|
De Zwitserse schrijver Emil Zopfi werd geboren op 4 januari 1943 in Wald. Zie ook alle tags voor Emil Zopfi op dit blog.
Uit: Spitzeltango
„Robert stand neben dem Gepäckband an der Kurve, wo die Koffer und Taschen der Flugpassagiere aus der Tiefe heraufbefördert wurden und auf die schwarzen Gummischuppen fielen. Er sah zu, wie die halbmondförmigen Schuppen ineinandergriffen, sich verdrehten und dann wieder ausrichteten. Das Band lief schon eine Weile leer, dann stoppte es, die Anzeige am Bildschirm erlosch. Sein Koffer war nicht angekommen.
Die letzten Passagiere seines Flugs schoben ihre Trolleys zum Ausgang. Durch die Glasfront sah er Menschen in der Ankunftshalle, die sich umarmten und küssten. Zwei Kinder schwenkten Fähnchen. Weisses Kreuz auf rotem Grund. «Welcome to Switzerland», stand in schwarzer Schrift auf einer Wand aus Chromstahl.
Der Flug aus Chicago hatte in Frankfurt den Anschluss verpasst, Sturm über dem Atlantik. Man hatte ihm versichert, sein Koffer werde nach Zürich umgeleitet. Er schritt durch die Halle, wo die Passagiere anderer Flüge ihr Gepäck von den Bändern hoben und auf Trolleys türmten. Skiausrüstungen, Rucksäcke, ein Cello, ein Teddybär, der auf einer mit Bindfaden umschnürten Schachtel sass.
Im Fundbüro «Lost and Found» sass eine Afrikanerin hinter einem der Bildschirme, das schwarzglänzende Haar in dicht am Kopf anliegende Zöpfchen geflochten. «May I help you, Sir?»
Ihr Englisch klang kantig, so wie Schweizer sprechen. Im Midwestern-Slang, den er sich seit langem angewöhnt hatte, erklärte Robert, dass sein Koffer nach der verspäteten Ankunft in Frankfurt umgeleitet worden sei. Zuverlässig auf den Anschlussflug, habe man versichert. Er schob der Frau das Flugticket mit dem angeklebten Gepäckschein hin. Sie warf einen Blick darauf, tippte einige Daten in ihre Tastatur, legte ihre Stirn in Falten. Dann telefonierte sie, ihre rauchige Stimme und die Zürcher Mundart befremdeten ihn.“
Emil Zopfi (Wald, 4 januari 1943)
De Amerikaanse dichter, songwriter en frontman van Silver Jews David Berman werd geboren op 4 januari 1967 in Williamsburg, Virginia. Zie ook alle tags voor David Berman op dit blog.
Coincidence
For Mildred Nash
Coincidence. Perhaps coincidence
Explains it all. Why look far out, in deep
For mystical solutions to make sense
Of how a dream disturbed more than my sleep—
A dream in which you sat bolt upright on
A Windsor chair and wore a long blue dress
(Ornamented with a white chiffon)
And on your visage bore a dark distress
And said your dog was dead? When I awoke,
I thought the dream an impetus to phone,
And when I did, the first words that you spoke,
Through sobs, were that your cat had died. Your tone
Was as it had been in my dream, which plain
Coincidence tries too hard to explain.
Oh Where
Where did you go, my dear, my day;
Where, oh where, did you go?
To market, to maker of market, to say
Too much of the little I know.
Where did you go, my dear, my year;
Why did you flee from me?
I went from here to there to here
Loitering breathlessly.
Where did you go, my life, my own,
Decades gone in a wink?
Some things are better left unknown
Some thoughts too thick to think.
David Berman (Williamsburg, 4 januari 1967)
De Chinese schrijver Gao Xingjian werd geboren op 4 januari 1940 in Ganzhou, in de provincie Jiangxi. Zie ook alle tags voor Gao Xingjian op dit blog.
Uit: Berg Van De Ziel (Vertaald door M. Leenhouts en A.S. Keijser)
"De waarheid kan onmogelijk bewezen worden, en dat hoeft ook niet, daar mogen al die verdedigers van de waarheid van het leven zich het hoofd over breken, het belangrijkste is het leven. Wat waar is, is alleen maar dat ik hier zit voor dit vuur, in die door vettige rook zwartgeblakerde kamer, en dat ik de dansende vuurglans in zijn ogen zie; het enige dat echt is, ben ikzelf, wat echt is, is alleen mijn gewaarwording van dit ene moment, dat kun je niet aan een ander beschrijven. Onder het dek van wolken en mist buiten zijn de groene bergen slechts vaag zichtbaar, het geruis van een snelstromend beekje ergens weerklinkt in je hart, en dat is genoeg."
