Vertalingen van en verwijzingen naar artikels over gezond leven en maatschappij meestal gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Wie volgens mij niet eerlijk is krijgt een FOEI!
Geen enkele informatie op deze blog is bedoeld voor diagnose, behandeling, verlichting of genezing van een ziekte.
09-01-2017
Wijn of sap?
Men zegt dat rode wijn is goed voor de gezondheid. Dagelijks een glas rode wijn is het geheim van honderdjarigen in Frankrijk, Italië en Spanje.
Maar waarom geen druivensap drinken dat gemaakt is van dezelfde vruchten en geen alcohol bevat?
Geen goed idee!
Dr. A. Trichopoulou, van de Universiteit van Athene vat het probleem als volgt samen.
Het verschil tussen wijn en druivensap zit in de vergisting van wijn. De druif is van nature rijk aan suiker of fructose. Het toevoegen van gist zet de fructose om in alcohol. Wijn en vooral droge wijn is minder zoet dan druivensap.
Het is algemeen geweten dat we dagelijks te veel suiker en koolhydraten eten.
Uiteraard wordt alcohol omgezet in glucose (suiker) in het lichaam. Maar het effect van rode wijn op de bloedsuikerspiegel is te verwaarlozen in vergelijking met vruchtensap (bijv druivensap).
De waarheid over vruchtensappen.
Alle sappen bevatten veel suiker. Zelfs biologisch vruchtensap bevat evenveel suiker als een cola. Bovendien wordt het druivensap in veel grotere hoeveelheden gedronken dan wijn. Dit is de reden waarom er geen enkele ernstige voedingsdeskundige druivensap zal adviseren tenzij in kleine hoeveelheden.
De gewenste antioxidanten zijn te vinden in de schil.
De antioxidanten in wijn komen van de schil van de druiven.
Rode wijn komt van gemalen druiven (geplet met de voet) en dan langzaam gefermenteerd met de schil, vlees en zaden waardoor die veel antioxidanten bevat.
Witte wijn bevat minder antioxidanten omdat alleen het vlezig gedeelte zonder schil of zaden wordt geplet en gefermenteerd.
Ook druivensap wordt vervaardigd van het geperste druivenvlees zonder de schil of de zaden waardoor het ook weinig of geen antioxidanten bevat. Als de schil soms wel wordt gebruikt worden de meeste antioxidanten vernietigd.
De discussie over resveratrol.
Een bekend antioxidant polyfenol in rode wijn is resveratrol.
Het kan ook voorkomen in druivensap bereid uit het vlees en de schil daar het ook weer voornamelijk voorkomt in de schil. De wijnstok gebruikt het om zich te verdedigen tegen de schimmel Botrytis cinerea.
Resveratrol wordt vaak aangeprezen als een wonderstof.
Sterker nog, in 2001, toonde een studie aan dat resveratrol de levensduur van de Caenorhabditis elegans, een kleine transparente worm kleiner dan een millimeter in lengte en van de Drosophila melanogaster, een vlieg, via de activering van een eiwit genaamd SIRT1, de levensduur verlengt met 50%.
Echter, een ander onderzoeksteam stelde vast dat de gebruikte dieren langer leefden als gevolg van een genetische mutatie die niets met resveratrol te maken heeft.
Dit is de oorsprong van een controverse die nog niet is opgelost.
Sommigen beweren dat resveratrol en het SIRT1-gen het geheim zijn van een lang leven. Anderen beweren dat het eigenlijk SIRT6 is. De laatsten zeggen dat dit alles gewoon een marketingzet is om resveratrol supplementen te doen verkopen. Een feit is dat over resveratrol nog weinig bekend is. De huidige stand van kennis laat niet toe te beweren dat het invloed heeft op onze gezondheid.
Bovendien zegt Dr Guarente dat de hoeveelheid resveratrol enorm varieert van wijn tot wijn en bijna onvoorspelbaar is.
Vervangen van wijn door druivensap: waarschijnlijk een slecht idee.
Het probleem van druivensap is dat, anders dan wijn, er geen studies zijn waaruit blijkt dat het een positieve invloed heeft op de gezondheid en daarom moeilijk aan te bevelen is.
Hef het glas (rode wijn) op onze gezondheid in 2017!
Eric Müller.
Oorspronkelijk artikel komt uit “La lettre Neo-Nutrition” van januari 2017.
Eiwit van melkwei verlaagt risico op diabetes en cardiovasculaire problemen bij obese volwassenen.
(NaturalNews) Volgens een studie gepubliceerd in het Journal of Proteome Research en gefinancierd door het Nordic Centre of Excellence en de Deense Raad voor Strategisch Onderzoek kunnen de eiwitten uit melkwei de kans op diabetes en hart- en vaatziekten bij zwaarlijvige volwassenen verminderen.
