Vertalingen van en verwijzingen naar artikels over gezond leven en maatschappij meestal gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Wie volgens mij niet eerlijk is krijgt een FOEI!
Geen enkele informatie op deze blog is bedoeld voor diagnose, behandeling, verlichting of genezing van een ziekte.
19-04-2020
Insecten
5 keer rijker aan antioxidanten dan vers sinaasappelsap.
Moeilijk te geloven, maar volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) maken insecten deel uit van de voeding van minstens 2 miljard mensen wereldwijd. De belangrijkste zijn: kevers en rupsen. We wisten al dat eetbare insecten goede bronnen zijn van eiwitten (met alle essentiële aminozuren), meervoudig onverzadigde vetzuren, mineralen en vitamines van groep B. Maar we kenden hun rijkdom nog niet aan ... antioxidanten!
Wateroplosbare en in vet oplosbare extracten van twaalf eetbare insecten die op de markt verkrijgbaar zijn, werden in vitro geanalyseerd door een Italiaans team om hun antioxiderende kracht te meten. Resultaat: de sprinkhanen en zijderupsen behaalden de beste TEAC-score (die de antioxiderende kracht van voedsel uitdrukt), vijf keer hoger dan die van vers sinaasappelsap! Dubbel zoveel als van olijfolie voor de cicade en de Afrikaanse rups.
Sprinkhanen, zwarte mieren en meelwormen bevatten de meeste polyfenolen. Het is daarom geen toeval dat onlangs uit een ander onderzoek is gebleken dat de dagelijkse consumptie bij het ontbijt van 25 g poeder van sprinkhanen gedurende twee weken de niveaus van een pro inflammatoire molecule (cytokine TNF) aanzienlijk verlaagde - in het bloed van twintig gezonde volwassenen ... Smakelijk!
Leg ijzer vast om te voorkomen dat het neuronen vernietigt.
Qterubine is een ijzer chelator, dat wil zeggen dat het zich kan binden aan het mineraal om de eliminatie ervan te bevorderen.
Alhoewel ijzer een belangrijke rol speelt in de hersenen, is een teveel bijzonder schadelijk. Het veroorzaakt oxidatieve stress, beschadigt cellulaire componenten en kan leiden tot celdood. Het draagt ook bij tot de vorming van amyloïde plaques en clusters van Tau4-eiwitten. Eén van de sporen die wordt onderzocht, is het gebruik van verbindingen die als chelaatvormers werken om ziekten te bestrijden.
Een pilot klinische proef die de werkzaamheid van één van hen test, lactoferrine, een molecule die van nature door ons lichaam wordt aangemaakt, heeft zeer recent goede resultaten laten zien. De toediening ervan gedurende drie maanden verbeterde het profiel van de antioxidant- en ontstekingsremmende markers van het bloed, verminderde de hoeveelheid abnormale eiwitten en verbeterde de intellectuele functies van de patiënten.
Cafeïne is de bondgenoot van de langzame progressie van de ziekte van Alzheimer.Een andere verbinding die door ons organisme wordt geproduceerd en dezelfde functie vervult, alfa-liponzuur, is een andere potentiële kandidaat: een kleine klinische proef heeft zijn doeltreffendheid aangetoond bij het voorkomen van abnormale transformaties van het Tau-eiwit en bij het beperken van de degeneratie van neuronen.
Koffie tegen de ziekte van Alzheimer.
De koffieboon kan de sleutel zijn om ons te helpen de ziekte van Alzheimer te bestrijden. Talrijke observationele studies hebben de consumptie van koffie in verband gebracht met het behoud van intellectuele vermogens tijdens veroudering. Een studie over tien jaar onder een grote populatie oudere mannen uit Nederland, Finland en Italiëtoonde aan dat koffieconsumptie geassocieerd was met een tragere progressie van dementie.
De beste bescherming - een achteruitgang van de mentale functie die vier keer minder significant was - werd verzekerd door een matig gebruik van koffie, in de orde van drie kopjes per dag. Een Finse studie toonde aan dat het risico op dementie op gevorderde leeftijd met 65% daalde bij consumptie van 3 tot 5 kopjes per dag.
Een synthese van dierstudies naar de effecten van cafeïne tegen de ziekte van Alzheimer heeft de voordelen ervan aangetoond, zowel wat betreft preventie als het verlichten van de symptomen van de ziekte, met name door het vermogen om vorming van bèta amyloïde plaque te voorkomen.
Cafeïne blijkt ook effectief te zijn tegen de ophoping van Tau-eiwitten, zoals blijkt uit een onderzoek dat in 2014 is uitgevoerd; muizen gekweekt als model voor het bestuderen van de ziekte, kregen dagelijks cafeïne in hun drinkwater. Deze natuurlijke behandeling heeft de hoeveelheid abnormale Tau-eiwitten verminderd, ontstekingsverschijnselen in de hersenen verminderd en het ruimtelijk geheugen van dieren verbeterd.
Op basis van deze resultaten ontwikkelde het team een nog effectievere synthetische stof dan cafeïne, MSX genaamd, die verder wordt onderzocht. Maar cafeïne is niet de enige verbinding in de drank die een neuroprotectieve werking kan uitoefenen; andere stoffen blijken nog effectiever te zijn, ontdekten onderzoekers onlangs. Het team van het Krembil Brain Institute testte drie soorten koffie: lichte, licht gebrande koffie, zwarte koffie en cafeïnevrije koffie. Ze vonden de voordelen bij Alzheimer voor deze verschillende dranken, wat suggereert dat ze niet alleen verband houden met de aanwezigheid van cafeïne. Ze slaagden erin de heilzame verbindingen, fenylindanen, te identificeren die de aggregatie van de twee soorten abnormale eiwitten tegengaan. De andere door het team geteste verbindingen hadden deze dubbele effectiviteit niet. Tijdens het branden worden fenylindanen gevormd, dus zwarte koffie is effectieverdan lichte.
Moeilijk lopen, traplopen enz., bij ouderen leidt onvermijdelijk tot afhankelijkheid.
Een studie van 635 oudere mannen en 688 vrouwen tussen 70 en 79 jaar vond een verband tussen deze aandoeningen en een tekort aan vitamine K.
Ouderen met een laag gehalte aan phylloquinon, de vorm waarin de vitamine in het bloed circuleert, lopen het risico op een beperking van mobiliteit (gekenmerkt door moeilijk 400 m stappen of 10 treden beklimmen tweemaal achter elkaar uitgevoerd).
Het is dus cruciaal om voedingsmiddelen te kiezen die rijk zijn aan vitamine K, met groene bladgroenten als beste bronnen (vooral boerenkool en broccoli) en bepaalde zuivelproducten. Een halve tas (ongeveer 60 g) gekookte broccoli dekt bijvoorbeeld 138% van de dagelijkse behoefte.
Ref: Shea MK et al. Vitamin K Status and Mobility Limitation and Disability in Older Adults: The Health, Aging, and Body Composition Study. J Gerontol A Biol Sci Med Sci. 2019 May
De hele dag door regelmatig drinken is niet altijd gemakkelijk. Toch is drinken essentieel voor de gezondheid, vooral voor de hersenen. Een goede hydratatie zou de cognitieve prestaties ondersteunen. Dit is wat een nieuwe studie (zie ref.) suggereert die een verband aantoont tussen de scores van cognitieve tests die senioren doorstaan en hun hydratatieniveaus.
De onderzoekers volgden bijna 2.400 mannen en vrouwen van wie het hydratatieniveau werd gecontroleerd terwijl ze cognitietests ondergingen. Deze tests analyseerden geheugen, verbale vloeiendheid, verwerkingssnelheid, aandacht en werkgeheugen. En de resultaten waren duidelijk: goede hydratatie verbetert de prestaties bij cognitieve tests, en nog meer bij vrouwen. Aandacht kan ook één van de factoren zijn die het meest worden beïnvloed door uitdroging.
