De Nederlandse dichter, schrijver en beeldend kunstenaar Jan
Wolkers werd geboren in Oegstgeest op 26 oktober 1925. Zie ook mijn
blog van 26 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Jan
Wolkers op dit blog.
Uit: Kort Amerikaans
Ik hoef niet langer alleen te zijn.
Eindelijk heb ik een vrouw gevonden voor wie ik mijn hoofd niet af hoef te
wenden uit angst dat ze mijn geschonden gelaat zal zien, die me niet zal
verlaten omdat ik haar van te voren gezegd heb dat het onmogelijk is. Dat je
met zo iemand als ik ben niet getrouwd kan zijn. En, doelend op het schilderij
waarop het litteken was aangebracht, denkt hij verder: Voordat we elkaar
gezien hadden hebben ze al geprobeerd het onmogelijk te maken tussen ons. Ze hebben
je voor mij gewaarschuwd, je laten zien, hoe ik getekend ben.
(
)
Als jij aan je ouders en je broers en je
zusters evenveel liefde gaf als aan die koudbloedige dieren, dan zou het nog
niet zo slecht met je aflopen. Die beesten zit je maar te knuffelen en te
bevingeren en ons doe je niets dan het leven zuur maken. Als jij ooit nog een
vrouw krijgt mag ze wel Jobs geduld en Salomo's wijsheid hebben. De getekende
is de vervloekte. Op bladzijde 50 voegt de vader Erik toe: Jij gaat naar het
gesticht, ik zal je morgen weg laten halen! Van de duivel ben je bezeten! Jou
wacht het eeuwig vuur. Ontaard kind! Laag en gemeen ben je!
(
)
Gesteld dat u zo'n sigaret had en die aan
mij verkocht. Goed, ik stop hem bij mij en thuis geef ik hem aan mijn broer.
Die is daar heel blij mee en gaat hem meteen op roken. Maar de volgende dag
heeft hij een dikke keel. Hij kan zijn mond niet meer opendoen want taaie
slijmdraden zitten aan de binnenkant over zijn mond geplakt. Dan moet hij naar
het ziekenhuis waar hij op een afschuwelijke manier sterft. Maar voor hij
doodgaat zie ik hem voor het laatst. Ik mag niet bij hem komen want het is erg
besmettelijk. Ik kan hem alleen achter glas zien als een vis in een aquarium.
Voor hij sterft steekt hij zijn arm naar mij omhoog en balt zijn vuist. Dan
spreidt hij twee vingers, zoals je doet om er een sigaret tussen te houden en
maakt een gebaar van roken. Daarna valt hij terug in het kussen en is dood.
Maar ik weet het, ik heb het teken verstaan. Ik ben zijn moordenaar op het
spoor.Terwijl hij sprak brak het zweet door zijn huid naar buiten.
Jan Wolkers (26 oktober 1925 19 oktober 2007)
De Nederlandse schrijfster en journaliste Marja Pruis
werd geboren in Amsterdam op 26 oktober 1959. Zie ook alle tags voor Marja Pruis
op dit blog.
Uit: Wandelaar en zwartziener Het debuut van
Martinus Nijhoff
Nijhoffs poëzie, met haar eigen idioom, klassieke
vorm en suggestieve symboliek, nodigt uit tot dooddenken. Een gedicht bestaat
uit woorden, niet uit gedachten, waarschuwt de dichter in een voordracht over
eigen werk, in 1935 (afgedrukt als inleiding op de bloemlezing Lees maar, er
staat niet wat er staat, 1959). Hij vond dat je een gedicht moest ondergaan,
zonder te proberen het in gedachten over te brengen. Het verdraagt de
overheveling niet. Om onmiddellijk hieraan toe te voegen: Ik was me bewust
dat ik dit uit een soort gemakzucht zei. Vervolgens gaat hij op zoek naar wat
kenmerkend zou kunnen zijn voor de poëzie van zijn tijd, misschien zelfs voor
die van hemzelf. En hij constateert dat de moderne dichters raadselachtiger
zijn dan hun voorgangers, omdat zij niet meer bezig zijn hun gevoel direct op
papier te storten. In tegendeel: zij construeren en componeren korte stukjes
geobjectiveerd leven, en stellen daarbij hoge eisen aan de taal die, aldus
Nijhoff, zuiverder en onderzoekender dan ooit wordt ingezet.
