De Vlaamse dichter, schrijver en vertaler Koen Stassijns werd geboren op 18 september 1953 in Ninove. Zie ook alle tags voor Koen Stassijns op dit blog.
De apotheker
1
Al jaren dood moet hij alleen nog sterven
dat wil zeggen gedaan maken met adem
potsierlijk in een nacht zonder rozen. Hij moet
er van uitgaan dat vuur nooit langer brandt
dan wat van stof tot as voorhanden was
en verlaten: pijnstillers zalven het huis om
de hoek waar hoop te koop ligt achter glas.
Ik wil mijn wanhoop met zijn lijf begraven
en neem niet nog één mee op mijn rug: de vrouw
die haar laatste omhelzing gaf aan een touw
op een zolderkamer die dag onder sneeuw.
Soms hoor ik hoe ze bij hem aanklopt, in de keel,
hoe ze zijn hals wil – strelen, zonder vragen?
Hij twijfelt uit één oog, dat trage.
2
Al jaren dood gaat zij nog elke dag
een heel eind om in mij, trekt door
als in een stoet voorbij het oude spoor
waar wij de wisselval van vrezen. Haar lach
tast mij in oog en mondhoek aan, breekt uit
zijn glazen kooi de kamer in en zwijgt wat
aldoor was verzwegen: dat ze begraven lag
onder de duim van een man in een gat
waar een bouwvallige god het werktuig
van haar buik niet ontzag. Hij werd bewaard,
zij vreesde. Zo ligt ze in mij opgespaard
en gaat in elke vrouw die ik omhels tekeer.
Ze dient geen vader meer geen spiegelbeeld,
geeft mij integendeel haar weerzin weer.
Onzegbaar
O onzegbaar, lief, je zit nog altijd in me
neer, maar ik ben niet meer dan een verbeelde zetel,
de hinderlijke stilte voor het eruit opstaan
na je vingerknip die me maande weg te gaan.
O onzegbaar, lief, ik die jou tot leven schreef.
Kijk naar mijn vingers, ze volgen allang de ranken
van de stokoude druivelaar, ze groeien scheef.
Straks kunnen ze niet langer raken aan elkaar.
O onzegbaar, lief, de zwarte gondel die al
doorheen het water glijdt en onze tondels dooft,
ons voorbereidt op wat niet af te wenden is,
de wurgstoel van het nooit meer te keren gemis.
O onzegbaar, lief, onschrijfbaar de holle stam
van mijn hart, de tamtam van de giftige tijd
die met vuile nagels alle dromen splijt. O,
mijn lijf waarin geen lichaam ooit nog thuis zal komen.
Koen Stassijns (Ninove, 18 september 1953)
De Engelse (Welshe) dichter, schrijver en presentator Owen Sheers werd geboren op 20 september 1974 in Suva op de Fiji eilanden. Zie ook alle tags voor Owen Sheers op dit blog.
Geschiedenis
Lledr Valley, Noord-Wales
Probeer deze plek niet te leren kennen
in de bladzijden van een geschiedenis,
maar ga in plaats daarvan naar de
verlaten steengroeve
waar het water stil ligt
en zwart als olie
en het enige gebeitel
dat van het lied van de merel is
die zijn noten
in de grond van de heuvel boort.
En daar, naast de waterval van mos,
kies een leisteenblad,
lang als je arm, verroest,
metaalachtig van klank.
Tik erop met je hiel,
en wrik het dan voorzichtig
uit elkaar met je vingertoppen
op de blaadjes.
En zie hoe het
een boek van leisteen wordt
waarin je een stenen verhaal
kunt lezen –
een dat geschreven is
dwars door deze vallei,
in elk hoofd, dwars door elk hart
en tot in het merg van elk bot.
Vertaald door Frans Roumen
Owen Sheers (Suva, 20 september 1974)
Zie voor nog meer schrijvers van de 18e september ook mijn blog van 18september 2020 en ook mijn blog van 18 september 2018 en ook mijn blog van 18 september 2016 deel 1 en eveneens deel 2 en eveneens deel 3.
