|
De Duitse schrijfster en dichteres Sarah Kirsch (eig. Ingrid Hella Irmelinde Kirsch) werd geboren op 16 april 1935 in Limlingerode. Zie ook alle tags voor Sarah Kirsch op dit blog.
Fahrt 1
Die Erde in unserer Gegend ist übel dran
Der Winter wie Krieg ging seine Fetzen
Verdrecktes Verbandzeug zerfallen, da sehn
Narben und Schorf hervor, die Erde
In unserer Gegend ist grindig
Filziges bleiches Gras Schamhaar
Reckt sich über die größten Löcher, die Erde
Ist tonig sanft blutig stöhnt unterm trocknen Himmel
Die durchsichtigen Bäume sind so leicht zu verletzen
Daß sie ganz still stehn Modelle aus Glas
Nur Schwertlilien im Bahnwärtergarten
Schlagen sich unbeirrt aus der Erde
Die Blattspitzen zerreißen dabei
Die ersten haben es am schwerste
Fahrt II
1
Aber am liebsten fahre ich Eisenbahn
Durch mein kleines wärmendes Land
In allen Jahreszeiten: der Winter
Wirft Hasenspuren vergessene Kohlplantagen
Durchs Fenster, ich seh die Säume der kahlen Bäume
Zarte Linie ums Geäst sie fahren heran
Drehn sich verlassen mich wieder
2
Im Frühjahr schreitet der Fasan vorbei
Seine goldenen Löwenzahnfedern
Machen ihn kostbar ich fürchte für ihn
Schon ist er verschwunden, zerbrochne Erde
Liegt schamlos am Bahndamm aber
Beim Schrankenhäuschen wird sie geebnet
Von Stiefmütterchen Pfingstrosenbüschen und Veilchen
Ich seh schon den Sommer, da
Wird das geflügelte Rad rotgestrichen
Der Schrankenwärter legt aus Steinen
Den Reisenden gute Wünsche
Sarah Kirsch (16 april 1935 – 5 mei 2013)
De Engelse schrijver Kingsley Amis werd geboren op 16 april 1922 in Londen. Zie ook alle tags voor Kingsley Amis op dit blog.
Uit:The Old Devils
“The thing is, Charlie’s got nothing else to do and he can afford it. It’s quite a problem for retired people, I do see. All of a sudden the evening starts starting after breakfast. All those hours with nothing to stay sober for. Or nothing to naturally stay sober during, if you see what I… »
(…)
« Those toenails had in themselves become a disproportion in his life. They tore the pants because they were sharp and jagged, and they had got like that because they had grown too long and broken off, and he had let them grow because these days cutting them was no joke at all. He could not do it in the house because there was no means of trapping the fragments and Muriel would be bound to come across a couple, especially with her bare feet, and that was obviously to be avoided. After experimenting with a camp-stool in the garage and falling off it a good deal he had settled on a garden seat under the rather fine flowering cherry. This restricted him to the warmer months, the wearing of an overcoat being of course ruled out by the degree of bending involved. But at least he could let the parings fly free, and fly they bloody well did, especially the ones that came crunching off his big toes, which were massive enough and moved fast enough to have brought down a sparrow on the wing, though so far this had not occurred.”
(…)
“Any man in the company of two woman is outnumbered four to one however amiable they may be. By definition."
'So when its just you and me I outnumber you two to one, is that right?'
"Affirmative.”
Kingsley Amis (16 april 1922 – 22 oktober 1995)
De Vlaamse dichteres, schrijfster, filosofe, hoogleraar en essayiste Patricia De Martelaere werd geboren in Zottegem op 16 april 1957. Zie ook alle tags voor Patricia de Martelaere op dit blog.
Niets dat zegt
1
Hij slaat mij om het hart, als
angst, als deuren in de tocht
met kindervingers tussen.
Rood erop. Het is al over.
