|
De Nederlandse dichter J. C. Bloem werd geboren op 10 mei
1887 in Oudshoorn. Zie ook alle tags voor J. C.
Bloem op dit blog.
Dichterschap
Is dit genoeg; een stuk of wat gedichten,
voor de rechtvaardiging van een bestaaan
In t slecht vervullen van onnoozle plichten
Om den te karigen broode allengs verdaan?
En hierom zijn der op een doel gerichten
bevredigende dagen mij ontgaan;
Hierom blijft mij slechts zelf en lot betichten
in t zicht van t eind der onherkeerbre baan.
van al de dingen die k droomen zocht
Erger: van alle, die ik wel vermocht,
Is, nu hun tijd voorbij is, niets geworden
En ik kan zelfs niet, als mijn onbevreesd
erkennen mij verwijst naar de verdorden,
Aanvoeren: maar mijn bloei is schoon geweest.
Het kerkhof aan het meer
Een klein rond
perk, met weinge witte stenen;
Hier zijgt de tijd, een vege zwaan,terneer.
Erachter dampt,door grijze zon beschenen,
Een gelukzalig lentemeer.
Daar rusten,na het enkelvuldig leven
Van eeuwoud werk in weide en stal en schuit,
De eertijds ontslapenen in deze dreven
Van hun gelijke daden uit.
En als de voorjaarswind de lege kruinen
Doet beven van de' onheuchelijken nood
Tot bloeien boven woekerende puinen,
Suizelt de onsterfelijke dood.
Voorjaar
De zon brak door de
barre voorjaarslucht.
Plotseling kantelde er een vogelvlucht.
Op de aarde smolt de dungezaaide sneeuw.
Hart, gij zijt vrij; gij waart om niets beducht.
J.C. Bloem (10 mei 1887 10 augustus 1966)
De Vlaamse dichter en schrijver Herman Leenders werd geboren te Brugge
op 10 mei 1960. Zie ook alle tags voor Herman
Leenders op dit blog.
Wij komen
Uit het land van
Boon en de Coninck
Uit de achtertuin van de Wispelaere
Uit Gezelle en Claus gekropen, als maden
Uit Van Ostaijen, Elsschot, Minne en Van Nijlen
Uit het donkere hart van het Nederlands
Uit het gestotter van onuitspreekbare gedachten
Uit de strot van dichtgeknepen klanken
uit Buitenland
uit dat land van kot en kavel
beton- en hinderpalen
een paradijs voor kip en konijn
mijn duivenkotland
mijn varkensstrontland
mijn rolluikenland
dikkepensenland
kloteland
wielertoeristenland
rodebakstenenland
land van stofzuiger en javel
hogedrukreinigerland
grasmachineland
braakland
dromenland
dwingeland
Wij komen
met de wrede verbeelding van Terrin
met de sardonische blik van Van Heulendonk
met de grijns van Vekeman en Seghers
met Lut de Block en Pat Donnez
met de maskerades van Luuk Gruwez
een bonte stoet tronies en bijna-doodskoppen
de blijde intrede in Amsterdam
van de gastarbeiders van het Nederlands
de arbeiders van het Vlams
de knechten van het Brugs, het Gents, het Antwerps
onder spandoeken en banderolles
met vaandels en banieren
en wij zingen
niet, nee wij schreeuwen
niet.
Wij schrijven:
Wij komen uit het land van Boon en de Coninck
Uit de achtertuin van de Wispelaere
Uit Gezelle en Claus gekropen, als maden
Herman Leenders (Brugge, 10 mei 1960)
De Vlaamse dichter en schrijver Didi de Paris werd geboren op 10 mei
1957 in Leuven. Zie ook alle tags voor Didi de
Paris op dit blog.
Uppercut
Een ferme stoot is liefde
om maar te zwijgen
van tranen, beven
sidderen en strelen
Dat ze nog eens op zou duiken
en lelijk uithalen om mij te vloeren
in de eerste seconde
van de openingsronde
van de paringsdans,
de vermenigvuldigingsdans.
Liefde (dat simpel spel uit de hel)
smaakt soms zo zoet, smaakt soms zo zout,
witregels op een bed.
Dat wij ons alleen kunnen uitleven
in clichés: dat is drama.
Zo heb ik mijn lijf, mijn lief,
gelaafd aan de nacht,
nadat ik mijn ziel heb laten hangen
aan de kapstok bij jou.