Wei is de meest aangetroffen vorm van eiwit in zuivelproducten zoals melk en kaas. Het is een populair voedingssupplement onder de bodybuilders en recente studies hebben ook gesuggereerd dat het voordelen kan hebben voor de gezondheid van mensen die lijden aan obesitas. Omdat wei een bijproduct is van de zuivelproductie en normaal zou afgevoerd worden als afval heeft het de neiging om tegen een lage prijs verkocht te worden in vergelijking met andere eiwitsupplementen.
Gezonder suiker en vetgehaltes.
In de Verenigde Staten lijden ongeveer 35 procent van de volwassenen en 17 procent van de kinderen aan obesitas, waardoor ze een verhoogd risico hebben op verschillende gezondheidsproblemen, waaronder cardiovasculaire ziektes en diabetes type 2. Bij deze populatie worden hoge niveaus van de bloedsuikerspiegel en een hoog niveau van vetgehalte in het bloed na de maaltijd beschouwd als belangrijke risicofactoren voor diabetes en hart- en vaatziekten, respectievelijk.
Recente studies hebben aangetoond dat bij obese volwassenen het vetgehalte van het bloed na de maaltijd in hoofdzaak kan worden beïnvloed door het type eiwit gegeten tijdens de maaltijd. Andere studies hebben gesuggereerd dat melkwei-eiwitten het vetgehalte in het bloed kunnen verlagen en tevens de productie van insuline kunnen aansturen (waardoor de bloedsuikerspiegel verlaagt).
Om dit fenomeen verder te onderzoeken gaven de onderzoekers vrijwilligers een maaltijd van soep en brood aangevuld met ofwel wei, caseïne (een ander melkeiwit), gluten (een graneneiwit) of kabeljauw eiwit. Zij vonden dat de deelnemers die het wei-eiwit gegeten hadden lagere niveaus van vetzuren in het bloed hadden na de maaltijd en hogere niveaus van aminozuren waarvan bekend is dat ze de insuline te verhogen. Dit suggereert dat bij obese volwassenen weiproteïne het risico van type 2 diabetes en hart- en vaatziekten kan verlagen.
Veel populaties profiteren van de wei.
De studie is slechts de laatste over de cardiovasculaire voordelen van weiconsumptie bij sommige populaties. Zo bijvoorbeeld vond een studie uitgevoerd door onderzoekers van de Washington State University en gepubliceerd in het International Dairy Journal in 2013 dat mensen met een hoge bloeddruk bij het nemen van een dagelijks supplement wei hun bloeddruk konden verlagen met 6 punten. Er was geen effect op mensen die geen hoge bloeddruk hadden. Voorafgaande studies hebben aangetoond dat als de bloeddruk daalt op zo'n schaal het risico op fatale beroerte met 35 tot 40 procent vermindert alsook het risico op hart- en vaatziekten.
"Eén van de dingen die ik leuk vind aan deze vaststelling is de lage kost,” zei onderzoeker Susan Fluegel. "Niet alleen dat, wei-eiwit verder onschadelijk is."
Een andere studie, gepubliceerd in het tijdschrift van de American College of Nutrition in 2013, onderzocht het effect van wei- en soja-eiwit supplementen op de weerstand van getrainde mannen in hun vroege twintiger jaren. Mannen kregen willekeurig dagelijks 20 gram weiproteïne-isolaat, sojaproteïne isolaat of maltodextrine (placebo) voorafgaand aan zware weerstandsoefeningen. De deelnemers mochten geen andere supplementen nemen tijdens de interventie; vegetariërs, veganisten en mensen op eiwitrijke diëten werden uitgesloten van de studie.
De onderzoekers vonden dat na twee weken de weerstand van de atleten die het weisupplement hadden genomen een significant lagere stresshormoon (cortisol) respons vertoonden na de oefening dan de personen in de placebogroep. Daarentegen vertoonden patiënten die soja-eiwit hadden genomen verlaagde bloedspiegels van testosteron.
"Eiwitsuppletie verandert de fysiologische reacties op een inspanning afhankelijk van het type eiwit," besloten de onderzoekers.
Oorspronkelijk artikel: “Whey protein lowers diabetes and cardiovasculair disease risk factors in obese adults”, Monday, May 19, 2014 by: David Gutierrez, staff writer, Natural News.
Chirurgen geven toe dat mammografie verouderd en schadelijk is voor vrouwen.
(NaturalNews) Elk jaar gaan miljoenen vrouwen massaal naar hun huisarts voor een mammogram, een borstkankerscreening procedure waarbij de borsten van de vrouw tussen twee metalen platen worden gedrukt. Maar chirurgen beginnen te twijfelen aan de omstreden praktijk; studies tonen aan dat de methode niet alleen ineffectief is maar eigenlijk schadelijk.
