Deze suiker vernietigt cariës.
Niemand wil me geloven als ik praat over deze ontdekking.
En toch is het absoluut waar en dat is de reden waarom ik het met enthousiasme meedeel aan iedereen die het wil horen.
Ik heb het over een volledig natuurlijk product met:
- het uitzicht van suiker (wit en kristallijn)
- de smaak van suiker, een beetje zoeter. Men moet er dus minder van gebruiken en het smaakt niet zoals de meeste zoetstoffen
- de mogelijkheid tot het gebruik in gebak in plaats van huishoudelijke suiker
Zonder de nadelen van stevia dat een heel andere textuur heeft dan suiker waardoor het in de keuken niet altijd suiker kan vervangen.,
Maar de echte grote verrassing is dat deze "suiker":
- goed is tegen diabetes: ze verhoogt nauwelijks de bloedglucose (suiker in het bloed); ze heeft een glycemische index (GI) van 7 tegen 70 voor tafelsuiker (met een maximum van 100);
- ze maakt je niet dik: bevat de helft minder absorbeerbare koolhydraten dan suiker;
- ze vermindert het risico op tandbederf door het doden van de bacteriën (Streptococcus mutans) die het tandglazuur aanvallen.
Te mooi om waar te zijn ??
Ja, je leest het goed: het is een suiker die de bloedsuikerspiegel bijna niet verhoogt, ze is laag in calorieën en voorkomt cariës.
Te gmooi om waar te zijn? Nee, ik geef je alle details en wetenschappelijke referenties.
Ik heb er vroeger reeds over geschreven maar toen was er één nadeel: de prijs.
Maar in tussentijd is er één en ander veranderd en kunnen wij het produkt kopen tegen een aanvaardbare prijs, in de biologische winkels met eerlijke prijzen of op Internet.
Dit geweldig product noemt xylitol, een suikeralcohol uit de berk.
De alcohol die niet dronken maakt.
Wees gerust, suikeralcohol wil niet zeggen dat je er dronken van kunt worden. Alcohol is een chemische stof waarvan de structuur wordt gekenmerkt door de groep OH (hydroxide).
Wat men in het dagelijks leven "alcohol" noemt in wijn bvb., is een speciaal soort alcohol: ethanol of ethylalcohol.
Er zijn vele andere stoffen die meer dan één OH-groep hebben die suikeralcoholen of polyolen zijn genoemd en die niets te maken hebben met ethylalcohol.
Dit is het geval voor xylitol (sorbitol en mannitol) die men "bulk zoetstoffen" noemt omdat ze suiker kunnen vervangen in gebak of snoepgoed. Ze mogen niet worden verward met kunstmatige zoetstoffen zoals cyclamaat en aspartaam en evenmin met de natuurlijke zoetstoffen zoals stevia, die naar suiker smaken maar geen koolhydraten hebben.
Xylitol zit van nature met kleine hoeveelheden in groenten en fruit. Het wordt daarom beschouwd als natuurlijk. Echter, wordt degene die je in de handel vindt in het algemeen gewonnen uit berkenbast door een transformatie van de plantaardige vezels xylan tot xylitol.
Xylitol voorkomt cariës.
Gaatjes treden op wanneer het tandglazuur wordt aangevallen door zuur.
Hoe komt men aan dat zuur op de tanden?
Het zijn de vervelende bacteriën die leven op je tanden, genaamd Streptococcus mutans, die zich voeden met glucose en die omzetten in zuur die de holtes veroorzaken.
Als je in slaap valt na het kauwen van zoetigheden komen er residuën vast te zitten op en tussen je tanden waarop de Streptococcus mutans zich stort. Voor de bacteriën begint het nachtelijk feest, ze vullen zich met glucose, vermenigvuldigen zich en spugen enorme hoeveelheden zuur uit.
Als je 's morgens wakker wordt merk je niet dat je tanden iets zwakker zijn geworden. Het proces kost tijd. Afhankelijk van de natuurlijk voorkomende stammen van bacteriën in de mond verloopt het proces van cariës vlugger of trager.
