|
De Nederlandse schrijfster en columniste Margaretha Hendrika (Cri) Stellweg (alias Saartje Burgerhart) werd geboren in Nijmegen op 23 maart 1922. Zie ook alle tags voor Cri Stellweg op dit blog en ook mijn blog van 27 november 2006.
Uit: Ik maak je een graf van letters
“Toen ik het kamertje op de afdeling intensive care binnenkwam en zijn voeten zag die onbedekt op het ondereind van het bed lagen, toen ben ik daar maar bij gaan zitten. Zijn voeten, die herkende ik ja. Dat waren de voeten waar ik van hield, mooie mannenvoeten nog altijd. De tenen slank, kaarsrecht naast elkaar, elk met de eigen kleine gekromde rug die een paar centimeter verder overgaat in de teentop met nagel. Als gezichtjes, die nagels, in zijn geval eerlijke gezichtjes, betrouwbaar, flink. O ja, met die voeten van hem had ik geen enkele moeite. In tegenstelling tot wat ik daarboven wist aan lichaam en gezicht. De voeten, die waren helemaal niet die van een ernstig zieke man.
'Als u iets nodig hebt dan zegt u het wel, hè?' zei de broeder die door twee ruiten heen het kamertje in de gaten hield en tegelijkertijd op de monitor ook wat niet zichtbaar in het lichaam op het bed plaatsvond.
'Ja, dank u wel,' zei ik, en trok me terug bij de voor mij liggende voeten.
Ik kon nog goed zien hoe die tenen zich bijvoorbeeld klemden om de stenen rand van het zwembad, om het uiterste basaltblok aan het uiteinde van de pier in San Terenso aan de Italiaanse kust. Ik zag hoe de spieren zich spanden, de voetzolen verend loslieten en hoe door hun kracht een lange, kerngezonde man in een fraaie boog het water in gleed. Ik keek naar die voeten in het ziekenhuisbed en bedacht hoe jammer het was dat hij misschien nooit meer zeggen zou wat hij in een andere situatie dan deze hier in een kamertje op de intensive care gezegd zou hebben:
'Wat zit je te kijken? Wat is er met mijn voeten?'
Cri Stellweg (23 maart 1922 - 26 november 2006)
De Amerikaanse dichter Gary Joseph Whitehead werd geboren op 23 maart 1965 in Pawtucket, Rhode Island. Zie alle tags voor Gary Whitehead op dit blog.
A Glossary of Chickens
There should be a word for the way
they look with just one eye, neck bent,
for beetle or worm or strewn grain.
"Gleaning," maybe, between "gizzard"
and "grit." And for the way they run
toward someone they trust, their skirts
hiked, their plump bodies wobbling:
"bobbling," let's call it, inserted
after "blowout" and before "bloom."
There should be terms, too, for things
they do not do—like urinate or chew—
but perhaps there already are.
I'd want a word for the way they drink,
head thrown back, throat wriggling,
like an old woman swallowing
a pill; a word beginning with "S,"
coming after "sex feather" and before "shank."
And one for the sweetness of hens
but not roosters. We think
that by naming we can understand,
as if the tongue were more than muscle.
Gary Whitehead (Pawtucket, 23 maart 1965)
De Japanse schrijfster Yōko Tawada werd geboren op 23 maart 1960 in Tokyo. Zie alle tags voor Yōko Tawada op dit blog.
Die Orangerie
2.
Schmutzig
Sagen alle Kinder
Was ist das?
Hat keinen Namen
Auf der Straße gefunden
Man darf es nicht anfassen
Was ist das?
Hat keinen Namen
Auf der Straße gefunden
Man darf es nicht anfassen
Was ist das?
Namenlos, das auf der Straße Gefundene
Eine Orange liegt unter dem Apfelbaum
Auch sie ist schmutzig
Und namenlos
Die Erde ist schmutzig
Sagen alle Kinder
Man darf sie nicht essen
Alle Kinder sind
Auf der Erde gefunden worden
Ein Fundstück, ein Findling
Schmutzig, schmutzig
Der Schmutz ist das Endprodukt
Aus dem, was war
Wurde der Schmutz
Der Schmutz auf dem Papier
Das Schmatzen der Tinte
Dieser Fleck
Größer als jedes Komma
Länger als jeder Gedankenstrich
Der schwarze Fleck verblaßt nicht
In ihm versammeln sich Ameisenbuchstaben
Immer mehr
Dicht übereinander
Die Masse
Oder das Muttermal unter dem Auge
Die Tränen zeichnend
Die nicht fließen können
Der Schmerz, der Schmutz, der feuchte Sand
Yōko Tawada (Tokyo, 23 maart 1960)
De Amerikaanse schrijver Mitch Cullin werd geboren op 23 maart 1968 in Santa Fe, New Mexico. Zie alle tags voor Mitch Cullin op dit blog.