Het publiek wordt verteld dat mammogrammen de enige manier zijn om borstkanker vroeg te ontdekken, maar een herziening van de acht wetenschappelijke studies ter beoordeling van de procedure, vond dat mammografie noch effectief, noch veilig is. Na het bekijken van gegevens van meer dan 600.000 vrouwen tussen de leeftijd van 39 en 74, die de procedure ondergingen op een routine-basis, vonden de onderzoekers dat veel vrouwen een verkeerde diagnose kregen. Veel van deze vrouwen werden ten onrechte behandeld met chemotherapie wat resulteerde in een snelle dood.
Zoals gepubliceerd in de Cochrane Database of Systematic Reviews, kwam de evaluatie tot de conclusie dat mammografie meer kwaad dan goed doet omdat er veel meer vrouwen uiteindelijk een verkeerde diagnose kregen en mishandeld zijn dan vrouwen bij wie men de ontwikkeling van een terminale borstkanker had voorkomen. De procedure die bekend staat als mammografie is verouderd en hoort thuis in de geschiedenisboeken van mislukte medische behandelingen.
"Als we aannemen dat screening borstkankersterfte vermindert met 15% en dat overdiagnose en overbehandeling op 30% wordt geschat, betekent dit dat voor elke 2000 vrouwen uitgenodigd voor een screening gedurende 10 jaar, er één zal gered worden van te sterven van borstkanker en 10 gezonde vrouwen onnodig behandeld zullen worden," concludeerden de auteurs.
Groep top medische deskundigen geeft toe dat mammografie meer kwaad doet dan goed. Een jaar na dit onderzoek verscheen een tweede publicatie in The New England Journal of Medicine (NEJM) die tot een soortgelijke conclusiekwam. Een team van medische professionals met een medisch ethicus, een klinisch epidemioloog, een farmacoloog, een oncologisch chirurg, een verpleegwetenschapper, een advocaat en een gezondheids-econoom, besloten dat de beweringen van de medische industrie over de voordelen van mammografie op ‘wishful thinking” berustten.
Zij vonden dat per 1000 jaarlijks gescreende vrouwen in de VS gedurende meer dan 10 jaar die ingaat op de leeftijd van 50, één overlijden aan borstkanker kon worden voorkomen, terwijl een schokkende 490-670 vrouwen een valse diagnose kregen met 70 tot 100 die een onnodige biopsie ondergingen. "Drie tot 14 van deze vrouwen werden gediagnosticeerd voor een niet-kwaadaardige vorm van kanker die zich nooit klinisch manifesteerde."
Deze studie uit Zwitserland bevestigt een andere uit Canada - de Canadian National Breast Screening Study van 2014 - die de andere studies bijtrad dat mammografie screenings de doodsoorzaken door borstkanker niet verminderden en niet beter zijn dan een eenvoudig lichamelijk onderzoek. Met andere woorden, de procedure is totaal overbodig en vaak buitengewoon schadelijk.
En de lijst gaat maar door met o.a. gegevens uit Noorwegen en elders die bevestigen dat mammografie niets bijdraagt tot het ontdekken van een borsttumor. Uit een onderzoek in de V.S. dat liep over bijna 40 jaar blijkt dat door mammografie meer vrouwen over- of misgediagnosticeerd waren dan dat er gered waren. Dit is een uitzonderlijk slecht resultaat waarbij de vraag rijst waarom mammografie nog steeds wordt gebruikt wanneer het duidelijk is dat de procedure niet werkt.
"In geval van een tumor, is het laatste wat men moet doen, de tumor pletten tussen twee platen, want dat doet hem verspreiden," zegt huisarts Dr. Sarah Mybill, zoals geciteerd in de documentaire The Promise.
Oorspronkelijk artikel:”Surgeons admit that mammography is outdated and harmful to women”, Friday, October 28, 2016 by: Ethan A. Huff, staff writer, Natural News.
Dagelijks noten eten verlaagt sterftecijfer door prostaatkanker met 33 procent.
(NaturalNews) Volgens een nieuwe studie hebben mannen met prostaatkanker hun risico op overlijden aanzienlijk verminderd door regelmatige consumptie van noten zoals pinda's, cashewnoten, amandelen, wal- en hazelnoten.
Prostaatkanker is de meest gediagnosticeerde vorm van kanker na huidkanker, en de tweede belangrijkste oorzaak van sterfgevallen door kanker bij Amerikaanse mannen. In 2016 werden in de VS ongeveer 180.890 mensen geconfronteerd met prostaatkanker en meer dan 26.000 zullen sterven aan de ziekte. Volgens de American Cancer Society zal ongeveer 1 man 7 te maken krijgen met prostaatkanker.
