed en verre vlucht
en hoe de vrijheid was.
Hij weet niets van geborgen zijn.
Daarvoor is hij te klein.
Olaf J. de Landell (16 mei 1911 - 26 april 1989)
Onafhankelijk van geboortedata:
De Nederlandse dichter Casper Fioole werd geboren in 1975. Zie ook mijn blog van 16 mei 2009.
Grebbelinie
zij zet lijnen op haar lijf
zegt dit is een landschap
een google-map van de zuiderzee
die in mijn ogen schuimt
helemaal tot aan de berg
daar in het zuiden
ik loop haar na, traceer spakenburg
langs de eem tot amersfoort
bij leusden de dijk weer op
zuid zuid scherpenzeel
door het veen tot rhenen
tot de berg
deze lijnen zijn haar werken
deze kerf haar liniedijk
graven om in te sterven
en ik teken met mijn vinger
onze slagen, victorie en verlies
zij is mijn landschap
mijn bevochten natte grond
ze gaapt
dat als het bij topografie moet blijven
zij toch liever slapen gaat
-
de boel loopt onder
geen beginnen aan
Casper Fioole (1975)
|
