Vertalingen van en verwijzingen naar artikels over gezond leven en maatschappij meestal gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Wie volgens mij niet eerlijk is krijgt een FOEI!
Geen enkele informatie op deze blog is bedoeld voor diagnose, behandeling, verlichting of genezing van een ziekte.
06-06-2018
Blauwe bessen voor het hart.
Een kopje bosbessen per dag beschermt je tegen hartziekten en kanker, ontdekken wetenschappers.
Wist u dat bosbessen kanker en hartaandoeningen kunnen helpen voorkomen?
Volgens een studie van onderzoekers aan de Florida State University zou het dagelijks eten van bosbessen het risico op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten kunnen verlagen.
Voor het onderzoek voerden de wetenschappers een dubbelblinde en placebogecontroleerde klinische studie uit. De onderzoekers observeerden 48 vrouwen na de menopauze die gediagnosticeerd waren met pre-hypertensie (eerste stadium van hypertensie).
Elke dag kreeg de helft van de vrouwen een placebo of 22 g gevriesdroogd bosbessenpoeder dat equivalent was aan een kopje (150gr) verse bosbessen. Tijdens de proef namen de onderzoekers nota van de bloeddruk van de vrouwen en hun stikstofmonoxide niveaus.
De wetenschappers noteerden ook de arteriële stijfheid bij de deelnemers. Arteriële stijfheid is een symptoom van atherosclerose en duidt vaak op cardiovasculair risico. De aandoening geeft ook aan dat het hart harder moet werken om bloed naar de perifere bloedvaten te pompen.
Na acht weken zagen de vrouwen die het bosbessenpoeder hadden genomen hun systolische druk verminderd met 5,1% en hun diastolische druk met 6,3%. De vrouwen die het placebo hadden genomen vertoonden geen vermindering van bloeddruk.
De arteriële stijfheid van de bosbessengroep verminderde met ongeveer 6,5% tegenover geen veranderingen bij de placebogroep.
De onderzoekers stelden ook een 68,5 procent toename vast van stikstofmonoxide in de bloedspiegels van de vrouwen die het bosbessenpoeder hadden genomen. Stikstofmonoxide kan de bloedvaten verwijden, waardoor de bloedstroom toeneemt en de bloeddruk daalt. Er waren geen veranderingen in de stikstofmonoxide niveaus van de vrouwen die het placebo hadden genomen.
Bosbessen het beste "medicijn" voor bloeddruk?
"Nogmaals laat wetenschappelijk onderzoek de opmerkelijke eigenschappen zien van fruit in het op gang brengen van buitengewone genezingen in het menselijk lichaam," merkte voedingswetenschapper Mike Adams op.Adams isde Health Ranger, auteur van Food Forensics en uitgever van Food.news. "Een verrassend aantal medicijnen op recept kan worden vervangen door voedzame therapieën op basis van fruit, groenten, noten en zaden," legde Adams uit. "Toch is er geen neiging om genezende voedingsmiddelen in de samenleving te promoten, omdat er nauwelijks winst te behalen is met blauwe bessen, terwijl er enorme winst te behalen valt bij patiënten die monopolie geprijsde medicijnen krijgen voorgeschreven."
De onderzoekers merkten op dat de resultaten van het onderzoek aantonen dat de bloeddruk onder controle kan worden gehouden door toevoeging van een enkel voedingsbestanddeel zoals bosbessen. Zij concludeerden dat "dagelijkse Blueberry-consumptie effectief kan zijn bij het voorkomen van de progressie van pre-hypertensie tot hypertensie bij postmenopauzale vrouwen."
Terwijl andere bessen polyfenolen bevatten die kunnen helpen de bloeddruk, de endotheliale functie en de arteriële stijfheid verbeteren, zijn blauwe bessen één van de beste bronnen van polyfenolen. Bovendien bevatten bosbessen krachtige antioxidanten zoals flavonoïden, fenolzuren en stilbenen.
Eerdere studies hebben vastgesteld dat wilde bosbessen de endotheliale functie kunnen versterken. Een afzonderlijke studie toonde aan dat het consumeren van ten minste drie of meer porties bosbessen per week het risico op een hartaanval met ongeveer 32 procent kan verlagen.
Volgens een afzonderlijke studie door onderzoekers uit Noord-Carolina kan het dagelijks eten van bosbessen mensen met pre-hypertensie helpen hun diastolische bloeddruk te verlagen. Dit onderzoek toonde ook aan dat bosbessen natuurlijke killercellen (NK) konden verhogen. NK-cellen zijn een soort witte bloedcellen die nodig zijn om het immuunsysteem van het lichaam te beschermen tegen vreemde indringers zoals virussen en tumoren.
NK-cellen scannen het lichaam op abnormale cellen die vervolgens worden vernietigd voordat ze in kankercellen kunnen veranderen.
Voor deze studie groepeerden onderzoekers 25 deelnemers, mannen en vrouwen, in twee groepen.
Elke dag kreeg een groep 38 gr bosbessenpoeder terwijl de andere groep een placebo kreeg. Het poeder was equivalent aan 250 g verse bosbessen.Binnen de zes weken vertoonde de groep die bosbessen had gekregen een significante toename in NK-celniveaus. De resultaten van de proef waren in overeenstemming met de gegevens van eerder onderzoek door hetzelfde team dat aantoonde dat bosbessen het aantal NK-cellen, oxidatieve stress en ontstekingen bij getrainde atleten verbeterden."
Studies door verschillende onderzoeksteams hebben ook bevestigd dat de anthocyanines in bosbessen kunnen helpen de schade door vrije radicalen als gevolg van kanker te voorkomen. Probeer dagelijks bosbessen te eten om het risico op het ontwikkelen van kanker en verschillende hartaandoeningen te verminderen.
Andere gezondheidsvoordelen van bosbessen.
In het geval dat u nog steeds niet overtuigd zijt, vind je hieronder andere gezondheidsvoordelen van bosbessen:
• Bosbessen kunnen de gezondheid van de huid verbeteren - De huid heeft collageen en vitamine C nodig om huidschade te voorkomen als gevolg van vervuiling, rook en blootstelling aan de zon. Een enkele kop bosbessen bevat 24 procent van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamine C.
• Bosbessen helpen de botten gezond houden - Bosbessen bevatten calcium, ijzer, magnesium, mangaan, fosfor, vitamine K en zink. Het consumeren van genoeg van deze mineralen en vitamines kan de botstructuur en zijn kracht verbeteren.