“Aan prostaatkanker moet serieus aandacht besteed worden daar meer en meer mannen gevoelig zijn voor deze ziekte", aldus hoofdonderzoeker Ying Bao van Brigham en Women's Hospital in Boston, Verenigde Staten.
Eten van noten kan sterfgevallen door prostaatkanker met een derde verminderen.
Onderzoekers aan de Harvard Medical School in Boston bestudeerden 47.000 mensen over een periode van 26 jaar en identificeerden 6.800 individuën die een niet-uitgezaaide prostaatkanker hadden ontwikkeld. Van de geteste mannen overleed 10 procent aan prostaatkanker, terwijl een derde overleden aan hart- en vaatziekten en andere oorzaken.
De deskundigen konden geen significant verband vinden tussen de diagnose van prostaatkanker en de regelmatige consumptie van noten. Ze ontdekten echter wel dat mannen die vijf of meer keer per week noten aten hun risico op sterfte na de diagnose met 34 procent verlaagd zagen.
De meesten van de deelnemers aan het onderzoek aten pinda’s, maar volgens de wetenschappers gelden de beschermende voordelen voor alle soorten noten. Uit onderzoek blijkt dat tocoferol, een vorm van vitamine E in noten, verantwoordelijk is voor de kankerbestrijdende eigenschappen.
In de rapportage van hun bevindingen in het British Journal of Cancer, schrijven de onderzoekers: "Er zijn geen significante associaties waargenomen tussen pinda's of andere noten en prostaatkanker incidentie maar veelvuldige consumptie van noten na de diagnose werd geassocieerd met significant lagere totale sterfte .....
"Dit suggereert dat noten, hoewel niet in verband met de diagnose van kanker, de algehele overlevingskans van patiënten kunnen verhogen“, voegden ze eraan toe.
Waarom noten onderdeel van een gezonde voeding zouden moeten zijn.
Insulinegevoeligheid is gekoppeld aan de progressie en het risico op prostaatkanker. Insulineresistentie is een veel voorkomende aandoening waarbij cellen niet reageren op het hormoon insuline, wat resulteert in een slechte bloedsuikerspiegel.
Volgens de wetenschappers kunnen noten helpen om de insulinegevoeligheid te verbeteren en het risico van diabetes, kanker en hartziekten verminderen, waardoor de totale doodsoorzaak verlaagt.
Noten bevatten een breed aantal belangrijke voedingsstoffen die anticarcinogene, anti-inflammatoire, antioxidant en cardio-beschermende eigenschappen hebben. Deze voedingsstoffen omvatten eiwitten, onverzadigde vetten, vitaminen, mineralen en veel andere heilzame fytochemicaliën.
Deze studie is niet de eerste in zijn soort om te suggereren dat regelmatige consumptie van noten in combinatie met een gezonde levensstijl kan helpen bij de bestrijding van bepaalde vormen van kanker en andere levensbedreigende ziekten. In een studie uit 2014 stelden wetenschappers vast dat een gezonde voeding en levensstijl met regelmatig noten op het menu, hebben bijgedragen tot het onderdrukken van kanker. Walnoten met name vertragen de groei van prostaat-, darm- en nierkanker.
Maureen Ternus, die een non-profit organisatie bestuurt die bekend staat als de Tree Nut Council Nutrition Research & Education Foundation zei: “Slechts 50 gr noten per dag kan een positief effect hebben op de gezondheid."
"Deze bevindingen versterken de groeiende hoeveelheid bewijsmateriaal waaruit blijkt dat noten onderdeel van een gezond dieet zouden moeten zijn," voegt Ternus eraan toe.
Oorspronkelijk artikel:”Eating nuts daily reduces prostate cancer death rates by 33 percent, Thursday, June 23, 2016 by: Amy Goodrich, Natural News.
De anticonceptiepil kan het risico op depressie verhogen met 80%.
(NaturalNews) Een nieuwe studie, onlangs gepubliceerd door JAMA Psychiatrie, vond een verband tussen het gebruik van hormonale anticonceptie en depressie, vooral bij tienermeisjes. Veel vrouwen vinden deze bevindingen allesbehalve verrassend. Depressie en stemmingswisselingen zijn bekende bijwerkingen van anticonceptie, maar er is weinig onderzoek uitgevoerd naar het fenomeen en veel ervan is niet overtuigend.
De studie stelt: "Ondanks de klinische aanwijzingen van de invloed van hormonale anticonceptie op de stemming van sommige vrouwen, zijn associaties tussen het gebruik van hormonale anticonceptie en stemmingsstoornissen onvoldoende bestudeerd.”
