|
De Amerikaanse schrijver Richard Powers werd geboren op 18 juni 1957 in Evanston, Illinois. Zie ook alle tags voor Richard Powers op dit blog.
Uit: Orfeo
“Next door, a family of four watches the denouement of Dancing with the Stars. One house to the south, an executive secretary for a semi-criminal real estate development firm arranges next fall’s cruise to Morocco. Across the double expanse of backyards, a market analyst and his pregnant lawyer wife lie in bed with their glowing tablets, playing offshore Texas hold ’em and tagging pictures from a virtual wedding. The house across the street is dark, its owners at an all-night faith-healing vigil in West Virginia.
No one thinks twice about the quiet, older bohemian in the American Craftsman at 806 South Linden. The man is retired, and people take up all kinds of hobbies in retirement. They visit the birthplaces of Civil War generals. They practice the euphonium. They learn tai chi or collect Petoskey stones or photograph rock formations in the shape of human faces.
But Peter Els wants only one thing before he dies: to break free of time and hear the future. He’s never wanted anything else. And late in the evening, in this perversely fine spring, wanting that seems at least as reasonable as wanting anything.
I did what they say I tried to do. Guilty as charged.
On the tape, the hum of deep space. Then a clear alto says: Pimpleia County Emergency Services, Dispatcher Twelve. What is the location of your emergency?
There comes a sound like a ratchet wrapped in a towel. A hard clap breaks into clatter: the phone hitting the floor. After a pause, a tenor, in the upper registers of stress, says: Operator?
Yes. What is the loc— We need some medical help here.
The alto crescendos. What’s the nature of your problem?”
Richard Powers (Evanston, 18 juni 1957)
De Franse schrijver Raymond Radiguet werd geboren op 18 juni 1903 in Saint-Maur-des-Fossés. Zie ook alle tags voor Raymond Radiguet op dit blog.
Uit:Le diable au corps
"Du reste, jusqu'ici, pour la bonne, il ne s'agissait encore que de répétition plus ou moins publique. Elle devait débuter le soir, selon l'usage, les girlandes lumineuses lui formant une véritable rampe. Il y avait à la fois celles de l'avenue et celles du jardin, car les Maréchaud, malgré leur absence feinte, n'avaient osé se dispenser d'illuminer, comme notables. Au fantastique de cette maison du crime, sur le toit de laquelle se promenait, comme sur un pont de navire pavoisé, une femme aux cheveux flottants, contribuait beaucoup la voix de cette femme: inhumaine, gutturale, d'une douceur qui donnait la chair de poule.
Les pompiers d'une petite commune étant des “volontaires”, ils s'occupent tout le jour d'autre chose que de pompes. C'est le laitier, le pâtissier, le serrurier, qui, leur travail fini, viendront éteindre l'incendie, s'il ne s'est pas éteint de lui–même. Dès la mobilisation, nos pompiers formèrent en outre une sorte de milice mystérieuse faisant des patrouilles, des manoeuvres et des rondes de nuit. Ces braves se levèrent enfin et fendirent la foule."
Scene uit de film met Micheline Presle en Gérard Philipe, 1947
Une femme s'avança. C'était l'épouse d'un conseiller municipal, adversaire de Maréchaud, et qui, depuis quelques minutes, s'apitoyait bruyamment sur la folle. Elle fit des recommandations au capitaine: “ Essayez de la prendre par la douceur; elle en est tellement privée, la pauvre petite, dans cette maison où on la bat. Surtout, si c'est la crainte d'être renvoyée, de se trouver sans place, qui la fait agir, dites–lui que je la prendrai chez moi. Je lui doublerai ses gages. ”
Cette charité bruyante produisit un effet médiocre sur la foule. La dame l'ennuyait. On ne pensait qu'à la capture. Les pompiers, au nombre de six, escaladèrent la grille, cernèrent la maison, grimpant de tous les côtés. Mais à peine l'un d'eux apparut–il sur le toit, que la foule, comme les enfants à Guignol, se mit à vociférer, à prévenir la victime."
Raymond Radiguet (18 juni 1903 – 12 december 1923)
De Engelse dichter Geoffrey Hill werd geboren op 18 juni 1932 in Bromsgrove, Worcestershire. Zie ook alle tags voor Geoffrey Hill op dit blog.