• Bosbessen kunnen helpen bij het verbeteren van de geestelijke gezondheid - Volgens studies is het eten van bosbessen gekoppeld aan "langzamere cognitieve achteruitgang bij oudere vrouwen”. Naast het minimaliseren van het risico op cognitieve schade, kunnen bosbessen ook het kortetermijngeheugen verbeteren.
Oorspronkelijk artikel: “Eating a cup of blueberries a day protects you against heart disease and cancer, scientists discover”, Monday, May 14, 2018 by: Zoey Sky.
Eet meer bessen: Anthocyanen onderdrukken tumoren en verstoren de expressie van kankergenen.
Het is geen geheim: bessen zitten boordevol essentiële voedingsstoffen, antioxidanten en vezels. Hun zoete, scherpe smaken en levendige kleuren zijn een andere belangrijke bonus - en het blijkt dat de voordelen van die mooie pigmenten die bessen hun kenmerkende diepe tinten geven, meer dan alleen maar schoonheid zijn. Deze natuurlijke pigmenten, bekend als "anthocyanins," hebben krachtige antikankereffecten. In feite zijn ze zo effectief dat zelfs de reguliere wetenschap erkent dat bessen het pad kunnen effenen voor een betere behandeling van kanker.
Zou er ooit een wereld kunnen bestaan waarin kankerpatiënten worden behandeld met een bessenconcentraat in plaats van met toxische chemotherapie? Volgens een onderzoeksteam van de Universiteit van Oost-Finland is dat misschien wel het geval.
Hoe bessen kunnen helpen kanker te verslaan.
De bevindingen uit Finland geven aan dat de anthocyanines in bessen de functie van sirtuin 6-enzymen in kankercellen verhogen. En zoals bronnen uitleggen, zijn Sirtuin-enzymen verantwoordelijk voor "regulering van de expressie van genen die de functie van cellen regelen via belangrijke cellulaire signaleringsroutes." Veranderingen in Sirtuinfunctionaliteit kunnen worden veroorzaakt door veroudering, en deze veranderingen spelen een rol bij de ontwikkeling van ziekten zoals kanker. Sirtuin 6, kortweg SIRT6, wordt ook geassocieerd met glucosemetabolisme.
Hoewel alle bessen grote gezondheidsvoordelen hebben, zeggen de onderzoekers dat enkele van de meest ingrijpende effecten werden waargenomen bij minder bekende bessen.
Minna Rahnasto-Rilla, hoofdauteur van de studie en doctor in de farmacie, merkte op: "De interessantste resultaten van onze studie hebben betrekking op cyanidine, een anthocyanine dat overvloedig voorkomt in wilde bosbessen, zwarte bessen en rode bosbessen.
Cyanidine bleek bijzonder effectief te zijn bij darmkanker, door het stimuleren van een toename aan SIRT6. Meer, dit krachtige fytonutriënt bleek de activiteit van twee kankergenen (Twist1 en GLUT1) te verminderen. Maar dat is nog niet alles: Cyanidine verhoogde ook de aanwezigheid van een tumor suppressor gen die bekend staat als FoXO3.
Andere gezondheidsvoordelen van bessen.
Bessen staan bekend om een reeks voordelen voor de gezondheid; er zijn veel soorten bessen en elke soort heeft zijn eigen unieke voedingskwaliteiten. Goji-bessen staan bijvoorbeeld bekend voor het bevatten van een assortiment van B-vitaminen, vitamine E, linolzuur, selenium en bèta-caroteen. De eenvoudige goji is ook rijk aan aminozuren en andere sporenmineralen.
Bosbessen staan bekend om het neutraliseren van vrije radicalen op cellulair niveau en kunnen zelfs helpen om collageenafbraak te voorkomen. Dus als je op zoek bent om jong te blijven, kunnen bosbessen helpen. Drie keer kleiner dan de blauwe bes, zijn blauwe bosbessen een voedingskrachtcentrale in een echt klein pakket. Naast het ondersteunen van het bloedsomloopsysteem, zijn bosbessen bekend voor het verbeteren van de gezondheid van het oog.
Kersen, aardbeien en braambessen staan ook hoog aangeschreven om hun talrijke gezondheidsbevorderende eigenschappen. Kersen staan bijvoorbeeld bekend om het helpen verminderen van gewrichtspijn geassocieerd met jicht en bevatten ook veel meervoudige antioxidanten - waaronder anthocyanines, quercetine en ellaginezuur. Kersen flavonoïden staan erom bekend gezonde weefsels te ondersteunen.
Bramen hebben een hoog gehalte aan ellagic acid, samen met vitamine C en E. Gecombineerd met een scala aan fytonutriënten, zijn bramen een geweldige voedingsbooster die kan helpen bij het bestrijden van ziekten.
Er zijn veel soorten bessen om uit te kiezen, en terwijl ze elk hun eigen unieke voedingsprofielen en gezondheidsvoordelen hebben, kun je echt niet fout gaan. Elke bes is de moeite waard om in ons dieet in te sluiten!
Oorspronkelijk artikel:”Eat more berries: Anthocyanins suppressies tumors, disrupt the expression of cancer genes”, Tuesday, April 24, 2018 by: Vicki Batts, Natural News.
Depressie is een symptoom van tekort aan voedingsstoffen; het behandelen met medicijnen is niet alleen ineffectief maar ook gevaarlijk.
Veel te veel mensen lijden de afgelopen jaren aan depressies, waardoor er meer antidepressiva gebruikt worden dan ooit - met 13 miljoen Amerikanen die dergelijke medicijnen elke dag innemen. Tegelijkertijd zijn de eetgewoonten van mensen aanzienlijk verslechtert. Hoewel de meesten niet geneigd zijn te denken dat de twee, voeding en depressie, met elkaar in verband staan, zeggen sommige experts dat dit absoluut geen toeval is.
Het verband tussen het ‘arm’ modern Westers dieet en problemen als obesitas of diabetes is gemakkelijk te zien vanwege de ongecontroleerde suikerconsumptie, maar depressie is meer het gevolg van wat we niet eten.
Zo is er bijvoorbeeld veel onderzoek dat het verband aantoont tussen tekort aan vitamine D en depressie. Een studie toonde aan dat mensen met een vitamine D-spiegel die als onvoldoende werd beschouwd, twee keer zoveel kans hadden op depressieve symptomen dan personen met een lichte deficiëntie. Dat komt omdat het lichaam vitamine D gebruikt om de enzymen te reguleren die nodig zijn voor de productie van dopamine, epinefrine en norepinephrine, hormonen die worden gebruikt om humeur en stress te reguleren, evenals de energieniveaus.