Zoen. Maar troost mij, blijf
mij troosten, de pijn was lang
niet lang genoeg. Klem mij weer
in, zet mij tussen, als
noten voor het kraken.
Troost mij te pletter, te
samen te rapen, te
op te eten.
2
Zo dichtbij niets, zo zonder
onderkomen, zo zonderling.
Zo draai ik mij om en om en
zie en zie wat niemand ziet.
Het begint met nergens, en eindigt
op niets. Koud. Koud. Warmer.
Alleen wie weg is, is gezien.
Hoe kun je zo zijn, zegt hij.
Niet, zeg ik. Niet.
3
Hij komt niet meer. Hij is er al.
Aan wachten geen beginnen aan,
aan niets: hij zal niet komen.
Ik hoef niet aan het raam te staan.
Hij is er al, hoe nodeloos wordt nu
dit wachten, dit staan en staren
aan handen van hem, aan mij.
Hij is er al. Hij zal nooit komen.
Patricia De Martelaere (16 april 1957 – 4 maart 2009)
De Franse dichter, dadaïst en surrealist Tristan Tzara werd op 16 april 1896 in de Roemeense plaats Moinesti geboren als Samuel Rosenstock. Zie ook alle tags voor Tristan Tzara op dit blog.
DADA MANIFESTO ON FEEBLE LOVE AND BITTER LOVE
I
preamble = sardanapalus
one = suitcase
woman = women
trousers = water
if = moustache
2 = three
stick = perhaps
after = sightreading
irritant = emerald
vice = screw
october = periscope
nerve =
or all this together in any old savoury, soapy, brusque or definitive order - drawn by lot - is alive.
It is thus that over and above the vigilant spirit of the clergyman built at the corner of every road, be it animal, vegetable, imaginable or organic, everything is the same as everything that is not the same. Even if I didn't believe it, it's the truth of the fact that I've put it on paper - because it's a lie that I have FIXED like a butterfly on a hat.
Lies circulate - welcome Mister Opportune and Mister Convenient: I arrest them-they're turning into the truth.
Thus DADA takes on the job of the two-wheeled cops and of undercover morality.
Everyone (at a certain moment) was sound in mind and body.
Repeat this 30 times.
I consider myself very likeable.
Tristan Tzara (16 april 1896 – 24 december 1963)
De Nederlandse schrijver Ewald Vanvugt werd geboren op 16 april 1943 in 's-Hertogenbosch. Zie ook alle tags voor Ewald Vanvugt op dit blog.
Uit: Roofgoed
“Kenmerkend voor het Europees Museum is dat aan alle hoofdzalen kleinere zalen en kabinetten grenzen. Zij dragen niet alleen bij aan de variatie in de vormgeving en de mogelijkheid te dwalen, maar ook aan de verdieping van de inhoud. Het is mijn stellige overtuiging dat iedereen zelfs tijdens een kort bezoek aan dit museum ten minste twee of drie voorwerpen zal tegenkomen om nooit meer te vergeten. Ondersteunende argumenten om aan de wandeling door de toonzalen te beginnen zijn de diverse koffiebars onderweg waar het gebak en de cappuccino van de eerste kwaliteit zijn.
Het is altijd druk in dit museum, maar het is nergens krap of benauwd. Met de mooie ruimtes en ongedwongen presentatie slaagt het museum er wonderwel in om een barrière te doorbreken, want de kunstwerken die hier worden getoond vertellen bij uitstek geschiedenissen die Europeanen liever niet willen horen. Tegenwoordig vinden Europeanen het niet prettig om te worden herinnerd aan het feit dat de startkapitalen van hun welvaart met geweld werden weggehaald uit de andere werelddelen. De gewone menselijke neiging om zich van gruwel en onrecht af te keren is de grootste steun van al diegenen die de historische wandaden willen verdonkeremanen en die de oude praktijken tot op heden laten voortbestaan. Sommige initiatiefnemers van het Europees Museum hebben in interviews verteld over het langdurig en geduldig overleg met collega’s dat nodig was om hun medewerking te krijgen. Sommige belangrijke Europese musea weigerden aanvankelijk botweg op het initiatief te reageren. Vanaf het eerste plan tot de opening kostte het de initiatiefnemers twaalf jaren van vergaderen, reizen en dineren om deze omvangrijke collectie van Europese buit uit de andere werelddelen bijeen te brengen. Het was een omvangrijke taak die kennelijk met plezier werd volbracht.”