Je kunt het proces niet zien in de spiegel, want holtes zijn zwarte vlekken, behalve in een vergevorderd stadium. Dan worden het witte vlekken die veranderen in bruine en als ze zwart geworden zijn zit er een gat in uw tand en voel je kiespijn. Je gaat naar de tandarts maar helaas is het onheil al geschied. De tand moet gevuld of getrokken worden.
Geloof het of niet maar dezelfde bacteriën houden ook van xylitol. Het verschil is dat ze xylitol niet kunnen verteren (of beter "vergisten" want dit is de manier waarop de bacteriën de suiker verbruiken). Bacteriën die xylitol hebben opgenomen vergiftigen zichzelf en sterven. Aldus kunnen het aantal Streptococcus mutans die je op je tanden hebt afnemen met 73% door eenvoudig xylitol te eten.
Xylitol heeft ook het voordeel de productie van speeksel te verhogen dat een alkaline omgeving in de mond creeërt (het tegenovergestelde van "zuur"), en zo helpt het tandglazuur behouden, de mineralisatie bevorderen en cariës terug te dringen met 30% tot 80%. Dit feit wordt bevestigd door meerdere studies sinds de jaren '70. Onbehandelde cariës in een beginstadium, met name de kleine puntjes van de aangevallen email verharden en verliezen hun gevoeligheid door contact met xylitol.
Uit het laatste onderzoek op xylitol blijkt dat het aantal dagelijkse contacten met xylitol belangrijker is dan de verbruikte hoeveelheid. Je kunt het gebruiken in drankjes, in desserts en er bestaat zelfs tandpasta met xylitol.
Een leven zonder cariës is mogelijk.
Gaatjes in de tanden zijn inderdaad een ziekte van de moderne mens. Ze bestonden nauwelijks bij onze prehistorische voorouders tot de komst van de landbouw, ongeveer 10000 jaar geleden, wat leidde tot een sterke toename van het verbruik van granen rijk aan koolhydraten. De korrel heeft geen zoete smaak maar is toch zeer rijk aan zetmeel dat een keten is van glucoseatomen (suiker). Door contact met speeksel zetten granen, brood, meel, pasta, zich om in glucose.
Xylitol is goed tegen diabetes.
In tegenstelling tot tafelsuiker (sucrose), wordt xylitol zeer langzaam verteerd, en slechts 50% wordt geabsorbeerd door het lichaam. Het heeft dan ook een verwaarloosbaar effect op de bloedsuikerspiegel en de insuline secretie.
Zoals hierboven opgemerkt is de glycemische index slechts 7 wat nog lager is dan deze van peulvruchten (bonen, linzen, erwten).
De glycemische index is een vuistregel die voedingsmiddelen klasseert op basis van de verhoging van de bloedsuikerspiegel die optreedt wanneer je ze consumeert. Hoe hoger hun index hoe hoger hun prijs en hoe sneller de stijging van de bloedsuikerspiegel.
Deze suikertoename in het bloed veroorzaakt insulinesecretie waarvan de rol is om die toename tegen te werken.
Aldus kan voedsel met een hoge glycemische index snel een daling van de bloedsuikerspiegel veroorzaken met als gevolg de werking van insuline. Deze suikerdaling stimuleert de sensatie van honger en kan een hypoglykemie crisis veroorzaken. Tafelsuiker en wit brood worden geclassificeerd als hypoglycemianten (GI 70). Voedingsmiddelen met een lage glycemische index zijn o.a. havermout (GI 40), groene bonen (GI 30) en xylitol (GI 7).
Diabetici die insuline secretie problemen hebben moeten in het bijzonder op hun hoede zijn voor voedingsmiddelen met een hoge glycemische index. Xylitol is voor hen een goed alternatief voor suiker. Het vermindert de eetlust en de insulinesecretie, helpt bij de strijd tegen obesitas en diabetes en het metabool syndroom.
