Leg ijzer vast om te voorkomen dat het neuronen vernietigt.

Qterubine is een ijzer chelator, dat wil zeggen dat het zich kan binden aan het mineraal om de eliminatie ervan te bevorderen.  

Alhoewel ijzer een belangrijke rol speelt in de hersenen, is een teveel bijzonder schadelijk. Het veroorzaakt oxidatieve stress, beschadigt cellulaire componenten en kan leiden tot celdood. Het draagt ook bij tot de vorming van amyloïde plaques en clusters van Tau4-eiwitten. Eén van de sporen die wordt onderzocht, is het gebruik van verbindingen die als chelaatvormers werken om ziekten te bestrijden.

Een pilot klinische proef die de werkzaamheid van één van hen test, lactoferrine, een molecule die van nature door ons lichaam wordt aangemaakt, heeft zeer recent goede resultaten laten zien. De toediening ervan gedurende drie maanden verbeterde het profiel van de antioxidant- en ontstekingsremmende markers van het bloed, verminderde de hoeveelheid abnormale eiwitten en verbeterde de intellectuele functies van de patiënten.

Cafeïne is de bondgenoot van de langzame progressie van de ziekte van Alzheimer.  Een andere verbinding die door ons organisme wordt geproduceerd en dezelfde functie vervult, alfa-liponzuur, is een andere potentiële kandidaat: een kleine klinische proef heeft zijn doeltreffendheid aangetoond bij het voorkomen van abnormale transformaties van het Tau-eiwit en bij het beperken van de degeneratie van neuronen.

Koffie tegen de ziekte van Alzheimer. 

De koffieboon kan de sleutel zijn om ons te helpen de ziekte van Alzheimer te bestrijden. Talrijke observationele studies hebben de consumptie van koffie in verband gebracht met het behoud van intellectuele vermogens tijdens veroudering. Een studie over tien jaar onder een grote populatie oudere mannen uit Nederland, Finland en Italië  toonde aan dat koffieconsumptie geassocieerd was met een tragere progressie van dementie.

De beste bescherming - een achteruitgang van de mentale functie die vier keer minder significant was - werd verzekerd door een matig gebruik van koffie, in de orde van drie kopjes per dag. Een Finse studie toonde aan dat het risico op dementie op gevorderde leeftijd met 65% daalde bij consumptie van 3 tot 5 kopjes per dag.

Een synthese van dierstudies naar de effecten van cafeïne tegen de ziekte van Alzheimer heeft de voordelen ervan aangetoond, zowel wat betreft preventie als het verlichten van de symptomen van de ziekte, met name door het vermogen om vorming van bèta amyloïde plaque te voorkomen. 

Cafeïne blijkt ook effectief te zijn tegen de ophoping van Tau-eiwitten, zoals blijkt uit een onderzoek dat in 2014 is uitgevoerd; muizen gekweekt als model voor het bestuderen van de ziekte, kregen dagelijks cafeïne in hun drinkwater. Deze natuurlijke behandeling heeft de hoeveelheid abnormale Tau-eiwitten verminderd, ontstekingsverschijnselen in de hersenen verminderd en het ruimtelijk geheugen van dieren verbeterd.

Op basis van deze resultaten ontwikkelde het team een nog effectievere synthetische stof dan cafeïne, MSX genaamd, die verder wordt onderzocht. Maar cafeïne is niet de enige verbinding in de drank die een neuroprotectieve werking kan uitoefenen; andere stoffen blijken nog effectiever te zijn, ontdekten onderzoekers onlangs. Het team van het Krembil Brain Institute testte drie soorten koffie: lichte, licht gebrande koffie, zwarte koffie en cafeïnevrije koffie. Ze vonden de voordelen bij Alzheimer voor deze verschillende dranken, wat suggereert dat ze niet alleen verband houden met de aanwezigheid van cafeïne. Ze slaagden erin de heilzame verbindingen, fenylindanen, te identificeren die de aggregatie van de twee soorten abnormale eiwitten tegengaan. De andere door het team geteste verbindingen hadden deze dubbele effectiviteit niet. Tijdens het branden worden fenylindanen gevormd, dus zwarte koffie is effectiever dan lichte. 

Bijlagen:
https://www.coffeeandhealth.org/abstract/van-gelder-bm-et-al-2007-coffee-consumption-is-inversely-associated-with-cognitive-decline-in-elderly-european-men-the-fine-study-eur-j-clin-nutr61226-32/   
https://www.liebertpub.com/toc/jcr/5/2   
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3731132/   
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4437336/   
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6139360/   
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6249341/   
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29126071   
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30611996   

Mobiliteitsproblemen.

Moeilijk lopen, traplopen enz., bij ouderen leidt onvermijdelijk tot afhankelijkheid. 

Een studie van 635 oudere mannen en 688 vrouwen tussen 70 en 79 jaar vond een verband tussen deze aandoeningen en een tekort aan vitamine K.

Ouderen met een laag gehalte aan phylloquinon, de vorm waarin de vitamine in het bloed circuleert, lopen het risico op een beperking van mobiliteit (gekenmerkt door moeilijk 400 m stappen of 10 treden  beklimmen tweemaal achter elkaar uitgevoerd). 

Het is dus cruciaal om voedingsmiddelen te kiezen die rijk zijn aan vitamine K, met  groene bladgroenten als beste bronnen (vooral boerenkool en broccoli) en bepaalde zuivelproducten. Een halve tas  (ongeveer 60 g) gekookte broccoli dekt bijvoorbeeld 138% van de dagelijkse behoefte.

Ref: Shea MK et al. Vitamin K Status and Mobility Limitation and Disability in Older Adults: The Health, Aging, and Body Composition Study. J Gerontol A Biol Sci Med Sci. 2019 May 

Bijlagen:
https://academic.oup.com/biomedgerontology/article-abstract/75/4/792/5485918?redirectedFrom=fulltext