Vertalingen van en verwijzingen naar artikels over gezond leven en maatschappij meestal gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Wie volgens mij niet eerlijk is krijgt een FOEI!
Geen enkele informatie op deze blog is bedoeld voor diagnose, behandeling, verlichting of genezing van een ziekte.
24-02-2020
Brood
Geen geknoei met brood
Britse wetenschappers geloveb dat ze slim zijn door een manier te vinden om wit brood te produceren waarvan wordt gezegd dat het ”beter voor de gezondheid" is.
Hun "ontdekking" zou de vezels van wit brood verdubbelen.
Ze waren zo trots dat ze hun ontdekking hebben gepubliceerd in het medische tijdschrift Plus One ... En ze beloven de komst van hun “superwit brood” in de schappen van onze supermarkten binnen 5 jaar!
Dit is het bewijs dat ze niet begrepen hebben wat een brood "goed" of "slecht" maakt voor de gezondheid!
Het is waar dat het een beetje ingewikkelder is dan het lijkt.
Wit brood, volkorenbrood: ze hebben een ENORM nadeel.
Men heeft ons doen geloven dat volkoren brood "goed" is - althans veel beter dan witbrood.
Maar zo simpel is het niet!
Of het nu wit of volkoren is, de meeste broden hebben één grote fout: hun glycemische index is hoog! Dit betekent dat deze broden de bloedsuikerspiegel te plotseling verhogen, wat veel gezondheidsproblemen kan veroorzaken.
Als je kijkt naar de tabel met glycemische indexen die is opgesteld door de prestigieuze Harvard University, zul je zien dat de glycemische index van wit brood en volkorenbrood ongeveer 70 is, zoals tafelsuiker. Het is zelfs hoger dan dat van Coca Cola, dat "slechts" 63 is!
Al met al zijn de meeste broden daarom bewerkt voedsel en rijk aan suiker (onthoud dat zetmeel suiker is!). Dit betekent dat dit "leuke" voedingsmiddelen zijn, maar geen "gezonde". Het is zelfs één van de eerste voedingsmiddelen om te elimineren bij afvallen of verminderen van suiker en koolhydraten.
Dit geldt des te meer omdat er nog een groter probleem is met de broden van vandaag:
Een andere 'dodelijke zonde' van commercieel brood.
Of het nu "wit" of “volkoren” is, de meeste broden zijn rijk aan gluten.En hoe "industrieeler” (verwerkt)hoe meer gluten het bevat!Het is een open geheim: de meeste bakkerijen voegen gluten toe aan hun brood! Waarom? Om hetbrood nog "zachter" te maken!
Gluten zijn een soort "plakkerig goedje”, erg plakkerig, waardoor het mogelijk is om goed opgeblazen broden te hebben. Het probleem is dat deze "lijm" moeilijk te verteren is ... en de neiging heeft om de darmen te beschadigen!
Het is wetenschappelijk bewezen: gluten verhoogt de doorlaatbaarheid van de darm bij iedereen, inclusief degenen die niet intolerant of gevoelig zijn voor gluten. Het is echter zeer gevaarlijk om een "poreuze" darm te hebben: het is het risico nemen dat gevaarlijke stoffen in het bloed terechtkomen die onze gezondheid kunnen belagen!
En als je je afvraagt hoe onze voorouders het deden, die veel brood aten, herinner ik je eraan dat moderne tarwe twee keer zoveel chromosomen bevat als oude tarwe ... en veel meer gluten dan voorheen! Bovendien zijn onze voorouders gespaard gebleven van moderne stoffen die schadelijk zijn voor de darmflora, zoals antibiotica, bisfenol A, pesticiden of zware metalen.
Daarom konden ze zonder veel problemen veel brood eten. En met fysiek werk in de velden of fabrieken verbrandden ze snel de suiker uit het brood ... wat niet het geval is als je de dag achter een bureau doorbrengt!
Zelfs de "voordelen" van volkorenbrood zijn problematisch.
Het is waar dat volkorenbrood vezels, vitamines en mineralen bevatten, wat goed is voor de gezondheid. Maar met een voeding rijk aan fruit, groenten en oliehoudende zaden (noten, amandelen ...), heb je nog meer vezels, magnesium, kalium en groep B-vitamines ... zonder de tekortkomingen van volkorenbrood!
Weet je waarom volkorenbrood meer vezels, vitamines en mineralen bevat dan witbrood? Dit komt omdat het de 3 elementen van de tarwekorrel bevat:
de zemelen, de buitenste schil van het graan;
het endosperm, de middelste laag;
en de kiem, de binnenste laag.
Wit brood bevat echter alleen de middelste laag.Daarom bevat volkorenbrood meer vezels en voedingsstoffen dan witbrood. Maar om dezelfde reden heeft volkorenbrood drie belangrijke tekortkomingen:
Niet-biologisch volkorenbrood bevat meer pesticiden dan witbrood. Dit is logisch, omdat de buitenste schil van het graan (zemelen) meer wordt blootgesteld aan sproeien met pesticiden. Integendeel, het endosperm van witte bloem is beter beschermd omdat het zich in de korrel bevindt.
Volkorenbrood bevat meer fytinezuur dan witbrood.
Fytinezuur is een "anti-agressor" substantie, die de tarwekorrel beschermt tegen indringers - het zit daarom ook geconcentreerd in de buitenste schil van de tarwekorrel (zemelen). Het probleem is dat dit fytinezuur ervoor zorgt dat het lichaam essentiële mineralen zoals zink, calcium, ijzer of magnesium niet goed opneemt.
Volkorenbrood bevat meer acrylamide dan witbrood. Dit is niet ideaal, omdat volgens de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) "acrylamide in voedsel mogelijk het risico op kankerontwikkeling verhoogt voor consumenten van alle leeftijdsgroepen". Kortom, u ziet dat "volkoren" brood niet de schat van de gezondheid is die onze autoriteiten ons nu al jaren proberen te verkopen, onder invloed van de tarwelobby.
Gelukkig zijn er andere broden …
Aanvaardbaar commercieel brood.
Als je niet zonder brood uit een bakkerij kunt, is er één soort dat de voorkeur heeft: biologisch volkoren, zuurdesem.
Met biologisch vermijd je de pesticiden van volkorenbrood, terwijl je profiteert van de vitamines en mineralen. Met de gisting van zuurdesem (in plaats van bakpoeder), heb je ook een veel beter verteerbaar brood, omdat het rijker is aan enzymen ... en armer aan gluten en fytinezuur! En als je bang bent voor acrylamide, vermijd dan teveel brood te roosteren en leg de korst altijd opzij als deze donker of verbrand is.
Xavier Bazien
Oorspronkelijk artikel: “Non au pain trafiqué, oui au pain NATUREL!”, Xavier Bazin, Santé Corps Esprit, 19 février 2020; https://www.sante-corps-esprit.com/non-au-pain-trafique-oui-au-pain-naturel/
Olijfolie kan helpen de bloedsuikerspiegel onder controle te houden en het vetgehalte in de lever te verlagen bij mensen met diabetes.
Volgens de resultaten van twee studies uitgevoerd in Italië kan olijfolie een aanzienlijk gezondheidsvoordeel opleveren voor mensen die lijden aan diabetes.
De eerste studie bracht 25 gezonde deelnemers samen die om een typische mediterrane maaltijd te eten kregen, vergezeld van 10 g olijfolie voor een deel van de groep, en zonder extra vet voor de tweede. Een maand later kregen ze een nieuwe maaltijd aangeboden, dit keer met olijfolie of maïsolie.
Bloedonderzoek na de maaltijden toonde aan dat in beide situaties bij de personenn die olijfolie hadden gekregen, het LDL-suiker en LDL-cholesterol niveau was verlaagd in vergelijking met de andere deelnemers. Bovendien was de hoeveelheid insuline, het belangrijkste hormoon voor de bloedsuikerspiegel, toegenomen. De verbetering van het bloedprofiel is waarschijnlijk het gevolg van de antioxidanten waaraan deze plantaardige olie rijk is.
In het tweede onderzoek werd gekeken naar veranderingen in de hoeveelheid vet in de lever van diabetespatiënten, afhankelijk van hun dieet. Deze indicator is belangrijk omdat ophoping van vet in dit orgaan het metabolisme verstoort en wordt geassocieerd met de insulineresistentie die betrokken is bij diabetes type 2. Achtendertig mensen die aan deze aandoening leden, hebben twee maanden lang een dieet gevolgd dat rijk is aan koolhydraten met een lage glycemische index (dat wil zeggen dat het geen piek in bloedsuiker veroorzaakt na de maaltijd), of met onverzadigde monovetzuren waarvan omega-9 aanwezig in olijfolie deel uitmaakte. Dit laatste had het opmerkelijk effect van een daling van het levervet met 30%.
Oorspronkelijk artikel: “L’huile d’olive, ça marche aussie contre le diabète”, Santé Corps Esprit, n° 25, juillet 2018.
Pijnstillers: bereid u voor op een nieuw gezondheidsschandaal!
Paracetamol is het best verkochte medicijn tegen pijnen. Op de tweede en derde plaats staan codeïne en ibuprofen, twee niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID’s)
Paracetamol zit in geneesmiddelen zoals Dafalgan, Doliprane, Efferalgan en in tabletten tegen griep en verkoudheden zoals Fervex, Humex, Actifed, enz. Een observationele studie uitgevoerd in Groot-Brittannië op een afdeling voor levertransplantatie toonde aan dat 66% van de patiënten was opgenomen na een overdosis paracetamol. De urgentie van een transplantatie was vaak het gevolg van de consumptie van meer dan 4 g paracetamol in één keer, maar niet altijd. Sommigen hadden gewoon een beetje te veel ingenomen, in verschillende doses verdeeld over de tijd. Deze mensen waren gemiddeld ouder en dronken meer alcohol dan de rest van het panel. De vrije verkoop van paracetamol in combinatie met reclamecampagnes geeft het een onschadelijk imago dat leidt tot zelfmedicatie. Het probleem is dat elke doos een dodelijke dosis paracetamol bevat en dat we gemakkelijk onwetend een overdosis bereiken.
