|
De Nederlandse dichter en vertaler Hendrik van Teylingen werd geboren op 6 juni 1938 in IJmuiden. Zie ook mijn blog van 6 juni 2007 en ook mijn blog van 6 juni 2009.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Kastanjes
Als we de steen mogen geloven
Dan rust jij, Wim, vier lentes net,
Hier haast een halve eeuw al met
Je broertje Joris, dat van boven
Boem! op je buikje werd geschoven
Als veel te groot verjaarspakket -
Geen toetertje deed rettettet,
Geen wimpeltje werd rondgewoven.
Er is sindsdien maar weinig leven
Behalve soms die doffe ploffen
Zo'n zes voet boven jullie bol.
Als jullie samen nu eens even
Naar buiten kwamen, zou je boffen:
Kanstanjes, kerels! 't Ligt hier vol!
Wanneer ik op mijn sterfbed lig
Wanneer ik op mijn sterfbed lig
(Als ik op bed verscheiden moet),
Het uitgil als een slachthuisbig
En hoest en proest van t roetsjend bloed
Raak dan niet in de war alsof
Er iets verschrikkelijks geschiedt
Maar zie het juist als een dikke bof
Dat ik het tranendal ontvlied.
Negeer het nare sterflawaai,
Het zwaar gehik en gaar gekrijs,
Galm allemaal een psalm voor mij
En vort ben ik naar t paradijs.
Hendrik van Teylingen (6 juni 1938 25 december 1998)
Van Teylingen heette ook wel S'rî Hayeshvar Das
De Amerikaanse schrijfster V. C. Andrews (eig. Cleo Virginia Andrews) werd geboren in Portsmouth op 6 juni 1923. Zie ook mijn blog van 6 juni 2009.
Uit: Falling Stars
Wasn't this a terrible mistake? Even if the great vote of confidence I had received by being chosen, was I seeking to do something I could never do? Could I live so far away from home and be on my own? I had never spent a single night out of my house. I had never slept in a bed other than my own -- no pajama parties with girlfriends, no family trips to stay at hotels, no relatives for me to visit. And yet, here I was, going off to live in a strange place and go to school with strangers.
A part of me wanted to shout, "Stop driving, Daddy. Turn back. I can't do this. I won't do this."
My tongue actually tried to form the words. Why? Where were my feelings of joy and excitement? I had great reasons to feel that way. the faces of all those envious of me flashed across my eyes. Their covetous words echoed in my ears....
How often had I asked myself, Is my talent a blessing or a curse? How often had I wondered, Where would all of it really take me?
Soon, I would know.
V. C. Andrews (6 juni 1923 - 19 december 1986)
De Engelse dichter en schrijver Sir Henry John Newbolt werd geboren op 6 juni 1862-04.19.1938 in Bilston, Wolverhampton (toen nog gevestigd in Staffordshire, maar nu in de West Midlands) als zoon van de dominee van St Mary's Church en zijn tweede vrouw. Na de dood van zijn vader, verhuisde het gezin naar Walsall, waar Henry werd zijn opleiding kreeg. Hij kreeg een beurs voor Clifton College, waar hij later hoofd werd van de school (1881) en redacteur van het schoolblad. Van 1887 tot 1899 werkte hij als advocaat. Zijn eerste boek was een roman, Taken from the Enemy (1892), en in 1895 publiceerde hij een tragedie, Mordred, maar het was de publicatie van zijn ballades, Admirals Alle (1897), waarmee hij zijn literaire reputatie vestigde. Verreweg de bekendste daarvan is "Vitai Lampada".
Vitaï Lampada
There's a breathless hush in the Close to-night --
Ten to make and the match to win --
A bumping pitch and a blinding light,
An hour to play and the last man in.
And it's not for the sake of a ribboned coat,
Or the selfish hope of a season's fame,
But his Captain's hand on his shoulder smote
"Play up! play up! and play the game!"
The sand of the desert is sodden red, --
Red with the wreck of a square that broke; --
The Gatling's jammed and the colonel dead,
And the regiment blind with dust and smoke.
The river of death has brimmed his banks,
And England's far, and Honour a name,
But the voice of schoolboy rallies the ranks,
"Play up! play up! and play the game!"
This is the word that year by year
While in her place the School is set
Every one of her sons must hear,
And none that hears it dare forget.
This they all with a joyful mind
Bear through life like a torch in flame,
And falling fling to the host behind --
"Play up! play up! and play the game!"
Henry Newbolt (6 juni 1862 19 april 1938)
De Poolse schrijfster Eliza Orzeszkowa werd geboren op 6 juni 1842 in Hrodna in het gouvernement Grodno (tegenwoordig Belarus). Zie ook mijn blog van 6 juni 2009.
Uit: On the Niemen River
"The day was summer and festive. Everything in the world was gleaming, blossoming, radiating fragrance, singing. Warmth and joy were pouring from the azure sky and the golden sun. Happiness and intoxication were spurting out of the fields covered by green corn; happiness and golden latitude were singing by the chorus of birds and insects over the plain in hot air, over small hills, in the bunch of deciduous and coniferous trees covering them. On the one side of the horizon small heels with coppices and groves darkening on them were ascended; across, the high shore of the Niemen, growing out by a sandy wall of the earths greenness and cut by the crown of a dark forest from the azure sky, embraced by vast semicircle the extensive and even plain, from which only here and there wild, dumpy pear trees, old, bent willows and lonely, soaring poplars grew out. This day, in the sun, this sandy wall had the semblance of a golden semi-rim, girdled like by a purple streamer with the layer of red marl embedded in it".
Eliza Orzeszkowa (6 juni 1842 18 mei 1910)
Standbeeld in Grodno
|