Liefde is een uppercut.
Didi de Paris (Leuven, 10 mei 1957)
De Duitse dichter en schrijver Ralf Rothmann werd op 10 mei 1953
geboren in Schleswig. Zie ook alle tags voor Ralf Rothmannop dit blog.
Uit: Feuer brennt nicht
Die Fahrt kommt einem endlos vor. Es ist heiß,
die Luft über dem Gleisgewirr zittert.
Pappelsamen fliegt im Abteil herum. Ein
alter S-Bahnwagen mit Holzbänken, wie es sie in Westberlin schon längst nicht
mehr gibt; der Feuerlöscher wackelt, die
geöffneten Fenster rappeln in den
Rahmen, Türen schnellen zu mit hartem Knall. Die Stationen haben ungewohnte
Namen: Ostkreuz, Wuhlheide, Rummelsburg.
Vor den langen, mit Graffitis besprühten
Ställen der Trabrennbahn in Karlshorst
dösen Pferde in der Sonne. Es wird immer
grüner, und die Menschen reden kaum und blicken
aus dem Fenster mit Gesichtern, denen man
wenig Humor zutraut. Viele Männer tragen
Hemden mit
verblichenen Mustern, unglaublichen, wie auf Sofas von Möbel-Discountern. Strohfarben das Haar
der Frauen, billig der Schmuck, und der zementfarbene Teint wird noch etwas grauer, die Lippen
schmaler, wenn sie bemerken, dass man
sie anschaut. Obwohl sie hemmungslos
gegafft haben, als Alina und er den Wagen betraten, ist ein Blick auf sie offenbar
nicht erwünscht, auch kein freundlich gemeinter. In Köpenick ausgestiegen, dreht sich eine Frau noch
einmal nach ihnen um, und als Wolf ihr
zunickt, schüttelt sie den Kopf und geht
beleidigt davon in ihren Sandalen aus
dem anderen Staat.
Noch mehr Pappelsamen, ohne dass man die
Bäume sähe. Auf dem Bahnsteig in
Hirschgarten kein Mensch. Spatzen picken
Moos aus den Fugen der Betonplatten,
deren Relief an Kopfsteinpflaster erinnern soll, und Alina trinkt einen Schluck Wasser aus einer
kleinen Plastikflasche. Heimlich beobachtet er ihre Spiegelung in der Wagenscheibe, die verzitterte
Silhouette.
Ralf Rothmann (Schleswig, 10 mei 1953)
De Amerikaanse toneelschrijver Jeremy Gable werd geboren op 10 mei
1982 in Lakenheath, Suffolk, in Engeland. Zie ook alle tags voor Jeremy Gable op dit blog.
Uit: The 15th Line
JANUARY 28TH
PATRICK: Did President Obamas State of the Union address help diminish our
nations fears? Read our analysis in todays City Press.
ANGELA: Three days since the accident, and Brandon hasnt called. I guess
I know now that were done. Cross that loose end off my list.
DUSTIN: I just declined a newspaper interview. I cant possibly say
anything right now.
PATRICK: @turnbullseth Wed love to hear your story, if you still want to tell
it. You can Direct Message me if you want.
SETH: @pattycitypress No, never mind. Dont worry about it.
SETH: Keep hearing about the heroes. What makes these people the
heroes? When was being safe not the courageous thing to do?
ANGELA: The newspaper just interviewed me. Again, the word miracle was
used. Im a miracle. If only my poo could cure cancer.
PATRICK: @angiannini89 Great interview today, Angela. Look for it
tomorrow.
DUSTIN: Thanks to everyone for all of your prayers. You can stop
now. Its all over.
PATRICK: Breaking News - The death toll for the 15th Line subway derailment has
risen to 30.
Jeremy Gable (Lakenheath, 10 mei 1982)
Hier als acteur met
Christina Martinez in het stuk The Remote
De Italiaanse schrijver Roberto Cotroneo werd op 10 mei 1961
geboren in Alessandria. Zie ook alle tags voor Roberto
Cotroneo op dit blog.