Met betrekking tot NSAID's, de meest voorkomende pijnstillers na paracetamol, weten we sinds 2005 dat ze het risico op een hartinfarct verdubbelen. In mei 2013 publiceerde The Lancet, één van de meest serieuze en gerenommeerde medische tijdschriften ter wereld, een meta analyse waarin de resultaten werden gecombineerd van verschillende onderzoeken naar de incidentie van cardiovasculaire problemen veroorzaakt door de consumptie van pijnstillers, vergeleken met een controlegroep: ibuprofen (Advil, Nurofen, Nureflex, Spifen, Vicks Rhume, Spedifen, Antarene, etc.), naproxen (Aleve, Apranax, Alevetabs, Naprosyne), diclofenac (Flector, Voltarene, Xenid, Dicloced, etc.) en coxibs (Celebrex, Dynastat, Arcoxia, enz.), voornamelijk gebruikt om pijn geassocieerd met osteoartritis te verlichten. De studie heeft aangetoond dat de frequentie van cardiovasculaire problemen 30% hoger is bij consumenten van coxibs en Diclofenac. Ibuprofen verhoogt ook het risico maar in mindere mate. Alleen naproxen lijkt niet meer gevallen te veroorzaken dan in de controlegroep. Anderzijds verhoogt dit middel dan weer darmproblemen zoals perforaties, obstructies en bloedingen dan de andere geteste NSAID's.
Bijwerkingen waar gezondheidsinstanties niet over praten.
Afhankelijkheid: NSAID's worden gesynthetiseerd uit een breed scala aan moleculen, waarvan sommige derivaten van opium en morfine zijn, wat verklaart waarom sommige mensen fysieke afhankelijkheid van deze geneesmiddelen ontwikkelen.
Verhoogde darmpermeabiliteit: een onderzoek heeft aangetoond dat ibuprofen schade aan de darm veroorzaakt en meer in het bijzonder tijdens lichamelijke inspanning. Het betreft beschadigingen aan de darmbarrière, die fungeert als een filter tussen ons lichaam en de buitenwereld. Als deze barrière abnormaal moleculen doorlaat, zal het lichaam een immuunreactie activeren om ze te neutraliseren. Dit fenomeen bevordert waarschijnlijk het voorkomen van ziekten zoals diabetes type 1, multiple sclerose, reumatoïde artritis, de ziekte van Crohn of de meeste auto-immuunziekten.
Spiergroei vertragen: een ander onderzoek heeft ook aangetoond dat NSAID's, door de synthese van COX2 te blokkeren, tegelijkertijd de werking van een transmissiefactor vertragen waardoor spiercellen zich niet verder kunnen ontwikkelen. Deze medicijnen vertragen daarom de progressie van atleten.
Uittreksel uit: “Médicaments antidouleurs: préparez-vous à un nouveau scandale sanitaire”, Alternatif Bien-Etre, Septembre 2013, n° 85.
Voedingsmiddelen die ijzer helpen assimileren of blokkeren.
Er zijn geen betrouwbare statistieken over het aantal vrouwen met te weinig ijzer (cijfers variëren afhankelijk van de bron). Maar als ik mijn ervaring geloof, loopt het de spuigaten uit.
Het gebrek aan ijzer manifesteert zich door het verlies van haar, nagels die splijten, bleekheid, grote vermoeidheid, laag moreel ...
IJzer helpt het bloed om zuurstof te transporteren. Bij gebrek aan ijzer zijn de cellen minder zuurstofrijk. Men voelt zich kortademig en moe en de cellen van de huid, nagels en haar lijden eronder.
Het ideale ferritine gehalte ligt tussen 50 en 100 microgram per liter. Het is echter gebruikelijkvrouwen te ontmoeten met 20, 10, 5.
Het ergste is dat bijna niemand zich hierover zorgen maakt.
Ze zijn angstig en moe. Ze 'begrijpen' niet wat er met hen gebeurt. Ze proberen het op zich te nemen om te slapen, maar het is nutteloos. Ze geloven dat ze snel verouderen maar niets is minder waar.
IJzer is moeilijk te assimileren en het duurt lang om de reserves aan te vullen.
Het probleem met ijzer is dat het moeilijk te assimileren is. Reserves hebben veeln maanden nodig om zich weer op te bouwen.
Voor vrouwen in de pre menopauze is het probleem nog ingewikkelder omdat ze regelmatig bloed verliezen (ijzer zit immers in de hemoglobine van het bloed).
Bovendien betekent het feit dat het eten van ijzerrijk voedsel de voorraad aanvult.
Vooral plantaardig ijzer, in spinazie, linzen, sojabonen en broccoli, wordt zeer slecht opgenomen. Heemijzer, dat wordt aangetroffen in vis en vlees, vooral rood vlees, wordt minder slecht geabsorbeerd, maar toch komt ongeveer 75% vrij zonder geabsorbeerd te worden in het spijsverteringskanaal.
Vitamine C en bètacaroteen (wat vitamine A wordt) verhogen de opname van ijzer.
Om de opname van ijzer in de darmen te verhogen, moet men bij het eten van ijzerrijke voedingsmiddelen ook voedingsmiddelen consumeren die rijk zijn aan vitamine C, vitamine A en bètacaroteen.
Vitamine C treft men aan in groenten en fruit. Het is daarom goed om maaltijden met rauwe groenten te beginnen en/of af te sluiten met groene salade en (vers) fruit. De groenten die het rijkst zijn aan vitamine C zijn paprika, broccoli en gekookte spruitjes. Voor fruit zij dat kiwi's, lychees, aardbeien, sinaasappels en citroenen.
100 mg vitamine C verhoogt de ijzerabsorptie met 67%.
Vitamine A komt vooral voor in de lever van dieren. Beta-caroteen komt voor in groenten en fruit: voornamelijk sinaasappels. Beta-caroteen wordt ook wel pro-vitamine A genoemd omdat ons lichaam het gemakkelijk omzet in vitamine A.
Groenten en fruit rijk aan bètacaroteen zijn die met oranje pigmenten: wortelen, zoete aardappelen, abrikozen, sinaasappels, spinazie (we zien het niet vanwege het groen dat de kleur bedekt, maar spinazie is erg rijk aan beta-caroteen), rode pepers en groene kool, om dezelfde redenen.
In een onderzoek op 100 mensen die maaltijden op basis van granen aten, verhoogde de aanwezigheid van vitamine A de absorptie met 200% voor rijst, 80% voor tarwe en 140% voor maïs.
Wortelsap is een geweldige bron van vitamine C, maar ook van bètacaroteen.
Vlees en vis absorberen ijzer uit groenten en fruit.
Het is ook belangrijk om te weten dat vis en vlees de opname van niet-heemijzer stimuleren. Met andere woorden ijzer uit spinazie wordt beter opgenomen als men daarbij vlees of vis eet.
Het verschil is aanzienlijk omdat de absorptie snelheid wordt vermenigvuldigd met twee of drie per 75 gram voedsel.
Onbewerkte granen, thee, koffie en calcium vertragen de absorptie van ijzer.
Ander voedsel vertraagt de opname van ijzer. Ze moeten daarom worden vermeden, vooral bij bloedarmoede.
De oorzaak is fytinezuur, dat voorkomt in rauwe granen en ook in rauwe peulvruchten (maar deze worden zelden rauw gegeten).
Het effect van fytinezuur is zeer krachtig, 250 mg is voldoende om 82% van de ijzerabsorptie te blokkeren.
Maar ijzer wordt ook geblokkeerd door polyfenolen, aromatische moleculen die in overvloed aanwezig zijn in thee en koffie. Dit betekent niet dat men moet stoppen met thee en koffie maar wel dat men het niet mag drinken tijdens de maaltijd (of aan het einde van de maaltijd) bij tekort aan ijzer.
Tot slot vertraagt ook calcium de opname van ijzer. Dit is een ingewikkelder probleem omdat calcium veel voorkomt in onze voeding. Het zit niet alleen in zuivelproducten. Het wordt zelfs gevonden in leidingwater (kalksteen is een vorm van calcium).
Gelukkig is het effect niet zo groot en te verwaarlozen bij het volgen van de hierboven gemelde aanbevelingen.
Denk ook aan onze kinderen.
Vrouwen zijn niet de enigen die tekort aan ijzer kunnen hebben. Het komt vaak voor dat opgroeiende kinderen een tekort hebben, wat hun vermoeidheid verklaart.
2 tot 6% van de Europese kinderen lijdt aan bloedarmoede.Dit is vervelend voor hen omdat een gebrek aan ijzer in de vroege kinderjaren een daling van het Intellectual Quotient (IQ) veroorzaakt.
Laat bij twijfel het ferritine gehalte van uw kind controleren door een analyse in het laboratorium en neem voedingsmaatregelen om het ijzerniveau te corrigeren.
Tegen fibromyalgie, het weinig bekende analgetisch effect van Zweedse massages.
Fibromyalgie is een moeilijk te begrijpen aandoening: bij afwezigheid van duidelijke symptomen om het te definiëren vinden artsen het moeilijk om het te diagnosticeren, waardoor patiënten vaak in een wazige toestand achterblijven. En zodra de ziekte is gediagnosticeerd, blijven de problemen bestaan omdat dit complexe geval van reuma moeilijk te behandelen is.
Zoals de European Rheumatism League (EULAR) in haar rapport van 2017 aangeeft, worden alleen sporten echt aanbevolen (in tegenstelling tot medicamenteuze behandelingen, die slechts even worden aangehaald) (1).
Een recente studie heeft deze aanbevelingen zojuist aangevuld met het indrukwekkend pijnstillende effect van massages.