Met het oog op dat zuivere en onderzoekende
helpt het om De wandelaar een keer hardop te lezen. Het strakke rijmschema te
proeven op de tong (Carolingen - zingen, Baudelaire - misère), langzaam mee te
lopen met de archaische wendingen (Stil heeft mijn hart de daden sterven laten,
Toen zich mijn handen tot geen daad meer hieven), andermaal de raadselachtige
openingsregel te beschouwen (Mijn eenzaam leven wandelt in de straten) en de
even raadselachtige slotregel (Stil mozaïkspel zonder perspectieven). Niet
een gedicht om ontmoedigend eerbiedig over te doen, maar wel één om je blijvend
over te verbazen. Omdat het zonder een lyrische gevoelsuitstorting te zijn, een
desolate indruk wekt.
Marja Pruis (Amsterdam, 26 oktober 1959)
De Engelse dichter, schrijver en biograaf Andrew Motion
werd geboren op 26 oktober 1952 in Braintree in Essex. Zie ook alle tags voor Andrew
Motion op dit blog en ook mijn
blog van 26 oktober 2010
Uit: Silver
My Fathers Orders
In those days I did my fathers bidding. I would leave my bed at six oclock
every morning, tiptoe past his door so as not to disturb his slumber, then set
to work as quietly as possible among the foul tankards, glasses, plates,
knives, gobs of tobacco, broken pipe-stems and other signs of interrupted
pleasure that awaited me in the taproom below. Only after an hour or sowhen
everything had been made straight and the air was fresh againcould my father
be trusted to appear, cursing me for having made such an intolerable racket.
Good Lord, boy was his reliable greeting. Must you dole out headaches
to the entire county? He did not look in my direction as he asked this, but
slouched from the doorway to a freshly wiped table, and collapsed there with
both hands pressed to his temples. What followed was also always the same: I
must look sharp and fetch him a reviving shot of grog, then cook some rashers
of bacon and present them to him with a good thick slice of brown bread.
My father gulped his rum without so much as blinking, and chewed his meal
in silence. I see him now as clearly as I did thenalmost forty years distant.
The flushed face, the tuft of sandy hair, the red-rimmed eyesand melancholy
engulfing him as palpably as smoke surrounds a fire. At the time I thought he
must be annoyed by the world in general and me in particular. Now I suppose he
was chiefly frustrated with himself. His life had begun with adventure and
excitement, but was ending in the banality of repetition. His consolationwhich
might even have been a positive pleasurewas to finish his breakfast by issuing
me with instructions he thought might keep me as unhappy as he felt himself.
Andrew Motion (Braintree, 26 oktober 1952)
De Nederlandse
schrijfster Maartje Wortel werd geboren in Eemnes op 26 oktober 1982. Zie
ook alle tags voor
Maartje Wortel op dit blog.
Uit: Half mens
Hij dacht aan het
meisje, haar huis, de rolstoel, dokter Manzini en aan zijn vele mislukte
pogingen. Hij dacht aan papegaaien die net als mensen logisch kunnen redeneren.
Hij dacht opnieuw aan alle mislukte pogingen en toen kwam hij klaar, spuitend
over de badkamervloer en het gereedschap in de badkuip. Het gereedschap hielp
niets, het masturberen hielp niet, alles was zoals het was en zo bleef
het. Met zijn broek nog op zijn enkels liep hij naar de woonkamer, dat ging
verdomde moeilijk en dat kon hem niet schelen. Hij pakte de luchtbuks, overwoog
dat hele ding leeg te schieten op zijn muur, de bank, alle planten. Maar de
buren, dan had je de buren. Ze zouden denken dat hij gek was. hij was niet gek.
hier stond hij; een man die reclame maakte voor anderen, die wist hoe zijn
dagen gingen, iemand die steeds verder weg was gevlucht van wie hij zelf was.
