|
De Marokkaans-Nederlandse schrijver Hafid Bouazza werd geboren op 8 maart 1970 in Oujda, Marokko. Zie ook mijn blog van 8 maart 2007 en ook mijn blog van 8 maart 2008 en ook mijn blog van 8 maart 2009 en ook mijn blog van 8 maart 2010.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Üit: Spotvogel
Het is tijd voor mijn geest om te ruien. Er valt veel te zeggen voor het schrijven met een veerpen, hoe geaffecteerd ook: met dode veren brengt men woorden tot leven. Hopelijk zichzelf ook. Het is tijd voor mij om hier, in dit berglandschap, vlak bij een rivier en de zee, te schrijven. Ik denk woorden te hebben gevonden, waaronder gedachten schuilen en niet enkel de wind die mijn geest zo lang heeft doorblazen.
(...)
En als de avond als een bonte griffioen de manen liet neerhangen en op een bloederige ruïneuze horizon de zon verslond en nadat de donkerten als de hengsten van Yamm, de god van de oceaan, kwamen aangalopperen, de sterren als schuim opwierpen, wist Marfisa uit huis te sluipen en dicht tegen de muur gedrukt naar de ingang van de moskee te rennen, haar hart zo snel en luid kloppend dat het leek alsof de rossen van de nacht weer waren gewekt.
(...)
Hoe ver in de tijd dit ook heeft afgespeeld, hoe miskleurig het geheugen mijn verhaal ook moge hebben opgepronkt met geleende kleuren: dit gebeurde in het land waar ik geboren werd en waar ik het liefst vertoefde, en dat land, mijn enige en lieve lezeres, is niet Marokko, maar een land in het Noorden, waar, zoals Plinius zei, de bomen onder de rivieren groeien een Moerasland, een Houtland, een Neder Land.
Hafid Bouazza (Oujda, 8 maart 1970)
De Amerikaanse schrijver Jeffrey Eugenides werd geboren op 8 maart 1960 in Detroit. Zie ook mijn blog van 8 maart 2007 en ook mijn blog van 8 maart 2008 en ook mijn blog van 8 maart 2009 en ook mijn blog van 8 maart 2010.
Uit: Extreme Solitude
It was debatable whether or not Madeleine had fallen in love with Leonard the first moment shed seen him. She hadnt even known him then, and so what shed felt was only sexual attraction, not love. Even after theyd gone out for coffee, she couldnt say that what she was feeling was anything more than infatuation. But ever since the night they went back to Leonards place after watching Amarcord and started fooling around, when Madeleine found that instead of being turned off by physical stuff, as she often was with boys, instead of putting up with that or trying to overlook it, shed spent the entire night worrying that she was turning Leonard off, worrying that her body wasnt good enough, or that her breath was bad from the Caesar salad shed unwisely ordered at dinner; worrying, too, about having suggested they order Martinis because of the way Leonard had sarcastically said, Sure. Martinis. Lets pretend were Salinger characters; after having had, as a consequence of all this anxiety, pretty much no sexual pleasure, despite the perfectly respectable session theyd put together, and after Leonard (like every guy) had immediately fallen asleep, leaving her to lie awake stroking his head and vaguely hoping that she wouldnt get a yeast infection, Madeleine asked herself if the fact that shed just spent the whole night worrying wasnt, in fact, a surefire sign that she was falling in love. And certainly after theyd spent the next three days at Leonards place having sex and eating pizza, after shed relaxed enough to be able to come once in a while and finally to stop worrying so much about having an orgasm because her hunger for Leonard was in some way satisfied by his satisfaction, after shed allowed herself to sit naked on his gross couch and to walk to the bathroom knowing that he was staring at her (imperfect) ass, to root for food in his disgusting refrigerator, to read the brilliant half page of philosophy paper sticking up out of his typewriter, and to hear him pee with taurine force into the toilet bowl, certainly, by the end of those three days, Madeleine knew she was in love.
Jeffrey Eugenides (Detroit, 8 maart 1960)
De Amerikaanse schrijver John Angus McPhee werd geboren op 8 maart 1931 in Princeton. Zie ook mijn blog van 8 maart 2007 en ook mijn blog van 8 maart 2008 en ook mijn blog van 8 maart 2009 en ook mijn blog van 8 maart 2010.
Uit: Silk Parachute
When your mother is ninetynine years old, you have so many memories of her that they tend to overlap, intermingle, and blur. It is extremely difficult to single out one or two, impossible to remember any that exemplify the whole.
It has been alleged that when I was in college she heard that I had stayed up all night playing poker and wrote me a letter that used the word shame forty- two times. I do not recall this. I do not recall being pulled out of my college room and into the church next door.
It has been alleged that on December 24, 1936, when I was five years old, she sent me to my room at or close to 7 p.m. for using four- letter words while trimming the Christmas tree. I do not recall that.
The assertion is absolutely false that when I came home from high school with an A- minus she demanded an explanation for the minus.