Dr. Ojvind Lidegaard, hoogleraar aan de Universiteit van Kopenhagen in Denemarken en supervisor van de studie, en zijn team, hielden gedurende 14 jaar meer dan een miljoen gegevens bij van Deense vrouwen tussen de leeftijd van 15 en 34. Zij maakten hiervoor gebruik van gegevens van jet National Prescription Register en het Psychiatrisch Central Research Register in Denemarken. Vrouwen die met depressie werden gediagnosticeerd vóór de leeftijd van 15 werden uitgesloten van de studie.
De bevindingen van de onderzoekers waren schokkend. Vrouwen die eenn combinatie van oestrogeen en progestageen pillen namen hadden 23 procent meer kans op het zien voorschrijven van antidepressiva, terwijl vrouwen die de anticonceptiepil alleen met progestageen namen 34 procent meer kans hadden Voor vrouwen die een anticonceptiepleister gebruikten was het gebruik van antidepressiva verdubbeld. De vaginale ring voor anticonceptie resulteerde in een 60 procent toename van het gebruik van antidepressiva, terwijl vrouwen met een geïmplanteerd spiraaltje (spiraaltje) 40 procent meer risico hadden op een behandeling voor depressie.
Nog meer verontrustend is echter het percentage tieners dat mogelijk negatief worden beïnvloed door de geboortebeperking. De studie wees uit dat de vrouwen in de leeftijd tussen 15 en 19 die anticonceptiva namen, 80 procent meer risico hadden op een behandeling tegen depressie.
In een bepaald jaar telde men een gemiddelde van 1,7 op 100 vrouwen die geen hormonale anticonceptiva namen met een antidepressivabehandeling. Echter, bij vrouwen die één of andere vorm van anticonceptie namen steeg het gebruik van antidepressiva tot 2,2 op 100. Dit komt neer op bijna 30 procent toename van het gebruik van antidepressiva bij vrouwen die anticonceptie te nemen.
Lidegaard zegt, "We weten al tientallen jaren dat geslachtshormonen oestrogeen en progesteron invloed hebben op de stemming van veel vrouwen. Het is daarom niet verwonderlijk dat ook externe kunstmatige hormonen op dezelfde manier en op dezelfde centra ingrijpen als de natuurlijke hormonen en derhalve ook de stemming van vrouwen beïnvloeden of zelfs verantwoordelijk zijn voor een depressieve ontwikkeling. "
Het team merkt op dat de verschillen tussen de verschillende vormen van anticonceptie in feite meer invloed hebben dan de toegediende dosissen. De onderzoekers vonden ook dat jongere vrouwen bijzonder gevoelig zijn voor het ontwikkelen van een depressie als ze gelijk welke vorm van anticonceptie nemen. Vrouwen tussen de leeftijd van 20 en 34 bleken minder kans te hebben op een depressie dan hun jongere collega's.
Vrouwen hebben meer dan twee keer zoveel kans om een depressie te beginnen als zij er gevoelig voor zijn, dus alles wat het risico kan verhogen moet met zorg worden bekeken. Terwijl de bevindingen van het onderzoek gewoon wijzen op een mogelijke relatie tussen geboortebeperking en depressie, is het nog steeds redelijk dat de betrokkenen worden opgevolgd. Bij opkomende depressie is het aan te raden een natuurgeneeskundige of een andere medische professional in vertrouwen te spreken.
Oorspronkelijk artikel:”Birth control pills can raise the risk of depression by up to 80%”, Saturday, October 22, 2016 by: Vicki Batts, Natural News.
Bewezen dat GGO landbouw katastrofische milieuschade veroorzaakt.
(NaturalNews) Amerikaanse onderzoekers aan de Universiteit van Virginia hebben een 14-jaar durende studie uitgevoerd over genetisch gemodificeerde (GGO) gewassen en het gebruik van bestrijdingsmiddelen. Zij vonden dat door het wijdverbreide gebruik van genetisch gemodificeerde zaden het gebruik van insecticiden is afg
enomen maar van herbiciden is toegenomen; onkruiden worden resistenter.
GGO-gewassen zijn een verhit onderwerp van discussie geweest omtrent de risico's voor de gezondheid van mens en milieu. Monsanto beweert dat GGO heel de wereld zal voeden met tegelijkertijd de vermindering van het gebruik van pesticiden. Maar volgens nieuw onderzoek is het gebruik van herbicides dramatisch gestegen in de afgelopen jaren met ernstige schade aan het milieu als gevolg.
Nieuwe studie onthult afschuwelijke waarheid.
Federico Ciliberto, econoom aan de 'University of Virginia', leidde de studie samen met Edward D. Perry van 'Kansas State University', David A. Hennessy van de 'Michigan State University' en GianCarlo Moschini van de 'Iowa State University'.