Depressie kan ook het gevolg zijn van magnesiumgebrek. Een Kroatisch onderzoek wees uit dat veel mensen die zelfmoord hadden gepleegd een zeer laag magnesiumgehalte hadden. Uit een onderzoek van de University of Vermont bleek intussen dat volwassenen met milde tot matige depressie opmerkelijke verbeteringen meldden na het nemen van magnesiumsupplementen gedurende slechts twee weken. Zo’n68 procent van de Amerikanen krijgt niet de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid magnesium binnen, met 19 procent niet eens de helft van de benodigde hoeveelheid. Dit zou best een rol kunnen spelen in het stijgendaantal depressies.
Mensen met depressie hebben ook lagere concentraties zink in hun bloed; studies hebben aangetoond dat zinksuppletie die depressie kan omkeren.
Antidepressiva scoren slecht in effectiviteit.
Het verband met voeding verklaart waarom de behandeling van depressie met medicijnen zo ontoereiken is. Die medicijnen werken eenvoudig niet op de onderliggende oorzaak van de depressie. Een nieuwe studie aan de Zurich University of Applied Sciences concludeerde dat "antidepressiva grotendeels ineffectief en potentieel schadelijk zijn" en het is één van de vele onderzoeken die wijzen op het onaanvaardbare gebruiksrecord van deze medicijnen.
Om het nog erger te maken, is het feit dat het gebruik van deze medicijnen op lange termijn iemands kansen op een terugval van depressieve episodes verhoogt met een hoger risico op zelfmoord er bovenop. Het is moeilijk om je een slechter neveneffect voor te stellen als men weet hoeveel daders van massamoorden de laatste jaren antidepressiva gebruikten.
Een groot probleem is dat artsen deze medicijnen veel te snel voorschrijven en veel patiënten vragen ernaar in de hoop op een eenvoudige oplossing. Het is begrijpelijk dat degenen die depressief zijn zich graag in een betere gemoedstoestand willen bevinden, maar het corrigeren van voedingstekorten is echt net zo gemakkelijk, en er komen geen bijwerkingen om de hoek kijken.
Beter is te zorgen dat men genoeg krijgt van de voedingsstoffen die het lichaam nodig heeft. Deze verbeterenniet alleen de depressie maar ook de algehele gezondheid; een win-winsituatie. Hoewel studies hebben aangetoond dat supplementen met vitamine D, zink en magnesium effectief depressie kunnen aanpakken, kan men deze voedingsstoffen ook via de voeding aanvoeren. Oesters, cashewnoten, krab en rundvlees worden allemaal beschouwd als goede bronnen van zink, terwijl een magnesiumstoot kan bereikt worden met voedingsmiddelen zoals spinazie, amandelen, snijbiet, pompoenpitten, amandelen en donkere chocolade.
Vitamine D is misschien de gemakkelijkste tekortkoming om te corrigeren; je hoeft alleen wat tijd in de zon door te brengen zonder bescherming en de huid maakt kosteloos vitamine D aan. De benodigde tijd varieert afhankelijk van de huidskleur, het tijdstip van de dag en je geografische locatie, maar het kan een paar keer per week met 10 minuten per dag.
Voor mensen met een ernstige depressie is het misschien moeilijk te geloven dat iets zo eenvoudig als het verkrijgen van meer voedingsstoffen een verschil kan maken, maar zij hebben niets te verliezen en alles te winnen door het te proberen.
Oorspronkelijk artikel:”Depression is a symptom of nutriënt deficiency; treating with drug is not only ineffective but dangerous”, Friday, April 13, 2018: Isabelle Z., Natural News.
Aardbeien bevatten het meest bestrijdingsmiddelen.
Het eten van fruit en groenten is van vitaal belang voor de algehele gezondheid, maar wat als elke sappige beet een cocktail van giftige pesticiden bevat?
De Environmental Working Group (EWG) analyseerde monsters van conventioneel geteelde producten verzameld door het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA) en ontdekte dat bijna 70 procent residuën bevatte van bestrijdingsmiddelen.
Me ontdekte een totaal van 230 verschillende pesticiden of afbraakproducten ervan op duizenden monsters.
Onderstaande producten testten positief voor een aantal verschillende residuën van bestrijdingsmiddelen en bevatte hogere concentraties van pesticiden dan enig ander fruit en groenten. Volgens de EWG-bevindingen testte meer dan 98 procent van de monsters van appels, kersen, nectarines, perziken en aardbeien positief voor het residu van ten minste één type pesticide. Een enkele aardbeienbemonstering onthulde 20 verschillende bestrijdingsmiddelen, terwijl spinaziemonsters 1,8 keer zoveel pesticidenresidu’s bevatten als enig ander product.
De groenten en fruit waarin het meeste residu’s werden gevonden zijn: appelen, appelspijs, bosbessen, druiven, sperziebonen, bladgroenten, peren, perziken, aardappelen, pruimen, spinazie, aardbeien, rozijnen, paprika's, tomaten, en winterpompoenen.
EWG maakte een top 12 op van groenten en fruit met de meeste residuën van bestrijdingsmiddelen (Dirty Dozen).
1 Aardbeien
2 Spinazie
3 Nectarines
4 Appelen
5 Druiven
6 Perziken
7 Kersen
8 Peren
9 Tomaten
10 Selderij
11 Aardappelen
12 Zoete paprika's
EWG voegde ook hete pepers toe aan de productmonsters omdat deze sterk verontreinigd waren met insecticiden die toxisch zijn voor het menselijke zenuwstelsel. De USDA vond residuën van drie zeer toxische insecticiden (acefaat, chloorpyrifos en oxamyl) op een deel van 739 geteste monsters hete pepers in 2010 en 2011, in concentraties die hoog genoeg waren om erover bezorgd te zijn. In 2015, registreerde men in Californië nog steeds residuën van deze drie insecticiden bij een test van 72 ongewassen hete pepers.
Als je geen biologische hete pepers kunt vinden, zou het koken ervan de pesticideresidu's verminderen.
Deze resultaten onderstrepen de gezondheidsrisico's die door pesticiden verontreinigde gewassen opleveren. Een studie gepubliceerd in het tijdschrift JAMA Interne Geneeskunde vond een verband tussen het eten van voedingsmiddelen met hoge pesticidenresiduën en vruchtbaarheidsproblemen.