Naleving van dagelijkse aanbevelingen voor waterconsumptie is daarom essentieel voor de goede gezondheid van onze neuronen, vooral bij oudere volwassenen voor wie het risico op cognitieve achteruitgang als gevolg van de leeftijd groter is.
Spinazie is, net als alle groene bladgroenten, de belangrijkste voedselbron van vitamine K. Er zijnnieuwe wetenschappelijke gegevens die erop wijzen dat een hoog vitamine K-gehalte in het bloed wordt geassocieerd met een lager risico op vasculaire en hartaandoeningen omdat het inwerkt op de eerste oorzaak van deze ziekten: verkalking van de slagaders, een fenomeen dat ze abnormaal stijf maakt.
Een recent onderzoek geeft aan dat het verband nog groter is bij mensen die antihypertensiva gebruiken. Dit is een uitstekende reden om uw consumptie van groene groenten aanzienlijk te verhogen.
Andere minder bekende voedingsmiddelen als goede bronnen van vitamine K zijn gefermenteerde producten: zuurkool of andere groenten, yoghurt. Natto engefermenteerde sojabonen, bevatten het meest, maar zijn door hun speciale smaak minder populair bij ons.
Oorspronkelijk artikel: “Mangez-vous assez d’épinards”, Alternatif Bien Etre, n°85 Septembre 2013.
Kokosolie kan de cholesterolniveaus in het bloed verbeteren en het risico op hartziektes verminderen
Kokosolie zit vol met verzadigde vetten, die trouwens geen schade toebrengen aan het lipidenprofiel in het bloed, zoals eerder werd gedacht. Verzadigde vetten verhogen het (goede) HDL-cholesterol en veranderen LDL-cholesterol in een goedaardig subtype. Bij een studie met 40 vrouwen bleek dat kokosolie – vergeleken met soja-olie – het totale en het LDL-cholesterol omlaag bracht, terwijl HDL toenam. Er zijn ook onderzoeken op ratten die aantonen dat kokosolie triglyceriden verlaagt en het totale- en LDL-cholesterol. HDL neemt toe en er treedt een verbetering op van bloedstollingfactors en van de antioxidante status . Deze verbetering in cardiovasculaire risicofactoren zou theoretisch moeten leiden tot een verminderd risico op hart- en vaatziektes.
Conclusie: uit onderzoek op zowel mensen als ratten blijkt dat kokosolie belangrijke risicofactoren verlaagt, zoals het totale- , het LDL- en het HDL-cholesterol. Daaruit zou geconcludeerd kunnen worden dat het naar een verminderd risico op hart- en vaatziektes kan leiden.
Avocado is een uitzonderlijke vrucht.De meeste vruchten zijn rijk aan koolhydraten.Avocado is rijk aan goede vetten.Vooral enkelvoudig onverzadigde vetzuren, zoals in olijfolie. Het is bekend dat enkelvoudig onverzadigde vetzuren (omega-9) overgewicht, huidaandoeningen en diabetes type 2 voorkomen.De goede vettenwerken samen met antioxidanten om vrije radicalen te doden.
Iets meer over antioxidanten en vrije radicalen.
Je hoort veel over "vrije radicalen" en "antioxidanten". Vrije radicalen zijn agressieve moleculen die onze cellen en DNA aanvallen. Dit is de reden waarom ze veel leeftijdsgebonden ziekten, zoals zichtproblemen en kanker veroorzaken.
Vrije radicalen dringen binnen door vervuiling, chemicaliën, sigaretten of zelfs herhaalde stress.
Er is maar één manier om vrije radicalen te elimineren: antioxidanten. Antioxidanten zijn van nature aanwezig in ons lichaam en in vers fruit en groenten, vooral in gekleurde zoals paprika's.
Het probleem is dat bepaalde antioxidanten, waaronder bètacaroteen, niet gemakkelijk door de cellen worden opgenomen, ze verlaten het lichaam zonder de minste vrije radicalen te hebben vernietigd.
Avocado verbetert de opname van antioxidanten.
Er is een eenvoudige manier om de opname van antioxidanten drastisch te verhogen: eet groenten en fruit met een vet.
Onderzoek heeft aangetoond dat een salade van rauwe groenten waaraan we een avocado toevoegen, zich kan vermenigvuldigen:
De absorptiesnelheid van lycopeen met 4 (lycopeen is een antioxidant die voorkomt in tomaten).
Het gehalte aan bètacaroteen met 2,6 (bètacaroteen is een voorloper van vitamine A die in overvloed voorkomt in wortels en, in mindere mate, in groene bladgroenten).
Avocado olie toegevoegd aan rauwe groenten levert een vermenigvuldiging op van :
- alfa-caroteenniveau met 7,2
- beta-caroteen met 15,3
- luteïnegehalte met 5,1 (luteïne is een oranjerode antioxidant dat voorkomt in eigeel, maïs, wortels, spinazie en zuring en die met name het netvlies beschermt) .
Samen bestrijden avocadovetten en antioxidanten alle ontstekingsbronnen om vroegtijdige veroudering te stoppen. Daarom helpt avocado het lichaam van binnenuit te verjongen.
Avocado om uw eetlust onder controle te houden.
77% van de avocado calorieën zijn afkomstig van het vet. Deze hoeveelheid vet verklaart echter dat men met 1/2 avocado al voldaan kan zijn. Avocado is daarom een goede manier om de eetlust onder controle te houden. Dit is handig bij neiging tot te veel eten en aankomen.
Avocado's zijn ook rijk aan vezels die je vertering reguleren en de darmen genezen.
Onderzoek naar avocado gaat veel verder ... er wordt aangenomen dat avocado kanker (vooral van de prostaat) kan bestrijden, het risico op hartaandoeningen kan verminderen (door de cholesterol onder controle te houden) en artritis kan verlichten.
20 vitamines en mineralen.
Avocado bevat 20 verschillende vitamines en mineralen:
Vitamine K: is belangrijk voor de bloedstolling. Het draagt ook bij aan de sterkte van de botten.
Folaten of vitamine B9: zijn belangrijk voor een goede celreproductie en de ontwikkeling van de weefsels. Fouten in celdeling zullen bijvoorbeeld de kwaliteit van het sperma in gevaar brengen. Een studie heeft aangetoond dat een vitamine B9-tekort gepaard gaat met een toename van genetische afwijkingen op de spermachromosomen.
Vitamine E: beschermt weefsels tegen vrije radicalen en kan het hart beschermen.
Luteïne: is noodzakelijk om de ogen en de huid te beschermen.
Vitamine C: versterkt het immuunsysteem en neutraliseert vrije radicalen.
Vitamine B6: versterkt het immuunsysteem, helpt bij de zenuwfuncties en de aanmaak van rode bloedcellen.
Naast vitamine B5, B1, B2, B3, A en kalium (meer dan in een banaan), magnesium, mangaan, koper, ijzer, zink en fosfor [3].
Avocado gebruiken.
Als je je avocado's in de winkel aanvoelt en ze zijn zacht, betekent dat niet per se dat ze rijp zijn. Vaak zijn ze gewoon te veel betast door eerdere kopers.
Men moet inderdaad weten dat een vaste advocaat normaal is. Avocado rijpt niet aan de boom en inderdaad begint het rijpingsproces pas als hij geplukt is . De vrucht begint een vluchtig hormoon, ethyleen, af te geven, waardoor die kan rijpen.
