|
De Vlaamse schrijver, dichter en performer Christophe Vekeman werd geboren in Temse op 30 november 1972. Zie ook alle tags voor Christophe Vekeman op dit blog.
We waren
We schenen, we leken, we bleken, we waren
We weenden, we lachten, we dachten, we staarden
We wachtten, we keken, we hadden de tijd
We zwegen, we rookten, we kookten van geilheid
We dronken, we zopen, we zongen, we deden
We schonken, we klonken, we liepen, we reden
We riepen, we sliepen, we lagen in bed
We spraken, we blaakten, we hadden veel pret
We rustten, we vierden, we kusten, we pisten
We brulden, we gierden, we lulden, we wisten
We konden, we wonnen, we stonden perplex
We likten onze wonden en we hadden goeie seks
We trokken, we duwden, we drongen, we raasden
We lokten, we stuwden, we gokten, we aasden
We vingen, we hingen, we speelden het grof
We waren de waarheid, we deden alsof
We trilden, we rilden, we stegen, we daalden
We gilden, we vilden, we kregen, we stalen
We wilden, we baarden, we waren barbaars
We spaarden elkaar niet, ik zat in je –
We hijgden, we roofden, we zogen, we snoven
We neigden, we voosden, we kozen, we loofden
We geloofden in God en we waren Hem dankbaar
We lagen allebei van boven en we stoofden tegelijkertijd gaar
We raakten, we staken, we mikten, we wikten
We waakten, we slaakten, we slikten, we pikten
We maakten elkaar het leven zo zoet
We deden ons best en dat deden we goed
We lukten, we rukten, we beefden, we kwamen
We drukten, we fuckten, we leefden, we namen
Wij samen, we hadden altijd onze zin
Ik was royalist en jij mijn koningin
We schenen, we leken, we bleken, we waren
We weenden, we lachten, we dachten, we staarden
We wachtten, we keken, we kenden geen spijt
We werden, we bleven, we zijn nog altijd
Christophe Vekeman (Temse, 30 november 1972)
De Vlaamse dichter en schrijver Y.M. (Yannick) Dangre werd op 30 november 1987 geboren in Kapellen. Zie ook alle tags voor Y.M. Dangre op dit blog.
Naoogst
Ik ben een veld met kloven, met nagelsporen
Van al wie mij bewerkt heeft en achteloos
Het zwellend onkruid met de spinnenwebben
Uit mijn hoofd trok.
Boven mij rusten de anderen, de avonden
Die zich met afgetrapte schoenen in mijn ziel
Planten en modder doen opspatten uit de voren
Van mijn melancholie.
In mijn aren hangt hun tijd te drogen,
Op kousenvoeten te vergaan van geduld,
Want mijn lijf van graan en gras is oud
En verschraald van zovele jaren
Grazen op mijn blakende naam.
Onze voet van oorlog
Wanneer wij de trap oplopen om middernacht
uit onze kleren te schudden, uit onze taal
en al te verwante bewegingen, dan weten wij
dat het bed waakt en wacht en wij,
moe en stoffig van zoveel dagelijkse revoluties,
er toch zullen in stappen op onze oude voeten
van oorlog en schimmelende wellust.
Soms bedrijven wij dan de almaar luiere liefde
als in een winterslaap, want wij hamsteren
onze driften en lieve woordjes niet meer,
verstoppen ons onder de grond van jaren
die ons een voor een hebben uitgegraven.
Maar meestal doen wij niets en wachten
op het vergeten dat wij naast elkaar liggen
begraven in dit bed, dit kilste, stilste
slagveld van lijfgeur en paringsdans,
van vroeggestorven warmtes, want nu
is het koud en voelen wij de trouwe nacht
als een loopgraaf onder de lakens.
Y.M. Dangre (Kapellen, 30 november 1987)
De Nederlandse dichter Reinier de Rooie werd geboren op 30 november 1961 in Hengelo. Zie ook alle tags voor Reinier de Rooie op dit blog.
Aan een restant
versomberd door de noodzaak van je dromen
kwam je me tegen ik ging vooraf
door twee woeste mongolen en trad
uit hun spoor vol warmte je naam
je gelaat in pijn en plooi vergat
zich even
in een glimp van glimlach
en het was goed ik wist je
warmte die de tijdgeest zou doden
en het was goed dat je weer diep
slapen ging maar sterker
oog in oog
met je zelf gevonden naam
Reinier de Rooie (Hengelo, 30 november 1961)
De Engelse schrijver David Nicholls werd geboren op 30 november 1966 in Eastleigh, Hampshire. Zie ook alle tags voor David Nicholls op dit blog.