De studie betrof vrouwen die rapporteerden dat ze twee of meer porties per dag aten van producten met hogere residuën van bestrijdingsmiddelen. Ze bleken 26 procent minder kans te hebben op een succesvolle zwangerschap tijdens het onderzoek dan deelnemers die minder porties van deze voedingsmiddelen aten.
Een andere studie onder mannen vond vergelijkbare associaties tussen consumptie van voedingsmiddelen met hogere residuën van bestrijdingsmiddelen en reproductieve gezondheid.
Analiste Sonya Lunder van EWG, legt uit hoe hun team elk jaar een lijst opmaakt met de Dirty Dozen en een video met de titel "Shopper's Guide to pesticides in products." Lunder belicht ook de Clean Fifteen-lijst met vijftien groenten en fruit met de minste hoeveelheid van pesticideresiduen onder de duizenden monsters die de EWG testte. De lijst bevat o.a. avocado, pompelmoezen en bloemkool
De gids kan mensen helpen die graag weten welke voedingsmiddelen hoog scoren in de categorie met bestrijdingsmiddelen en moedigt hen aan om biologisch geteelde versies te kopen om ervoor te zorgen dat alle gezondheidsvoordelen worden verkregen zonder blootstelling aan chemicaliën.Mensen die biologische producten eten krijgen veel minder of geen pesticiden binnen.
Oorspronkelijk artikel:”Strawberries are the most pesticide-ridden crop you can eat”, Monday, May 14, 2018 by:: Janine Acero, Natural News.
Het eten van noten en zaden verlaagt het risico op vroegtijdig overlijden met de helft.
Eet meer noten en zaden voor een anger leven. Volgens een studie vermindert het eten van voedingsmiddelen die rijk zijn aan omega-6-vetzuren, het risico op vroegtijdige dood met bijna de helft. De studie, gepubliceerd in het American Journal of Clinical Nutrition, toonde aan dat niveaus van de omega-6 vetzuren, die te vinden zijn in plantaardige oliën, een betere gezondheid van het hart waarborgen.
Omega-6 meervoudig onverzadigde vetzuren staan bekend om hun gunstig effect op het cholesterolgehalte in het bloed. Omega-6-vetzuren bevorderen ook de productie van ontstekingsremmende stoffen. De wetenschappers onderzochten de associaties van voedingsfactoren met het risico op het ontwikkelen van ziekten alleen door zich te concentreren op hun effecten op ziekterisicofactoren.
De studie werd uitgevoerd door een team van onderzoekers van de Universiteit van Oost-Finland. Het team bekeek de bloedvetzuurniveaus van 2.480 mannen in de leeftijd van 42 tot 60 jaar bij het begin van het onderzoek. Vervolgens werd een follow-up test uitgevoerd op de deelnemers gedurende gemiddeld 22 jaar, waarbij 1.433 mannen stierven aan verschillende ziektes. De onderzoekers splitsten de deelnemers in vijf verschillende groepen op basis van hun bloed linolzuur niveau. Linolzuur is het meest voorkomend meervoudig onverzadigd omega-6-vetzuur.
Resultaten van de studie toonden aan dat een hoog niveau aan linolzuur, een veel voorkomend omega-6 vetzuur, leidde tot een 43 procent minder risico op vroegtijdig overlijden in vergelijking met degenen met het laagste niveau. De onderzoekers benadrukten ook dat omega-6-vetzuren de productie van ontstekingsremmende stoffen bevorderen.
Een andere belangrijke ontdekking van het onderzoek is dat er voordeel ongeacht de gezondheidstoestand van de deelnemer voorafgaand aan het onderzoek. Conclusie: de resultaten van het onderzoek gaven aan dat hoe hoger het niveau van linolzuur in het bloed, hoe lager het risico op vroegtijdige dood. Bovendien ondersteunt de studie bevindingen uit eerdere op populatie gebaseerde onderzoeken die een hogere inname van linolzuur en een hoger niveau van linolzuur in het bloed associëren met een lager risico op cardiovasculaire aandoeningen en type 2 diabetes, zonder het risico op kanker te verhogen.
"Onze bevindingen toonden een inverse associatie van een hogere biomarker van linolzuur inname met cardiovasculaire mortaliteit en weinig bezorgdheid voor enig risico, wat de huidige voedingsaanbevelingen ondersteunt om de linolzuurinname te verhogen voor preventie van hart- en vaatziekten," verklaarde Jyrki Virtanen, één van de auteurs van het onderzoek.
De beste bronnen van omega-6-vetzuren zijn vlaszaadolie, lijnzaad, lijnzaadmeel, hennepzaadolie, hennepzaden, druivenpitolie, zaden zoals pompoenpitten en rauwe zonnebloempitten, noten zoals pijnboompitten en pistachenoten, boragieolie, teunisbloem olie, zwarte bes zaadolie en acai.
Naast omega 6-rijk voedsel zijn andere voedingsmiddelen die kunnen helpen het leven te verlengen veenbessen, groene thee, zalm, bosbessen, volle granen en olijfolie en wijn.
Oorspronkelijk artikel:”Eating nuts and reeds found to cut your risk of premature death by HALF”, Sunday, April 22, 2018 by: Michelle Simons, Natural News.
Een nieuw onderzoek, gepubliceerd eind 2017, toonde aan dat vrouwen die vitamine D te kort hebben meer agressieve borstkanker ontwikkelen en minder kans hebben om te overleven.
Verminder het risico op borstkanker met vitamine D.
Zoals ik reeds herhaaldelijk heb gesteld is het vrijwel onmogelijk om voldoende vitamine D uit voedsel alleen binnen te krijgen. Tijdens een lange periode van het jaar hebben wij in Europa niet genoeg zon om genoeg vitamine D langs de huid aan te maken.
Ik benadruk het belang van het nemen van vitamine D als voedingssupplement. Maar hoeveel heeft een vrouw nodig om haar risico op borstkanker tot een minimum te beperken?
Afhankelijk van het niveau in het bloed.
Er is geen eenvoudig antwoord. Het hangt allemaal af van het niveau van vitamine D in het bloed. Dit niveau hangt voornamelijk af van de frequentie en intensiteit van blootstelling aan de zon.
Als het niveau erg laag is (minder dan 10 ng /ml) moet men 10.000 IE per dag nemen om een niveau te bereiken dat beschermt (doel is meer dan 30 ng/ml en ideaal tussen 50 en 60 ng/ml) ).
In het hierboven aangehaald onderzoek hadden vrouwen die meer dan 30 ng/ml vitamine D hadden een lager risico op agressieve kanker en vroege dood.