Dit is kenmerkend voor klimatologische vruchten zoals bananen, tomaten en appels. Om de rijping te versnellen kan men de vrucht wikkelen in krantenpapier. Hierdoor wordt ethyleen vastgehouden.
De rijpingstijd wordt dan gedeeld vermindert van 9 naar 3 dagen.Men kan ze ook samen opbergen met andere klimatologische vruchten die ethyleen afgeven, zoals bananen.
Het vruchtvlees van een goede rijpe avocado heeft een prachtige amandelgroene kleur die geel wordt ... dit vlees is tegelijkertijd vast en smeltend ... en de smaak ligt dichtbij noten.
Oorspronkelijk artikel: “Avocat: le fruit hors norme”, par Eric Müller, Neo Nutrition, 26 octobre 2016.
Britse wetenschappers geloveb dat ze slim zijn door een manier te vinden om wit brood te produceren waarvan wordt gezegd dat het ”beter voor de gezondheid" is.
Hun "ontdekking" zou de vezels van wit brood verdubbelen.
Ze waren zo trots dat ze hun ontdekking hebben gepubliceerd in het medische tijdschrift Plus One ... En ze beloven de komst van hun “superwit brood” in de schappen van onze supermarkten binnen 5 jaar!
Dit is het bewijs dat ze niet begrepen hebben wat een brood "goed" of "slecht" maakt voor de gezondheid!
Het is waar dat het een beetje ingewikkelder is dan het lijkt.
Wit brood, volkorenbrood: ze hebben een ENORM nadeel.
Men heeft ons doen geloven dat volkoren brood "goed" is - althans veel beter dan witbrood.
Maar zo simpel is het niet!
Of het nu wit of volkoren is, de meeste broden hebben één grote fout: hun glycemische index is hoog! Dit betekent dat deze broden de bloedsuikerspiegel te plotseling verhogen, wat veel gezondheidsproblemen kan veroorzaken.
Als je kijkt naar de tabel met glycemische indexen die is opgesteld door de prestigieuze Harvard University, zul je zien dat de glycemische index van wit brood en volkorenbrood ongeveer 70 is, zoals tafelsuiker. Het is zelfs hoger dan dat van Coca Cola, dat "slechts" 63 is!
Al met al zijn de meeste broden daarom bewerkt voedsel en rijk aan suiker (onthoud dat zetmeel suiker is!). Dit betekent dat dit "leuke" voedingsmiddelen zijn, maar geen "gezonde". Het is zelfs één van de eerste voedingsmiddelen om te elimineren bij afvallen of verminderen van suiker en koolhydraten.
Dit geldt des te meer omdat er nog een groter probleem is met de broden van vandaag:
Een andere 'dodelijke zonde' van commercieel brood.
Of het nu "wit" of “volkoren” is, de meeste broden zijn rijk aan gluten.En hoe "industrieeler” (verwerkt)hoe meer gluten het bevat!Het is een open geheim: de meeste bakkerijen voegen gluten toe aan hun brood! Waarom? Om hetbrood nog "zachter" te maken!
Gluten zijn een soort "plakkerig goedje”, erg plakkerig, waardoor het mogelijk is om goed opgeblazen broden te hebben. Het probleem is dat deze "lijm" moeilijk te verteren is ... en de neiging heeft om de darmen te beschadigen!
Het is wetenschappelijk bewezen: gluten verhoogt de doorlaatbaarheid van de darm bij iedereen, inclusief degenen die niet intolerant of gevoelig zijn voor gluten. Het is echter zeer gevaarlijk om een "poreuze" darm te hebben: het is het risico nemen dat gevaarlijke stoffen in het bloed terechtkomen die onze gezondheid kunnen belagen!
En als je je afvraagt hoe onze voorouders het deden, die veel brood aten, herinner ik je eraan dat moderne tarwe twee keer zoveel chromosomen bevat als oude tarwe ... en veel meer gluten dan voorheen! Bovendien zijn onze voorouders gespaard gebleven van moderne stoffen die schadelijk zijn voor de darmflora, zoals antibiotica, bisfenol A, pesticiden of zware metalen.
Daarom konden ze zonder veel problemen veel brood eten. En met fysiek werk in de velden of fabrieken verbrandden ze snel de suiker uit het brood ... wat niet het geval is als je de dag achter een bureau doorbrengt!
Zelfs de "voordelen" van volkorenbrood zijn problematisch.
Het is waar dat volkorenbrood vezels, vitamines en mineralen bevatten, wat goed is voor de gezondheid. Maar met een voeding rijk aan fruit, groenten en oliehoudende zaden (noten, amandelen ...), heb je nog meer vezels, magnesium, kalium en groep B-vitamines ... zonder de tekortkomingen van volkorenbrood!
Weet je waarom volkorenbrood meer vezels, vitamines en mineralen bevat dan witbrood? Dit komt omdat het de 3 elementen van de tarwekorrel bevat:
de zemelen, de buitenste schil van het graan;
het endosperm, de middelste laag;
en de kiem, de binnenste laag.
Wit brood bevat echter alleen de middelste laag.Daarom bevat volkorenbrood meer vezels en voedingsstoffen dan witbrood. Maar om dezelfde reden heeft volkorenbrood drie belangrijke tekortkomingen:
Niet-biologisch volkorenbrood bevat meer pesticiden dan witbrood. Dit is logisch, omdat de buitenste schil van het graan (zemelen) meer wordt blootgesteld aan sproeien met pesticiden. Integendeel, het endosperm van witte bloem is beter beschermd omdat het zich in de korrel bevindt.
Volkorenbrood bevat meer fytinezuur dan witbrood.
Fytinezuur is een "anti-agressor" substantie, die de tarwekorrel beschermt tegen indringers - het zit daarom ook geconcentreerd in de buitenste schil van de tarwekorrel (zemelen). Het probleem is dat dit fytinezuur ervoor zorgt dat het lichaam essentiële mineralen zoals zink, calcium, ijzer of magnesium niet goed opneemt.
Volkorenbrood bevat meer acrylamide dan witbrood. Dit is niet ideaal, omdat volgens de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) "acrylamide in voedsel mogelijk het risico op kankerontwikkeling verhoogt voor consumenten van alle leeftijdsgroepen". Kortom, u ziet dat "volkoren" brood niet de schat van de gezondheid is die onze autoriteiten ons nu al jaren proberen te verkopen, onder invloed van de tarwelobby.
Gelukkig zijn er andere broden …
Aanvaardbaar commercieel brood.
Als je niet zonder brood uit een bakkerij kunt, is er één soort dat de voorkeur heeft: biologisch volkoren, zuurdesem.
Met biologisch vermijd je de pesticiden van volkorenbrood, terwijl je profiteert van de vitamines en mineralen. Met de gisting van zuurdesem (in plaats van bakpoeder), heb je ook een veel beter verteerbaar brood, omdat het rijker is aan enzymen ... en armer aan gluten en fytinezuur! En als je bang bent voor acrylamide, vermijd dan teveel brood te roosteren en leg de korst altijd opzij als deze donker of verbrand is.
Xavier Bazien
Oorspronkelijk artikel: “Non au pain trafiqué, oui au pain NATUREL!”, Xavier Bazin, Santé Corps Esprit, 19 février 2020; https://www.sante-corps-esprit.com/non-au-pain-trafique-oui-au-pain-naturel/
Olijfolie kan helpen de bloedsuikerspiegel onder controle te houden en het vetgehalte in de lever te verlagen bij mensen met diabetes.
Volgens de resultaten van twee studies uitgevoerd in Italië kan olijfolie een aanzienlijk gezondheidsvoordeel opleveren voor mensen die lijden aan diabetes.
