Kanker: de vergeten remedie.
Wij zijn in 1890 in New York . Het is nacht. Dr. William Coley ligt te woelen in bed. Gisteren zag deze jonge 28 jarige chirurg voor het eerst één van zijn patiënten sterven. Deze patiënt, Elizabeth Dashiell overleed aan botkanker. Dr Coley wordt overweldigd door schuld en hulpeloosheid.
's Ochtends verlaat hij zijn huis maar in plaats van zoals gebruikelijk naar het New York Cancer Hospital te gaan waar hij werkt, beslist hij naar Yale te vertrekken. Yale is de grote universiteit die op twee uur treinen ten noorden van de stad ligt in de naburige staat Connecticut. Yale was al in die tijd wereldwijd bekend om zijn medisch onderwijs. De bibliotheek van de Universiteit heeft archieven van alle op dit moment bekende ziekten die gedetailleerd de ziekte van miljoenen patiënten te beschrijven.
Hier zoekt Dr Coley naar gevallen van "sarcoom" vergelijkbaar met degene waaraan zijn patiënt is overleden. Sarcoom is een vorm van kanker. Dr Coley hoopt op gevallen van patiënten die genezen zijn van dezelfde kanker waaraan zijn patient leed. Hij is ervan overtuigd dat er ergens een behandeling moet zijn die redding brengt.
Meer dan twee weken van zoeken blijken tevergeefs. Hij doorzoekt massa's stoffige dossiers. Maar de conclusie is altijd ddezelfde: patiënt overleden. Hij begint te wanhopen en denkt aan opgeven tot hij op een avond een verbazingwekkende ontdekking doet.
Mysterieuze genezing.
Dr Coley legde onbewust zijn hand op een geval dat de behandeling van kanker radicaal verandert. Hij ontdekt het dossier van een man wiens sarcoom op mysterieuze wijze verdween na een besmettelijke ziekte. De ziekte, erysipela genoemd, is vandaag bijna geheel verdwenen. Het is een huidinfectie veroorzaakt door de Streptococcus bacterie. Ze manifesteert zich door rode vlekken die het gezicht kunnen aantasten, maar vaker voorkomt op de benen en gaat gepaard met koorts. Op zich is het geen ernstige ziekte.
Onmiddellijk na het uitbreken van erysipelas was de sarcoom van de patiënt plotseling verdwenen. Dr Coley verdiepte zich meer in soortgelijke gevallen en vond meerdere in de archieven: telkens was de kanker (sarcoom) verdwenen na een eenvoudige huidinfectie!
Hij ontdekte dat andere pioniers als Robert Koch (die de beroemde Koch bacil verantwoordelijk voor tuberculose ontdekte), Louis Pasteur en de Duitse arts Emil von Behring, die de eerste Nobelprijs voor de Geneeskunde kreeg in 1901, ook gevallen hadden gemeld van spontane regressie van kanker na verschijnen van erysipela.
Ervan overtuigd dat dit geen toeval kon zijn, besloot Dr Coley een patiënt die leed aan keelkanker in te enten met de Streptococcus bacteriën die verantwoordelijk zijn voor erysipelas. Het experiment werd uitgevoerd op 3 mei 1891 bij een zeker Zola. Onmiddellijk trad regressie op van zijn kanker en verbeterde zijn gezondheid aanzienlijk. Hij herwon zijn gezondheid en leefde nog acht en een half jaar.
Dr Coley creëerde een mengsel van dode en dus minder gevaarlijke bacteriën genaamd Coley's toxines. Dit mengsel werd toegediend door injectie tot de koorts optrad. De remedie was effectief, ook in het geval van uitgezaaide tumoren.
Een 16-jarige gered van kanker.
De eerste patiënt om Coley's toxines te ontvangen was de jonge John Ficken, een 16-jarige jongen die leed aan een enorme abdominale tumor. Op 24 januari 1893 ontving hij zijn eerste injectie, die daarna om de twee of drie dagen werd herhaald en direct in de tumor werd gegeven. Bij elke injectie was er koorts ... en tumor regressie. Al in mei 1893, 4 maanden later, had de tumor nog slechts een vijfde van de oorspronkelijke grootte. In augustus was hij nog nauwelijks merkbaar. John Ficken genas uiteindelijk en stierf 26 jaar later aan een hartaanval.