Hier stond hij dan op de derde verdieping in zijn ruimte woonkamer bij het raam
met zijn broek op zijn enkeles en zijn lul in half stijve toestand. Je leeft,
je werkt, je vertrekt iedere ochtend met een taxi naar de Summer Factory, waar
je typt, knikt, lacht lunch en de lift pakt, je werk zit erop, je gaat naar
huis, je leest, je kijkt documentaires over de natuur, de mens, het leven,
technologie, je verhuist steeds opnieuw wanneer je uitgevlucht bent, en alles
wat er van je wordt is een man met zijn broek op zijn enkels.
Maartje Wortel
(Eemnes, 26 oktober 1982)
De Amerikaanse schrijver Stephen L. Carter werd geboren
op 26 oktober 1954 in Washington, D.C. Zie ook alle tags voor
Stephen L. Carter op dit en ook mijn
blog van 26 oktober 2010
Uit: The Violence of Peace
The election of Barack Obama, according to
critics and admirers alike, ushered in a new era in American foreign policy. Perhaps.
But it did not usher in a new era in American warfare. Under Obama, we fight in
much the same way that we did under his predecessorfor similar reasons, with
similar justifications. Strip away the soaring rhetoric and you begin to
discover what probably we should have known from the start: When it comes to
war, presidents do what they think they must.
Obama might have run in 2008 as the peace
candidate, but next time around he will be running as a war president. This
simple truth cannot be avoided. Although the next presidential election will
doubtless feature bitter disputes over domestic policy, it will also be a
referendum on Obama as commander in chief of the mightiest armed forces on the
face of the globe.
Surely a degree of
Barack Obamas electoral victory was due to his successful effort to persuade
voters that he was a builder of bridges. It even looks as if he has; not in
domestic policy, which remains as polarized as ever, but in his approach to
war. True, there were people on the left and right alike who thought that
America had elected an antiwar president, but that simply turned out not to be
true. Rather, the nation elected a president in the tradition of American
wartime leaders: a man ultimately willing, whether or not it was his original
intention, to sacrifice idealism for pragmatism in pursuit of his primary duty
of keeping the nation safe.
Stephen L. Carter (Washington, 26 oktober 1954)
De Zweedse dichteres en schrijfster Karin Maria Boye werd geboren
op 26 oktober 1900 in Göteborg. Zie ook alle tags voor Karin Boye
op dit en ook mijn
blog van 26 oktober 2010
WALPURGIS NIGHT
At last I stand near the mountain of the
fates.
All around like stormclouds crowd formless beings, creatures of the twilight,
black-winged,
phosphorous-eyed.
Shall I stay? Shall I
go? The road lies dark.
If I stay peacefully here at the
foot of the mountain,
then no one will touch me.
Calmly I can see their struggle like a play of the mist in the air, myself
merely a lost eye.
But if I go, if I go,
then I shall know nothing more.
For the one who takes those steps
life becomes legend.
Myself fire
I shall ride on coiling snakes of fire.
Myself wind
I shall fly on winged wind-dragons.
Myself nothing,
myself lost in the storm
I shall fling myself forth dead or living, a fate future-heavy.
Vertaald door David McDuff
The tree under
the earth
There grows a tree under the earth;
a mirage pursues me,
a song of living glass, of burning silver.
Like darkness before
light
all weight must melt
when only one drop falls
fom the song of the leaves.
An anguish pursues me.
It trickles out of the
earth.
A tree suffers agonies in the heavy stratum
of the earth.
Oh wind! Sunlight!
Feel that agony:
the promise of scent of paradise wonders.
Where are you wandering, feet, that trample
so soft or hard,
that the crust fragments and gives up its
booty?
For the tree's sake, have pity!
For the tree's sake, have pity!
For the tree's sake I'm calling you from the
four points of the compass!
Or must we wait for a god - and which?
Vertaald door Michael Peverett
Karin Boye (26 oktober 1900 24 april 1941)
Standbeeld in Huddinge
Zie voor nog meer schrijvers van de 26e oktober ook mijn vorige
blog van vandaag.
|