In Piam Memoriam
1
Created purely from glass the saint stands,
Exposing his gifted quite empty hands
Like a conjurer about to begin,
A righteous man begging of righteous men.
2
In the sun lily-and-gold-coloured,
Filtering the cruder light, he has endured,
A feature for our regard; and will keep;
Of worldly purity the stained archetype.
3
The scummed pond twitches. The great holly-tree,
Emptied and shut, blows clear of wasting snow,
The common, puddled substance: beneath,
Like a revealed mineral, a new earth.
Geoffrey Hill (Bromsgrove, 18 juni 1932)
De Nederlandse schrijver en dichter Bert Schierbeek werd geboren op 18 juni 1918 in Glanerbrug in Twente. Zie ook alle tags voor Bert Schierbeek op dit blog.
Dromen vaders van zonen
dromen vaders van zonen
en zonen van moeders en
moeders van zonen en
dochters van vaders
en zonen van andere
vaders en moeders en
zonen en dochters zijn
dromen van vaders en
moeders en dochters
en zonen meisjes en
jongens belast met dromen
men
men kan
men kan geen
men kan geen woord
men kan geen woord zeggen
men kan geen woord
men kan geen
men kan niet
men kan
men
niet zeggen
en
ook
ik niet
Bert Schierbeek (18 juni 1918- 9 juni 1996)
Cover
De Duitse dichteres Karin Fellner werd geboren 1970 in München, waar zij nog steeds woont. Zie ook alle tags voor Karin Fellner op dit blog..
betrittst du den tag eine bluebox
betrittst du den tag eine bluebox
mit federfüßen und nur
ein kleines halskratzen sagt
du bist sterblich doch sonst
jubiliert das blau
dass du kein ende siehst
in belichteten wänden
aquarien der ferne
mögliche aufwinde oder
liebhaber die in deine
augen springen und dich
sattsam füllen mit schaum
hinter der rundung schnurren
leise die projektoren
Karin Fellner (München, 18 juni 1970)
De Vlaamse schrijver Aster Berkhof (eig. Louis van den Bergh werd geboren in Rijkevorsel op 18 juni 1920. Zie ook alle tags voor Aster Berkhof op dit blog.
Uit: De zomer en ik
“Toch ontstaat hier en daar, af en toe, nog een luie hoek. Hier, in mijn buurt, gebeurt dat. Niet dikwijls. Je moet geluk hebben. Mijn buurman staat buiten, of ik sta buiten. We kuieren naar elkaar toe. Iemand komt voorbij en blijft staan. Nog iemand komt. Een auto stopt en daar heb je het. Opeens ontstaat die gezelligheid.
Met zijn tweeën heb je een prettig babbeltje, maar geen luie hoek. Vier of vijf of zes dienen er te zijn. Drie is het minimum, vier is al beter. Vijf is ideaal. Dan is niemand meer bij niemand. Niemand is de gastheer, niemand de geïnviteerde. Niemand geeft wat, niemand krijgt wat. Je hoeft geen enkele schijn op te houden. Men beoordeelt daar niet je fortuin of je succes. Men weet dat allemaal.
Iedereen weet alles en lapt het aan zijn laarzen. Daar gebeurt niets. Dat is het verrukkelijke van een luie hoek, dat daar absoluut niets gebeurt, dat niemand daar is om een reden. Niemand heeft er een taak. Niemand speelt er een rol.
Een luie hoek heeft daar ook iets van. Je kunt daar niet staan dik doen. Sommige mensen moeten altijd maar tegen de anderen zeggen hoeveel geld ze hebben. Het is een ongelukkige neiging. Die mensen zouden prettige boeiende mensen kunnen zijn, maar ze willen je altijd maar op die manier vervelen. Ik doe het soms ook, ik geef het toe, maar ik span me in om het niet te doen. Ik doe het veel minder dan vroeger.”
Aster Berkhof (Rijkevorsel, 18 juni 1920)
Zie voor nog meer schrijvers van de 18e juni ook mijn blog van 18 juni 2012 en eveneens mijn blog van 18 juni 2011 deel 2.
|