Uit: Letters to
my son on the love of books (Vertaald
door N. S. Thompson)
Sometimes you feel afraid, Francesco, although
it's not that you axe a fearful child. Sometimes you ask me to go along with
you. You take my hand and, a little worried, you say "Come on,
Daddy." You don't like going into a dark room and, on occasion, you like
being accompanied to the end of the hall. I try to explain to you that you
shouldn't be afraid, and invite you to show some courage, but I don't force you
because a little fear is good for you; it helps you, makes you stronger when
you're an adult, especially if your fears are reasonable ones and you learn
both to overcome and respect them. But I also realize that when you take my
hand and lead me down the hall, that you want me to accompany you to a place of
adventure, somewhere faraway. You want to see what will happen. You're still so
young that the distant island where anything can happen is either the kitchen
or the dark study. But in that kitchen and in that study, there is a world you
have to come to grips with, because that is where you will find pirates and
unexpected traps. It is in the far-off places that one comes to grips with
life. It is not by chance that Jim Hawkins begins his tale with the words,
"I remember him as if it were yesterday." The things that strike you
most remain clear in the mind, losing none of their color. They remain there, fixed,
like the best of your memories or the worst of your nightmares.
Treasure Island is the story of a nightmare, painted in
garish colors; an adventure that is exotic, but still a nightmare. People will
tell you it is a book for children. At home, we have many editions of it, some
of them with illustrations, and even an old edition your mother found on a
bookstall in Bologna that she gave me as a present with a very loving
dedication. As you look through them, you will, at first, be convinced that it is
a story about pirates. You will then begin to feel a slight anxiety, the same
one that grips a reader when they begin The Turn of the Screw by Henry James,
except that Stevenson is not as explicit--you have to be well practiced at
reading between the lines. In James's novella the two children come to a
terrible fate, and you know that it will end in disaster.
Roberto
Cotroneo (Alessandria, 10 mei 1961)
De
Duitse schrijfster Petra Hammesfahr werd geboren in
Immerrath op 10 mei 1951. Zie ook alle tags voor Petra
Hammesfahr
op dit blog.
Uit: Der Frauenjäger
Im Laufe der Zeit hatte sie viele Kerle. Zu Gesicht bekam er nur selten einen. Meist kamen sie
vormittags, wenn er in einem Klassenraum
saß und «nicht für die Schule, sondern
fürs Leben lernte». Was für ein Quatsch! Nichts
von dem, was er fürs Leben brauchte, hatte er in der Schule
gelernt.
Sein Vater schuftete währenddessen bei fünfzig oder noch mehr Grad in einer Aluminiumgießerei, um
der Schlampe ein angenehmes Leben zu bieten und ihr jeden Wunsch zu erfüllen. Sie musste nur eine
Andeutung machen, dann überschlug sich
der Alte, um sie zufriedenzustellen.
Sein Vater war fünfzehn Jahre älter als sie, ein großer, bulliger Mann, vor dem viele einen
Heidenrespekt hatten. Hätte man ihm eine
Lederjacke mit entsprechenden
Schriftzügen angezogen und ihn auf ein Motorrad gesetzt, die halbe Welt hätte Reißaus vor dem
vermeintlichen Höllenengel
genommen. Er sah aus, als könne er mit Leichtigkeit ein Gesicht zu Brei schlagen. Aber er hatte
das Gemüt eines Schafs, ließ sich von
der Schlampe ausnutzen und auf der Nase
herumtanzen, statt sie einmal in die Schranken
zu weisen.
Sein Vater tat immer so, als wüsste er nicht, dass sie fremde Kerle ins Ehebett ließ, während er
sich an der Aluminiumpresse die Seele
und seinen Stolz aus dem Leib schwitzte.
Aber vermutlich wusste er es ganz genau, litt
wie ein getretener Hund und fraß den Schmerz in sich hinein, bis der ihn umbrachte.
Herzinfarkt mit achtundfünfzig, auf der Fahrt zur Arbeit, Kontrolle übers Auto verloren und so weiter.
Als die Rettungskräfte an der
Unfallstelle eintrafen, war sein
Vater bereits tot. Allerdings war er
nicht an dem Infarkt gestorben, sondern
an einem Genickbruch. Für die Schlampe
zahlte sich das in barer Münze aus, weil der Tod damit als Unfallfolge durchging.
Er war neunzehn, seine Mutter dreiundvierzig. Sie bezog fortan Witwen- und Unfallrente, und nicht zu
knapp.
Petra
Hammesfahr (Immerrath, 10 mei 1951)
Zie voor nog meer schrijvers van de 10e mei ook mijn blog van 10 mei 2011
deel 2 en eveneens deel 3.
|