Xylitol vermindert risico op infectie bij kinderen
Mond, neus en oren zijn gekoppeld. Bacteriën verplaatsen er zich gemakkelijk; de reden waarom orale bacteriën gemakkelijk oorontsteking kunnen veroorzaken (otitis) bij kinderen waar de afstanden mond-neus-oor zeer klein zijn.
Het blijkt dat xylitol de bacteriën die tandbederf veroorzaken uithongert, vooral de gevreesde bacterie Streptococcus pneumoniae, die 40% van de oorinfecties bij kinderen veroorzaakt.
Xylitol heeft gelijkwaardige effecten tegen Candida albicans, een gist dat infecties veroorzaakt. Het voorkomt dat de gist zich vastklampt aan de darmen, in tegenstelling tot suiker dat de gist helpt om zich vast te hechten.
Bijgevolg kan Xylitol helpen om het verbruik van antibiotica te beperken.
Xylitol is goed voor de botten en de huid.
Het meest voorkomende eiwit in het lichaam is collageen dat je in grote hoeveelheden vindt in de huid, botten en bindweefsel (weefsels die je organen op hun plaats houden).
Onderzoeken bij ratten tonen aan dat xylitol de collageenproductie verhoogt, waarbij veroudering van de huid wordt tegengaan en het risico op osteoporose (botontkalking) vermindert.
Aandacht voor onze vrienden de honden.
Xylitol is ongevaarlijk voor de mens maar laat nooit uw hond het eten.
In feite is het zo gevaarlijk voor honden dat ik zou adviseren in geval van honden in huis, xylitol niet in huis te nemen.
Inderdaad, als een hond xylitol eet, neemt zijn lichaam dit bij vergissing voor glucose en begint het grote hoeveelheden insuline te produceren, waardoor de suikerspiegel ineen stort wat kan leiden tot de dood. Xylitol heeft ook katastrofische effecten op de lever van honden.
Deze effecten manifesteren zich al bij 0,1 g xylitol per kilogram lichaamsgewicht, zodat een hond van 10 kg kan sterven bij één gram xylitol!
Intolerantie, bijwerkingen.
Bij mensen wordt xylitol algemeen goed verdragen, maar kan in de darmen bij sommigen leiden tot fermentatie, waardoor gas en diarree kunnen ontstaan. Wees voorzichtig als u al lijdt aan het prikkelbaar darmsyndroom en blijf in dit geval in de buurt van een toilet als je xylitol uitprobeert.
Als je problemen ondervindt is het advies simpel: verminder de hoeveelheid, de symptomen verdwijnen, en je kunt de dosis geleidelijk opvoeren om eraan te wennen.
Op lange termijnis de consumptie van xylitol veilig. Mensen die 1,5 kilogram per maand aten met uitschieters naar 430 g per dag, werden gevolgd door wetenschappers, die geen bijwerkingen waarnamen.
Te onthouden.
Voedsel zoeten met xylitol is een geweldige optie.
Wanneer we praten over kunstmatige zoetstoffen (aspartaam) is het debat nog steeds om te weten of het giftig is of niet? Of het kanker veroorzaakt of niet?
Bij xylitol is het tegenovergestelde: het vervangt suiker ... maar met zeer onverwachte en gunstige gezondheidseffecten!
Het veroorzaakt geen bloedglucose piek, vernietigt tandplak bacteriën die cariës bevorderen, versterkt de botten en voorkomt bacteriële infecties.
Wat kan je meer voan een zoetstof verlangen?
Oorspronkelijk artikel:"Ce sucre détruit les caries", Jean-Marc Dupuis, Santé Nature Innovation, Dec. 31, 2014. Bijlagen: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2352484/ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3434645/ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC90255/ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10946407 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11721142 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15832042 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16434738 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22381181 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7607749 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/783060
03-01-2015, 16:42 geschreven door opabio
|