Bij postmenopauzale vrouwen van 45 tot 75 jaar die borstkanker hadden bereikten echter slechts één derde dit niveau (30 ng/ml of meer); 48% had minder dan 20 ng/ml en 18% had 20 tot 29 ng/ml.
Het ging dan nog over vrouwen die in Brazilië wonen, dat wil zeggen dicht bij de evenaar. In dit gebied is het gemakkelijk om jezelf regelmatig aan de zon bloot te stellen. Daar is de zon het hele jaar door aanwezig en de straling is altijd sterk genoeg om de synthese van vitamine D door de huid mogelijk te maken.
Groot tekort aan vitamine D bij ons!
Bij ons weten we dat driekwart van de bevolking een tekort heeft aan vitamine D.
Van oktober tot april maakt men geen vitamine D aan, ook niet bij zonnebaden omdat de straling tijdens die periode veel te zwak is.
Om meer dan 30 ng/ml te bereiken en te overschrijden, heeft men geen andere keus dan dagelijks een goede vitamine D-suppletie te nemen, wat 1.500 IE per dag betekent als men al een goed niveau heeft en wil behouden; 5.000 IE bij matig tekort (10 tot 30 ng/ml) en 10.000 IE bij minder dan 10 ng/ml.
Bij bloedtest en een tekort (minder dan 30 ng/ml), adviseer ik om een supplement te nemen en een bloedtest binnen de 4 maanden te herhalen.
Moeten we bevreesd zijn voor een overdosis aan vitamine D?
Aangezien gezondheidsautoriteiten 400 IU per dag vitamine D aanbevelen, lijken doses van 5.000 of 10.000 IU kolossaal.
Als het gaat om voedingssupplementen waarschuwt men voor de risico's van vergiftiging, vooraleer zelfs iets te zeggen over de voordelen. De voordelen worden meestal verzwegen. Er wordt ons wijs gemaakt: "Het heeft geen zin iets te nemen zolang men maar geen pijn voelt ..."
Deze scepsis is niet wetenschappelijk verantwoord. Zoals deze recente Braziliaanse studie heeft aangetoond, en zoveel anderen, kan men het risico op kanker met een goede vitamine D-suppletie aanzienlijk verminderen. Waarom er niet over praten? Waarom grapjes maken over mensen die de consequenties van wetenschappelijke studies ter harte nemen en de controle over hun gezondheid zelf in handen nemen?
Men waarschuwt al vlug tegen het risico van overdosis. Maar in het geval van vitamine D wordt in de wetenschappelijke literatuur melding gemaakt van gevallen van overdosis bij mensen die ampullen nemen die in apotheken zijn gekocht in medische doses van 300.000 IE per dag, negen dagen achter elkaar genomen [2]. Dat vertegenwoordigt 2.700.000 IU in negen dagen !!
Zo'n dosis heeft niets te maken met de niveaus die men bereikt met een natuurlijk voedingssupplement, in fysiologische doses, zoals ik het aanbeveel (en op mezelf uittest).
Vitaminen worden gemeten op zeer kleine schaal. We spreken soms van milligrammen (duizendsten van gram, bijvoorbeeld voor vitamine C), maar vaker microgrammen (een duizendste van een duizendste van een gram).
Dit is de reden waarom de doseringen die in het bloed worden gezocht oneindig klein zijn: voor vitamine D wordt dat gemeten in nanogram per milliliter, wat overeenkomt met een duizendste van een microgram, dat is een miljardste van een gram!
Dus, stel je niet voor dat je "hoge" doses vitamine D inneemt wanneer je 5.000 of 10.000 IU per dag gebruikt. Neen er is geen gevaar op overdosis met de hoeveelheden die wij voorschrijven.
Bedenk dat het huidige onderzoek aantoont dat een hoger niveau van vitamine D niet alleen helpt bij het voorkomen van borstkanker, maar ook bij andere vormen van kanker en ook, zoals ik reeds vroeger heb opgemerkt bij het voorkomen van diabetes, depressie, dementie, obesitas en hart- en vaatziekten.
Oorspronkelijk artikel:”Si vous manquez de cette précieuse vitamine”, Vendredi le 4 Avril 2018, Jean-Marc Dupuis, Santé Nature Innovation.
De verschillen tussen suikers: witte, bruine, ruwe, melasse, honing, agave.
Inmiddels zijn de meesten zich bewust van de gevaren voor de gezondheid van high-fructose glucosestroop en de meeste gezondheidsbewuste onder ons zullen zoetstoffen zoals aspartaam en sucralose links laten liggen. Vasthouden aan natuurlijke suiker is echter niet zo eenvoudig, gezien de vele beschikbare opties. Welk type natuurlijke suiker is superieur vanuit een gezondheidsoogpunt? Het antwoord is gecompliceerd.
Allereerst is het belangrijk op te merken dat natuurlijke suiker nog steeds suiker is en dat iedereen ernaar moet streven om de inname van elke soort suiker te verminderen om het risico op diabetes type 2, kanker en andere ziekten te minimaliseren. Simpel gezegd, als je te veel suiker eet, zal je lichaam de prijs betalen en maakt het niet uit of het van suikerriet, bieten, dadels, kokosnoten, cactus of bijen komt.
Toch zullen er toestanden zijn dat men suiker moet gebruiken voor een recept, of het nu een dessert is of iets hartigs, en wij vragen ons wellicht af wat het beste type is om te gebruiken. Hieronder een korte bespreking van enkele van de meest populaire natuurlijke opties.
Witte suiker
Dit is de meest gebruikte suiker thuis voor koken en bakken. Deze is afkomstig van de raffinage en verwerking van suikerriet of bieten. Tijdens dat proces worden de mineralen en andere stoffen die de suiker kleuren eruit gehaald, waardoor geraffineerde witte suiker achterblijft. Ze is sterk verwerkt en bevat geen voedingsstoffen.
Ruwe suiker
Ruwe suiker is vergelijkbaar met witte suiker, maar het proces stopt voor de laatste raffinage, waardoor het zijn bruinachtige tint behoudt.
Melasse / bruine suiker
Is het bijproduct dat ontstaat wanneer de mineralen en verbindingen uit geraffineerde suiker worden gehaald; staat bekend als melasse en wordt teruggemengd met geraffineerde witte suiker om bruine suiker te maken. Daarom heeft het meer mineralen en antioxidanten dan zijn verfijnde witte tegenhanger en heeft het een klein voordeel ten opzichte van de gezondheid. Toch zijn de antioxidanten in melasse vrij mager vergeleken met voedingsmiddelen die rijk zijn aan antioxidanten zoals bosbessen. Melasse bevat voedingsstoffen zoals magnesium, selenium, ijzer en calcium; de zwarte versie bevat de meeste voedingsvariëteit.