Volgens deze Braziliaanse onderzoekers (2) zouden Zweedse massages een grote hulp zijn om fibromyalgie-pijn te verlichten. De 24 deelnemers aan de studie profiteerden van twee Zweedse massagesessies per week. Na drie maanden behandeling zagen deze patiënten hun pijnniveau - en hun stressniveau - afnemen. Ze meldden ook dat hun levenskwaliteit sterk was verbeterd.
Oorspronkelijk artikel: “Contre la fibromyalgie, l’effet antalgique méconnu des massages suédois “, Santé Corps Esprit, n° 33, mars 2019.
De studies zijn soms tegenstrijdig en niet altijd goed uitgevoerd, maar hier zijn enkele waarschuwingen om rekening mee te houden:
■■ Beta-caroteen (carotenoïde): twee beroemde onderzoeken hebben aangetoond dat zware rokers die dagelijks 20 tot 30 mg synthetisch beta-caroteen nemen een verhoogd risico tussen16 tot 28% hebben op longkanker. Bij niet rokers blijft bètacaroteen vrij beschermend.
■■ Selenium: continue suppletie bij mensen die geen tekort hebben, lijkt geassocieerd te zijn met een verhoogd risico op diabetes type 2, hypercholesterolemie en cardiovasculaire problemen. Merk op dat slechts 30% van de mensen een tekort aan selenium heeft. Een lichte toename van sterfte door alle oorzaken is gemeld door een observationeel onderzoek bij mensen met een verhoogd serum selenium spiegels. Vermijd het overschrijden van de dosis van 400 μg/dag (selenium wordt giftig vanaf 1 mg/dag, met gewichtsverlies, vermoeidheid, spijsverteringsstoornissen, prikkelbaarheid, aantasting van de nagels en het haar).
■■ Zink: Hoewel in fysiologische doses zink helpt oxidatieve stress te verminderen (het ondersteunt de activiteit van het antioxidant-enzym SOD), verhoogt het deze wanneer het overmatig wordt gebruikt (omdat het dan de activiteit van SOD bestrijdt). Eén studie toonde bijvoorbeeld aan dat een suppletie met 80 mg zink/dag gedurende iets meer dan 6 jaar (een dosis soms aanbevolen voor de behandeling van AMD) had geleid tot ziekenhuisopnames voor urogenitale aandoeningen. Vanaf 15-20 mg/dag kan men de fysiologische dosis overschrijden.
■■ Vitamine E: in tegenstelling tot wat sommige onderzoeken suggereren, is er weinig risico op het bereiken van een toxische dosis aan vitamine E (het lichaam elimineert het teveel). Maar deze antioxidant vitamine werpt nog een vraag op: een meta-analyse suggereerde dat het geen effect zou hebben op de vermindering van het cardiovasculair risico (atherosclerose, infarct) wanneer het wordt gecombineerd met andere antioxidanten, terwijl, alleen en in doses van 400 tot 800 IE het zou helpen om het met 20% te verminderen. Interactie met de andere antioxidanten zou dit voordeel opheffen. Het waarom, moet nog worden begrepen en aangetoond. Als voedingssupplement de dosis van 1000 mg/dag niet overschrijden.
■■ Vitamine C: een studie waarschuwde met name tegen hoge doses vitamine C, waardoor het risico op staar zou toenemen.
Oorspronkelijk artikel: “Attention aux surdosages avec les compléments alimentaires antioxydants”, Le journal de la médecine anti-âge, n°38 Février 2020.
Mij wordt vaak gevraagd wat het gemakkelijkst is om onzegezondheid en welzijn aanzienlijk te verbeteren. Hier is mijnantwoord:“Neem nuchter een uitgeperste citroen zodra je opstaat. Gegarandeerd resultaat! “
Toen ik een paar jaar geleden begon, zag ik al snel echte verandering. Het drinken van een geperste citroen helpt om helemaal wakker te worden. Het voltooit het ontgiftingsproces dat 's nachts door ons lichaam is gestart ... en herstart de spijsvertering. Bovendien zit citroen vol vitamine B, C, calcium, ijzer, magnesium, kalium, waardevolle antioxidanten, enzymen en vezels.
Om jezelf te overtuigen, vind je hieronder 14 redenen om elke ochtend een geperste citroen te drinken!
Reden 1: het ondersteunt de spijsvertering.
Citroensap heeft een chemische structuur die vergelijkbaar is met die van ons maagsap. Het bevat limoneen dat helpt bij het opbouwen van slijm dat de maagwand beschermt. Deze slijmlaag wordt constant aangevallen, in het bijzonder door niet steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen.
Limoneen vermindert het risico op maagzweren. Het vergemakkelijkt de verwijdering van gifstoffen in ons spijsverteringsstelsel. Het verlicht indigestie, een opgeblazen gevoel en maagreflux. Het maakt de darmen zachtjes wakker, hydrateert de dikke darm, stimuleert de galproductie en ondersteunt de spijsvertering.
Reden 2: het is antibacterieel en antiviraal.
Citroen valt slechte bacteriën en virussen aan.
Dit is de reden waarom het wordt aanbevolen in geval van griep, verkoudheid en om keelirritatie te verzachten.
Reden 3: het versterkt uw immuunsysteem.
Citroensap is rijk aan vitamine C die uw essentiële immuunafweer verhoogt om verkoudheid en griep te bestrijden.
Maar vitamine C is niet de enige die je immuunsysteem versterkt: ijzer is hier ook een essentiële voedingsstof voor. Citroen maakt het gemakkelijker om ijzer uit ons dieet op te nemen.
Reden 4: het hydrateert het lichaam.
Met een druk schema kan men gemakkelijk vergeten om genoeg water te drinken ("blijf goed gehydrateerd" zoals ze in jargon zeggen).
Hier is de geperste citroen interessant: Een geperste citroen drinken is een "speciale", niet te zeggen "luxe" ervaring beleven. Het is een leuke manier om je dag te beginnen met hydrateren.
Reden 5: Het is een waterdichte wekker.
Een geperste citroen geeft een boost. Plots voel je je wakker en klaar om de dag te beginnen. Nooit meer zult u het gevoel hebben uw huis nog half in slaap te verlaten.
Reden 6: het regenereert en geneest de huid.
Citroen is een uitstekende bron van antioxidanten die de werking van vrije radicalen bestrijden ... slechte stoffen die verantwoordelijk zijn voor vroegtijdige veroudering van de huid.
Reden 7: het verlicht jichtaanvallen.
De antioxidanten in citroen werken niet alleen op de huid. Ze verminderen de algemene ontsteking in het lichaam.
Soms produceert het lichaam zoveel urinezuur dat zich kristallen rond de gewrichten vormen. Dit probleem treedt ook op wanneer de nieren het urinezuur niet kunnen filteren. Dit is wanneer de gewrichten heet, gezwollen en pijnlijk worden (ontsteking). Het is een vorm van artrose die "jicht" wordt genoemd.
Dr. Sarah Brewer legt uit: "Citroenen zijn een goede bron van vitamine C, die helpt de urinezuurwaarden te verlagen en zo jichtaanvallen te voorkomen. "
"Een onderzoek onder 1380 gezondheidswerkers (mannen) toonde aan dat degenen die de beste vitamine C-inname hadden, het minste urinezuur hadden. »
Citroen stimuleert de vorming van calciumcarbonaten die overtollige zuren neutraliseren. Een manier die het de urine gemakkelijker maakt om urinezuur af te voeren.
Reden 8: Het maakt ons lichaam basisch.
U zult zeggen: dat is paradoxaal! Hoewel citroen zuur van smaak is, heeft het eigenlijk een basisch effect op ons lichaam.
Overmatige zuurgraad is een wijdverbreid probleem in onze moderne wereld. Zuurgraad is een factor bij ernstige ziekten: zwaarlijvigheid, suikerziekte, kankers, Alzheimer, ontstekingen ...
Reden 9: het is ontgiftend, het stroomlijnt ons metabolisme.
Citroen verwijdert gifstoffen die ons lichaam vervuilen, zelfs in de cellen, weefsels en organen.
Het stimuleert uw lever zodat die meer enzymen produceert en vlotter werkt.
Citroensap is ook een diureticum. Dat betekent dat het ons urinesysteem schoon houdt. En het basisch effect optimaliseert de pH van de urine om de groei van bacteriën te minimaliseren. Dit is geweldig voor mensen met urineproblemen.
En zoals eerder gezien ondersteunt het ons spijsverteringsstelsel en reinigt het de dikke darm van afval..
Reden 10: het vermindert de vorming van slijm.
Een citroen die 's ochtends wordt geperst, helpt de slijmvliezen (vooral de sinussen) ontlasten. Dit is uiteraard wenselijk in geval van infectie, maar ook om ons dagelijkse comfort te verbeteren.
Weinig mensen weten het, maar zuivelproducten verhogen de slijmproductie.
Reden 11: het geeft een frisse adem.
Citroen bestrijdt orale bacteriën en verfrist de adem.
Maar wees voorzichtig om de citroen in het water te verdunnen. Onbetrouwbare websites raden aan om de tanden in te wrijven met puur citroensap. Ik raad het niet aan. Zuiver citroensap kan het glazuur van de tanden kan aantasten.
Reden 12: het is goed voor de geestelijke gezondheid.
Citroen is rijk aan kalium en magnesium, wat goed is voor de hersenen en het zenuwstelsel. De geperste citroen geeft de boost die nodig is om stress en depressie te bestrijden. Men heeft duidelijke ideeën en is meer gefocust.
Reden 13: het zou het risico op kanker verminderen.
De antioxidanten in citroen zijn niet alleen effectief in het bestrijden van veroudering en ontsteking. Ze helpen ook kanker te bestrijden. Ze zijn effectief in het neutraliseren van zuren die de ontwikkeling van kanker bevorderen.
Sommige observationele studies hebben aangetoond dat het eten van citrusvruchten het risico op kanker van het spijsverteringskanaal, de slokdarm en de borst vermindert.