Ewald Vanvugt (’s-Hertogenbosch, 16 april 1943)
De Duitse schrijfster Sibylle Lewitscharoff werd geboren op 16 april 1954 in Stuttgart als dochter van een Bulgaarse vader en een Duitse moeder. Zie ook alle tags voor Sibylle Lewitscharoff op dit blog.
Uit: Apostoloff
„Wir, sage ich zu meiner Schwester, können uns nicht beschweren. Wir wurden ernährt, wurden nicht geschlagen und haben lange Ausbildungen finanziert bekommen, zu guter Letzt reichte es sogar zu einem bescheidenen Erbe. Was will man mehr.
Die freudlose Vernunft meiner Sätze widert mich an, was dazu führt, daß ich eine Weile den Mund halte. Meine Schwester schweigt ohnehin viel, und Rumen wagt es nicht, sich in eine Rede zu mengen, die auf Fortsetzung angelegt ist.
Wir rollen auf der gut ausgebauten Straße nach Veliko Tarnovo dahin. Sofia haben wir gerade hinter uns gelassen, auf der linken Seite zeigen sich marode Industrieanlagen, von denen rötlichgelbe Rauchfahnen in den Himmel wehen. Die ganze linke Seite ist in einen rötlichgelben Schleier gehüllt, dessen Partikel im Sonnenlicht giftig glitzern. Es stinkt. Eine lange Reihe Lastwagen befindet sich vor uns. Rumen Apostoloff rückt den Oberkörper in seinem Sitz zurecht und packt das Steuer mit Entschlossenheit, vor sich das harte Geschäft des Überholens, auf der Rückbank eine Frau, die er nicht leiden kann.
Die Windrose des Vaterhasses verwirbelt so manches Fünkchen Vaterliebe, sage ich unhörbar zu meiner Schwester, während wir die roten Staubwolken des Metallurgiekombinats von Kremikovski, einstmals ein Kind bulgarisch- sowjetischer Freundschaft, hinter uns lassen.“
Sibylle Lewitscharoff (Stuttgart, 16 april 1954)
De Nederlandse dichter en etser Jan Luyken werd geboren in Amsterdam op 16 april 1649. Zie ook alle tags voor Jan Luyken op dit blog.
Het Kind loopt door 't Touw
Menig steld zyn weg gevaarlyk aan,
Die hy met veiligheid kost gaan.
Het Knaapje, dat door 't lyntje loopt,
Steld zich gevaarlyk om te vallen:
Maar wie zyn oud verstand verkoopt,
Om met het kinderspel te mallen,
En slingerd alles om zich heen,
Steld zich gevaarlyk op de been.
Het Kind moet Gehoorzaam zyn
Gelyk, gezelt zich, by gelyk;
Deugd, lokt de Vreugd, van 't Hemelryk.
Die de Engelen Gezel wil weezen,
Moet onzen Lieven Heere vreezen,
En leeven in gehoorzaamheid;
Geen Ondeugd leeren op de straaten,
Maar alles doen, en alles laaten,
Wat Vader, en wat Moeder zeid.
Jan Luyken (16 april 1649 – 5 april 1712)
Illustratie bij Het Kind moet Gehoorzaam zyn
Zie voor nog meer schrijvers van de 16e april ook mijn blog van 16 april 2013 en ook mijn blog van 16 april 2012 deel 2 en ook mijn blog van 16 april 2011 deel 3.
|