It has been alleged that she spoiled me with protectionism, because I was the youngest child and therefore the most vulnerable to attack from overheadan assertion that I cannot confirm
or confute, except to say that facts dont lie. We lived only a few blocks from the elementary school and I routinely ate lunch at home. It is reported that the following dialogue and ensuing action occurred on January 22, 1941:
Eat your sandwich.
I dont want to eat my sandwich.
I made that sandwich, and you are going to eat it, Mister Man. You filled yourself up on penny candy on the way home, and now youre not hungry.
Im late. I have to go. Ill eat the sandwich on the way back to school.
Promise?
Promise.
Allegedly, I went up the street with the sandwich in my hand and buried it in a snowbank in front of Dr. Wrights house. My mother, holding back the curtain in the window of the side door, was watching. She came out in the bitter cold, wearing only a light dress, ran to the snowbank, dug out the sandwich, chased me up Nassau Street, and rammed the sandwich down my throat, snow and all. I do not recall any detail of that story. I believe it to be a total fabrication.
John McPhee (Princeton, 8 maart 1931)
De (Oost)Duitse schrijver Harry Thürk werd geboren op 8 maart 1927 in Zülz, Oberschlesien. Zie ook mijn blog van 8 maart 2007 en ook mijn blog van 8 maart 2009 en ook mijn blog van 8 maart 2010.
Uit: Midway
Die beiden Kommandanten hatten ihre Befehlsstellen in metertiefen Bunkern auf Sand Island. Sie waren nicht gerade enge Freunde, aber sie arbeiteten gut zusammen, was ein Glücksfall war, denn die Offiziere des Marinekorps beurteilten ihre Kameraden aus anderen Waffengattungen meist als Schlappschwänze, das entsprach der rüden Denkweise jener sogenannten Elitetruppe. Hier allerdings hielten sie täglich ihre Lagebesprechungen ab und inspizierten immer wieder die Stellungen an der Küste, besonders die der 3,7-cm-Schnellfeuerkanonen, von denen man sich nicht nur Abwehr gegen Fliegerangriffe versprach, sondern auch gegen Landungsfahrzeuge.
Nach und nach trafen neue Flugzeuge ein. Bisher waren auf Midway lediglich 16 veraltete Sturzbomber des Typs «Vindicator» und 21 Jagdflugzeuge des Typs «Buffalo» stationiert gewesen, ebenso veraltet, von den Piloten abschätzig «fliegendes Faß» genannt, den japanischen «Zero» eindeutig unterlegen. Aber die amerikanische Flugzeugindustrie lief auf Hochtouren, und sie lieferte nun schon große Stückzahlen moderner, vielseitig verwendbarer und den japanischen Maschinen überlegene Muster aus. So schickte Pearl Harbor ganze Staffeln der neuen, schnelleren und tragfähigeren SBD-Stukas, F4F-Jäger, zweimotorige B-26-Bomber, die auch mit Torpedos ausgerüstet werden konnten, TBF-Torpedoflugzeuge, viermotorige, mit wirkungsvollen, von japanischen Jägern gefürchteten Abwehrwaffen bestückte Langstreckenbomber des Typs B-17, sowie PBY-Flugboote, denen vor allem die Seeaufklärung über große Entfernungen oblag.
Harry Thürk (8 maart 1927 24 november 2005)
De Duitse schrijver Heinrich 'Heinar' Mauritius Kipphardt werd geboren in Heidersdorf op 8 maart 1922.. Zie ook mijn blog van 8 maart 2010.
Uit: In der Sache J. Robert Oppenheimer:
1. Szene
Ein elektronisch gesicherter Raum in der Atomenergiekommission in Washington. Er ist für die Zwecke des Verhörs eingerichtet. Batterien von Monitoren. Aufzeichnungsgeräte, Fernschreiber. Es ist der 12. April 1954. Robb und Rolander kommen, breiten ihre Sachen aus, arbeiten. Gray Morgan, Evans kommen dazu.
GRAY sind wir zu früh? Man sagte uns, daß Dr. Oppenheimer da sei.
ROBB im Hause. Die neuen Sicherheitsbestimmungen. Wir sind noch gerade mal durchgeschlüpft. Weil sie Mr. Rolander kannten, aber wahrscheinlich nicht Oppenheimer. Es öffnet sich eine Tür, Oppenheimer, Garrison und Marks kommen.
GRAY Dr. Oppenheimer, es ist mir eine Freude und es bewegt mich, Sie hier begrüßen zu dürfen. Schön, daß Sie da sind.
OPPENHEIMER Das sind Mr. Garrison und Mr. Marks, meine Anwälte.
GRAY Wenn ich Ihnen Mr. Morgan und Dr. Evans vorstellen darf. Mr. Robb Mr. Rolander ... OPPENHEIMER Ja ja. Ja. Bitte. Natürlich. Es kommt zu keinem Händeschütteln oder nur zu gestörten Handlungen, die Gray ins Offizielle flüchten lassen.
GRAY Ich glaube, für das Protokoll, wir müssen das leider doch offiziell machen.
Heinar Kipphardt (8 maart 1922 - 18 november 1982)
Zie voor nog meer schrijvers van de 8e maart ook mijn vorige blog van vandaag.
|