(…)
`Aan de andere kant van de rivier,' antwoordt de oude man. `Maar ik ben juist naar deze kant gekomen,' sputtert de reiziger. `Dan is het aan de andere kant van de rivier,' zegt de oude man. `Ik ben naar deze kant gekomen vanuit Wuyi, dus als u zegt dat het aan die kant van de rivier is, zou het dan niet eigenlijk aan deze kant moeten zijn,' zegt de reiziger verward. `Wil je niet naar de Berg van de Ziel?' `Jawel.' Dan ligt het aan de andere kant van de rivier.' Ten einde raad gooit de reiziger het over een andere boeg: `Meneer, dat is metafysica, hè?'
Gao Xingjian (Ganzhou, 4 januari 1940)
De Vlaamse dichter en (toneel)schrijver Fernand Handtpoorter werd geboren in Poperinge op 4 januari 1933. Zie ook alle tags voor Fernand Handtpoorter op dit blog.
Herfst in de stad
Bomen ruisen in de deuren
vlammend hout
het wonder van de rust
wordt hier tot leegte
Verbannen op een stoel
zit ik de verre
populieren te beschrijven
Het rapenveld de bieten
het verstrooide rafelige
stro
De klank van klompen op
het laatste stukje kalseide
de zinken emmer schuurt
tegen de stilte aan
De mist die méér is dan
een grijze hinder de herfst
die méér is dan
een dood seizoen.
Ik sta als grijs
Soms sta ik wat alleen
apart of achteraan
ik weet niet veel
met klein verlies te delen
De schaduwkant de tronk
in zijn verzuurde grond
de prikkeldraad de rond
zijn bast gewonden wonde
Beknot en nooit
verwonderlijk van bloei
in schijn berooid en rijk
ondanks de snoei
Tilt hij een teer
en mistig vergezicht
geworteld vers
getakt gedicht
Zijn rauwe bast vol
barsten scheuren
Ik sta als grijs
onder de kleuren.
Fernand Handtpoorter (4 januari 1933 - 5 augustus 2007)
De Amerikaanse schrijfster en biografe Doris Kearns Goodwin werd geboren op 4 januari 1943 in New York. Zie ook alle tags voor Doris Kearns Goodwin op dit blog.
Uit: Wait Till Next Year
“When my father came home from the city, he would change from his three-piece suit into long pants and a short-sleeved sport shirt, and come downstairs for the ritual Manhattan cocktail with my mother. Then my parents would summon me for dinner from my play on the street outside our house. All through dinner I had to restrain myself from telling him about the day's game, waiting for the special time to come when we would sit together on the couch, my scorebook on my lap.
"Well, did anything interesting happen today?" he would begin. And even before the daily question was completed I had eagerly launched into my narrative of every play, and almost every pitch, of that afternoon's contest. It never crossed my mind to wonder if, at the close of a day's work, he might find my lengthy account the least bit tedious. For there was mastery as well as pleasure in our nightly ritual. Through my knowledge, I commanded my father's undivided attention, the sign of his love. It would instill in me an early awareness of the power of narrative, which would introduce a lifetime of storytelling, fueled by the naive confidence that others would find me as entertaining as my father did.
Michael Francis Aloysius Kearns, my father, was a short man who appeared much larger on account of his erect bearing, broad chest, and thick neck. He had a ruddy Irish complexion, and his green eyes flashed with humor and vitality. When he smiled his entire face was transformed, radiating enthusiasm and friendliness. He called me "Bubbles," a pet name he had chosen, he told me, because I seemed to enjoy so many things. Anxious to confirm his description, I refused to let my enthusiasm wane, even when I grew tired or grumpy. Thus excitement about things became a habit, a part of my personality, and the expectation that I should enjoy new experiences often engendered the enjoyment itself.“
Doris Kearns Goodwin (New York, 4 januari 1943)
Zie voor nog meer schrijvers van de 4e januari ook mijn vorige blog van vandaag.
|
