|
De Surinaamse dichteres en schrijfster Carry-Ann Tjong-Ayong werd op 10 februari 1941 in Paramaribo, geboren. Zie ook mijn blog van 10 februari 2008.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Bijna dood
Vaardige handen die mijn wonden dichten
En de dodelijke pijn verlichten
Geen donkere tunnel
Met aan het einde oogverblindend licht
Maar een vertrouwd gezicht
Door wolkenflarden klinkt mijn naam
Bij het omfloerste zonlicht
door het toegedekte raam
de god die mij het leven liet
was mij nabij vandaag
en hoefde mijn gezelschap niet
of ik in hem geloof of niet
hij had geloof in mij
en liet mij vrij
Carry-Ann Tjong-Ayong (Paramaribo, 10 februari 1941)
De Surinaamse dichter Eugène Rellum werd geboren in Paramaribo op 10 februari 1896. Zie ook mijn blog van 10 februari 2008.
De zwarte kikker
Hij mocht wel bij hen
in de moddersloot blijven;
zij waren vuilgrijs,
hij was zwart;
ze zeiden:
geen bezwaar, geen nood,
we zijn toch allen
kikkers in de sloot;
maar enkele konden
het niet laten,
om nachten lang,
en soms zelfs overdag,
de lucht te vullen
met hun kikkerzang van:
nikker...
nikkerrr...
krrr...
Eugène Rellum (10 februari 1896 - 29 juli 1989)
De Nieuwzeelandse dichteres Fleur Adcock werd geboren op 10 februari 1934 in Auckland, maar woonde van 1939 toto 1947 in Engeland. Zij studeerde aan de Victoria University in Wellington en trouwde met twee literaire persoonlijkheden uit Nieuwzeeland, in 1952 met Alistair Campbell, en na gescheuden te zijn, in 1962 met Barry Crump, om na een jaar weer te scheiden en in Engeland te gaan wonen.
Happy ending
After they had not made love
she pulled the sheet up over her eyes
until he was buttoning his shirt:
not shyness for their bodies- those
they had willingly displayed- but a frail
endeavour to apologise.
Later, though, drawn together by
a distaste for such 'untidy ends'
they agreed to meet again; whereupon
they giggled, reminisced, held hands
as though what they had made was love-
and not that happier outcome- friends.
Fleur Adcock (Auckland, 10 februari 1934)
De Duitse dichteres en schrijfster Margarete Hannsmann werd geboren op 10 februari 1921 in Heidenheim. Na haar opleiding tot actrice trouwde zij met de uitgever Heinrich Hannsmann. Toen deze overleden was werkte zij o.a. bij de radio en als poppenspeelster. Vanaf 1967 was zij de levenspartner van de schilder en graficus HAP Grieshaber. Zij was actief in de vredes- en milieubeweging. Zij debuteerde in 1964 met de bundel Tauch in den Stein.
Liebe
Solang du sie machst
solang du in bist
solang du meinst
das ist´s
weißt du die Hälfte
Erst wenn du out bist
den Mond anheulst
als Steppenwolf
durch die Straßen
schnürst
Weil du sie suchst
weil du sie nicht findest
weil du´s nicht kriegst
besitzt du sie ganz
wirst du ganz von ihr besessen
Margarete Hannsmann (10 februari 1921 29 maart 2007)
De Franse schrijver, journalist en avonturier Joseph Kessel werd geboren op 10 februari 1898 in Clara, Entre Rios, Argentinië als zoon van Russische joden. Hij groeide echter op in Frankrijk en begon zijn loopbaan als correspondent buitenland. Hij kreeg al snel de naam van avonturier die over de hele wereld reisde. In 1940 sloot hij zich aan bij de Résistance. Zijn bekendste titel is wellicht Belle de Jour, door Luis Buñuel in 1967 verfilmd. Zijn succesvolste boek is de roman Le Lion uit 1958 dat sindsdien steeds weer opnieuw als klassiek boek (voor de jeugd) wordt uitgegeven.
Uit: Le Lion
« Auprès de leau étaient les bêtes.
Jen avais aperçu beaucoup le long des routes et des pistes- Kivou- Tanganyika, Ouganda, Kenya- au cours du voyage que je venais dachever en Afrique Orientale. Mais ce nétaient que visions incertaines et fugitives : troupeaux que le bruit de la voiture dispersait, silhouettes rapides, effrayées, évanouies.
Lorsque, parfois, javais eu la chance dépier quelque temps un animal sauvage çà son insu, je navais pu le faire que de très loin ou en cachette, et pour ainsi dire frauduleusement.