Men moet echter voorzichtig blijven bij het interpreteren van deze resultaten. Het vraagt zeker meer dan een geperst citroensap per dag om dergelijke effecten te zien.
Reden 14: het helpt tegen cafeïne verslaving.
Veel mensen zijn erin geslaagd hun koffieconsumptie te verminderen dankzij een geperste citroen. De boost is dezelfde als die veroorzaakt door een kopje koffie en maakt je lichaam op dezelfde manier wakker ... zonder de bijwerkingen.
Een citroen persen in 2 minuten.
Het kan niet eenvoudiger zijn als recept:
Pers een halve citroen in een glas en voeg dan lauw water toe.
Volwassenen kunnen u een hele citroen gebruiken.
Het moet zuur zijn, toch? Ja, de eerste keer is het raar. Vooral in koffie serveren we geperste citroen met veel suiker. Maar je went er snel aan. In het begin kun je water toevoegen om de zuurgraad te verminderen. En als je de zuurgraad nog steeds niet kunt verdragen, kun je een lepel honing toevoegen (een uitstekend anti-infectiemiddel).
Waarom lauw water?
Heet en koud water veroorzaken thermische schokken in het lichaam. Ze hebben daarom een bepaalde energie nodig om te worden opgenomen. Dit is niet het geval met lauw water, dat "neutraal" is. Hiermee kunt u rustig uw lichaam wakker maken en uw spijsverteringsfuncties starten.
Oorspronkelijk artikel: “14 raison de boire un citron chaque matin”, par Eric Müller, 23 septembre, 2019, Néo-nutrition.
Nieuwe Europese aanbevelingen voor cholesterol: we zijn nog niet thuis!
De European Society of Cardiology (ESC) en de European Atherosclerosis Society (EAS) hebben hun aanbevelingen voor aanvaardbare cholesterolwaarden in het bloed bijgewerkt om hart- en vaatziekten te voorkomen. De gelegenheid tot een mea culpa? Het zou te mooi zijn!
Het resultaat is echter: "We volharden en we graven dieper!" De twee organisaties (grotendeels gesubsidieerd door de farmaceutische industrie, wat geen geheim is) hebben in feite vastgesteld dat het nog steeds noodzakelijk is om de te bereiken normen voor het cholesterolgehalte te verlagen:
■■ minder dan 70 mg/dl bloed voor patiënten die als "hoog risico" op een cardiovasculair voorval worden beschouwd;
■■ minder dan 55 voor patiënten die als "zeer hoog risico" worden beschouwd;
■■ minder dan 40 voor patiënten met een tweede cardiovasculair probleem binnen de 2 jaar dat ze de maximale dosis statines gebruiken.
Om dergelijke doelen te bereiken, suggereren de auteurs van deze aanbevelingen, zijn meer statines nodig, en zelfs voor een volledige behandeling aan te vullen met andere geneesmiddelen, zoals Ezetimibe en PCSK9-remmers (ze krijgen er duidelijk niet genoeg van). Tegelijkertijd stellen ze voor de definitie van zogenaamde "zeer hoog risico" patiënten te verruimen.
Blijkbaar hebben ze de laatste studies die aantonen dat een laag cholesterolgehalte correleert met een hoger risico op hemorragische beroerte, (verdubbeld bij vrouwen), verergering van perifere zenuwen bij diabetici en een verhoogd risico op hersenbloeding, niet hebben gelezen. Uit een recente studie blijkt dat de laagste mortaliteit geassocieerd met cholesterol tussen 210 en 249 mg/dL ligt. Cholesterol is niet schuldig aan waarvoor het wordt beschuldigd, maar de verkoop van statines heeft nog een mooie toekomst voor de boeg.
Oorspronkelijk artikel: “Nouvelles recommandaties européennes sur le cholestérol: on n’est pas sorti de l’auberge!”, Le journal de la médecine anti-âge, n° 36, décembre 2019.
Canadese onderzoekers hebben aangetoond dat een plastiek theezakje (nylon, PET of polypropyleen) in water verwarmd tot 95 ° C (zoals voor een thee in het algemeen wordt gedaan) gemiddeld 11 miljard microdeeltjes plastiek vrijgeeft en 3 miljard nanodeeltjes! De temperatuur van het water lijkt een rol te spelen in de hoeveelheid afgegeven microdeeltjes. Het zou 300 keer minder zijn in water verwarmd tot 20° C.
Het effect op onze gezondheid is nog niet geëvalueerd, maar er zijn experimenten met watervlooien uitgevoerd. De onderzoekers gaven ze vergelijkbare doses plastiek, wat genetische en gedragsafwijkingen veroorzaakte.
Er bestaan natuurlijk alternatieven voor plastiek theezakjes: onbehandelde biopapierfilters en herbruikbare theeeitjes bvb.
Oorspronkelijk artikel: “Nanoparticules de plastique dans les sachets de thé”, Le journal de la médecine anti-âge, n° 36 Décembre 2019.
Gesynthetiseerd door darmbacteriën, heeft boterzuur ontstekingsremmende eigenschappen.
Een Japanse studie heeftaangetoond dat boterzuur de immuunreactie reguleert die in onze darmen wordt veroorzaakt door toxische moleculen in onze voeding (pesticiden, voedseladditieven, gluten, enz.). Deze darmontsteking is verantwoordelijk voor de ontwikkeling van chronische ziekten zoals de ziekte van Crohn of rectocolitis.
Onze darmbacteriën produceren dat boterzuur door de vezels in ons dieet te fermenteren. In het geval van een chronische ontstekingsziekte van de darm wordt vaak butyraatgebrek waargenomen.
Om deze productie te verhogen en ontsteking te verminderen, moeten we ons richten op oplosbare vezels in het dieet die voornamelijk afkomstig zijn van gekookte groenten en fruit (koken verzacht vezels). Het kan ook worden aangevuld met psyllium of glucomannan, twee voedingssupplement van oplosbare vezels.
Aan de andere kant zijn oliehoudende zaden (noten, amandelen, enz.), peulvruchten (linzen, bonen, bonen, kikkererwten, enz.) en volle granen eerder bronnen van onoplosbare vezels die, al of niet gefermenteerd, geen boterzuur veroorzaken.
Oorspronkelijk artikel: L’aclde qui fait du bien à l’intestin, Alternatif Bien Etre, septembre 2014.
We horen overal dat rode wijn goed is voor de gezondheid en dat het dagelijkse glas rode wijn het geheim van lang leven is van honderdjarigen in Frankrijk, Italië en Spanje.
Maar is druivensap niet beter?
Het is gemaakt met hetzelfde fruit en bevat geen alcohol.
Dr. A. Trichopoulou van de Universiteit van Athene vat het probleem als volgt samen:
“Het verschil tussen wijn en druivensap zit in de gisting van de wijn. Kortom, druiven zijn van nature rijk aan suiker, die fructose wordt genoemd. Gisten worden toegevoegd die alle fructose in alcohol veranderen. De wijn is daarom minder zoet dan druivensap. Dit geldt met name voor droge wijnen.
Maar je weet dat we dagelijks al te veel suiker en koolhydraten consumeren. Alcohol wordt omgezet in glucose (suiker) in ons lichaam. Maar het effect van rode wijn op de bloedsuikerspiegel is te verwaarlozen in vergelijking met dat van een glas druivensap.
De waarheid over vruchtensappen.
Alle vruchtensappen zijn zeer rijk aan suiker. Zelfs biologisch is het niet ongewoon dat een glas vruchtensap eveveel suiker bevat als een glas cola. Druivensap wordt bovendien in veel grotere hoeveelheden gedronken dan wijn. Dit is de reden waarom geen enkele serieuze voedingsdeskundige druivensap aanbeveelt; hoogstens in kleine hoeveelheden.
De antioxidanten van druiven zitten in de schil.
Bovendien zijn de antioxidante in wijn te vinden in de schil van de druiven. Bij rode wijn worden de druiven geplet (getrapt met de voeten) en vervolgens langzaam gefermenteerd met de schil, het vruchtvlees en de zaden. Dit brouwsel bevat daarom een maximum aan antioxidanten.
Witte wijn wordt geperst en vervolgens alleen gefermenteerd (zonder schil, vruchtvlees of zaden). Daarom is het minder rijk aan antioxidanten.
Druivensap wordt alleen van geperste druiven gemaakt - zonder gebruik van schil, vruchtvlees en zaden. Het is derhalve arm aan antioxidanten. Als de schil toch de productie doorloopt, wordt deze gekookt en worden de meeste antioxidanten vernietigd.
Het debat over resveratrol.
Een antioxidant polyfenol dat bekend staat bij rode wijn is resveratrol. Het is ook aanwezig in druivensap, als dit bereid is met de schil. Oorspronkelijk gevonden in de schil van zwarte druiven wordt het door de wijnstok gebruikt om zich te verdedigen tegen een schimmel genaamd Botrytis cinerea.
Resveratrol wordt vaak gepresenteerd als een wonderstof. In 2001 toonde een onderzoek zelfs aan dat resveratrol de levensverwachting van Caenorhabditis elegans, een kleine transparante worm met een lengte van 1 mm of Drosophila melanogaster, een vlieg, met 50% verhoogt via het activeren van een eiwit genaamd SIRT1. Een ander onderzoeksteam heeft echter aangetoond dat de gebruikte dieren langer leven vanwege een genetische mutatie die niets te maken heeft met resveratrol.
Dit was de oorsprong van een controverse die nog niet is opgelost: sommigen zeggen dat resveratrol en het SIRT1-gen het geheim van een lange levensduur zijn. Anderen beweren dat dit eigenlijk SIRT6 is. De laatste zeggen dat dit alles oplichterij is om supplementen met resveratrol te verkopen. Het feit is dat resveratrol nog steeds slecht bekend is. De huidige stand van kennis maakt het niet mogelijk om het werkterrein op het gebied van gezondheid te specificeren. Dr. Guarente legt bovendien uit dat de hoeveelheid resveratrol enorm varieert van rode wijn tot rode wijn. Het is bijna onvoorspelbaar.