Agave
Agavesiroop komt van het sap van de agave cactus. Nadat het sap uit de cactus is geëxtraheerd, wordt het vervolgens gefilterd en verwarmd voordat het in siroopvorm wordt geconcentreerd. Het wordt beschouwd als 1,5 keer zoeter dan witte suiker, dus moet men er minder van gebruiken om dezelfde algemene smaak te krijgen. Het bevat zeer kleine hoeveelheden calcium, magnesium en kalium, en de ruwe, organische variëteit is het best.Omdat agave veel lager scoort op de glycemische index dan witte suiker en andere variëteiten is hetonwaarschijnlijk dat het snelle insulinepieken veroorzaakt. Het is wel belangrijk om in gedachten te houden dat het hoge fructose gehalte problematisch kan zijn. Omdat fructose meestal door de lever wordt gemetaboliseerd, wordt het als één van de meest schadelijke suikersoorten beschouwd.
Kokos suiker
Eén van de meest trendy suikers op dit moment is kokossuiker dat wordt gemaakt door het sap uit de kokospalm tot een siroop te laten koken en vervolgens te drogen en in een fijn poeder te malen. Het heeft een lagere glycemische index dan geraffineerde suiker en bevat enkele van de voedingsstoffen die in kokosnoot worden gevonden, zoals kalium, calcium, zink en ijzer.
Honing
Is een stroperige nectar diedoor bijen uit bloemen wordt verzameld, en het relatief hoge fructosegehalte maakt het zoeter dan andere keuzes. Dit betekent dat men minder dan witte suiker nodig heeft om hetzelfde zoetheidsniveau te bereiken. Bovendien betekent het watergehalte van 17 procent dat een directe substitutie door gewicht een lager suikergehalte oplevert dan witte suiker. Honing wordt ook beschouwd als een superieure keuze vanwege zijn antimicrobiële kracht; het vermogen om ziektekiemen te doden wordt niet gevonden in andere soorten suiker. Kies waar mogelijk voor ruwe honing, want het is één van de minst verwerkte suikers die je kunt krijgen.
Nogmaals als men de inname van alle soorten suiker tot een minimum wil beperken is het misschien verstandig om bijvoorbeeld honing in plaats van glucosestroop te gebruiken, maar val niet in de val te denken dat het veilig is om zoveel te consumeren als men wil, vooral als men diabeet is.
Oorspronkelijk artikel:”Understanding the differences between sugars: white, brown, raw, molasses, honey, agave”, Monday, April 02, 2018 by: Isabelle Z., Natural News.
Nut van vezels onderschat bij behandeling van diabetes type 2.
Meer vezels is niet alleen goed voor de spijsvertering. Volgens een recente studie kan het ook de symptomen van diabetes verminderen en helpen bij het afvallen. De studie, gepubliceerd in het tijdschrift Science, onthulde dat voedingsvezels de darmmicrobiota kunnen 'herbalanceren', wat de ontwikkeling van specifieke soorten darmbacteriën stimuleert die de bloedglucoseregulatie verbeteren.
In de studie onderzocht hoofdauteur Liping Zhao van de School voor Milieu- en Biologische Wetenschappen aan de Rutgers University New Brunswick en zijn team de relatie tussen de darmbacteriën en diabetes. De darmflora, waar miljarden bacteriën leven, bevat zowel nuttige als schadelijke microben. Toch werken ze allemaal om niet alleen voor een goede spijsvertering te zorgen, maar ook om het immuunsysteem en andere dingen te ondersteunen, zoals recente studies hebben benadrukt.
Hoewel eerder onderzoek heeft aangetoond dat een verhoging van de vezelinname de kans op diabetes type 2 verlaagt, zijn de individuele reacties hoogstens variabel. In andere gevallen hielp een vezelrijk dieet het nuchter glucosegehalte verlagen van diegenen die al diabetes hadden.
De studie had niet op een beter moment kunnen komen. Volgens het National Diabetes Statistics Report 2017 van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) hebben meer dan 30 miljoen mensen - 9,4 procent van de Amerikaanse bevolking - diabetes. Hoewel de gegevens geen onderscheid maken tussen de soorten diabetes, zegt de CDC dat tot 95 procent van alle gemelde gevallen kenmerkend zijn voor diabetes type 2.
Type 2-diabetes ontstaat wanneer het lichaam de insuline niet goed gebruikt - een aandoening die bekend staat als insulineresistentie. Wanneer dit gebeurt, wordt de bloedsuikerspiegel (glucose) niet efficiënt in het lichaam gebruikt, waardoor cellen uitgehongerd geraken. De conditie kan op de duur de ogen, nieren, zenuwen en het hart schaden.
Voor de studie had Zhao, samen met wetenschappers van Jiao Tong University in Shanghai, China, willekeurig patiënten met type-2 diabetes verdeeld in twee groepen. De controlegroepen ondergingen standaard patiëntenvoorlichting en dieetaanbevelingen. Aan de andere kant kregen de experimentele groepen voedingsvezels als aanvulling op hun dieet. Het vezelrijke dieet omvatte volle granen, evenals traditioneel Chinees medicinaal voedsel dat hoge niveaus voedingsvezels en prebiotica bevatte die de "groei van korteketen vetzuren [SCFA] producerende darmbacteriën bevorderden".
Na 12 weken ontdekten onderzoekers dat degenen die een vezelrijk dieet volgden hun gemiddelde bloedglucosespiegel significant zagen verminderen. Bovendien namen hun nuchtere bloedglucosewaarden ook af en verloren ze meer gewicht dan die in de controlegroep.
Onderzoekers identificeerden ook 15 SCFA-producerende darmbacteriën die verbeterden na het eten van meer voedingsvezels, die zij als "belangrijkste oorzaken" van een betere gezondheid hebben toegeschreven. In het bijzonder werden deze bacteriën dominante stammen na het vezelrijke dieet. Ze verhoogden ook de niveaus van het SCFA-butyraat en -acetaat die een mild zure darmomgeving creëerden waardoor het aantal schadelijke bacteriën in de darmen verminderde. Dit verhoogde de insulineproductie en verbeterde de bloedglucosecontrole.