De eerste studie bracht 25 gezonde deelnemers samen die om een typische mediterrane maaltijd te eten kregen, vergezeld van 10 g olijfolie voor een deel van de groep, en zonder extra vet voor de tweede. Een maand later kregen ze een nieuwe maaltijd aangeboden, dit keer met olijfolie of maïsolie.
Bloedonderzoek na de maaltijden toonde aan dat in beide situaties bij de personenn die olijfolie hadden gekregen, het LDL-suiker en LDL-cholesterol niveau was verlaagd in vergelijking met de andere deelnemers. Bovendien was de hoeveelheid insuline, het belangrijkste hormoon voor de bloedsuikerspiegel, toegenomen. De verbetering van het bloedprofiel is waarschijnlijk het gevolg van de antioxidanten waaraan deze plantaardige olie rijk is.
In het tweede onderzoek werd gekeken naar veranderingen in de hoeveelheid vet in de lever van diabetespatiënten, afhankelijk van hun dieet. Deze indicator is belangrijk omdat ophoping van vet in dit orgaan het metabolisme verstoort en wordt geassocieerd met de insulineresistentie die betrokken is bij diabetes type 2. Achtendertig mensen die aan deze aandoening leden, hebben twee maanden lang een dieet gevolgd dat rijk is aan koolhydraten met een lage glycemische index (dat wil zeggen dat het geen piek in bloedsuiker veroorzaakt na de maaltijd), of met onverzadigde monovetzuren waarvan omega-9 aanwezig in olijfolie deel uitmaakte. Dit laatste had het opmerkelijk effect van een daling van het levervet met 30%.
Oorspronkelijk artikel: “L’huile d’olive, ça marche aussie contre le diabète”, Santé Corps Esprit, n° 25, juillet 2018.
Pijnstillers: bereid u voor op een nieuw gezondheidsschandaal!
Paracetamol is het best verkochte medicijn tegen pijnen. Op de tweede en derde plaats staan codeïne en ibuprofen, twee niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID’s)
Paracetamol zit in geneesmiddelen zoals Dafalgan, Doliprane, Efferalgan en in tabletten tegen griep en verkoudheden zoals Fervex, Humex, Actifed, enz. Een observationele studie uitgevoerd in Groot-Brittannië op een afdeling voor levertransplantatie toonde aan dat 66% van de patiënten was opgenomen na een overdosis paracetamol. De urgentie van een transplantatie was vaak het gevolg van de consumptie van meer dan 4 g paracetamol in één keer, maar niet altijd. Sommigen hadden gewoon een beetje te veel ingenomen, in verschillende doses verdeeld over de tijd. Deze mensen waren gemiddeld ouder en dronken meer alcohol dan de rest van het panel. De vrije verkoop van paracetamol in combinatie met reclamecampagnes geeft het een onschadelijk imago dat leidt tot zelfmedicatie. Het probleem is dat elke doos een dodelijke dosis paracetamol bevat en dat we gemakkelijk onwetend een overdosis bereiken.
Met betrekking tot NSAID's, de meest voorkomende pijnstillers na paracetamol, weten we sinds 2005 dat ze het risico op een hartinfarct verdubbelen. In mei 2013 publiceerde The Lancet, één van de meest serieuze en gerenommeerde medische tijdschriften ter wereld, een meta analyse waarin de resultaten werden gecombineerd van verschillende onderzoeken naar de incidentie van cardiovasculaire problemen veroorzaakt door de consumptie van pijnstillers, vergeleken met een controlegroep: ibuprofen (Advil, Nurofen, Nureflex, Spifen, Vicks Rhume, Spedifen, Antarene, etc.), naproxen (Aleve, Apranax, Alevetabs, Naprosyne), diclofenac (Flector, Voltarene, Xenid, Dicloced, etc.) en coxibs (Celebrex, Dynastat, Arcoxia, enz.), voornamelijk gebruikt om pijn geassocieerd met osteoartritis te verlichten. De studie heeft aangetoond dat de frequentie van cardiovasculaire problemen 30% hoger is bij consumenten van coxibs en Diclofenac. Ibuprofen verhoogt ook het risico maar in mindere mate. Alleen naproxen lijkt niet meer gevallen te veroorzaken dan in de controlegroep. Anderzijds verhoogt dit middel dan weer darmproblemen zoals perforaties, obstructies en bloedingen dan de andere geteste NSAID's.
Bijwerkingen waar gezondheidsinstanties niet over praten.
Afhankelijkheid: NSAID's worden gesynthetiseerd uit een breed scala aan moleculen, waarvan sommige derivaten van opium en morfine zijn, wat verklaart waarom sommige mensen fysieke afhankelijkheid van deze geneesmiddelen ontwikkelen.
Verhoogde darmpermeabiliteit: een onderzoek heeft aangetoond dat ibuprofen schade aan de darm veroorzaakt en meer in het bijzonder tijdens lichamelijke inspanning. Het betreft beschadigingen aan de darmbarrière, die fungeert als een filter tussen ons lichaam en de buitenwereld. Als deze barrière abnormaal moleculen doorlaat, zal het lichaam een immuunreactie activeren om ze te neutraliseren. Dit fenomeen bevordert waarschijnlijk het voorkomen van ziekten zoals diabetes type 1, multiple sclerose, reumatoïde artritis, de ziekte van Crohn of de meeste auto-immuunziekten.
Spiergroei vertragen: een ander onderzoek heeft ook aangetoond dat NSAID's, door de synthese van COX2 te blokkeren, tegelijkertijd de werking van een transmissiefactor vertragen waardoor spiercellen zich niet verder kunnen ontwikkelen. Deze medicijnen vertragen daarom de progressie van atleten.
Uittreksel uit: “Médicaments antidouleurs: préparez-vous à un nouveau scandale sanitaire”, Alternatif Bien-Etre, Septembre 2013, n° 85.
Voedingsmiddelen die ijzer helpen assimileren of blokkeren.
Er zijn geen betrouwbare statistieken over het aantal vrouwen met te weinig ijzer (cijfers variëren afhankelijk van de bron). Maar als ik mijn ervaring geloof, loopt het de spuigaten uit.
Het gebrek aan ijzer manifesteert zich door het verlies van haar, nagels die splijten, bleekheid, grote vermoeidheid, laag moreel ...
IJzer helpt het bloed om zuurstof te transporteren. Bij gebrek aan ijzer zijn de cellen minder zuurstofrijk. Men voelt zich kortademig en moe en de cellen van de huid, nagels en haar lijden eronder.
Het ideale ferritine gehalte ligt tussen 50 en 100 microgram per liter. Het is echter gebruikelijkvrouwen te ontmoeten met 20, 10, 5.
Het ergste is dat bijna niemand zich hierover zorgen maakt.
Ze zijn angstig en moe. Ze 'begrijpen' niet wat er met hen gebeurt. Ze proberen het op zich te nemen om te slapen, maar het is nutteloos. Ze geloven dat ze snel verouderen maar niets is minder waar.
IJzer is moeilijk te assimileren en het duurt lang om de reserves aan te vullen.
Het probleem met ijzer is dat het moeilijk te assimileren is. Reserves hebben veeln maanden nodig om zich weer op te bouwen.
Voor vrouwen in de pre menopauze is het probleem nog ingewikkelder omdat ze regelmatig bloed verliezen (ijzer zit immers in de hemoglobine van het bloed).
Bovendien betekent het feit dat het eten van ijzerrijk voedsel de voorraad aanvult.
Vooral plantaardig ijzer, in spinazie, linzen, sojabonen en broccoli, wordt zeer slecht opgenomen. Heemijzer, dat wordt aangetroffen in vis en vlees, vooral rood vlees, wordt minder slecht geabsorbeerd, maar toch komt ongeveer 75% vrij zonder geabsorbeerd te worden in het spijsverteringskanaal.