Samen analyseerden de vier academici de jaarlijkse gegevens van meer dan 10.000 soja- en maïsboeren in de VS van 1998 tot 2011. Ze verzamelden gedurende 14 jaar gegevens over de boerderijen over heel de VS, waardoor dit de grootste studie naar genetisch gemodificeerde gewassen en bestrijdingsmiddelen is tot nu toe. Alle voorgaande studies zijn beperkt tot slechts één of twee jaar.
Het feit dat zij boeren volgden gedurende 14 jaar maakt deze studie uniek zei Ciliberto. Zij noteerden herhaalde opmerkingen van de dezelfde boeren en konden duidelijk volgen wanneer ze genetisch gemodificeerde zaden gebruikten en hoe die hun gebruik van giftige chemicaliën veranderde.
Zoals gerapporteerd door ‘Popular Resistance’ zijn genetisch gemanipuleerde gewassen goed voor meer dan 80 procent van maïs en soja in de VS sinds 2008. Maïszaden worden algemeen gemodificeerd met twee genen: één van hen doodt insecten die de zaden eten terwijl het andere maakt de zaden resistent tegen glyfosaat, een herbicide vaak gebruikt in bestrijdingsmiddelen zoals Roundup.
Uit de studie bleek dat boere met GGO mais 1,3 procent minder herbiciden gebruikten in de onderzochte periode, terwijl het herbicidegebruik van boeren met GGO soja steeg met maar liefst 28 procent in vergelijking met hun niet-genetisch gemodificeerde tegenhangers.
Gebruik van herbiciden is dramatisch toegenomen in de afgelopen vijf jaar.
Ciliberto en zijn collega's schreven de stijging toe aan de opkomst van glyfosaat-resistente onkruiden, die ervoor zorgen dat boeren meer en verschillende combinaties giftige chemische stoffen gebruiken die de biodiversiteit kunnen schaden en de water- en luchtverontreiniging verergeren.
Maïsboeren zijn gespaard gebleven van hetzelfde niveau van herbicide weerstand omdat ze niet zo snel gemodificeerde gewassen hebben geplant als in de soja-industrie.
Ondanks het lager herbicidegebruik in de maïsindustrie denken experts dat onkruidresistentie een groeiend probleem is voor zowel de soja- als maïsteelt. Zij vonden bewijs dat gedurende de laatste vijf jaar van de studie bij zowel de maïs- als sojaboeren het gebruik van herbiciden drastisch was toegenomen.
"In het begin was er een vermindering van het gebruik van herbiciden," zei Ciliberto, "maar na verloop van tijd verhoogd het gebruik van chemicaliën omdat de boeren nieuwe chemische stoffen moesten gebruiken omdat het onkruid een weerstand tegen glyfosaat ontwikkelde.”
Maïsboeren met GGO teelten gebruikten 11,2 procent minder insecticide dan voorheen; insecten lijken niet een soortgelijke weerstand te ontwikkelen. Dit komt voornamelijk omdat de federale regelgeving eist dat die boeren "veilige havens" voor insecten moeten aanleggen. Deze veilige havens zijn vrij van genetisch gemodificeerde gewassen en creëren een veilig onderkomen voor insecten en wormen.
Deze insecten ontwikkelen geen resistentie en koppelen met andere insecten in de rest van het veld waardoor de ontwikkeling van resistente genen wordt voorkomen.
Milieuschade.
Terwijl insecticidengebruik afneemt maken de bevindingen duidelijk dat GGO- gewassen een negatieve invloed hebben op de omgeving. Zij verhogen de herbicideresistentie waardoor meer chemicaliën moeten ingezet worden die in de bodem en het water sijpelen en het ecosysteem en onze voedselketen vervuilen.
Ciliberto zei dat hij verrast was over de mate waarin het gebruik van herbiciden is toegenomen in de afgelopen jaren en dat hij ernstig bezorgd is over de mogelijke gevolgen voor het milieu.
Met behulp van een maatregel genaamd het ‘environmental-impact quotiënt’ (EIQ), concludeerden de auteurs dat de goedkeuring van het gebruik van genetisch gemodificeerde soja een enorme negatieve impact heeft op het milieu als gevolg van het toegenomen gebruik van herbicide.
Oorspronkelijk artikel:”GMO agriculture proven to cause catastrophic environmental damage”, Thursday, September 22, 2016 by: Amy Goodrich, Natural News.
Gewoon een theelepel kurkuma per dag kan helpen bij het bestrijden van kanker, depressie en allergieën.