Op basis van deze bevindingen zijn Zhao en het team van mening dat de studie nieuwe benaderingen zal bieden voor het voorkomen en beheersen van type 2 diabetes.
"Onze studie legt de basis en opent de mogelijkheid dat vezels gericht op deze groep darmbacteriën uiteindelijk een belangrijk onderdeel van het dieet en de behandeling kunnen worden," voegde hij eraan toe.
Vezels staan bekend voor het verbeteren van de spijsvertering vooral de darmflora. Het is in deze regio dat vezels worden geconsumeerd door de bacteriën, wat kan resulteren in een aantal gezondheidsgerelateerde voordelen.
De aanbevolen dagelijkse inname (RDI) voor mannen is 38 g, en 25 g voor vrouwen, maar veel mensen eten veel minder en consumeren slechts 15 tot 17 g vezels per dag.Hieronder volgen enkele voedingsmiddelen die veel vezels bevatten.
1 Peren: deze populaire vrucht is niet alleen smakelijk, maar bevat ook 3,1 procent vezels - wat overeenkomt met 5,5 g in een middelgrote peer.
2 Avocado's: bevatten gezonde vetten en essentiële vitamines en een vezelgehalte van 6,7 procent.
3 Frambozen: bevatten 6,5 procent vezels - een kopje geeft ongeveer 8 gram vezels.
4 Artisjokken: zitten boordevol voedingsstoffen en 5,4 procent vezels.
5 Linzen: één van de voedzaamste voedingsmiddelen bevatten 7,9 procent vezels, evenals eiwitten en andere voedingsstoffen.
6 Bruine bonen: met een vezelgehalte van 6,4 procent zit deze peulvrucht ook vol met plantaardige eiwitten en andere voedingsstoffen.
7 Chia-zaad: deze kleine zwarte zaadjes bevatten maar liefst 34,4 procent vezels naast fosfor, magnesium en calcium.
Oorspronkelijk artikel:"Fiber found to be an underutilized treatment for type-2 diabetes", Sunday 08, 2018 by: Ralph Flores, Natural News.
Heb je genoeg vitamine D? Als u geen magnesium inneemt, neemt u mogelijk uw "D" niet op.
Volgens een onderzoek gepubliceerd in de 'The Journal of the American Osteopathic Association' moet men om voldoende vitamine D in het lichaam te hebben over een voldoende hoeveelheid magnesium beschikken.
Onderzoekers van het ‘University of Rwanda College of Medicine & Health Sciences’ en de ‘Harvard University’ werkten samen om de rol van magnesium in de activatie en functie van vitamine D te onderzoeken.
De wetenschappers ontdekten dat vitamine D niet goed zal metaboliseren en opslaan en inactief kan blijven zonder voldoende magnesium. Ze legden uit dat magnesium het mogelijk maakt dat vitamine D omzet in een bruikbare vorm in het lichaam. Magnesium is nodig voor het tweestapsproces in de lever en de nieren, waarbij vitamine D wordt omgezet in zijn biologisch actieve vorm 1,24-dihydroxyvitamine D (1,25 [OH] 2D). Op dezelfde manier is de activiteit van het vitamine D-bindend eiwit, dat verantwoordelijk is voor het transport van de vitamine in het bloed, ook afhankelijk van magnesium.
"Magnesium is essentiel voor de vitamine D-synthese en -activering maar vitamine D kan op zijn beurt de darmabsorptie van magnesium verhogen en een feed-forward-lus tot stand brengen om de homeostase te handhaven," zei Mohammed Razzaque, co-auteur van het onderzoek.
Hun bevindingen zijn belangrijk omdat er een hoge prevalentie van magnesiumgebrek is. In feite wordt geschat dat ongeveer 75 procent van de bevolking onvoldoende magnesium in het lichaam heeft. De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) voor magnesium is 310 milligram (mg) per dag voor vrouwen en 420 mg per dag voor mannen. In de Verenigde Staten bevat het gewoon dieet echter slechts ongeveer de helft van de ADH voor magnesium. Het westerse dieet bestaat uit bewerkte voedingsmiddelen met veel geraffineerde granen, vetten, fosfaten en suikers, maar is arm aan magnesium.
"Door een optimale hoeveelheid magnesium te consumeren, kan men mogelijk het risico op vitamine D-tekort verlagen en de afhankelijkheid van vitamine D-supplementen verminderen," stelde Razzaque voor.
"Mensen nemen vitamine D-supplementen maar realiseren zich niet hoe het wordt gemetaboliseerd. Zonder magnesium is vitamine D niet echt nuttig of veilig, "voegde Razzaque eraan toe.
Magnesium zit in een breed scala aan voedingsmiddelen, zoals noten,amandelen, bananen, bonen, broccoli, bruine rijst, cashewnoten, eigeel, visolie, lijnzaad, groene groenten, melk, champignons, havermout, pompoenpitten, sesamzaadjes, sojabonen, zonnebloempitten, zoete maïs, tofu en volle granen.
Het magnesiumgehalte van verschillende voedingsmiddelen is echter sinds 1950 met ongeveer 25 tot 80 procent gedaald, aldus de onderzoekers. Dit is een gevolg van het toegenomen gebruik van pesticiden en meststoffen, en door het raffinageproces van granen en oliën die magnesium verwijderen.
Tekens en symptomen van magnesiumtekort.
Om te bepalen of je voldoende magnesium hebt of niet, is hier een lijst met enkele tekens en symptomen van magnesiumtekort.
• Gebrek aan slaap - Volgens onderzoeken verhoogt magnesium gamma-aminoboterzuur (GABA) in de hersenen, een neurotransmitter die ontspanning en slaap stimuleert. Dus wanneer de magnesiumgehaltes laag zijn, is het moeilijker om in slaap te blijven.
• Spierspasmen - Magnesium reguleert, samen met calcium, de spierbeweging. Als het lichaam teveel calcium heeft, maar onvoldoende magnesium, kunnen de spieren van elk deel van het lichaam in spasmen raken, zoals krampen in de benen, spierpijn, benauwdheid en algemene pijntjes.
• Oogtrekkingen - Eén van de meest voorkomende symptomen van magnesiumtekort is oogtrekkingen. Dit symptoom houdt verband met het vermogen van magnesium om spierbewegingen te reguleren.