Vitamine C en bètacaroteen (wat vitamine A wordt) verhogen de opname van ijzer.
Om de opname van ijzer in de darmen te verhogen, moet men bij het eten van ijzerrijke voedingsmiddelen ook voedingsmiddelen consumeren die rijk zijn aan vitamine C, vitamine A en bètacaroteen.
Vitamine C treft men aan in groenten en fruit. Het is daarom goed om maaltijden met rauwe groenten te beginnen en/of af te sluiten met groene salade en (vers) fruit. De groenten die het rijkst zijn aan vitamine C zijn paprika, broccoli en gekookte spruitjes. Voor fruit zij dat kiwi's, lychees, aardbeien, sinaasappels en citroenen.
100 mg vitamine C verhoogt de ijzerabsorptie met 67%.
Vitamine A komt vooral voor in de lever van dieren. Beta-caroteen komt voor in groenten en fruit: voornamelijk sinaasappels. Beta-caroteen wordt ook wel pro-vitamine A genoemd omdat ons lichaam het gemakkelijk omzet in vitamine A.
Groenten en fruit rijk aan bètacaroteen zijn die met oranje pigmenten: wortelen, zoete aardappelen, abrikozen, sinaasappels, spinazie (we zien het niet vanwege het groen dat de kleur bedekt, maar spinazie is erg rijk aan beta-caroteen), rode pepers en groene kool, om dezelfde redenen.
In een onderzoek op 100 mensen die maaltijden op basis van granen aten, verhoogde de aanwezigheid van vitamine A de absorptie met 200% voor rijst, 80% voor tarwe en 140% voor maïs.
Wortelsap is een geweldige bron van vitamine C, maar ook van bètacaroteen.
Vlees en vis absorberen ijzer uit groenten en fruit.
Het is ook belangrijk om te weten dat vis en vlees de opname van niet-heemijzer stimuleren. Met andere woorden ijzer uit spinazie wordt beter opgenomen als men daarbij vlees of vis eet.
Het verschil is aanzienlijk omdat de absorptie snelheid wordt vermenigvuldigd met twee of drie per 75 gram voedsel.
Onbewerkte granen, thee, koffie en calcium vertragen de absorptie van ijzer.
Ander voedsel vertraagt de opname van ijzer. Ze moeten daarom worden vermeden, vooral bij bloedarmoede.
De oorzaak is fytinezuur, dat voorkomt in rauwe granen en ook in rauwe peulvruchten (maar deze worden zelden rauw gegeten).
Het effect van fytinezuur is zeer krachtig, 250 mg is voldoende om 82% van de ijzerabsorptie te blokkeren.
Maar ijzer wordt ook geblokkeerd door polyfenolen, aromatische moleculen die in overvloed aanwezig zijn in thee en koffie. Dit betekent niet dat men moet stoppen met thee en koffie maar wel dat men het niet mag drinken tijdens de maaltijd (of aan het einde van de maaltijd) bij tekort aan ijzer.
Tot slot vertraagt ook calcium de opname van ijzer. Dit is een ingewikkelder probleem omdat calcium veel voorkomt in onze voeding. Het zit niet alleen in zuivelproducten. Het wordt zelfs gevonden in leidingwater (kalksteen is een vorm van calcium).
Gelukkig is het effect niet zo groot en te verwaarlozen bij het volgen van de hierboven gemelde aanbevelingen.
Denk ook aan onze kinderen.
Vrouwen zijn niet de enigen die tekort aan ijzer kunnen hebben. Het komt vaak voor dat opgroeiende kinderen een tekort hebben, wat hun vermoeidheid verklaart.
2 tot 6% van de Europese kinderen lijdt aan bloedarmoede.Dit is vervelend voor hen omdat een gebrek aan ijzer in de vroege kinderjaren een daling van het Intellectual Quotient (IQ) veroorzaakt.
Laat bij twijfel het ferritine gehalte van uw kind controleren door een analyse in het laboratorium en neem voedingsmaatregelen om het ijzerniveau te corrigeren.
Tegen fibromyalgie, het weinig bekende analgetisch effect van Zweedse massages.
Fibromyalgie is een moeilijk te begrijpen aandoening: bij afwezigheid van duidelijke symptomen om het te definiëren vinden artsen het moeilijk om het te diagnosticeren, waardoor patiënten vaak in een wazige toestand achterblijven. En zodra de ziekte is gediagnosticeerd, blijven de problemen bestaan omdat dit complexe geval van reuma moeilijk te behandelen is.
Zoals de European Rheumatism League (EULAR) in haar rapport van 2017 aangeeft, worden alleen sporten echt aanbevolen (in tegenstelling tot medicamenteuze behandelingen, die slechts even worden aangehaald) (1).
Een recente studie heeft deze aanbevelingen zojuist aangevuld met het indrukwekkend pijnstillende effect van massages.
Volgens deze Braziliaanse onderzoekers (2) zouden Zweedse massages een grote hulp zijn om fibromyalgie-pijn te verlichten. De 24 deelnemers aan de studie profiteerden van twee Zweedse massagesessies per week. Na drie maanden behandeling zagen deze patiënten hun pijnniveau - en hun stressniveau - afnemen. Ze meldden ook dat hun levenskwaliteit sterk was verbeterd.
Oorspronkelijk artikel: “Contre la fibromyalgie, l’effet antalgique méconnu des massages suédois “, Santé Corps Esprit, n° 33, mars 2019.
De studies zijn soms tegenstrijdig en niet altijd goed uitgevoerd, maar hier zijn enkele waarschuwingen om rekening mee te houden:
■■ Beta-caroteen (carotenoïde): twee beroemde onderzoeken hebben aangetoond dat zware rokers die dagelijks 20 tot 30 mg synthetisch beta-caroteen nemen een verhoogd risico tussen16 tot 28% hebben op longkanker. Bij niet rokers blijft bètacaroteen vrij beschermend.
■■ Selenium: continue suppletie bij mensen die geen tekort hebben, lijkt geassocieerd te zijn met een verhoogd risico op diabetes type 2, hypercholesterolemie en cardiovasculaire problemen. Merk op dat slechts 30% van de mensen een tekort aan selenium heeft. Een lichte toename van sterfte door alle oorzaken is gemeld door een observationeel onderzoek bij mensen met een verhoogd serum selenium spiegels. Vermijd het overschrijden van de dosis van 400 μg/dag (selenium wordt giftig vanaf 1 mg/dag, met gewichtsverlies, vermoeidheid, spijsverteringsstoornissen, prikkelbaarheid, aantasting van de nagels en het haar).
■■ Zink: Hoewel in fysiologische doses zink helpt oxidatieve stress te verminderen (het ondersteunt de activiteit van het antioxidant-enzym SOD), verhoogt het deze wanneer het overmatig wordt gebruikt (omdat het dan de activiteit van SOD bestrijdt). Eén studie toonde bijvoorbeeld aan dat een suppletie met 80 mg zink/dag gedurende iets meer dan 6 jaar (een dosis soms aanbevolen voor de behandeling van AMD) had geleid tot ziekenhuisopnames voor urogenitale aandoeningen. Vanaf 15-20 mg/dag kan men de fysiologische dosis overschrijden.
■■ Vitamine E: in tegenstelling tot wat sommige onderzoeken suggereren, is er weinig risico op het bereiken van een toxische dosis aan vitamine E (het lichaam elimineert het teveel). Maar deze antioxidant vitamine werpt nog een vraag op: een meta-analyse suggereerde dat het geen effect zou hebben op de vermindering van het cardiovasculair risico (atherosclerose, infarct) wanneer het wordt gecombineerd met andere antioxidanten, terwijl, alleen en in doses van 400 tot 800 IE het zou helpen om het met 20% te verminderen. Interactie met de andere antioxidanten zou dit voordeel opheffen. Het waarom, moet nog worden begrepen en aangetoond. Als voedingssupplement de dosis van 1000 mg/dag niet overschrijden.