Wijn in plaats van druivensap: waarschijnlijk een slecht idee.
Het laatste probleem met druivensap is dat er, in tegenstelling tot wijn, geen studies zijn die de positieve werking op de gezondheid aantonen. Het is daarom erg moeilijk om het aan te bevelen. Dus ik hef mijn glas (rood) op uw gezondheid!
Oorspronkelijk artikel:”Lequel est le meilleur pour la santé?, Eric Müller, Neo Nutrition, Sept. 24, 2019.
Nadat ze in 2017 positieve effecten bij muizen hadden gezien, wilden Belgische onderzoekers de werking van Akkermansia muciniphila bij de mens verifiëren. Van nature aanwezig in de darm, is deze darmbacterie zeldzaam in bepaalde situaties: nl. bij overgewicht of obesitas, diabetes type 2, metabole syndromen allen risico’s voor hart- en vaatziekten.
De onderzoekers selecteerden 40 personen die getroffen waren door deze pathologieën, waardoor ze de gepasteuriseerde vorm van de bacterie gedurende drie maanden kregen.
Bij verschillende deelnemers werden prediabetes ontwikkeling, gewichtsverlies (ongeveer 2 kg) en verlaagde cholesterolgerelateerde markers waargenomen, zonder significante bijwerkingen.
Uitgebreider onderzoek is gepland door de universiteit die verantwoordelijk is voor deze studie. Ondertussen zijn er al enkele zeldzame voedingssupplementen met Akkermansia mucini-phila beschikbaar, zoals Omni-Logic ® plus, van het Omni-Biotic-laboratorium.
Ref; Clara Depommier, Amandine Everard, Celine Druart en Al.: "Supplementation with Akkermansia muciniphila in overweight and obese human volunteers: a proof-of-concept exploratory study”, Nature Medicine, 1 juillet 2019.
Eeuwenlang schrijven de ouderen uit de afgelegen plaatsen in Zwitserland hun wonderbaarlijke weerstand en levensduur toe aan de eierschalen remedie.
Zwitserland is een moeilijk land, waar de bewoners gewend zijn te voet over berg en dal en moeilijke paden te voet zware lasten te dragen en toch geen last blijken te hebben van de gewrichten, wat zeer verrassend is.
Hun recept is mij toevertrouwd door Germaine Cousin-Zermatten, een vrolijke jonge dame van 94 jaar.
Vier decennia lang noteerde ze de natuurlijke gezondheidsoplossingen van de Ouden in haar regio, net zoals de gebroeders Grimm in hun tijd de traditionele Germaanse verhalen opschreven!
Ondanks haar leeftijd heeft Germaine Cousin-Zermatten geen gezondheidsproblemen, laat staan gewrichtsaandoeningen!
Haar geheim: eierschalenpoeder. “Bwah! ... " zegt u misschien.
Wees gerust: het heeft absoluut geen vieze smaak!
Het enig aspect dat een beetje gênant is, is de consistentie (het is alsof je heel fijn zand in de mond neemt), maar daar went men snel aan.
Maar bovenal: werkt het brouwsel?
Hoor wat de wetenschappers zeggen.
Net als bij honderden andere traditionele oplossingen over de hele wereld, heeft wetenschappelijk onderzoek zich gericht op de consumptie van eierschalen en de effectiviteit ervan bevestigd (ik citeer verschillendestudies).
Gooi dus je eierschalen niet zo maar weg. Ze zijn een concentraat van goede mineralen en moleculen die je elders nauwelijks zult vinden.
Er zijn twee verschillende delen in de eierschaal.Het harde deel is eigenlijk een envelop gemaakt van mineralen, carbonaten van calcium en magnesiumfosfaten.Het meest discrete deel bevindt zich tussen het harde deel en het wit van het ei: het is het membraan, zeer resistent als het ei van goede kwaliteit is (het beschermt het embryo tegen bacteriële aanvallen).
Dit membraan is een concentraat van niet gedenatureerd collageen, chondroïtinesulfaat, hyaluronan en glucosamine. Kortom ... alles wat we nodig hebben voor gezonde gewrichten!
Drie jaar geleden toonde een studie aan dat het gebruik van eivlies bij patiënten met artrose van de knie en/of heup de pijn verminderde en de mobiliteit van het gewricht verbeterde (minder stijfheid).
Tien jaar geleden beschouwden Amerikaanse onderzoekers het regelmatige gebruik van natuurlijke eiermembranen als een effectief en veilig alternatief bij de behandeling van artrose.
Hier is het recept voor eierschaalpoeder, zoals Germaine Cousin-Zermatten mij doorgaf:
1 Verzamel eierschalen. Maak geleidelijk je voorraden aan of vraag je entourage om ze bij te houden! Het is belangrijk dat de eieren van biologische kwaliteit zijn.
2 Reinig de schalen grondig om het eiwit te verwijderen, maar behoud het membraan. Als er inkt op de schalen zit, wist u deze. Laat ze vervolgens drogen.
3 Plet de schelpen, met een stamper of met de hand, en breng ze vervolgens in een koffiemolen om ereen fijn poeder van te maken.
4 Roer het poeder door deen zeef om eventuele resten te verwijderen. Bewaar alles in een pot met deksel.
Vervolgens kan men de volgende drank bereiden: verdun in een flesje een paar lepels honing in appelazijn. Met dit preparaat kunt u het poeder beter mengen en vooral het calcium fixeren.
Germaine stelde voor om de volgende routine gedurende drie weken te volgen: neem elke ochtend een theelepel van het poeder met een eetlepel van de honing met appelazijn verdund in een glas water.
Oorspronkelijk artikel: “Le secret des vieux paysans suisses qui crapahutent dans la montagne”, Rodolphe Bacquet, Santé Nature Innovation, Sept. 15, 2019.
Insuline, een hormoon geproduceerd door de alvleesklier, fungeert als een sleutel om de poort van de cel voor glucose, haar brandstof, te openen. Wanneer cellen minder gevoelig worden voor dit hormoon, gaat de deur niet goed open. Glucose blijft in het bloed en hoopt zich op (hyperglykemie). Op lange termijn wordt het diabetes type 2.
Een recente meta-analyse die de resultaten van 28 onderzoeken vergeleek, heeft het belang van oplosbare vezels in voedingssupplementen voor diabetici type 2 benadrukt (1.394 patiënten van gemiddeld 60 jaar). Deze studies vergeleken oplosbare vezelsupplementen, placebo, gebruikelijke voeding en onoplosbare vezelsupplementen.
Na gemiddeld 8 weken zagen patiënten op voedingssupplementen met oplosbare vezels hun bloedglucosespiegel dalen met -0,82 mmol/l (- 1,32 tot -0,31), de verwachte werkzaamheid van een geneesmiddel uit de klassieke antidiabetica.
Deze effecten kunnen worden bereikt met 10 gram oplosbare vezels per dag. Afgezien van supplementen (β-glucaan, guargom, agar, enz.), zijn deze vezels te vinden in haverzemelen (16-25 g / 100 g), pruimen (7-16 g), gedroogde vijgen (9-12 g) of witte, rode of gekookte bonen (4-9 g).
Ref: Jovanovski E., Khayyat R., Zurbau A. et al., « Should viscous fiber supplements be considered in diabetes control ? Results from a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials », Diabetes Care, mai 201
De ongelooflijke molecule ontdekt in het hart van runderen.
Als je gebrek hebt aan energie en je enthousiasme verdwenen is, als je een kwetsbaar hart hebt, problemen met het gezichtsvermogen en veel rimpels... lees dit.
Co-enzym Q10, ook wel CoQ10 genoemd, is een molecule waarmee de cel energie kan produceren en dus al zijn functies kan uitvoeren: bewegen (spiercellen), communiceren, reproduceren, produceren van immuunstoffen, het lichaam beschermen, de cellen van de huid vernieuwen…
CoQ10 is inderdaad de molecule die de productie van energie in de cel activeert, terwijl ze vrije radicalen vernietigt. Het is de krachtigste antioxidant in het menselijk lichaam, met een potentie die vijf keer groter is dan die van vitamine E.
De vonk van het leven.
Als je de lichaamscellen met een kleine automotor zou moeten vergelijken, zou de CoQ10 de vonk zijn die door de bougies wordt geproduceerd; de vonk die de brandstof ontsteekt en de motor doet starten.
Een vonk is bijna niets ... maar zonder die vonk gebeurt er niets. De auto blijft stil, koud, roerloos in de garage, onder stof en roest.
Hetzelfde geldt voor CoQ10.
Het is bijna "niets". We hebben slechts 1,5 gram nodig. Biologen hadden het vóór 1957 nog nooit opgemerkt. Echter zonder dat zou ons lichaam koud zijn, onze cellen inert, en we zouden alleen ontwrichte poppen zijn, niet in staat om te denken, te bewegen, te ademen, kortom te leven, omdat 95% van onze lichaamsenergie wordt geproduceerd door CoQ10.
Daarom wordt CoQ10 ook wel "vonk van het leven" genoemd. Dankzij haar begint alles. Voor degenen die noties van biologie hebben, zij maakt het de synthese van ATP (de cellulaire brandstof) door oxidatieve fosforylering mogelijk. ATP geeft energie aan de cellen. Zonder ATP kunnen we de spieren niet bewegen, niet denken of iets doen.
De hoeveelheid CoQ10 vermindert met de leeftijd.
De CoQ10-productie neemt af met de leeftijd en bereikt een daling van 60% op 80 jaar.
Maar ook andere oorzaken kunnen leiden tot een afname van CoQ10:
- Het gebrek aan vitamine B6
- Oxidatieve stress
- Het effect van statines (anti-cholesterol medicijnen), vandaar de spierproblemen gerelateerd aan deze medicijnen
- Ziekte van Parkinson
Beroofd van essentiële middelen tegen vrije radicalen, verzwakt door gebrek aan energie, worden de cellen beschadigd en gaan ze in een soort winterslaap.