Hoe deze ontdekking in de kiem werd gesmoord.
Maar Coley's gifstoffen hadden een formidable "concurrent": de ontwikkeling van machines voor radioactieve straling, gemakkelijker te industrialiseren.
Coley zelf kocht twee radiotherapie machines. Hij concludeerde al snel hun lagere efficiëntie. Veertig jaar lang bleef hij met succes gebruik maken van zijn Coley toxines tot zijn dood 16 april 1936.
De grote clan van de chemotherapie zorgde ervoor dat de remedie van dr. Coley, veel eenvoudiger, veiliger en een stuk minder duur, in de vuilnisbak van de geneeskunde belandde.
1999: Coley's toxines worden weer opgerakeld.
eHet verhaal eindigt hier gelukkig niet. In 1999 openen onbevooroordeeld onderzoekers de achtergelaten archieven van Dr Coley. Ze vergeleken zijn resultaten met die van de modernste behandelingen tegen kanker. En zij vonden ze superieur!
"Wat dr. Coley deed voor de sarcoom patiënten in zijn tijd was effectiever dan wat wij voor deze patiënten doen vandaag," zei Charlie Starnes, een onderzoeker bij Amgen, één van de eerste toonaangevende wereldwijde biotechnologische bedrijven, dat in Frankrijk samenwerkt met het 'Institut National du Cancer'.
De helft van de door sarcoom getroffen patiënten leefden tien jaar of meer na de Coley behandeling, tegen 38% met de nieuwste therapieën. De resultaten van de zieke patiënten van nierkanker en eierstokkanker waren ook hoger.
Grote hoop voor zieke kankerpatiënten.
Vandaag heeft een Amerikaans bedrijf, MBVax, het onderzoek naar de Coley toxines hervat.
Hoewel het nog niet heeft geleid tot grootschalige studies voor hun marketing, hebben tussen 2007 en 2012, 70 mensen kunnen profiteren van deze therapie.
De effecten waren zo positief dat het groot wetenschappelijk tijdschrift 'Nature' er melding heeft van gemaakt in zijn decembernummer 2013 [1]. De informatie is ook overgenomen door het Franse magazine Le Point van 8 januari 2014 [2].
Mensen die hebben geprofiteerd van deze niet- goedgekeurde therapie waren getroffen door terminale kanker, waaronder melanoom, lymfoom, kwaadaardige tumoren in de borst, prostaat en eierstokken. Het is gebruikelijk in ziekenhuizen om mensen in zeer moeilijke situaties innovatieve therapieën te laten ondergaan die worden ontzegd aan anderen.
Ondanks de extreme ernst van deze kankers, veroorzaakten de Coley toxines een vermindering van de tumoren in 70 % van de gevallen, en zelfs complete remissie bij 20 % van de gevallen, volgens MBVax.
Het probleem waarmee de onderneming geconfronteerd wordt is dat het op grote schaal testen volgens de huidige regelgeving en het oprichten van een productie eenheid volgens de Europese of Noord-Amerikaanse normen honderden miljoenen dollars vereist.
Wat mogelijk was in 1890 in het kantoor van een New Yorkse arts, gepassioneerd door zijn missie, is nu bijna onmogelijk geworden in onze hyper technologische wereld die hyper verstikt is door regelgeving.
[1] DeWeerdt S. Bacteriology : A caring culture. Nature 2013 Dec 19;504(7480):S4-S5.
[2] Ce vaccin contre le cancer... qui ne sera pas commercialisé
Oorspronkelijk artikel: "Cancer: le remède soublié" par Jean-Marc Dupuis, Santé Nature Innovation, le 7 May, 2014. Bijlagen: http://www.lepoint.fr/invites-du-point/didier_raoult/ce-vaccin-contre-le-cancer-qui-ne-sera-pas-commercialise-08-01-2014-1777963_445.php
07-05-2014, 22:47 geschreven door opabio
|