■■ Vitamine C: een studie waarschuwde met name tegen hoge doses vitamine C, waardoor het risico op staar zou toenemen.
Oorspronkelijk artikel: “Attention aux surdosages avec les compléments alimentaires antioxydants”, Le journal de la médecine anti-âge, n°38 Février 2020.
Mij wordt vaak gevraagd wat het gemakkelijkst is om onzegezondheid en welzijn aanzienlijk te verbeteren. Hier is mijnantwoord:“Neem nuchter een uitgeperste citroen zodra je opstaat. Gegarandeerd resultaat! “
Toen ik een paar jaar geleden begon, zag ik al snel echte verandering. Het drinken van een geperste citroen helpt om helemaal wakker te worden. Het voltooit het ontgiftingsproces dat 's nachts door ons lichaam is gestart ... en herstart de spijsvertering. Bovendien zit citroen vol vitamine B, C, calcium, ijzer, magnesium, kalium, waardevolle antioxidanten, enzymen en vezels.
Om jezelf te overtuigen, vind je hieronder 14 redenen om elke ochtend een geperste citroen te drinken!
Reden 1: het ondersteunt de spijsvertering.
Citroensap heeft een chemische structuur die vergelijkbaar is met die van ons maagsap. Het bevat limoneen dat helpt bij het opbouwen van slijm dat de maagwand beschermt. Deze slijmlaag wordt constant aangevallen, in het bijzonder door niet steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen.
Limoneen vermindert het risico op maagzweren. Het vergemakkelijkt de verwijdering van gifstoffen in ons spijsverteringsstelsel. Het verlicht indigestie, een opgeblazen gevoel en maagreflux. Het maakt de darmen zachtjes wakker, hydrateert de dikke darm, stimuleert de galproductie en ondersteunt de spijsvertering.
Reden 2: het is antibacterieel en antiviraal.
Citroen valt slechte bacteriën en virussen aan.
Dit is de reden waarom het wordt aanbevolen in geval van griep, verkoudheid en om keelirritatie te verzachten.
Reden 3: het versterkt uw immuunsysteem.
Citroensap is rijk aan vitamine C die uw essentiële immuunafweer verhoogt om verkoudheid en griep te bestrijden.
Maar vitamine C is niet de enige die je immuunsysteem versterkt: ijzer is hier ook een essentiële voedingsstof voor. Citroen maakt het gemakkelijker om ijzer uit ons dieet op te nemen.
Reden 4: het hydrateert het lichaam.
Met een druk schema kan men gemakkelijk vergeten om genoeg water te drinken ("blijf goed gehydrateerd" zoals ze in jargon zeggen).
Hier is de geperste citroen interessant: Een geperste citroen drinken is een "speciale", niet te zeggen "luxe" ervaring beleven. Het is een leuke manier om je dag te beginnen met hydrateren.
Reden 5: Het is een waterdichte wekker.
Een geperste citroen geeft een boost. Plots voel je je wakker en klaar om de dag te beginnen. Nooit meer zult u het gevoel hebben uw huis nog half in slaap te verlaten.
Reden 6: het regenereert en geneest de huid.
Citroen is een uitstekende bron van antioxidanten die de werking van vrije radicalen bestrijden ... slechte stoffen die verantwoordelijk zijn voor vroegtijdige veroudering van de huid.
Reden 7: het verlicht jichtaanvallen.
De antioxidanten in citroen werken niet alleen op de huid. Ze verminderen de algemene ontsteking in het lichaam.
Soms produceert het lichaam zoveel urinezuur dat zich kristallen rond de gewrichten vormen. Dit probleem treedt ook op wanneer de nieren het urinezuur niet kunnen filteren. Dit is wanneer de gewrichten heet, gezwollen en pijnlijk worden (ontsteking). Het is een vorm van artrose die "jicht" wordt genoemd.
Dr. Sarah Brewer legt uit: "Citroenen zijn een goede bron van vitamine C, die helpt de urinezuurwaarden te verlagen en zo jichtaanvallen te voorkomen. "
"Een onderzoek onder 1380 gezondheidswerkers (mannen) toonde aan dat degenen die de beste vitamine C-inname hadden, het minste urinezuur hadden. »
Citroen stimuleert de vorming van calciumcarbonaten die overtollige zuren neutraliseren. Een manier die het de urine gemakkelijker maakt om urinezuur af te voeren.
Reden 8: Het maakt ons lichaam basisch.
U zult zeggen: dat is paradoxaal! Hoewel citroen zuur van smaak is, heeft het eigenlijk een basisch effect op ons lichaam.
Overmatige zuurgraad is een wijdverbreid probleem in onze moderne wereld. Zuurgraad is een factor bij ernstige ziekten: zwaarlijvigheid, suikerziekte, kankers, Alzheimer, ontstekingen ...
Reden 9: het is ontgiftend, het stroomlijnt ons metabolisme.
Citroen verwijdert gifstoffen die ons lichaam vervuilen, zelfs in de cellen, weefsels en organen.
Het stimuleert uw lever zodat die meer enzymen produceert en vlotter werkt.
Citroensap is ook een diureticum. Dat betekent dat het ons urinesysteem schoon houdt. En het basisch effect optimaliseert de pH van de urine om de groei van bacteriën te minimaliseren. Dit is geweldig voor mensen met urineproblemen.
En zoals eerder gezien ondersteunt het ons spijsverteringsstelsel en reinigt het de dikke darm van afval..
Reden 10: het vermindert de vorming van slijm.
Een citroen die 's ochtends wordt geperst, helpt de slijmvliezen (vooral de sinussen) ontlasten. Dit is uiteraard wenselijk in geval van infectie, maar ook om ons dagelijkse comfort te verbeteren.
Weinig mensen weten het, maar zuivelproducten verhogen de slijmproductie.
Reden 11: het geeft een frisse adem.
Citroen bestrijdt orale bacteriën en verfrist de adem.
Maar wees voorzichtig om de citroen in het water te verdunnen. Onbetrouwbare websites raden aan om de tanden in te wrijven met puur citroensap. Ik raad het niet aan. Zuiver citroensap kan het glazuur van de tanden kan aantasten.
Reden 12: het is goed voor de geestelijke gezondheid.
Citroen is rijk aan kalium en magnesium, wat goed is voor de hersenen en het zenuwstelsel. De geperste citroen geeft de boost die nodig is om stress en depressie te bestrijden. Men heeft duidelijke ideeën en is meer gefocust.
Reden 13: het zou het risico op kanker verminderen.
De antioxidanten in citroen zijn niet alleen effectief in het bestrijden van veroudering en ontsteking. Ze helpen ook kanker te bestrijden. Ze zijn effectief in het neutraliseren van zuren die de ontwikkeling van kanker bevorderen.
Sommige observationele studies hebben aangetoond dat het eten van citrusvruchten het risico op kanker van het spijsverteringskanaal, de slokdarm en de borst vermindert.
Men moet echter voorzichtig blijven bij het interpreteren van deze resultaten. Het vraagt zeker meer dan een geperst citroensap per dag om dergelijke effecten te zien.
Reden 14: het helpt tegen cafeïne verslaving.
Veel mensen zijn erin geslaagd hun koffieconsumptie te verminderen dankzij een geperste citroen. De boost is dezelfde als die veroorzaakt door een kopje koffie en maakt je lichaam op dezelfde manier wakker ... zonder de bijwerkingen.