Op hartniveau vertaalt dit zich in hartfalen: de hartspier (myocardium) is niet langer sterk genoeg om het bloed goed rond te pompen: 50 tot 75% van de hartpatiënten hebben gebrek aan CoQ10.
In een onderzoek op 420 personen met hartfalen hielp een 2-jarige behandeling met CoQ10 de symptomen te verbeteren en het risico op overlijden aan hartproblemen te verminderen.
In een ander onderzoek, waarbij 641 personen gedurende één jaar werden behandeld met CoQ10 of placebo, ontdekten de wetenschappers dat patiënten op CoQ10 minder vaak in het ziekenhuis werden opgenomen voor hun hart en minder ernstige complicaties hadden.
CoQ10 zou volgens een in 2007 gepubliceerde studie ook een positief effect hebben op de bloeddruk: -1,7 cmHg diastolische druk en -1 cmHg diastolische druk, zonder significant nadelig effect.
CoQ10 als voedingssupplement.
.CoQ10 is zeer nuttig voor mensen die statines gebruiken (cholesterolmedicatie).
Mensen die hun cholesterol laten behandelen zijn bang voor hartproblemen. Deze zijn echter gekoppeld aan vrije radicalen die de slagaders en hartcellen beschadigen. Bovendien verlagen statines op zichzelf het niveau van CoQ10. Inderdaad, ze blokkeren de productie van cholesterol door de lever, maar dit cholesterol proces maakt echter de productie van CoQ10 mogelijk. Het wordt aanbevolen CoQ10 in te nemen als voedingssupplement met 100 tot 400 mg per dag.
Ten slotte is CoQ10 het voedingssupplement bij uitstek om te vechten tegen de effecten van ouderdom van de huid. Onderzoekers hebben een significante daling van cellulaire energie gevonden in de huidcellen (keratinocyten) van ouderen. Door het aanbrengen van crème met CoQ10 kon deze productie worden hersteld..
Eén studie toonde aan dat het de oxidatieve schade veroorzaakt door zonnestralen verminderde. Een ander onderzoek toonde een betere vernieuwing van huidcellen aan, ook in diepe lagen.
Zoals je kunt zien, is er veel te zeggen over deze molecule die een fundamentele rol speelt in ons lichaam.
Oorspronkelijk artikel:”L’incroyable molécule découverte dans le coeur de boeuf”, Jean-Marc Dupuis, Santé Nature Innovation, 16/08/2019
11 Anti-Verouderings voedingsmiddelen om regelmatig te eten eens de 40 voorbij.
1.Rode pepers.
Rode peper is één van de groenten het rijkst aan antioxidanten en vitamine C. Vitamine C helpt mee aan de productie van collageen, het eiwit dat de huid en botten structureert. Carotenoïden, rode, gele en oranje pigmenten die groenten en fruit kleuren, zijn ontstekingsremmend en beschermen de huid tegen de gevaren van de zon. Natuurlijk dienen ze niet als een “zonnebrandcrème" om te voorkomen dat we zouden verbranden in de felle zon. Maar regelmatig rode paprika eten Is goed voor de huid. Het Is ook een zeer gezonde groente, caloriearm en goed verteerbaar.
2. Spinazie.
Spinazie, vers of gekookt, is heerlijk in de zomer. Italianen kennen het goed: ze eten het gekookt in salade (koud), met een scheutje olijfolie, citroensap, zout en peper. Ze stoppen ze ook in de Weblogini, de heerlijke kleine snacks die in de cafés worden verkocht, met ricotta of gekookte eieren.
Spinazie is rijk aan vitamine A, C, E en K, magnesium en luteïne en heeft een zeer lage glycemische index. Uitstekend voor de spijsvertering en darmflora en bevat weinig calorieën.
Om te koken kan men het bevroren of gehakt kopen, zelfs in de zomer. Dankzij bevriezing wordt spinazie geoogst na volledige rijpheid, ter plaatse gereinigd, behandeld en gekookt door professionals die voor een optimale bereiding zorgen en vervolgens per vrachtwagen vervoerd met een verliespercentage van zijn goede eigenschappen die veel lager is dan bij verse spinazie. Je betaalt ze minder per kilo dan verse spinazie. Je besteedt geen water en heel weinig energie om thuis te koken. U bespaart tijd en het resultaat is vanuit smaakoogpunt uitstekend.
3. Broccoli.
Broccoli werkt ontstekingsremmend, tegen veroudering en is zeer rijk aan: vitamine C en K, veel antioxidanten, vezels, folaat, luteïne, calcium en sulforafaan, een antikankerverbinding die vooral aanwezig is op het moment van ontkiemen.
Broccoli is heerlijk gestoomd, net genoeg om stevig en een beetje knapperig te blijven.Het wordt gegeten met citroensap, een scheutje raapzaadolie, een beetje zout en peper. In kleine stukjes gesneden is het heerlijk gebakken in een pan met een beetje knoflook. Het wordt ook rauw gegeten, ondergedompeld in een saus (vinaigrette, mayonaise "verbeterd" met kruiden zoals paprika of curry).
Het is bij uitstek de groente die ontgift en beschermt tegen hartziekten en kanker.
4. Avocados.
Zijn een zeer ontstekingsremmend voedsel, zeer rijk aan vitamine C, K en kalium. Het is goed voor de huid, rijk aan goede kwaliteit vetzuren. Avocado-olie is trouwens één van de beste oliën voor de huid.
De avocado heeft een zeer lage glycemische index, maar is zeer voedzaam. Met een scheutje olijfolie en citroen kan het bij elke maaltijd, inclusief ontbijt, worden gegeten.
Het probleem voor advocaten is om rijpe te vinden: niet hard, niet verrot of zwart. Het geheim hiervan is om ze heel hard te kopen, in krantenpapier te verpakken en ze vervolgens in het donker in een la te bewaren tot ze rijp zijn.
5. Zoete aardappelen.
Zijn één van de grote culinaire bijdragen van de afgelopen tien jaar.
Nauwelijks te vinden in de 20ste eeuw worden ze nu in alle winkels aangeboden en dat is goed. In veel gevallen kunnen ze onze traditionele aardappelen vervangen.
Maar ze zijn veel beter voor de gezondheid dan aardappelen: rijk aan carotenoïden, vitamine C en E, ze hebben, merkwaardig genoeg, een glycemische index die veel lager is dan onze traditionele zetmeelrijke voedingsmiddelen.
Ze smaken heerlijk, zijn extreem voedzaam en helpen daarom de eetlust te reguleren.
6. Bosbessen.
Bosbessen zijn één van de mooiste geschenken van de natuur.
Onze voorouders jagers-verzamelaars plukten ze al honderdduizenden jaren geleden.
Het zijn kleine bessen, maar vol antioxidanten, anthocyanen en weinig zoet.
Ze helpen de huid te beschermen tegen de zon, stress, vervuiling en voorkomen de vernietiging van collageen.
Ze verhogen het verzadigingsgevoel en reguleren de bloedsuiker. Ze verminderen de hoeveelheid vet in vetcellen. Ze hebben een zeer gunstig effect op de bloedvaten.
7. Waterkers.
Een voedsel dat in het verleden heel gewoon was, maar helaas zeldzaam is geworden: waterkers.
Het is een plant van de kruisbloemige (kool) familie en rijk aan calcium, kalium, mangaan, fosfor, vitamine A, C, K, B1 en B2.
Het fungeert als een intern antisepticum voor de huid en bevordert de bloedsomloop en de toevoer van mineralen in de cellen, waardoor de oxygenatie wordt verhoogd. Het helpt bij het neutraliseren van vrije radicalen en vertraagt het verschijnen van rimpels.
Vaak gebruikt in soep kan waterkers ook rauw worden gegeten, in salade. Verwijder gewoon de dikste stengels en bereid met appels en noten, gearomatiseerde azijn (balsamico of framboos) en een scheutje olijfolie.
8. De granaatappel.
De "superster" van "superfoods": granaatappel en meer specifiek, granaatappelsap.
Granaatappel is een exotisch fruit afkomstig uit het Midden-Oosten, dat tegenwoordig vooral in Zuid-Europa en Californië wordt geteeld. Het is niet ongewoon om ze te zien in de straten en tuinen van Griekenland.
Het heeft een antioxidanteffect dat superieur is aan dat van groene thee en rode wijn.
Sinds 2010 heeft het National Center for Biotechnology Information (NCBI) uitgebreid medisch onderzoek uitgevoerd in opdracht van Amerikaanse gezondheidsinstellingen van de overheid (NIH).
De NCBI verklaart dat "Granaatappelzaden hebben sterke antioxiderende en ontstekingsremmende eigenschappen vanwege hun hoog tanninegehalte. (...) De antioxidanten in granaatappel lijken uniek vanwege een combinatie van een breed scala aan polyfenolen die werken tegen verschillende soorten vrije radicalen. Dit is de oorsprong van hun beschermende effect tegen kanker, omdat antioxidanten vechten tegen vrije radicalen die cellen beschadigen en ervoor kunnen zorgen dat ze in kankercellen muteren.
Let ook op een opmerkelijk voordeel van granaatappelsap: de strijd tegen mannelijke impotentie. Onderzoek uitgevoerd aan de Universiteit van Californië in Los Angeles (UCLA) ontdekte dat 47% van de mannen een verbetering van hun probleem ervaarden na het drinken van granaatappelsap gedurende slechts twee weken!
9. Eieren (zelfs eieren met mayonaise!!).
Eieren zijn erg goed voor de gezondheid: ze zijn een uitstekende bron van eiwitten en bevatten enkele zeldzame voedingsstoffen zoals choline en luteïne.
In de jaren '70 en '80 kregen ze een slechte reputatie en veel mensen geloven nog steeds dat eierdooier hartaandoeningen veroorzaakt vanwege de cholesterol. Dit is onterecht: het grootste deel van onze cholesterol in het bloed wordt door glucose in onze lever aangemaakt.