Uit: Cosmology of Bing
“Sit down, he thought. Go away. Die.
Blank faces turned to see her. Then, as if on cue, the very same faces returned to Bing, who was rubbing his chin. Chewing absently on the cap of his pen, a boy sitting in the front row smirked and shook his head. Bing liked that kid.
"There was a question somewhere in there, I think."
"Yes."
"Seems you want to know if I believe extraterrestrials visit the earth?"
She nodded.
"Something like that, yeah."
"But you already know they do. I'll just take your word for it."
He glanced at the boy in the front row, giving him a wink.
"Well, I guess I was wondering if you feel our government has been lying to us about—"
He knew her. He had known her for years and years. Sometimes she was male, sometimes black, sometimes Latino or Asian, more often than not she was female and white and young. And she had to be heard. He had never taught a class in which she didn't exist. And when her peers grew tired of her rambling—her inane questions and comments—she would still fail to sense the complete meaninglessness of her own words and thoughts. White-girl disease, he called it. How she talked talked talked, blathering with authority. He hated her with every inch of his flesh.
"Hitler's mother," Bing said, interrupting her.
That got their attention.”
Mitch Cullin (Santa Fe, 23 maart 1968)
De Amerikaanse schrijver Steven Saylor werd geboren op 23 maart 1956 in Port Lavaca Texas. Zie alle tags voor Steven Saylor op dit blog.
Uit: Raiders of the Nile
« On this day the tomb was closed to visitors. An iron gate barred entry to the vestibule. I was among those who carried the battering ram. We pivoted into formation, perpendicular to the gate. As Artemon, our leader, counted to three, we heaved the ram forward, then back, then forward again with all our might. The gate shuddered and buckled at the impact.
“Again!” shouted Artemon. “On my count! One—two—three!”
Each time the ram butted against it, the gate moaned and shrieked, as if it were a living thing. On our fourth heave, the gate flew open. Those of us carrying the battering ram retreated back into the street and tossed it aside while the vanguard of our party, led by Artemon, rushed through the sundered gate. I drew my sword and followed them into the vestibule. Dazzling mosaics celebrating the life of Alexander decorated every surface from the floor to the domed ceiling high above, where an opening admitted sunlight to shimmer across the millions of pieces of colored glass and stone.
Ahead of me, I saw that only a handful of armed men offered resistance. These guardians of the tomb looked surprised, frightened, and ready to run—and who could blame them? We greatly outnumbered them. They also looked rather old to be bearing arms, with weathered, wrinkled faces and gray eyebrows.
Why were there so few guards, and why were they of such a low grade? Artemon had told us that the city was in chaos, wracked by daily riots. All the most able-bodied soldiers had been summoned by King Ptolemy to protect the royal palace, leaving only this feeble handful to defend the Tomb of Alexander.“
Steven Saylor (Port Lavaca, 23 maart 1956)
De Samische dichter, schilder, musicus en fotograaf Nils-Aslak Valkeapää werd geboren op 23 maart 1943 in Palonjoensuu nabij Enontekiö. Zie alle tags voor Nils-Aslak Valkeapää op dit blog.
My home is in my heart (Fragment)
They come
and ask where is your home
they come with papers
and say
this belongs to nobody
this is government land
everything belongs to the State
They bring out dingy fat books
and say
this is the law
it applies to you too
What shall I say sister
what shall I say brother
You know brother
you understand sister
But when they ask where is your home
do you answer them all this
On Skuolfedievva we pitched our lavvo
during the spring migration
Cappavuopmi is where we built our goahti during rut
Our summer camp is at Ittunjarga
and during the winter our reindeer are in Dalvadas
You know it sister
you understand brother
Nils-Aslak Valkeapää (23 maart 1943 – 26 november 2001)
De Amerikaanse dichter Madison Julius Cawein werd geboren in Louisville, Kentucky, op 23 maart 1865. Zie ook alle tags voor Madison Cawein op dit blog.
Sunset Clouds
Low clouds, the lightning veins and cleaves,
Torn from the forest of the storm,
Sweep westward like enormous leaves
O'er field and farm.
And in the west, on burning skies,
Their wrath is quenched, their hate is hushed,
And deep their drifted thunder lies
With splendor flushed.
The black turns gray, the gray turns gold;
And, seaed in deeps of radiant rose,
Summits of fire, manifold
They now repose.
What dreams they bring! what thoughts reveal!
That have their source in loveliness,
Through which the doubts I often feel
Grow less and less.
Through which I see that other night,
That cloud called Death, transformed of Love
To flame, and pointing with its light
To life above.
Madison Cawein (23 maart 1865 – 8 december 1914)
Borstbeeld in de e Louisville Free Public Library
Zie voor nog meer schrijvers van de 23e maart ook mijn vorige blog van vandaag.
|
