Probiotische pijnstiller: een nieuw onderzoek heeft aangetoond dat bepaalde darmbacteriën GABA produceren, dat in combinatie met lipoproteïnen een krachtige pijnstiller is. 

Je zou denken dat we ons lichaam al behoorlijk hebben verkend, maar we leren nog elke dag bij.

Wetenschappers ontdekten dat een probiotische bacterie die in onze darmflora leeft kan gebruikt worden om pijn veroorzaakt door het prikkelbaar darmsyndroom te behandelen.

Onderzoekers aan Inserm, de Universiteit van Toulouse en het Centre Hospitalier Universitaire de Toulouse ontdekten dat het probiotische Escherichia coli Nissle 1917 een neurotransmitter (GABA) produceert die het ongemak van een prikkelbare darm in belangrijke mate vermindert. GABA doet dit door zich te binden aan een lipide, de darmbarrière te passeren en vervolgens in te werken op de zenuwen in de maag die de pijn veroorzaken. De ontdekking van de combinatie tussen lipoproteïne en GABA kan verstrekkende gevolgen hebben voor de manier waarop pijn wordt beheerd.

Prikkelbare darmsyndroom (IBS) treft minstens 11 procent van de mensen wereldwijd. Een veel voorkomend symptoom voor IBS is buikpijn. Dit beïnvloedt mensen op verschillende manieren en sommigen ervaren krampen als slopende pijn. Momenteel wordt IBS alleen behandeld afhankelijk van de symptomen die de patiënt vertoont en er bestaat geen effectieve behandeling specifiek voor de buikpijn.

Escherichia coli Nissle 1917, een probiotische bacterie die werd ontdekt tijdens de Eerste Wereldoorlog, werd aanvankelijk gebruikt als een alternatieve behandeling voor darmaandoeningen. Dit is echter langzaam aan het veranderen met de opkomst van de probiotische behandeling vanwege de natuurlijke eigenschappen die het bezit zonder enige toxiciteit. Onderzoek op dit gebied zal niet alleen de bacteriële factoren achter probiotische activiteiten blootleggen maar ook de werking ervan.

Onderzoekers hebben een project opgezet dat de kenmerken van de probiotische activiteiten van Escherichia coli Nissle 1917 tracht te bepalen. Volgens hun onderzoek produceren de bacteriën GABA (gamma-aminoboterzuur), de primaire inhibitor (een stof die reacties voorkomt) van ons zenuwstelsel. GABA is dan gebonden aan een aminozuur en een vetzuur. Deze drie moleculen vormen een lipopeptide, wat een mooie manier is om een verbinding te noemen die bestaat uit lipiden en aminozuren. Lipopeptide is belangrijk in dit proces, omdat GABA op zichzelf niet in de darmwand kan doordringen. Wanneer het aan een lipopeptide is gebonden, kan het de wand oversteken en zich vervolgens binden aan een receptor om zo de activering van pijn via de sensorische neuronen te verminderen.

Verdere studies onthulden meer interessante dingen over GABA-lipopeptide. De effecten van het lipopeptide waren ook toepasbaar op neuronen die werden blootgesteld aan capsaïcine (de stof die chili pepers heet maakt). Zonder  lipopeptide bleken de aan capsaicine blootgestelde neuronen hun calciumstroom te verhogen, een kenmerk van de overgevoeligheid van neuronen. De neuronen die het GABA-lipopeptide hadden vertoonden echter geen toename van de calciumstroom. Dit betekent dat lipopeptide ook maagpijn kan aanpakken veroorzaakt door het eten van te veel capsaïcine.

Door de resultaten van de studie blijkt de noodzaak om een beter begrip te hebben van de werkingsmodi van de probiotica, zoals degenen die worden geproduceerd door de intestinale microbiota.

De exacte oorzaak van IBS is onbekend. Sommige triggers voor het begin van IBS omvatten echter voedsel, hormonen en stress. Afgezien van buikpijn, variëren andere symptomen van overmatig gas, obstipatie en diarree. Een goede manier om IBS-gevallen te verminderen of te verlichten is om stress te verminderen, ontspanningsoefeningen en mindfulnesstraining te volgen.

Oorspronkelijk artikel:”Probiotic painkiller: A new study has found that certain gut bacteria produce GABA which combines with lipoproteins to act as a potent painkiller”, Wednesday, December 06, 2017 by: Ralph Flores, Natural News.

Bijlagen:
http://presse.inserm.fr/en/probiotic-bacteria-produces-potent-analgesic/29912/   
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/irritable-bowel-syndrome/symptoms-causes/syc-20360016   
https://www.nature.com/articles/s41467-017-01403-9#Sec1   

Onderzoekers hebben mogelijk een verband gevonden tussen de ziekte van Alzheimer en herbiciden.

Franse onderzoekers hebben ontdekt wat misschien wel één van de meest over het hoofd geziene oorzaken van de ziekte van Alzheimer en dementie is: gewaschemicaliën.