Ik durf verder te gaan door mayonaise met eieren aan te bevelen. Inderdaad, een goede zelfgemaakte mayonaise wordt gemaakt met een eierdooier, een lepel mosterd, een scheutje azijn en een hoge omega-3 raapzaadolie en/of een extra vierge olijfolie, een snufje zout en peper. Geen gevaarlijke ingrediënten dus. Het eten van twee hardgekookte eieren met wat zelfgemaakte mayonaise is daarentegen een geweldige manier om je eetlust onder controle te houden, met een voedsel met een zeer lage glycemische index.
10. Sardines in olie.
In dezelfde geest zorgen oliesardines voor goede eiwitten en goede lipiden.
Zeer voedzaam en heerlijk met wat citroensap en een beetje zout, eet je gezond voedsel, met veel omega-3, bijna geen suiker, en veel zeldzame voedingsstoffen, vooral minerale botzouten. Sardines zijn zeer rijk aan heemijzer (ijzer met hoge biologische beschikbaarheid) en worden aanbevolen voor vrouwen die veel bloed verliezen en vermoeid zijn.
11. Noten.
Altijd in dezelfde geest, voedende producten, goede smaak, goed voor de gezondheid, en dat we vaak kunnen eten zonder dat het tegen steekt: walnoten, hazelnoten, amandelen, pecannoten, paranoten, macadamia noten. Onze suikerspiegel blijft onaangeroerd en je krijgt veel goede kwaliteit vetzuren en mineralen binnen.
Merk op dat cacaobonen tot dezelfde familie behoren, die van "oliehoudende zaden". Oliehoudende zaden zijn die planten die specifiek voor hun vetrijke zaden worden geteeld. Cacaovet is één van de meest stabiele van allemaal. Je kunt het vijf jaar bewaren voordat het ranzig is, dankzij de vele antioxidanten. Als je cacaobonen in de handel vindt, kun je ze gerust eten. Het zal je alleen maar goed doen.
Oorspronkelijk artikel:”11 aliments anti-âge à consommer après 40 ans”, van Jean-Marc Dupuis, Santé Nature Innovation, 10/08/2019.
Braziliaanse studie onthult dat acaibessen achter de ontwikkeling liggen van de ziekte van Chagas.
Deze kleine Braziliaanse bessen zijn erg populair in de gerechten “gezond" of als voedingssupplement vanwege hun rijkdom aan antioxidanten.
Maar ze zouden echter ook verantwoordelijk zijn voor de overdracht van een parasiet, Trypanosoma cruzi, vector van de ziekte in kwestie. Dit veroorzaakt elk jaar duizenden slachtoffers op het Amerikaanse continent, waar het voorlopig tot daar beperkt blijft.
De studie toont aan dat de parasiet in Acai-pulp kan overleven, zelfs als de bes bevroren is. De parasiet kan verwijderd worden door de bessen gedurende ten minste twintig minuten op 43 graden te verwarmen.
Ref: Rev. Soc. Bras. Med. Te veel, vol. 49, suppl. 1 "Uberaba", december 2016. http: //dx.doi.org/10.1590/0037-8682-0505-2016
Duitse onderzoekers hebben een nieuwe en voorheen onbekende bron van vitamine D geïdentificeerd, een zo kostbare vitamine voor de gezondheid van onze botten: cacao!
In het bijzonder zijn cacaoboter en pure chocolade bijzonder rijk aan vitamine D2, in tegenstelling tot witte chocolade of andere cacaoproducten. Zo bevat pure chocolade 1,90 tot 5,48 μg vitamine D2 per 100 g. Volgens onderzoekers zouden de voorlopers van vitamine D in cacaobonen (ergosterolen) tijdens het drogen van de bonen in de zon in vitamine D2 omgezet worden.
Astronome hoeveelheden chocolade moeten echter worden gegeten om de dagelijkse behoefte aan vitamine D te dekken. Opgepast voor de suiker in de repen chocolade!
Geef de voorkeur aan pure chocolade met ten minste 70% cacao, en varieer je aanvoer van vitamine D langs andere voedingsmiddele zoals champignons, vette vis, eigeel ...
Julia Kuhn et al., “Cocoa and chocolate are sources of vitamin D2”, Food Chemistry, vol. 269, 15 December 2018, Pages 318-320
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:Cacao, vit D
04-07-2019
Eeuwige jeugd
Zal dit zeer bizar dier een revolutie ontketenen in de geneeskunde?
Het zijn de mitochondriën verborgen in onze cellen die de energie in ons lichaam produceren - de energie die onze neuronen aandrijft, onze harten laat kloppen of onze wonden herstelt.Dezelfde mitochondriën laten ons ook min of meer oud worden!
Actieve en gelukkige honderdjarigen danken hun dynamiek aan excellente mitochondria! tegenover degenen die "op hoge snelheid" verouderen met defecte mitochondriën!
Het verzorgen van onze mitochondria is de veelbelovende manier om jong te blijven op elke leeftijd, of op zijn minst de schade van het ouder worden te vertragen!
Het beste bewijs komt van een geweldig dier dat niet ouder wordt. Wetenschappers vragen zich al jaren af wat zijn geheim is. Een kleine groep onderzoekers is begonnen het mysterie van zijn langdurige jeugd te ontrafelen.
Het betreft de naakte molrat!
Het is een soort rat ongeveer zo groot als een muis.De rat leeft volledig ondergronds
Het wordt de "naakte molrat" genoemd en leeft in ondergrondse galerijen in Oost-Afrika (Somalië, Kenia, Ethiopië).
Uiterlijk is dit dier echt niet verwend door de natuur.
Ik spreek niet alleen over zijn ondankbare lichaamsbouw, maar vooral over zijn moeilijke levensomstandigheden:
• Ondergronds is er heel weinig zuurstof, dit "molecule van leven" - maar de naakte molrat kan dit compenseren: het dier kan 18 minuten leven zonder het minste zuchtje zuurstof!
• Erger nog: waar het dier woont is er veel koolstofdioxide (CO2). Dit is het risico van afschuwelijk lijden van de zuurtegraad - maar geen zorgen, de naakte molrat kent de pijn niet!
• In de Afrikaanse galerijen is er ook geen water ... maar onze naakte molrat drinkt niet: het eet wortels en is tevreden met het water die ze bevatten!
In feite heeft de naakte molrat ongelooflijke 'superkrachten' uit de natuur ontvangen:
• Een normale rat leeft 3 tot 4 jaar ... deze leeft gemiddeld 30 jaar! Het is alsof een ras van mensen tot de leeftijd van 500 zou leven!
• De andere ratten maken vaak kankers aan (daarom worden ze zo veel bestudeerd!) ... maar de naakte molrat lijkt wonderbaarlijk gespaard door deze ziekte!
• Idem voor hartziekte en achteruitgang van de hersenen: het lijkt erop dat de naakte molrat "immuun" is tegen degeneratie!
De naakte molrat lijkt helemaal niet ouder te worden.
Het dier is net zo gezond op de leeftijd van 10 als op de leeftijd van 5. Rond de 30 verslechtert zijn gezondheid en sterft binnen enkele weken.
Voor wetenschappers die geïnteresseerd zijn in veroudering, is het een prachtig studieobject, maar aanvankelijk veroorzaakte het een enorme teleurstelling bij onderzoekers:
Hij heeft de beroemdste theorie van veroudering weerlegd!
Gedurende 30 jaar waren de meeste wetenschappers het met elkaar eens met hun “vrije radicalentheorie” bij het verouderen.
De mens bestaat uit ongeveer 30.000 tot 100.000 miljard cellen. Onze cellen zijn echte kleine "levende wezens”, die op zichzelf kunnen overleven in het laboratorium ... zonder ons! Elke cel bestaat uit een kern waarin ons kostbare DNA ligt, onze genetische code, en honderden mitochondria, die energie produceren. Zonder energie kan er geen leven zijn, laat staan complexe levens zoals die van planten en dieren.
Het probleem is dat het moeilijk is om energie te produceren zonder "afval" te veroorzaken. De mitochondriën produceren energie door de suiker uit onze voeding (of de vetten in ons lichaam) te verbranden met behulp van de zuurstof die we inademen ... en dit produceert onstabiele moleculen die "vrije radicalen" worden genoemd (of "reactieve derivaten van zuurstof").
Probleem: deze beruchte vrije radicalen hebben een vervelende neiging om "alles te breken" op hun pad - wanneer er te veel zijn, spreken we van "oxidatieve stress". Als deze vrije radicalen de kern van een cel doorboren, kunnen ze het DNA beschadigen!
Als het DNA ernstig beschadigd is, is de cel gedoemd te sterven of zelfs te muteren in een kankercel. Dus hoe meer vrije radicalen men produceert, hoe sneller onze cellen degenereren en hoe sneller men ouder wordt.
Dit is de "theorie van vrije radicalen" die veroudering zou moeten verklaren. Ze verklaart in elk geval de leeftijds gerelateerde progressieve slijtage: elke keer dat we energie produceren, “belasten” we onze cellen een beetje vanwege de vrije radicalen die we in het proces produceren - en met de kracht van slijtage verzwakken onze cellen wat uiteindelijk leidt tot hun dood.
Het werd echter al snel duidelijk dat deze theorie een grote tekortkoming had.
Deze tekortkoming leren wij van de atleten: ze produceren veel meer energie dan anderen ... ze produceren veel meer vrije radicalen ... en toch leven ze langer en gezonder dan degenen die geen fysieke activiteit doen!
Dit betekent dat vrije radicalen ook positieve effecten kunnen hebben!
Bovendien hebben wetenschappers tonnen aan antioxidanten (tegen vrije radicalen) bij ratten aangemaakt ... maar zijn ze er niet in geslaagd om ze langer te laten leven!
