|
De Amerikaanse dichter, schrijver en biograaf Daniel Mark Epstein werd geboren op 25 October 1948 in Washington, D.C. Epstein behaalde een B.A. aan Kenyon College. Zie ook mijn blog van 25 oktober 2008.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Uit: The Lincolns
Walking east on Jefferson Street with the setting sun behind him, Abraham Lincoln followed his shadow toward the house on Sixth Street where he had arranged to meet his love in secret.
The tall man cast a long shadow in the November light. The October rains and wind had nearly stripped the trees of their leavesthe maple, the walnut, the oak of the prairie. He liked the trees without their foliage as their anatomy could then be studied. The outline of a silver maple against the sky was delicate but firm; the network of shades the branches cast upon the ground seemed to him a virtual profile of the tree.
Perhaps a mans character is like a tree, and his reputation like its shadow; the shadow is what we think of it; the tree is the real thing. This idea, which would attend the young man on an eventful journey into middle age, might now provide small comfort. For he had gone and made a fool of himself, during the previous two years of his life, a very public sort of fool at the age of thirty-three.
Now, strolling the wooden planks of a makeshift sidewalk laid along the mud ruts of Jefferson Street, past the new state capitol building with its stately columns and dome upon the square, Lincoln followed his shadow and his reputation toward the home of his friend Simeon Francis, where he could pursue his folly behind closed doors. If a mans character is like the tree and ones reputation like the shadow, he had begun, by trial and error, to understand his character, his virtues and weaknesses; but he still had little sense of what the world might make of his reputation.
He was a secretive man, who kept his own counsel. He was an ambitious man of humble origins, with colossal designs on the future. And it would always be advantageous not to be closely known, never to be transparent. Passing a farmer on a dray, he would tip his hat and grin. Everybody knew him. Nobody knew him. He would play the fool, the clown, the melancholy poet dying for love, the bumpkin. He would take the world by stealth and not by storm. He would disarm enemies by his apparent naïveté, by seeming pleasantly harmless. He would go to such lengths in making fun of his own appearance that others felt obliged to defend it.
Daniel Mark Epstein (Washington, 25 oktober 1948)
De Amerikaanse dichter en schrijver John Allyn Berryman (eig. John Allyn Smith) werd geboren op 25 oktober 1914 in McAlester, Oklahoma. Zie ook mijn blog van 25 oktober 2008.
Dream Song 3: A Stimulant for an Old Beast
Acacia, burnt myrrh, velvet, pricky stings.
I'm not so young but not so very old,
said screwed-up lovely 23.
A final sense of being right out in the cold,
unkissed.
(My psychiatrist can lick your psychiatrist.) Women get under
things.
All these old criminals sooner or later
have had it. I've been reading old journals.
Gottwald & Co., out of business now.
Thick chests quit. Double agent, Joe.
She holds her breath like a seal
and is whiter & smoother.
Rilke was a jerk.
I admit his griefs & music
& titled spelled all-disappointed ladies.
A threshold worse than the circles
where the vile settle & lurk,
Rilke's. As I said,
Dream Song 5: Henry sats in de bar & was odd
Henry sats in de bar & was odd,
off in the glass from the glass,
at odds wif de world & its god,
his wife is a complete nothing,
St Stephen
getting even.
Henry sats in de plane & was gay.
Careful Henry nothing said aloud
but where a Virgin out of cloud
to her Mountain dropt in light,
his thought made pockets & the plane buckt.
'Parm me, lady.' 'Orright.'
Henry lay in de netting, wild,
while the brainfever bird did scales;
Mr Heartbreak, the New Man,
come to farm a crazy land;
an image of the dead on the fingernail
of a newborn child.
John Berryman (25 oktober 1914 7 januari 1972)
Berryman rechts
De Vlaamse dichteres en prozaschrijfster Christine Elodia Maria D'haen of D'Haen werd geboren in Sint-Amandsberg op 25 oktober 1923. Zie ook mijn blog van 5 september 2009 en ook mijn blog van 25 oktober 2008.
Vita
Bloesems, bloemenwangen, baby, blos,
een dochter, zoon, mijn: schijn, zoet, bitter, zuur
en zout, die vier, maar talloos met textuur;
kleur met lijn oneindig; meng en scheid,
ontvouw, spreid, bal, creëer, fuseer en splijt;
vaarwel. Want langs de zenuw geest en woord,
elk instrument klank die geen oor meer hoort,
nooit zonder het getal weer baby, blos.
Sanctus
Steek kaarsen aan, kniel, offer, smeek.
Mijn kleed is wit, mijn wang is bleek,
ik toon het Beeld van mijn bestaan.
Mijn Godgerichte wil is stil.
Ik werd een heilige, mijn oog
ziet al uw lijden van omhoog.
Verliest gij schaartje, schrijfpen, bril,
of voelt gij kiespijn, roep mij aan.
Christine D'haen (25 oktober 1923 3 september 2009)
De Nederlandse dichteres Hélène Swarth werd geboren op 25 oktober 1859 in Amsterdam. Zie ook mijn blog van 25 oktober 2006 en ook mijn blog van 25 oktober 2008.
Brood en rozen.
I.
'k Was uit mijn marmeren paleis getogen,
Stil, in 't geheim, alleen, bij avondrood,
Mijn blanken mantel vol verborgen brood,.
Voor wie mij wachtten, bleek met brandende oogen,
Mijn uitgevaste Illusieën. - Zacht floot,
Boven mijn hoofd, zijn hoonlied: - Ziel is logen!
Een vogel zwart, doch éen, vol mededoogen
En sneeuwwit, zong: - Roep moed! bloei zoet! en vlood.
Doch diep in 't woud, kwam ik mijn heerscher tegen,
Die wederkwam van jacht op weerloos wild.
- Hoe dwaalt zoo laat gij langs verborgen wegen?
Wat bergt uw kleed, dat gij verbleekt en trilt?
Toen, uit mijn mantel, stroomde een rozenregen.
Hij liet mij gaan: álle argwaan was gestild.
Sneeuwlucht.
De lucht is bleek van sneeuw die niet wil dalen,
Tragisch gelaat, vol tranen die niet stroomen.
O bleeke hemel! geef me uw blanke droomen,
Strooi ze in mijn tuin als lelieën-van-dalen!
Wil met uw vlokken, sneeuw, verreinen komen
Een grond van zonde zwart en week van kwalen,
Als moeders doen met liedren en verhalen
Voor koorts'ge kindren, die visioenen schromen.
Ik wil niet zingen in dit schimmenleven,
Ik kán niet zingen in deez' kerkhofkelder,
Ik mág niet zingen eer 'k weer licht zie beven.
O sneeuw! ik smeek u, maak de wereld helder.
Aard, hemel, lied, gij kunt mij ál hergeven,
Tot smelt uw blank voor d' eersten lentemelder.
Hélène Swarth (25 oktober 1859 - 20 juni 1941)
Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 25 oktober 2008.
De Oostenrijkse schrijver Karl Emil Franzos werd geboren op 25 oktober 1848 in Czortków (Galicië).
De Franse schrijver Benjamin Henri Constant de Rebecque werd geboren op 25 oktober 1767 in Lausanne. Zie ook mijn blog van 25 oktober 2006.
|