• Onregelmatige hartslag - Magnesium helpt om een normaal hartritme te behouden. Het wordt ook soms intraveneus toegediend door artsen in het ziekenhuis om het risico op atriale fibrillatie en hartritmestoornissen te verlagen. Het mineraal kan hierbij helpen, omdat het betrokken is bij het transport van andere mineralen, waaronder calcium en kalium in de cellen. Een tekort aan magnesium verhoogt dus de onregelmatige hartslag omdat het de niveaus van voedingsstoffen zoals calcium in het bloed doet dalen.
Oorspronkelijk artikel:”Are you getting enough vitamin D?If you don’t take magnesium, you may not be absorbing your ‘D’”, Tuesday, March 27, 2018 by: Michele Simmons, Natural News.
"Beet it”! Een stof uit rode biet kan Alzheimer vertragen.
Er kan nu nog een voordeel toegevoegd worden aan het eten van bieten, nl. het vertragen van de ziekte van Alzheimer. Volgens een studie bevat extract van bieten een verbinding genaamd betanine, die zou kunnen helpen bij het voorkomen van het opbouwen van verkeerd gevouwen eiwitten en het vertragen van de progressie van de ziekte van Alzheimer.
Eerdere studies uitgevoerd door andere onderzoekers suggereerden dat bietensap de zuurstoftoevoer naar de verouderende hersenen kan verbeteren en mogelijk de cognitieve prestaties kan verbeteren. Op basis van deze studie wilde een team van onderzoekers aan de Universiteit van Zuid-Florida bepalen of betanine de effecten van koper op bèta-amyloïde zou kunnen remmen en uiteindelijk het verkeerd vouwen van deze peptiden en de oxidatie van neuronen zou kunnen voorkomen. Betanine wordt gebruikt in commerciële kleurstoffen die gemakkelijk aan metalen binden.
“Blootstelling aan koper komt veel vaker voor dan de meeste mensen vermoeden," verklaarde Mike Adams, de Health Ranger, uitgever van Medicine.news en oprichter van CWC Labs, een ISO-geaccrediteerd mass-spec laboratorium voor analyse van voedingssamenstellingen. "Alarmerend genoeg bevatten veel multivitaminen verrassend veel koper die, indien dagelijks ingenomen, zich in combinatie met andere bronnen van blootstelling aan koper kan vermengen met langdurige toxiciteit bij de consument", waarschuwt Adams. "Op dezelfde manier als gemeentelijke waterleidingen in Flint, Michigan, bewoners blootstelden aan giftig lood, komt elementair koper uit de koperen buizen die gewoonlijk worden aangetroffen in moderne huizen ook voor in het leidingwater."
Dit nieuwe onderzoek stelt dat de fytochemicaliën die in bieten worden gevonden de hersenen kunnen helpen zich te beschermen tegen kopertoxiciteit.
Wat is nu echt de oorzaak van Alzheimer?
Onderzoekers over de hele wereld blijven zoeken naar de oorzaak van Alzheimer. Ze vermoeden dat beta-amyloïde, een kleverig eiwitfragment of peptide zich in de hersenen opstapelt. Dit veroorzaakt op zijn beurt een onderbreking in de communicatie tussen de hersencellen, neuronen genaamd.
Li-June Ming, één van de huidige onderzoekers, legde uit dat wanneer beta-amyloïde zichzelf verbindt met metalen, de meeste schade optreedt. Metalen, zoals ijzer en koper, kunnen ervoor zorgen dat bèta-amyloïde peptiden zich verkeerd omvouwen en zich aan elkaar hechten, waardoor klontjes worden gevormd die ontsteking en oxidatie in nabije neuronen kunnen veroorzaken. Dientengevolge sterven neuronen af.
Het onderzoeksteam voerde meerdere experimenten uit waarbij 3,5-di-tert-butylcatechol oftewel DTBC werd gebruikt, een stof die wordt gebruikt als modelsubstantie voor het bewaken van de chemie van oxidatie. Ze maten de oxidatieve reactie van DTBC bij blootstelling aan beta-amyloïde alleen, beta-amyloïde gebonden aan koper en beta-amyloïde gebonden aan koper in een betaninemengsel. Zichtbare spectrofotometrie werd gebruikt om deze te meten.
De onderzoekers ontdekten dat beta-amyloïde alleen weinig of geen oxidatie van DTBC veroorzaakte. Bèta-amyloïde gebonden aan koper leidde echter tot aanzienlijke DTBC-oxidatie. Het aan koper gebonden beta-amyloïde in het betaninemengsel verminderde de oxidatie met maar liefst 90 procent. Dit gaf aan dat misvouwing van de peptiden potentieel geremd was. Op basis van de resultaten van de studie kan betanine mogelijk bepaalde chemische reacties in de hersenen remmen die bijdragen aan de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer.
De wetenschappers legden uit dat, hoewel betanine niet volledig het uitvouwen stopte, het toch de oxidatie verminderde. Vervolgens kan minder oxidatie een deel van het misvouwen stoppen.
"Minder oxidatie kan verkeerd uitvouwen voorkomen, misschien zelfs tot het punt dat het de aggregatie van beta-amyloïde peptiden vertraagt, waarvan wordt gedacht dat het de uiteindelijke oorzaak van Alzheimer is," legde Darrell Cerrato uit.
De onderzoekers hopen dat hun bevindingen kunnen leiden tot de ontwikkeling van behandelingen die enkele van de langetermijneffecten van de ziekte van Alzheimer, de belangrijkste oorzaak van dementie wereldwijd, kunnen verlichten. Volgens het National Institute on Aging lijden meer dan vijf miljoen mensen in de VS aan de ziekte van Alzheimer. De kans op de ziekte neemt toe met de leeftijd en treft 1 op 10 Amerikanen van 65 jaar en ouder, en 1 op 3 vanaf 85-jarige leeftijd.
De studie werd gepresenteerd op de 255e Nationale Ontmoeting & Expositie van de American Chemical Society (ACS).
Alzheimer voorkomen.
De ziekte van Alzheimer wordt gekenmerkt door de opeenhoping van klitten (tau) en plaques (amyloïde-bèta) - twee soorten eiwitten in de hersenen. Het is een onomkeerbare, progressieve hersenstoornis die geleidelijk aan geheugen en denkvaardigheden vernietigt, en uiteindelijk het vermogen om dagelijkse taken uit te voeren aantast. Daarom is het belangrijk om maatregelen te nemen die kunnen helpen de ziekte te voorkomen. Eén van de manieren om dit te voorkomen, is door gezonde veranderingen in de levensstijl aan te brengen, zoals regelmatig sporten, een Mediterraan dieet volgen en voldoende en goede nachtrust.