(NaturalNews) Kurkuma is bekend om zijn iconisch geel-oranje tint en om zijn gebruik in de Zuid-Aziatische keuken. Het is steeds populairder geworden omwille van van zijn medicinale toepassingen en voordelen voor de gezondheid en wordt algemeen beschouwd als een "superfood." Hoewel er veel sceptici zijn heeft kurkuma ondertussen al honderden studies en wetenschappelijke experimenten ondergaan. Curcumine, één van de belangrijkste verbindingen in kurkuma, is van bijzonder belang. Veel studies over kurkuma en curcumine hebben veelbelovende resultaten opgeleverd. De nadelen van veel van deze wetenschappelijke studies is hun gebrek aan menselijke proefpersonen moeten wij toegeven.
Als onderdeel van de BBC-serie, ‘Trust me I’m a doctor', zochten Dr. Michael Mosley en zijn collega's welke voordelen kurkuma kan bieden in het dagelijks leven. Om hun onderzoek uit te voeren, werden bijna 100 vrijwilligers geselecteerd om deel te nemen aan het experiment gedurende zes weken. De meesten waren tussen de 40 en de 50 jaar en aten niet regelmatig curry of andere op kurkuma gebaseerde gerechten. De vrijwilligers werden verdeeld in drie groepen. De ene groep werd gevraagd om dagelijks 1 theelepel supplement kurkuma in te nemen onder de vorm van 3,2 mg capsules. Een andere groep zou ook dagelijks een theelepel kurkuma innemen maar dan als toevoeging bij hun maaltijden. De overige proefpersonen maakten deel uit van de controlegroep en kregen een placebo.
Bloedonderzoek werd uitgevoerd voor het experiment begon, en na de afsluiting ervan. De onderzoekers onderzochten de methylatie van genen van de vrijwilligers en maakten ook gebruik van een nieuwe testmethode recent ontwikkeld door Dr. Martin Widschwendter van het 'University College' in Londen, om te onderzoeken hoe goed hun bloedcellen waren voor het bestrijden van ontstekingen. Voor de Daily Mail schreef Dr. Mosley: "De hoop was dat dit ons een idee zou geven over de kwaliteit van hun immuunsysteem."
Wat de onderzoekers vonden was verbazingwekkend. Terwijl de placebo en supplement groepen weinig verschil vertoonden, vond men in de groep van proefpersonen die kurkuma aan levensmiddelen toegevoegd hadden, substantiële wijzigingen. Deze bevinding is eigenlijk niet zo verwonderlijk. De ‘Health Minded’ merkt op dat curcumine één in vet oplosbare verbinding is, zodat het consumeren met andere voedingsmiddelen die vet bevatten de absorptie stimuleert. Studies hebben aangetoond dat de consumptie van kurkuma met zwarte peper eveeens de opname ervan aanzienlijk verhoogt. 'BBC News' schrijft dat veel deelnemers besloten hun kurkuma te combineren met warme melk of yoghurt.
Professor Widschwendter vertelde in de 'Daily Mail': "We konden veranderingen zien aan een gen geassocieerd met kanker, depressie en allergieën zoals astma." De nieuwe testmethode die hij heeft ontwikkeld is in staat om niet alleen de genen te analyseren maar ook hoe goed ze werken. Professor Widschwendter voegt eraan toe: "De test kijkt naar de veranderingen in de verpakking, genoemd methylering, waarmee we het risico op bepaalde ziekten kunnen voorspellen, afhankelijk van welke genen zijn aangetast en hoe de genen worden beïnvloed. '
Terwijl Widschwendter opmerkte dat de veranderingen alleen in het bloed werden geanalyseerd en niet aantonen wat er gaande was in de lichaamsweefsels, hij toch enthousiast is over de resultaten. De professor merkte op: “De resultaten waren fascinerend. We toonden aan dat kurkuma is in staat is om belangrijke onderdelen van de software van onze genen te resetten.."
Een mogelijk mechanisme achter het kurkuma voordeel kan zijn dat het de manier verandert waarop de enzymen, die betrokken zijn bij de methylering, zich gedragen. Een ding is zeker: De gezondheidsvoordelen van kurkuma zijn niet te onderschatten.
Oorspronkelijk artikel:”Just a teaspoon a day of turmeric can help fight cancer, depression and allergies”, Friday, September 23, 2016 by: Vicki Batts, Natural News.
Er zitten giftige chemicaliën verstopt in je deodorant.
(NaturalNews) Het verminderen van blootstelling aan giftige stoffen door het vermijden van bepaalde voedingsmiddelen is een geweldige manier om een goede gezondheid te behouden. We vergeten echter dat wat we in ons lichaam brengen niet beperkt is tot voedsel. Veel schadelijke chemicaliën kunnen worden geabsorbeerd door de huid en zelfs in kleine hoeveelheden schadelijke effecten op de gezondheid uitoefenen.