Een citroen persen in 2 minuten.
Het kan niet eenvoudiger zijn als recept:
Pers een halve citroen in een glas en voeg dan lauw water toe.
Volwassenen kunnen u een hele citroen gebruiken.
Het moet zuur zijn, toch? Ja, de eerste keer is het raar. Vooral in koffie serveren we geperste citroen met veel suiker. Maar je went er snel aan. In het begin kun je water toevoegen om de zuurgraad te verminderen. En als je de zuurgraad nog steeds niet kunt verdragen, kun je een lepel honing toevoegen (een uitstekend anti-infectiemiddel).
Waarom lauw water?
Heet en koud water veroorzaken thermische schokken in het lichaam. Ze hebben daarom een bepaalde energie nodig om te worden opgenomen. Dit is niet het geval met lauw water, dat "neutraal" is. Hiermee kunt u rustig uw lichaam wakker maken en uw spijsverteringsfuncties starten.
Oorspronkelijk artikel: “14 raison de boire un citron chaque matin”, par Eric Müller, 23 septembre, 2019, Néo-nutrition.
Nieuwe Europese aanbevelingen voor cholesterol: we zijn nog niet thuis!
De European Society of Cardiology (ESC) en de European Atherosclerosis Society (EAS) hebben hun aanbevelingen voor aanvaardbare cholesterolwaarden in het bloed bijgewerkt om hart- en vaatziekten te voorkomen. De gelegenheid tot een mea culpa? Het zou te mooi zijn!
Het resultaat is echter: "We volharden en we graven dieper!" De twee organisaties (grotendeels gesubsidieerd door de farmaceutische industrie, wat geen geheim is) hebben in feite vastgesteld dat het nog steeds noodzakelijk is om de te bereiken normen voor het cholesterolgehalte te verlagen:
■■ minder dan 70 mg/dl bloed voor patiënten die als "hoog risico" op een cardiovasculair voorval worden beschouwd;
■■ minder dan 55 voor patiënten die als "zeer hoog risico" worden beschouwd;
■■ minder dan 40 voor patiënten met een tweede cardiovasculair probleem binnen de 2 jaar dat ze de maximale dosis statines gebruiken.
Om dergelijke doelen te bereiken, suggereren de auteurs van deze aanbevelingen, zijn meer statines nodig, en zelfs voor een volledige behandeling aan te vullen met andere geneesmiddelen, zoals Ezetimibe en PCSK9-remmers (ze krijgen er duidelijk niet genoeg van). Tegelijkertijd stellen ze voor de definitie van zogenaamde "zeer hoog risico" patiënten te verruimen.
Blijkbaar hebben ze de laatste studies die aantonen dat een laag cholesterolgehalte correleert met een hoger risico op hemorragische beroerte, (verdubbeld bij vrouwen), verergering van perifere zenuwen bij diabetici en een verhoogd risico op hersenbloeding, niet hebben gelezen. Uit een recente studie blijkt dat de laagste mortaliteit geassocieerd met cholesterol tussen 210 en 249 mg/dL ligt. Cholesterol is niet schuldig aan waarvoor het wordt beschuldigd, maar de verkoop van statines heeft nog een mooie toekomst voor de boeg.
Oorspronkelijk artikel: “Nouvelles recommandaties européennes sur le cholestérol: on n’est pas sorti de l’auberge!”, Le journal de la médecine anti-âge, n° 36, décembre 2019.
Canadese onderzoekers hebben aangetoond dat een plastiek theezakje (nylon, PET of polypropyleen) in water verwarmd tot 95 ° C (zoals voor een thee in het algemeen wordt gedaan) gemiddeld 11 miljard microdeeltjes plastiek vrijgeeft en 3 miljard nanodeeltjes! De temperatuur van het water lijkt een rol te spelen in de hoeveelheid afgegeven microdeeltjes. Het zou 300 keer minder zijn in water verwarmd tot 20° C.
Het effect op onze gezondheid is nog niet geëvalueerd, maar er zijn experimenten met watervlooien uitgevoerd. De onderzoekers gaven ze vergelijkbare doses plastiek, wat genetische en gedragsafwijkingen veroorzaakte.
Er bestaan natuurlijk alternatieven voor plastiek theezakjes: onbehandelde biopapierfilters en herbruikbare theeeitjes bvb.
Oorspronkelijk artikel: “Nanoparticules de plastique dans les sachets de thé”, Le journal de la médecine anti-âge, n° 36 Décembre 2019.
Gesynthetiseerd door darmbacteriën, heeft boterzuur ontstekingsremmende eigenschappen.
Een Japanse studie heeftaangetoond dat boterzuur de immuunreactie reguleert die in onze darmen wordt veroorzaakt door toxische moleculen in onze voeding (pesticiden, voedseladditieven, gluten, enz.). Deze darmontsteking is verantwoordelijk voor de ontwikkeling van chronische ziekten zoals de ziekte van Crohn of rectocolitis.
Onze darmbacteriën produceren dat boterzuur door de vezels in ons dieet te fermenteren. In het geval van een chronische ontstekingsziekte van de darm wordt vaak butyraatgebrek waargenomen.
Om deze productie te verhogen en ontsteking te verminderen, moeten we ons richten op oplosbare vezels in het dieet die voornamelijk afkomstig zijn van gekookte groenten en fruit (koken verzacht vezels). Het kan ook worden aangevuld met psyllium of glucomannan, twee voedingssupplement van oplosbare vezels.
Aan de andere kant zijn oliehoudende zaden (noten, amandelen, enz.), peulvruchten (linzen, bonen, bonen, kikkererwten, enz.) en volle granen eerder bronnen van onoplosbare vezels die, al of niet gefermenteerd, geen boterzuur veroorzaken.
Oorspronkelijk artikel: L’aclde qui fait du bien à l’intestin, Alternatif Bien Etre, septembre 2014.
We horen overal dat rode wijn goed is voor de gezondheid en dat het dagelijkse glas rode wijn het geheim van lang leven is van honderdjarigen in Frankrijk, Italië en Spanje.
Maar is druivensap niet beter?
Het is gemaakt met hetzelfde fruit en bevat geen alcohol.
Dr. A. Trichopoulou van de Universiteit van Athene vat het probleem als volgt samen:
“Het verschil tussen wijn en druivensap zit in de gisting van de wijn. Kortom, druiven zijn van nature rijk aan suiker, die fructose wordt genoemd. Gisten worden toegevoegd die alle fructose in alcohol veranderen. De wijn is daarom minder zoet dan druivensap. Dit geldt met name voor droge wijnen.
Maar je weet dat we dagelijks al te veel suiker en koolhydraten consumeren. Alcohol wordt omgezet in glucose (suiker) in ons lichaam. Maar het effect van rode wijn op de bloedsuikerspiegel is te verwaarlozen in vergelijking met dat van een glas druivensap.
De waarheid over vruchtensappen.
Alle vruchtensappen zijn zeer rijk aan suiker. Zelfs biologisch is het niet ongewoon dat een glas vruchtensap eveveel suiker bevat als een glas cola. Druivensap wordt bovendien in veel grotere hoeveelheden gedronken dan wijn. Dit is de reden waarom geen enkele serieuze voedingsdeskundige druivensap aanbeveelt; hoogstens in kleine hoeveelheden.
De antioxidanten van druiven zitten in de schil.
Bovendien zijn de antioxidante in wijn te vinden in de schil van de druiven. Bij rode wijn worden de druiven geplet (getrapt met de voeten) en vervolgens langzaam gefermenteerd met de schil, het vruchtvlees en de zaden. Dit brouwsel bevat daarom een maximum aan antioxidanten.
