Aan alle bezoekers en mede-bloggers een Prettig Kerstfeest!
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De Geboorte van Christus, Carl Heinrich Bloch, tussen 1865 en 1879
Kerstnacht
De Kerstnacht is begonnen
Een nacht vol koele maan;
Het bassen der kanonnen
Is van de lucht vergaan.
Wij hebben 't roer geborgen,
Den gordelriem ontgord.
Tot de ongewenschte morgen
Ons weer ter wallen port.
Ter dekking, diep gedoken
In schemer, 't aangezicht;
Maar buiten, de aarde ontloken
In wonder rijpend licht.
Geen moord of vloek ontheiligt
't Gelaat van dezen nacht;
Ons leven rust beveiligd
Onder de sterrenwacht.
Want ook ter andre zijde,
Van waar ons dood besprong,
Zal 't hart de boodschap beiden
Die voor de herdren zong.
Hoe worden, schroom-bevangen,
De menschenkindren goed;
De weemoed van verlangen
Vermildert ons gemoed.
Hoe hebt ge uw kindren, Vader,
Verheerlijkt uit hun smart;
Hoe staan we uw vrede nader
En nader aan uw hart.
Wordt ons uw Zoon herboren
In deze' onzaalgen tijd?
Onduldig luistren de ooren
Of daar geen kindje schreit.
De onvreed'ge volleren smachten;
Weer recht zich kranke hoop;
De kring van dage' en nachten
Omschreef zijn nieuwen loop.
En lage sterren dwaalden,
Beroerd door vreemde macht;
Ach, of nu 't Kerstkind daalde
In de armoede 'onzer gracht.
Daar is geen vuur, te warmen
Verkleumde hoofd en voet,
Maar in ons schuttende armen
Herbloeit het weiger bloed.
Ons schoudren zullen dekken
De' onmond'gen schoonen knaap,
Een leger hem verstrekken
Ons mantels voor zijn slaap.
De palm, dien 't werk verweerde,
Zal zacht van zorge zijn,
Bang dat óns hand hem leerde
De straal van de eerste pijn....
Zoo dalen en zoo rijzen, -
De hemel doel of de aard, -
Ons rustiger gepeizen
In veilig-vrome vaart.
Ach, als ge uit arremoede
Tot heil verkoren zijt,
En 't harte gaat bevroeden
Waar 't glanzende oog om schreit....
Hoe lang zal 't wonder duren?
Wij luistren sprakeloos....
En traagzaam wenden de uren
Ter nachtelijke roos.
Dan komt, de sterren tegen,
In dubblen toon en taal,
Uit dubble gracht gerezen
Het oude kerstverhaal.
August van Cauwelaert (31 december 1885 - 4 juli 1945)
Zie voor de schrijvers van de 24e december ook mijn vorige blog van vandaag en mijn eerste blog van vandaag.
|