Eindelijk, de oplossing van het probleem komt van onze beroemde "naakte molrat":
Laten we terug gaan naar onze naakte molrat
Heeft dit dier dat zijn hele leven jong blijft minder vrije radicalen?Nee, helemaal niet!Zou er in dit geval een beter afweersysteem zijn tegen deze vrije radicalen?Ook niet! Het dier produceert niet meer antioxidanten in zijn cellen dan andere ratten!
De klassieke theorie van veroudering stort hiermee in!
Het goede nieuws is dat ons dier een andere theorie blootlegt: die van de mitochondriën.
De fout tot nu toe was zich te concentreren op de impact van vrije radicalen op de cel, de kern en het DNA. We waren alleen geïnteresseerd in de gezondheid van de cel ... en niet in die van de mitochondriën!
Het is waar dat het veel moeilijker is om een mitochondriën te onderzoeken dan een cel want elke cel heeft honderden mitochondriën! Het is omdat de mitochondriën uiterst klein zijn dat we ons niet genoeg om hen bekommerden. Maar hun rol is cruciaal - en het beste bewijs is dat ze ook een DNA hebben!. Het wordt mitochondriaal DNA genoemd en het is niet hetzelfde als het bekendste DNA, de kern van onze cellen (nucleair DNA).
De aandacht van alle wetenschappers werd 50 jaar lang gericht op de zeer beroemde nucleaire DNA maar dat heeft het minstens zo belangrijk mitochondriaal DNA verdoezeld! Nu blijkt dat dit DNA, genesteld in de mitochondriën, veel kwetsbaarder is voor de schade veroorzaakt door vrije radicalen! Om een eenvoudige reden: het wordt niet beschermd door een kernel! In tegenstelling tot het DNA van onze cellen zweeft het DNA van onze mitochondria vrij, zonder speciale bescherming.
En dit is hoe we "terugvallen" op het probleem veroorzaakt door de overmaat aan vrije radicalen. Het echt probleem is de overmaat aan vrije radicalen in de mitochondria (en niet in de cellen)! Overmatige vrije radicalen vallen het DNA van onze mitochondriën aan, die minder goed werken ... en als onze mitochondriën falen, produceren we steeds minder energie, worden we ouder en zijn we vatbaarder voor ziekten!
Dit is een zeer solide theorie van veroudering. Natuurlijk zijn er nog steeds veel mysteries om te doorbreken en te ontdekken.
Ik ben zo opgewonden door de nieuwe stelling omdat deze theorie zojuist is bevestigd door de naakte molrat!
De ware bescherming van de naakte molrat zit verborgen in zijn mitochondriën. Zij genereren niet minder vrije radicalen dan andere ratten maar slagen er wel in deze veel effectiever te ontgiften.
Onderzoekers hebben heel recent ontdekt dat deze molratten de mogelijkheid bezitten die 2 tot 5 keer groter is om vrije radicalen tegen te werken. Het is dus geen toeval dan ze ongeveer 5 keer langer leven dan andere ratten. Dit is zeker de belangrijkste verklaring voor hun lange jeugd.
Dat betekent ook dat wij onze mitochondria goed moeten verzorgen willen wij een zaadje meepikken van die belangrijke ontdekking en zelf in goede vorm willen oud worden, geen kanker willen ontwikkelen, ons brein en ons hart op volle kracht willen laten werken tot het einde.
Dit vereist een voorbeeldige levensstijl maar ook het gebruik van waardevolle stoffen die de werking van de mitochondria verbeteren. Eén van die stoffen is melatonine; dit hormoon is wellicht een bron van jeugd voor de mitochondriën. Inderdaad het slaaphormoon dat ons goed doet slapen. Het heeft zoveel voordelen voor de gezondheid dat professor Pierpaoli 20 jaar geleden er een boek over schreef: The Miracle Melatonin.
De kracht van melatonine is zijn antioxidant effect in de mitochondriën. Een uitstekende reden om ervoor te zorgen dat ons lichaam genoeg van die stof produceert. De productie van melatonine is afhankelijk van het licht: geniet van het morgenlicht tussen 6.00 en 8.30 uur; neem je siësta ’s middags niet in het donker; verminder ’s avonds geleidelijk aan het licht; vermijd schermen (blauw licht) voor je naar bed gaat; slaap in volledige duisternis eventueel met een oogmasker; is dat nog niet voldoende dan kan men melatonine innemen … 0,5mg tot 1mg anderhalf uur voor het slapen gaan.
De sleutel van onze gezondheid op lange termijn: zoveel mogelijk energie hebben dankzij gezonde mitochodriën.
Oorspronkelijk artikel:”Cet animal très bizarre va-t-il révolutionner la médecine?”, Xavier Bazin, Santé Corps Esprit, 14 Mars 2019.
Hoe komt het dat actrices op tv of in tijdschriften er altijd prachtig gebruind uitzien?
Is het door zich in te smeren met oliën die gevaarlijk zijn voor de gezondheid of door regelmatig verblijf in een UV cabine of zonnebank? Deze vrouwen weten precies hoe ze kunnen bruinen, zonder ooit hun huid te verbranden of te beschadigen.
Dit is het geval van Heidi Klum, een Duits model, moeder van vier kinderen, die wordt beschouwd als de mooiste vrouw ter wereld. Hetzelfde geldt voor Gwyneth Paltrow, de actrice die alle alternatieve remedies in de Verenigde Staten populair maakt met haar Goop-site. Ook Madonna weet hoe ze veilig kan bruinen.
Bovendien werkt het ook voor mannen: acteurs of zangers en zelfs CEO’s van beroemde bedrijven passen de methode toe om er goed uit te zien.
Hun geheim is volkomen natuurlijk en veilig. De methode:
- bereidt de huid voor op een mooie bruine, gouden en natuurlijke kleur;
- laat sneller en beter bruinen toe;
- werkt zonder ooit te verbranden; geen UV-schade en vermindering van het risico op huidkanker en melanoom;
- maakt de huid soepeler en elastischer en bovendien beter bestand tegen externe agressies;
- verzekert de hele zomer, en zelfs daarna een mooie "gebruinde" teintdie iedereen opmerkt.
Het geheim vinden wij bij de kreeft.
Het schild en de poten zijn zeer rijk aan glucosamine, dat het kraakbeen van mensen met artrose helpt herstellen.
Maar het is een andere stof die ons hier interesseert: de astaxanthine, de "koningin van carotenoïden”; de stof die gekookte kreeft, zalm en garnaal de mooie roodoranje kleur geeft.
Wetenschappers zijn er al een paar jaar in geïnteresseerd, omdat het één van de krachtigste antioxidanten is: 6000 keer krachtiger dan vitamine C !! Een Japans onderzoek heeft aangetoond dat onder bepaalde omstandigheden zijn antioxiderende kracht zelfs ... 6000 keer krachtiger is dan vitamine C maar ook sterker dan vitamine E, CoQ10, catechinen uit groene thee of alfaliponzuur. Van astaxanthine wordt ook verondersteld het geheim te zijn van de ongelooflijke kracht van zalm, die elk jaar vanuit de oceaan stroomopwaarts naar zijn paaiplaats zwemt. Veel supplementen tegen veroudering bevatten hoge concentraties astaxanthine.
Astaxanthine werkt als een intern “zonnescherm”.
Astaxantine is één van de beste beschermingen tegen zonnebrand. Het blokkeert UV-stralen door te fungeren als een intern ”zonnescherm”. Dit zeewier bestrijdt vrije radicalen die onze cellen, organen en lichaamsweefsels aanvallen
Astaxanthine wordt in grote hoeveelheden aangetroffen in microalgen. Bij watergebrek produceert de alg astaxanthine om uitdrogen te voorkomen, zich te hydrateren en te beschermen tegen ultraviolette straling. Dit is een verdedigingsmechanisme van microalgen die een "stralingsschild" produceren.
Geweldig is dat astaxantine, in tegenstelling tot zonnebrandmiddelen, de goede UV-stralen (UVB) niet blokkeert en dus niet verhindert dat de huid vitamine D kan produceren. Het beschermt alleen.
Een onafhankelijk laboratorium mat de weerstand van de huid tegen UVA en UVB-stralen voor en na suppletie astaxanthine: Na het nemen van 4 mg astaxanthine per dag gedurende 2 weken konden de testpersonen tussen 20 en 50% langer in de zon blijven vooraleer de huid rood werd.
Dit betekent dat in plaats van te verbranden na 15 minuten zonnebaden, men 15 minuten langer onbeschermd in de zon kan blijven zonder verbranden.
Volgens Dr Joseph Mercola is een dosis van 4 mg per dag voldoende om te beschermen tegen beschadiging door de zon, behalve in gevallen van zeer langdurige blootstelling: in dit geval wordt tot 12 mg aanbevolen.
Het is veel beter voor de huid en de gezondheid in het algemeen dan alle zonnefilters - zelfs "biologisch" - die op de markt te vinden zijn.
Daarom is het aan te raden om lichaam en huid voor te bereiden op de zon met een kuur van astaxanthine in de vroege zomer.
Welke astaxanthine kopen?
De astaxanthine in de handel komt meestal niet van kreeft, rivierkreeft, of wilde zalm! Ook hier wordt veel aangeboden poeder vaak gemaakt van bijproducten van de petrochemische industrie ...
De echte astaxanthine moet rechtstreeks afkomstig zijn van de microalg Haematococcus pluvialis. Deze natuurlijke versie is o.a. te koop in de gamma supplementen van Natural Health (capsules van 4 mg) en Natura Mundi (capsules van 8 mg). De ideale dosering bedraagt 4 mg per dag..
Als men veel tijd in de zon doorbrengt is 8 mg per dag aan te raden.
De huid zal snel een mooie "gebruinde" teint krijgt, zonder te verbranden.
Oorspronkelijk artikel: “Joliment bronzé(é), sans jamais brûler”, La Lettre Nutri Santé, Juin 2018, Benoit Dauriac.
