Vers, bevroren of in blik?
Wanneer de landbouw vrijwel de gehele bevolking van onze regio's bezig hield zou ik dit niet hebben durven in vraag stellen. Natuurlijk waren verse groenten, vlees en vis zo veel beter voor de gezondheid. Maar vandaag dient eerlijkheidshalve de kwestie opnieuw onderzocht te worden. Zelfs nu nog gaan we door met verse producten te idealiseren.
Groenten die 'vers' als kwaliteit toegewezen krijgen.
Degenen die een moestuin hebben weten dat zodra geoogst, een salade of tomaat best onmiddellijk worden opgegeten. Idealiter dezelfde dag. Tegen de avond zal verwelking of rotting zijn intrede doen. Het zou ondenkbaar zijn om het geoogste een week te houden.
Ter vergelijking lijken salade en tomaten uit de supermarkt onkwetsbaar. Men kan ze in de koelkast vergeten; hun uiterlijk verandert nauwelijks. Ook hun smaak lijdt weinig onder de tijd. Deze "onsterfelijkheid" wordt echter bekomen door verschillende behandelingen na de oogst. Meet niet het niveau aan chemicaliën. Wanneer een tros druiven of een perzik afkomstig uit het zuidelijk halfrond weigert om te rijpen is dat voor mij “rauw fruit” maar verre van “vers”.
Gettuig voor het te laat is!
Hou je kennis niet voor jezelf maar leg aan toekomstige generaties, die nog nauwelijks contact hebben met traditionele landbouw, uit wat een echte vers smakelijk product is. Spreek met hen over gezondmakende producten van bedrijven die zonder chemicaliën telen en verwerken.
Is ingeblikt en ingevroren de oplossing?
Intuïtief denken wij dat het beter is om vers te eten want elke bewaarmethode verliezen essentiële voedingsstoffen tijdens het proces.
Maar als de zogenaamde "vers" produkten al hun voedingsstoffen verloren hebben na te lang ontdaan te zijn van hun wortels, hoe zit het dan met ingeblikte en ingevroren? Wel die technieken komen er nog niet zo slecht uit.
Het belangrijkste is dat invriezen en inblikken op het juiste moment en de juiste plaats kan en moet gebeuren.
Goede Italiaanse tomaten kunnen ons bereiken wanneer de conservenfabriek gelegen is in de nabijheid van het veld waar de tomaten werden gekweekt. En als producent ernstig is worden die vruchten geoogst wanneer ze rijp zijn en in de piek van het seizoen. Dit maakt een enorm verschil in versheid en smaak.
Een ander niet onbelangrijk detail is dat er maximum slechts vijf uur mag zijn tussen het oogsten en het tijdstip waarop het recipiënt is afgedicht. In de loop van 5 uur is het verlies van voedingsstoffen minimaal.
Bevriezing biedt dezelfde voordelen. Studies hebben aangetoond dat blauwe bessen geplukt in het seizoen en ingevroren op dezelfde dag hun antioxidante eigenschappen opvallend lang bewaren.
Ook op boten waar de gevangen vis onmiddellijk wordt ingevroren zijn de verliezen aan nutriënten te verwaarlozen in die mate zelfs dat het bijzonder interessant is om voor niet gefileerde ingevroren vis te kiezen.
Wij moeten er wel rekeninig mee houden dat het verlies van voedingsstoffen (vooral vitaminen) hervat zodra de ontdooiïng zich inzet. Daarom is het niet raadzaam om een product te ontdooien een dag voor het eten of koken.
Steriliseren.
Sterelisatie is een uitvinding die vooral van nut is geweest voor de mensen die in ongunstige omstandigheden op zee verbleven. Het redde hen van de honger tijdens de oorlogen en voorzag hen goedkoop van voeding.
Uitgevonden in 1795 door Nicolas Appert is het eenvoudig in zijn ontwerp. De vruchten worden opgeslagen in een recipiënt met water en verzegeld en gedurende enkele minuten opgewarmd tot 100-120 ° C waardoor alle micro-organismen afsterven. Deze twee stappen zijn voldoende voor een lange houdbaarheid. Tijdens dit snel koken, wordt geschat dat 35% van de meest kwetsbare vitaminen worden vernietigd (waaronder 50% van vitamine C).
Maar weinig mensen weten dat het stereliseren de biobeschikbaarheid van de antioxidanten verhoogt. Het experiment werd uitgevoerd met lycopeen (antioxidant) in tomaten. Gesteriliseerde tomaten maakten meer lycopeen beschikbaar dan verse tomaten. De tomaten bevatten ook meer methanol wat dan niet wenselijk is. De oplossing is om zulke tomaten te koken om de overtollige methanol te doen verdampen.
Mineralen en vezels blijven stabiel gedurende het productieproces. Een deel van mineralen blijven in het water. Om niets te verliezen is het aan te raden het water (gedeeltelijk sap) ook te gebruiken.
Opgepast met conserven uit blik.
Conserven zitten vaker in metaal dan in glas. Toch is het beter om die in glazen potten kiezen. U zult wellicht al opgemerkt hebben dat de biologische winkels voornamelijk conserven in glas aanbieden. Denk er wel aan je glazen conserven in donker te bewaren. Het is onbegrijpelijk dart bijna alles wordt bewaard in transparant glas. Producenten zouden gerookt glas moeten gebruiken zoals voor wijn en olijfolie.
Moeten we geloven dat produkten uit gerookte glazen potten minder smakelijk zijn dan uit blik?
Metaal wordt op grote schaal gebruikt omdat het stevig is voor transport, goedkoop en gemakkelijk recycleerbaar. Helaas gebruiken de fabrikanten vaak een bekleding op basis van bisfenol A waarbij de levensduur van conserven verlengt wordt. Maar bisfenol A is een hormoonontregelaar. Dit betekent dat het kunstmatig onze hormoonniveaus worden gewijzigd wat ernstige gevolgen kan hebben voor de gezondheid.
Een ander probleem van metalen verpakking komt van het aluminium. Na verloop van tijd kan de inhoud van het blik door het aluminium worden geabsorbeerd waarvan de schadelijke gezondheidseffecten 15 jaar geleden zijn aangetoond.
Wetenschappelijke vergelijking van de conserveringsmethoden.
In 2009 publiceerde het tijdschrift 'Food Research International' een uitgebreide vergelijking van de kracht van antioxidanten in 25 gemeenschappelijke groenten na bewaring:
- 7 dagen in de koelkast bij 4 ° C bij de aankoop "vers"
- 8 maanden in de vriezer bij -20 ° C
- 18 maanden in blik
Geen van de drie werkwijzen van conservering is ideaal was het besluit. De blikken zijn minder effectief in het behoud van de antioxidanten, behalve voor tomaten. Invriezen is handig voor verse produkten zoals bosbessen, vis en vlees. Koeling is aanvaardbaar mits consumptie dezelfde dag.
Oorspronkelijk artikel:"Frais, surgelé, ou en conserve?", Eric Müller, Néo-nutrition, Juillet 23, 2015. Bijlagen: http://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2013/06/10/eating-canned-foods.aspx http://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2014/06/28/lycopene-tomato-pill.aspx http://www.consoglobe.com/duel-surgeles-contre-conserves-cg/2 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1082901/ http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0963996909001306
19-01-2016, 21:37 geschreven door opabio
|