|
De Nederlandse schrijver Philip Huff werd geboren op 28 september
1984 in Zwolle. Zie ook alle
tags voor Philip Huff op dit blog.
Uit: Niemand in
de stad
De laatste keer
dat ik Jacob sprak, was vorig jaar mei. Hij belde vanuit Londen. Het was één
uur s nachts en ik stond met Matt op de stoep van het Weeshuis. Ik wist niet
dat het de laatste keer was dat ik Jacob zou spreken, natuurlijk, anders had ik
zinniger dingen gezegd.
Had ik misschien wat gehoord.
Jacob was nooit iemand die het hart op zijn tong had. Ook die avond zei hij
gewoon: Bhiek, met Jacob. Hoe is het?
Goed, antwoordde ik.
Ik loog: twee maanden daarvoor was mijn avontuur met Karen op de klippen
gelopen en ik zat daar nog steeds mee. Ik had alleen geen zin erover te
spreken. Dus zei ik hem dat we met Vondel vergaderden, en dat we even geschorst
hadden voor het nabroodje.
Als ik eraan terugdenk, herinner ik me wat schorheid in Jacobs stem. Maar dat
kan ook komen doordat mijn volgende beeld van Jacob het einde van het verhaal
is.
Ik dacht tijdens het telefoongesprek aan de laatste keer dat ik Jacob in
levenden lijve zag, enkele weken eerder. Dat was een rare, toevallige
ontmoeting geweest. Wij waren niet langer de vrienden die we in onze eerste
jaren in Amsterdam waren geweest. Of, misschien juist wel. Misschien waren wij
precies de vrienden die wij toen ook waren. Ik weet het niet.
Het was in een kroeg in de Huidenstraat waar ik af en toe heen ging om de
weekbladen te lezen. Jacob zat aan de grote tafel achter het glas. Het was een
vreemde ochtend. Ik zei hem in ieder geval niet wat ik had moeten zeggen, en
ook Jacob deed dat niet.
Goed, zeiden we. Heel, goed.
Jacob had verder niet veel te melden, de avond dat hij mij belde. Hij belde
zomaar, zei hij, om te vragen hoe het met me was.
Goed, zei ik toen dus weer. Uitstekend, zelfs. En Matt keek me aan en
knikte. Maar ik moet ophangen, zei ik. We beginnen weer.
Oké, zei Jacob.
We bellen snel, zei ik. En dan wat langer.
Ja, zei Jacob. We bellen snel weer.
Philip Huff
(Zwolle, 28 september 1984)
De Engelse
schrijfster Ellis Peters werd op 28 september 1913 als Edith Pargeter
geboren in Horsehay. Zie ook ook mijn
blog van 28 september 2010 en
eveneens alle tags voor Ellis Peters op dit blog.
Uit: One Corpse Too Many
And talk they did
Each of them took up the thread from the other, as though handed it in a fixed
and formal ceremony, like a favour in a dance. Even their voices had grown
somehow alike, as if they matched tones without understanding that they did it.
They had not the least idea, as yet, that they were in love.
(
)
Derek Jacobi als
Cadfael
I am not such a
fool as all that, said Hugh reprovingly, and shook a finger at his friend.
For shame, Cadfael! You go to bed and sleep well, and rise fresh to the trial.
And now I suppose you will insist on being my deputy and advocate to heaven?
No, said Cadfael
grudgingly. I shall sleep, and get up only when the bell rings for me. Am I to
have less faith than an impudent heathen like you?
(
)
The trouble with
me, he thought unhappily, is that I have been about the world long enough to
know that Gods plans for us, however infallibly good, may not take the form
that we expect and demand. And I find an immense potential for rebellion in
this old heart, if God, for no matter what perfect end, choose to take Hugh
Beringar out of this world and leave Adam Courcelle in it.
Ellis Peters (28 september 1913 14 oktober 1995)
De Amerikaanse
schrijver en uitgever Ben Greenman werd geboren op 28 september 1969 in Chicago. Zie
ook mijn
blog van 28 september 2010 en
eveneens alle tags voor Ben Greenman op dit blog.
Uit: Marlon Brando's dreaming
When I awoke from
my after-breakfast nap, it was because the gardener, a little man who favored
large sweaters, had entered the house. I thought that he was Jewish, although I
had never known a Jewish gardener. I thought this only because when I asked him
if he would like to join me in a brandy, he declined. Jews aren't big drinkers.