Witte wijn wordt geperst en vervolgens alleen gefermenteerd (zonder schil, vruchtvlees of zaden). Daarom is het minder rijk aan antioxidanten.
Druivensap wordt alleen van geperste druiven gemaakt - zonder gebruik van schil, vruchtvlees en zaden. Het is derhalve arm aan antioxidanten. Als de schil toch de productie doorloopt, wordt deze gekookt en worden de meeste antioxidanten vernietigd.
Het debat over resveratrol.
Een antioxidant polyfenol dat bekend staat bij rode wijn is resveratrol. Het is ook aanwezig in druivensap, als dit bereid is met de schil. Oorspronkelijk gevonden in de schil van zwarte druiven wordt het door de wijnstok gebruikt om zich te verdedigen tegen een schimmel genaamd Botrytis cinerea.
Resveratrol wordt vaak gepresenteerd als een wonderstof. In 2001 toonde een onderzoek zelfs aan dat resveratrol de levensverwachting van Caenorhabditis elegans, een kleine transparante worm met een lengte van 1 mm of Drosophila melanogaster, een vlieg, met 50% verhoogt via het activeren van een eiwit genaamd SIRT1. Een ander onderzoeksteam heeft echter aangetoond dat de gebruikte dieren langer leven vanwege een genetische mutatie die niets te maken heeft met resveratrol.
Dit was de oorsprong van een controverse die nog niet is opgelost: sommigen zeggen dat resveratrol en het SIRT1-gen het geheim van een lange levensduur zijn. Anderen beweren dat dit eigenlijk SIRT6 is. De laatste zeggen dat dit alles oplichterij is om supplementen met resveratrol te verkopen. Het feit is dat resveratrol nog steeds slecht bekend is. De huidige stand van kennis maakt het niet mogelijk om het werkterrein op het gebied van gezondheid te specificeren. Dr. Guarente legt bovendien uit dat de hoeveelheid resveratrol enorm varieert van rode wijn tot rode wijn. Het is bijna onvoorspelbaar.
Wijn in plaats van druivensap: waarschijnlijk een slecht idee.
Het laatste probleem met druivensap is dat er, in tegenstelling tot wijn, geen studies zijn die de positieve werking op de gezondheid aantonen. Het is daarom erg moeilijk om het aan te bevelen. Dus ik hef mijn glas (rood) op uw gezondheid!
Oorspronkelijk artikel:”Lequel est le meilleur pour la santé?, Eric Müller, Neo Nutrition, Sept. 24, 2019.
Nadat ze in 2017 positieve effecten bij muizen hadden gezien, wilden Belgische onderzoekers de werking van Akkermansia muciniphila bij de mens verifiëren. Van nature aanwezig in de darm, is deze darmbacterie zeldzaam in bepaalde situaties: nl. bij overgewicht of obesitas, diabetes type 2, metabole syndromen allen risico’s voor hart- en vaatziekten.
De onderzoekers selecteerden 40 personen die getroffen waren door deze pathologieën, waardoor ze de gepasteuriseerde vorm van de bacterie gedurende drie maanden kregen.
Bij verschillende deelnemers werden prediabetes ontwikkeling, gewichtsverlies (ongeveer 2 kg) en verlaagde cholesterolgerelateerde markers waargenomen, zonder significante bijwerkingen.
Uitgebreider onderzoek is gepland door de universiteit die verantwoordelijk is voor deze studie. Ondertussen zijn er al enkele zeldzame voedingssupplementen met Akkermansia mucini-phila beschikbaar, zoals Omni-Logic ® plus, van het Omni-Biotic-laboratorium.
Ref; Clara Depommier, Amandine Everard, Celine Druart en Al.: "Supplementation with Akkermansia muciniphila in overweight and obese human volunteers: a proof-of-concept exploratory study”, Nature Medicine, 1 juillet 2019.
Eeuwenlang schrijven de ouderen uit de afgelegen plaatsen in Zwitserland hun wonderbaarlijke weerstand en levensduur toe aan de eierschalen remedie.
Zwitserland is een moeilijk land, waar de bewoners gewend zijn te voet over berg en dal en moeilijke paden te voet zware lasten te dragen en toch geen last blijken te hebben van de gewrichten, wat zeer verrassend is.
Hun recept is mij toevertrouwd door Germaine Cousin-Zermatten, een vrolijke jonge dame van 94 jaar.
Vier decennia lang noteerde ze de natuurlijke gezondheidsoplossingen van de Ouden in haar regio, net zoals de gebroeders Grimm in hun tijd de traditionele Germaanse verhalen opschreven!
Ondanks haar leeftijd heeft Germaine Cousin-Zermatten geen gezondheidsproblemen, laat staan gewrichtsaandoeningen!
Haar geheim: eierschalenpoeder. “Bwah! ... " zegt u misschien.
Wees gerust: het heeft absoluut geen vieze smaak!
Het enig aspect dat een beetje gênant is, is de consistentie (het is alsof je heel fijn zand in de mond neemt), maar daar went men snel aan.
Maar bovenal: werkt het brouwsel?
Hoor wat de wetenschappers zeggen.
Net als bij honderden andere traditionele oplossingen over de hele wereld, heeft wetenschappelijk onderzoek zich gericht op de consumptie van eierschalen en de effectiviteit ervan bevestigd (ik citeer verschillendestudies).
Gooi dus je eierschalen niet zo maar weg. Ze zijn een concentraat van goede mineralen en moleculen die je elders nauwelijks zult vinden.
Er zijn twee verschillende delen in de eierschaal.Het harde deel is eigenlijk een envelop gemaakt van mineralen, carbonaten van calcium en magnesiumfosfaten.Het meest discrete deel bevindt zich tussen het harde deel en het wit van het ei: het is het membraan, zeer resistent als het ei van goede kwaliteit is (het beschermt het embryo tegen bacteriële aanvallen).
Dit membraan is een concentraat van niet gedenatureerd collageen, chondroïtinesulfaat, hyaluronan en glucosamine. Kortom ... alles wat we nodig hebben voor gezonde gewrichten!
Drie jaar geleden toonde een studie aan dat het gebruik van eivlies bij patiënten met artrose van de knie en/of heup de pijn verminderde en de mobiliteit van het gewricht verbeterde (minder stijfheid).
Tien jaar geleden beschouwden Amerikaanse onderzoekers het regelmatige gebruik van natuurlijke eiermembranen als een effectief en veilig alternatief bij de behandeling van artrose.
Hier is het recept voor eierschaalpoeder, zoals Germaine Cousin-Zermatten mij doorgaf:
1 Verzamel eierschalen. Maak geleidelijk je voorraden aan of vraag je entourage om ze bij te houden! Het is belangrijk dat de eieren van biologische kwaliteit zijn.
2 Reinig de schalen grondig om het eiwit te verwijderen, maar behoud het membraan. Als er inkt op de schalen zit, wist u deze. Laat ze vervolgens drogen.
3 Plet de schelpen, met een stamper of met de hand, en breng ze vervolgens in een koffiemolen om ereen fijn poeder van te maken.
4 Roer het poeder door deen zeef om eventuele resten te verwijderen. Bewaar alles in een pot met deksel.
Vervolgens kan men de volgende drank bereiden: verdun in een flesje een paar lepels honing in appelazijn. Met dit preparaat kunt u het poeder beter mengen en vooral het calcium fixeren.
Germaine stelde voor om de volgende routine gedurende drie weken te volgen: neem elke ochtend een theelepel van het poeder met een eetlepel van de honing met appelazijn verdund in een glas water.
Oorspronkelijk artikel: “Le secret des vieux paysans suisses qui crapahutent dans la montagne”, Rodolphe Bacquet, Santé Nature Innovation, Sept. 15, 2019.
