|
Dolce far niente – Canal Parade
Canal Parade 2015
Zindelijkheidstraining
Net voor ik voorgoed uit Gent vertrek, een laatste
glas gaan drinken in Café Cirque Central, en hé!
Het snookerbiljart is gerepareerd! En, als door
het Lot georkestreerd, bemand, dat is het woord.
Met twee jonge gasten, jeunesse dorée, de een
al geiler dan de ander, elk om beurt over het laken
buigend met gespannen billen, stoot na stoot. En daar
is ze weer, even plots en onontkoombaar als
misselijkheid op zee, die eeuwige rotidee.
Dat wij, totterdood, een samenspel van zweet
en speeksel, zaad en slijmen, passie heten,
en dat het ons tot wanhoop drijft. Ik heb daar
al veel over nagedacht, vooral op café, maar
begrijpen? Nee. Ik zal er dan maar
weer 's over
schrijven, allen vooruit: Lik mijn stijve lik
mijn kont geef de asbak eens door schat
je bent geweldig mwaaw hwaall
he hwoet
uid mwijn mwond met je lekkere met je lekkere dinges enfin
hoe heet het ook
alweer auw pas op je doet me pijn...
Fantastisch toch, dat
er gedichten zijn.
Tom Lanoye (Sint-Niklaas, 27 augustus 1958)
Cool Pool Player
Exodus
Er was een droom van duizend mooie jongens
Op witte paarden rijdend door de nacht
Met wapperende zachtfluwelen kleren
Ze hadden heel het leven in hun macht
De aarde draaide door hun galopperen
En waar zij reden, werd het nooit meer licht.
Hun schoonheid was alleen nog te bezweren
Door ’t magisch ritueel van een gedicht:
Er was een droom van duizend mooie jongens
Maar niemand kreeg die woorden uit zijn mond
Want wie hen zag, versteende waar hij stond
Cees van der Pluijm (12 januari 1954 – 14 december 2014)
De Cubaanse acteur Mario Cimarro op een wit paard
Uit: Seven Poems for Ninetto
5/
The wind screamed through the Piazza dei Cinquecento
as in a Church –there was no sign of filth.
I was driving alone on the deserted streets. It was almost 2 am.
In the small garden I see the last two or three boys,
neither Roman nor of the peasantry, cruising for
1000 lire. Their faces are stone cold. But they have no balls.
I stopped the car and called out to one of them.
He was a fascist, down on his luck, and I struggled
to touch his desperate heart.
But in the dark I could see him watching me.
You have come with your car and had your fun, Paolo.
The degenerate individual was here next to you. He is your double.
Cheap stolen trinkets hang from his car window.
Now you must leave
but where can you go? He is always there.
Pier Paolo Pasolini (5 maart 1922 – 2 november 1975)
Ninetto Davoli
De Engelse dichter Alfred, Lord Tennyson werd geboren op 6 augustus 1809 in Somersby, Lincolnshire, England. Zie ook mijn blog van 6 augustus 2010 en eveneens alle tags voor Alfred Tennyson op dit blog.
O, Were I Loved As I Desire To Be!
O, were I loved as I desire to be!
What is there in the great sphere of the earth,
Or range of evil between death and birth,
That I should fear, - if I were loved by thee!
All the inner, all the outer world of pain,
Clear love would pierce and cleave, if thou wert mine;
As I have heard that somewhere in the main
Fresh-water springs come up through bitter brine.
'I were joy, not fear, clasped hand in hand with thee,
To wait for death - mute - careless of all ills,
Apart upon a mountain, though the surge
Of some new deluge from a thousand hills
Flung leagues of roaring foam into the gorge
Below us, as far on as eye could see.
Beauty
Oh, Beauty, passing beauty! sweetest Sweet!
How canst thou let me waste my youth in sighs;
I only ask to sit beside thy feet.
Thou knowest I dare not look into thine eyes,
Might I but kiss thy hand! I dare not fold
My arms about thee—scarcely dare to speak.
And nothing seems to me so wild and bold,
As with one kiss to touch thy blessèd cheek.
Methinks if I should kiss thee, no control
Within the thrilling brain could keep afloat
The subtle spirit. Even while I spoke,
The bare word KISS hath made my inner soul
To tremble like a lutestring, ere the note
Hath melted in the silence that it broke.
Summer Night
NOW sleeps the crimson petal, now the white;
Nor waves the cypress in the palace walk;
Nor winks the gold fin in the porphyry font:
The firefly wakens: waken thou with me.
Now droops the milk-white peacock like a ghost,
And like a ghost she glimmers on to me.
Now lies the Earth all Danaë to the stars,
And all thy heart lies open unto me.
Now slides the silent meteor on, and leaves
A shining furrow, as thy thoughts in me.
Now folds the lily all her sweetness up,
And slips into the bosom of the lake:
So fold thyself, my dearest, thou, and slip
Into my bosom and be lost in me.
Alfred Tennyson (6 augustus 1809 – 6 oktober 1892)
Portret door Samuel Laurence, 1840
Zie voor de schrijvers van de 6e augustus ook mijn blog van 6 augustus 2015 en ook mijn blog van 6 augustus 2011 deel 1 en eveneens deel 2 en ook deel 3.
|