Also, once about six months previous, I was typing up a letter to The New York Times that discussed the
wonderful tendency of the Jew to engage in spirited verbal banter, and the
gardener wandered by my desk and fixed me with a look of what I took to be
silent disapproval, I assumed ironically. That day, the gardener picked up the
bottle, then disappeared upstairs to Taluwa's bedroom to collect something.
When he emerged again, he had in his hands what he wished me to think was the
same bottle, but what I saw upon closer inspection was an entirely different
bottle, narrower at the top, wider at the bottom, and of a hue that tended more
toward periwinkle than toward cobalt. As soon as he was outside, I smashed this
imposter-bottle into a thousand pieces, then ate some old lasagna I found
hiding in the back of the refrigerator. The sauce, once red, had turned a
brownish color that I can only describe as "brown-red." If there is a
more precise term for this hue, I must confess that I do not know it.
Ben Greenman (Chicago, 28 september 1969)
De Nederlandse
schrijver, journalist en columnist Thijs Zonneveld werd
geboren op 28 september 1980 in Sassenheim. Zie ook mijn
blog van 28 september 2010 en eveneens alle tags voor Thijs Zonneveld op dit blog.
Uit: Verwarde columnist opgepakt
Welzijnswerkers van de gemeente probeerden
een gesprek met de man aan te knopen, maar hij kon niet over zijn toestand
praten. Hij sprak tussen zijn huilbuien door slechts onbegrijpelijke zinnen
over gevaarlijke afdalingen, zijwind, waaiervorming, bocht zeven, een
vastzittende bus, de glazen bol cup, wattages per kilo lichaamsgewicht,
klimtijden, Strava-KOM'metjes, het haar van Kittel, de derde bal van Tankink,
de oplossing van de rebus, de Martosaurus, een Keniaanse banaan en Colombiaanse
bolletjes. Verder leek de man een obsessie te hebben voor een persoon genaamd
'Titi Voeckler'. Ook wauwelde hij iets over een berg in Nederland.
Toen hij zich enkele uren later, na het
nuttigen van enkele halve liters bier, in een bocht bij de kerk posteerde en
liedjes van Dries Roelvink begon te zingen terwijl hij op daken van auto's
trommelde, vonden de aanwezige politieagenten het genoeg. Ze namen de man in
voorlopige hechtenis.
Op het politiebureau maakte de man zichzelf
bij de agenten kenbaar als columnist van NUsport en het Algemeen Dagblad. Zijn
naam of verblijfplaats wist hij zich niet te herinneren. Hij is inmiddels
opgenomen in een kliniek. Zelf zei hij dat niet erg te vinden, zolang hij er
volgend jaar in juli maar drie weken uit mocht.
Mocht u deze verwarde man kennen of meer
informatie hebben over zijn vaste verblijfplaats, neem dan contact op met uw
plaatselijke politiekantoor.
Einde politiebericht.
Thijs Zonneveld (Sassenheim, 28 september 1980)
De Franse schrijver,
historicus en archeoloog Prosper Mérimée werd geboren in Parijs op 28 september
1803. Zie ook mijn
blog van 28 september 2010 en
eveneens alle tags voor Prosper Mérimée op dit blog.
Uit: Carmen
(Vertaald door Lady Mary Loyd)
I had always
suspected the geographical authorities did not know what they were talking
about when they located the battlefield of Munda in the county of the
Bastuli-Poeni, close to the modern Monda, some two leagues north of Marbella.
According to my own
surmise, founded on the text of the anonymous author of the _Bellum
Hispaniense_, and on certain information culled from the excellent library
owned by the Duke of Ossuna, I believed the site of the memorable struggle in
which Caesar played double or quits, once and for all, with the champions of
the Republic, should be sought in the neighbourhood of Montilla.
Happening to be in Andalusia
during the autumn of 1830, I made a somewhat lengthy excursion, with the object
of clearing up certain doubts which still oppressed me. A paper which I shall
shortly publish
will, I trust,
remove any hesitation that may still exist in the minds of all honest
archaeologists. But before that dissertation of mine finally settles the
geographical problem on the solution of which the
whole of learned
Europe hangs, I desire to relate a little tale. It will do no prejudice to the
interesting question of the correct locality of Monda.
Prosper Mérimée (28 september 1803 23 september
1870)
Mademoiselle Célestine Galli-Marié dans le rôle de
Carmen door Henri Lucien Doucet, 1886
Zie voor nog meer schrijvers van de 28e september ook mijn vorige
blog van vandaag.
|