Daarom is het vermijden van chemicaliën die worden gebruikt in voedingsmiddelen slechts het halve werk als het gaat om zo natuurlijke mogelijk te leven. Andere producten om kritisch in het oog te houden zijn onder andere cosmetica, schoonmaakmiddelen en andere huishoudelijke producten zoals kookgerei, kaarsen en insectenwerende middelen.
Ingrediënten in artikelen die wij dagelijks gebruiken moeten kritisch bekeken worden om herhaalde blootstelling aan schadelijke stoffen, die hun tol eisen op onze gezondheid, te weren. Allerlei ziekten en aandoeningen, met inbegrip van onvruchtbaarheid, kanker, ademhalingsproblemen en nog veel meer worden veroorzaakt door die zogezegd onschuldige middelen.
Een cosmetisch produkt dat bijzonder veel gebruikt wordt is deodorant. Conventionele deodorant bevat vaak diverse schadelijke chemicaliën, waaronder aluminium, parabenen, propyleenglycol, triclosan en steareths.
Deodorant is moeilijk natuurlijk te produceren.
De reden waarom gebruikelijke deodorant moeilijk te vervangen is door natuurlijke alternatieven is vanwege de aluminiumverbindingen die het zweten onderdrukken.
Terwijl het kopen van een deodorant die het zweten niet onderdrukt geen deal breaker kan zijn voor vrouwen, is dit wel vaak het geval voor mannen. De eerste keer dat ik mijn vriend naar het werk stuurde met een volledig natuurlijke deodorant moest hij binnen de dag naar huis komen om van hemd te veranderen. Onnodig te zeggen dat de verlegenheid van die dag hem belette ooit nog een natuurlijke deodorant te gebruiken.
Het is echter belangrijk op te merken dat terwijl chemicaliën ongemakken uit ons leven elimineren zij ook een gevaar vormen voor de gezondheid.
Aluminiumverbindingen gebruikt in deodorant die voorkomen dat onze poriën gaan zweten kunnen interfereren met natuurlijke geslachtshormonen in het lichaam. Dit kan borstkanker bij vrouwen en prostaatkanker bij mannen veroorzaken, alsmede het risico voor de ziekte van Alzheimer bij beide geslachten.
Zweten is eigenlijk een goede zaak.
Daar waar niemand bezweet wil overkomen wil ook niemand kanker of de ziekte van Alzheimer krijgen. Hoewel niet altijd sociaal aanvaardbaar heeft zweten zijn voordelen. Zoals Vani Hari - 'AKA the Food Babe’ - uitlegt leidt zweten tot een mooier teint, een lagere lichaamstemperatuur en weert ziektes.
De Amerikaanse ‘Food and Drug Administration’ "vereist dat alle anti-transpiranten het zweet van een gemiddeld persoon vermindert met 20 procent - daartoe gebruiken de doorgaans tussen de 10 tot 25 procent aluminium in de producten", zegt Hari.
Dit is verontrustend gezien het feit dat het ingrediënt "een krachtig neurotoxine" is.
Een andere schadelijke stof gevonden in deodorants is parabenen, een conserveermiddel met invloed op onze hormoonregeling. Onderzoek toont aan dat parabenen kan leiden tot “vroege puberteit bij kinderen en hormoon-gerelateerde kankers bij vrouwen en algemene toxiciteit”, volgens verschillende rapporten.
Zij worden ook in verband gebracht met het veroorzaken van tumoren in borstweefsel.
Deodorant chemicaliën in verband gebracht met kanker en hormonale verstoring.
Propyleenglycol, een actief bestanddeel in antivries, is een andere stof om in de gaten te houden. In combinatie met andere chemicaliën, kan deze stof ronduit gevaarlijk zijn, want ze wordt in verband gebracht met het beschadigen van het centraal zenuwstelsel en het veroorzaken van zaadbalkanker bij mannen.
Nog meer verontrustend is dat deodorants soms 50 procent propyleenglycol bevat dat zelfs voorkomt in ‘natuurlijke’ vervangers.
Een andere schadelijke chemische stof aangetroffen in deodorant is triclosan. Deze stof fungeert als conserveer- en antibacterieel middel en is geclassificeerd als pesticide door de FDA.
Triclosan is een bekend hormoonontregelaar en een potentieel kankerverwekkende stof. Met water uit de kraan creëert het chloroform dat wordt verdacht van kanker te veroorzaken. De stof is ook gekoppeld aan ongecontroleerde celgroei, immuunsysteem schade, astma en allergieën.
In aanvulling op deodorant wordt triclosan ook gevonden in tandpasta, afwasmiddel, EHBO-posten, keukengerei, speelgoed en zelfs werkkleding, volgens ‘Mighty Nest’.
Oorspronkelijk artikel:”There are toxic chemicals hiding in your deodorant”, Monday, September 05, 2016 by: Samantha Debbie, Natural News.