Uit: One Day
“Emma Morley thought 'handsome' a silly, nineteenth-century word, but there really was no other word for it, except perhaps 'beautiful'. He had one of those faces where you were aware of the bones beneath the skin, as if even his bare skull would be attractive. A fine nose, slightly shiny with grease, and dark skin beneath the eyes that looked almost bruised, a badge of honour from all the smoking and late nights spent deliberately losing at strip poker with girls from Bedales. There was something feline about him: eyebrows fine, mouth pouty in a self-conscious way, lips a shade too dark and full, but dry and chapped now, and rouged with Bulgarian red wine. Gratifyingly his hair was terrible, short at the back and sides, but with an awful little quiff at the front. Whatever gel he used had worn off, and now the quiff looked pert and fluffy, like a silly little hat.
Still with his eyes closed, he exhaled smoke through his nose. Clearly he knew he was being looked at because he tucked one hand beneath his armpit, bunching up his pectorals and biceps. Where did the muscles come from? Certainly not sporting activity, unless you counted skinny- dipping and playing pool. Probably it was just the kind of good health that was passed down in the family, along with the stocks and shares and the good furniture. Handsome then, or beautiful even, with his paisley boxer shorts pulled down to his hip bones and somehow here in her single bed in her tiny rented room at the end of four years of college. 'Handsome'! Who do you think you are, Jane Eyre? Grow up. Be sensible. Don't get carried away.”
David Nicholls (Hampshire, 30 november 1966)
De Nederlandse schrijfster en actrice Yasmine Allas werd geboren op 30 november 1967 in Mogadishu in Somalië. Zie ook alle tags voor Yasmine Allas op dit blog.
Uit:U en ik
“Het was tijdens mijn eerste tramrit door het Amsterdamse centrum dat ik mijn nieuwe taal voor het eerst tegenkwam. De robuust zwarte, op het ijskoude raam geplakte letters die over zes woorden verdeeld waren en samen één zin vormden, trokken ogenblikkelijk mijn aandacht. De letters lachten hun tanden bloot naar me, ze herbergden een betekenis die ik niet kende, maar door de manier waarop ze met mij sjansten wilde ik ze maar al te graag leren kennen. En alhoewel je als vrouw in het liefdesspel niet meteen al je kaarten op tafel moet leggen, kon ik me maar nauwelijks inhouden om niet tot een spontane knuffelsessie over te gaan, zo prachtig zagen de korte woordjes uit het zinnetje eruit, waarbij mijn oog vooral was gevallen op dat ene losstaande lettertje dat in de Nederlandse taal blijkbaar een volledig woord moest zijn met een complete betekenis. U. U had in de zin een bescheiden tweede plaats ingenomen. U zag er prachtig symmetrisch uit, alsof het een los stemvorkje zonder pootje was. Hij moest wel voorzien zijn van
een harmonieuze klank die indien goed en luid uitgesproken tot aan de hemel zou kunnen reiken. Opeens had ik het. U betekende natuurlijk God. God was tenslotte één en de Nederlanders waren zo slim geweest om het ene met één letter te duiden, die er ook nog bijna volmaakt uitzag. Ik had me nog kunnen voorstellen dat ze er een O van gemaakt hadden, de O die de cirkel van leven en
dood zou weergeven, maar ach een kniesoor die daar op let en ach wat wist ik van de God van de Nederlanders?”
Yasmine Allas (Mogadishu, 30 november 1967)
De Nederlandse dichter en schrijver Jan G. Elburg werd geboren op 30 november 1919 te Wemeldinge. Zie ook alle tags voor Jan G. Elburg op dit blog en de overige tags voor Jan G. Elburg.
Niets doen natuurlijk
Dacht dat het oorlog werd als herfst
of zondag. een grauw costuum een
stalen paraplu is al wat men behoeft
en eten eten eten d.d.t. en hele
schoenen voor de vlucht met duizend
door deze zelfde regen overvallen mensen
en spaden voor een graf of greppels.
en stomverbaasd kreperen.
en prachtig denken.
denken.
denken.
kan prachtig denken.
wil stomverbaasd kreperen.
een graf een greppel een gekochte spade.
een aarde zonder graan. geaderd
van wroeten kreten draden en metaal.
millioenen voeten in die onbegrepen
mars op hem af om in zijn strot te bijten.
een oorlog als een koude eb of vloed.
niets aan te doen.
hoofdschuddend sterven.
een dood gemaakt als drank.
gedestilleerd. als winst becijferd.
bedoeld. verwekt. gebaard. gevoed.
verpakt. als een machine. en verstuurd
en stomverbaasd kreperen.
kan prachtig denken.
denken.
Jan G. Elburg (30 november 1919 – 13 augustus 1992)
Zie voor nog meer schrijvers van de 30e november ook mijn vorige twee blogs van vandaag.
|