Een recent artikel, gepubliceerd in het Journal of Alzheimer Disease, gaat nader in op dit mogelijk verband, en onthult dat een klasse van herbiciden bekend als triazines de lichaamseigen productie van twee amyloïde peptiden geassocieerd met hersendegeneratie lijkt te verhogen.

Deze peptiden staan bekend als respectievelijk Aβ42 en Aβ40.  Laurent Meijer van ManRos Therapeutics in Roscoff, Frankrijk, zegt dat ze deel uitmaken van wat bekend staat als het 'humaan chemisch exposum', of HCE - een groep van meer dan 85.000 chemische verbindingen die erom bekend staan de menselijke gezondheid te schaden.

Met behulp van een celmodel screenden Meijer en zijn collega's verschillende HCE-bibliotheken om alle Aβ42-inductoren te identificeren die mogelijk aan Alzheimer zijn gekoppeld. Van de meer dan 3.500 verbindingen die ze testten, werden zes triazineherbiciden geïdentificeerd als een directe aanjager van de productie van extracellulair Aβ42.

Na analyse van deze verbindingen met behulp van immunoprecipitatie en massaspectrometrie, constateerde het team een verhoogde productie van Aβ-peptiden gesplitst op posities 42/43, evenals verminderde productie van peptiden gesplitst op posities 38 en lager - beide kenmerken van beginnende ziekte van Alzheimer en dementie.

De zes triazinen bleken ook verschillende andere splitsingspatronen in de peptidematrix te beïnvloeden die verder zijn gekoppeld aan het veroorzaken van dementie. Op basis van deze en andere observaties concludeerden Meijer en zijn collega's dat triazinen: "... De productie van toxische, aggregatiegevoelige Aβ42 / Aβ43-amyloïden stimuleren, wat duidt op het mogelijke bestaan van Alzheimerogenen in het milieu" (naar analogie met kankerverwekkende stoffen) "die kunnen bijdragen aan de initiatie en verspreiding van het amyloïdogene proces bij laat-verworven AD."

Systematische beoordelingen tonen extra verbanden tussen blootstelling aan gewasbeschermingsmiddelen en dementie.

Andere studies hebben vergelijkbare verbanden aangetoond tussen blootstelling aan pesticiden en herbiciden en neurodegeneratieve aandoeningen. Beyond Pesticides heeft hier eigenlijk een uitgebreide database over samengesteld die meerdere studiebeoordelingen over het onderwerp bevat.

Deze database wijst erop dat, hoewel epidemiologische gegevens momenteel niet worden gebruikt om het risico van chemische stoffen systematisch en consistent te beoordelen, systematische beoordelingen gepubliceerd in peer-reviewed tijdschriften bestaan en nuttig kunnen zijn om verbanden te leggen tussen blootstelling aan chemicaliën en ziekten. En op basis van wat Beyond Pesticides tot nu toe heeft samengesteld, is er voldoende overtuigend bewijs om aan te tonen dat gewaschemicaliën een trigger kunnen zijn voor neurodegeneratie.

We weten bijvoorbeeld al dat prenatale blootstelling aan organofosfaatpesticiden en herbiciden rechtstreeks verband houdt met neurologische ontwikkelingsstoornissen bij baby's die zich nog in de baarmoeder bevinden. Het zou dus niet verwonderlijk zijn dat dezelfde chemicaliën op dezelfde manier schadelijk zijn voor volwassenen.

Eén van de artikelen die Beyond Pesticides aanhaalt, bevestigt dit vanuit een andere hoek, nadat geconstateerd is dat verhoogde serumgehalten van pesticiden - d.w.z. hoge niveaus van pesticides in het bloed - direct geassocieerd zijn met een verhoogd risico op de ziekte van Alzheimer. Met andere woorden, mensen die hoog scoren op pesticidenchemicaliën hebben meer kans op dementie.

Ten minste 11 andere onderzoeken laten vergelijkbare resultaten zien die samenhangen met blootstelling aan pesticiden - voornamelijk verhoogd risico op neurodegeneratie bij zowel jong als oud. Daarom is het van cruciaal belang om waar mogelijk biologisch geteeld voedsel te consumeren en alleen gezuiverd water te drinken dat geavanceerde filtratie heeft ondergaan, die beiden bijdragen aan het minimaliseren van het risico van blootstelling aan pesticiden.

Vasthouden aan een anti-Alzheimer dieet, dat verder het vermijden van genetisch gemodificeerde organismen (GMO's) omvat, is een geweldige manier om je hersenen gezond en vrij van bèta-amyloïde plaques te houden. Studies tonen aan dat een mediterraan dieet dat rijk is aan gezonde vetten zoals die in olijfolie en vis, maar ook verse groenten en magere eiwitten, het risico op dementie met meer dan 33 procent kan verminderen.

Oorspronkelijk artikel:”Researchers may have found a link between Alzheimer’s disease and a common class of herbicides”, Sunday, December 10, 2017 by: Ethan Huff, Natural News.

Bijlagen:
https://www.beyondpesticides.org/resources/pesticide-induced-diseases-database/alzheimers-disease   
Researchers may have found a link between Alzheimer’s disease and a common class of herbicides