Les attitudes que prenaient dans la sécheresse de la brousse les vies libres et pures, je les contemplais avec un singulier sentiment davidité, dexaltation, denvie et de désespoir. Il me semblait que javais retrouvé un paradis rêvé ou connu par moi en des âges dont javais perdu la mémoire. Et jen touchais le seuil. Et ne pouvais le franchir.
De rencontre en rencontre, de désir en désir frustré, le besoin était venu- sans doute puéril, mais toujours plus exigeant- de me voir admis dans linnocence et la fraîcheur des premiers temps du monde.
Et, avant de regagner lEurope, javais résolu de passer par un des parcs royaux du Kenya, ces réserves où des ois dun extrême rigueur protègent les bêtes sauvages dans toutes les formes de leur vie. Maintenant elles étaient là. »
Joseph Kessel (10 februari 1898 23 juli 1979)
De Engelse schrijver en essayist Charles Lamb werd geboren in Londen op 10 februari 1775. Lambs plaats in de Engelse letteren is omgekeerd evenredig aan zijn vrij kleine oeuvre. Zijn biografie werd meermaals geschreven, zijn brieven verschenen in twee delen, voor verzamelaars en studenten is er een complete bibliografie, en er is een Companion to Charles Lamb, een naslagwerk over personen en plaatsen die in zijn leven en werk een rol hebben gespeeld. Zijn bekendste werken zijn Essays of Elia en het boek Tales from Shakespeare dat hij samen met zijn zuster schreef.
Uit: Essays Of Elia (Oxford In The Vacation)
I can here play the gentleman, enact the student. To such a one as myself, who has been defrauded in his young years of the sweet food of academic institution, nowhere is so pleasant, to while away a few idle weeks at, as one or other of the Universities. Their vacation, too, at this time of the year, falls in so pat with ours. Here I can take my walks unmolested, and fancy myself of what degree or standing I please. I seem admitted ad eundem. I fetch up past opportunities. I can rise at the chapel-bell, and dream that it rings for me. In moods of humility I can be a Sizar, or a Servitor. When the peacock vein rises, I strut a Gentleman Commoner. In graver moments, I proceed Master of Arts. Indeed I do not think I am much unlike that respectable character. I have seen your dim-eyed vergers, and bed-makers in spectacles, drop a bow or curtsy, as I pass, wisely mistaking me for something of the sort. I go about in black, which favours the notion. Only in Christ Church reverend quadrangle, I can be content to pass for nothing short of a Seraphic Doctor.
The walks at these times are so much one's own -- the tall trees of Christ's, the groves of Magdalen! The halls deserted, and with open doors, inviting one to slip in unperceived, and pay a devoir to some Founder, or noble or royal Benefactress (that should have been ours) whose portrait seems to smile upon their over-looked beadsman, and to adopt me for their own. Then, to take a peep in by the way at the butteries, and sculleries, redolent of antique hospitality: the immense caves of kitchens, kitchen fire-places, cordial recesses; ovens whose first pies were baked four centuries ago; and spits which have cooked for Chaucer! Not the meanest minister among the dishes but is hallowed to me through his imagination, and the Cook goes forth a Manciple.
Charles Lamb (10 februari 1775 - 27 december 1834)
De Duitse dichter, schrijver en medicus Daniel Wilhelm Triller werd geboren op 10 februari 1695 in Erfurt. In 1718 promoveerde hij in Halle in de medicijnen. In 1730 werd hij lijfarts van de erfprins van Nassau-Saarbrücken, in 1746 van de keurvorst van Sachsen. Daarnast was hij een bekende dichter en fabeldichter.
Der Bach und die Wiese
Es rann ein Bach durch eine Wiese,
Die an den schönsten Blumen reich
Und einem kleinen Paradiese
An wundervoller Anmut glich.
»Ach«, rief sie, »willst du nicht verweilen?
Siehst du nicht meine Schönheit an?«
»Nein«, sprach der Bach, » ich muss jetzt eilen;
Dass ich den Lauf vollenden kann.«
Er war auch nicht gar weit gekommen,
Da ward er von dem Erdenschlund
Unwiederbringlich eingenommen
Und sank in schlammerfüllten Grund.
Er war unachtsam fortgeflossen
Und hatte von der Wiesen Pracht,
Weil er nur auf den Lauf bedacht,
Gar nichts gesehn, gar nichts genossen.
Ob gleich die Blumen hier und da,
Zu beiden Seiten, aufgeschossen,
Nahm er doch nicht die Schönheit wahr.
Ach, welche Wahrheit wird allhier uns vorgestellt!
Ist nicht der Mensch der Bach, die Wiese nicht die Welt?
Daniel Triller (10 februari 1695 22 mei 1782)
Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 10 februari 2008.
De Zwitserse humanistische schrijver en geleerde Thomas Platter de oudere werd geboren op 10 februari 1499 in Grächen in het kanton Wallis
|
