|
De Nederlandse dichteres en toneelschrijfster Judith Herzberg werd geboren op 4 november 1934 in Amsterdam. Zie ook mijn blog van 4 november 2006 en ook mijn blog van 4 november 2007 en ook mijn blog van 4 november 2008.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Leven/sloop
Zijn dagen vulde hij met ongedaan maken
meestal in de kou, want meestal was het winter.
Hij kende alle vogels, maar niet meer bij naam.
Toen hij bijna klaar was met ongedaan maken
is hij gaan liggen en dood geworden.
Ook bij de stroeve tulpen naast zijn bed
heeft een vrolijke rigor mortis ingezet.
Een kinderspiegel
'Als ik oud word neem ik blonde krullen
ik neem geen spataders, geen onderkin,
en als ik rimpels krijg omdat ik vijftig ben
dan neem ik vrolijke, niet van die lange om mijn mond
alleen wat kraaiepootjes om mijn ogen.
Ik ga nooit liegen of bedriegen, waarom zou ik
en niemand gaat ooit liegen tegen mij.
Ik neem niet van die vieze vette
grijze pieken en ik ga zeker ook niet
stinken uit mijn mond.
Ik neem een hond drie poezen en een geit
die binnen mag, dat is gezellig,
de keutels kunnen mij niet schelen.
De poezen mogen in mijn bed
de hond gaat op het kleedje.
Ik neem ook hele leuke planten met veel bloemen
niet van die saaie sprieten en geen luis, of zoiets raars.
Ik neem een hele lieve man die tamelijk beroemd is
de hele dag en ook de hele nacht
blijven wij als maar bij elkaar.'
Vader en zoon in hevige regen
Je zoon op je schouders.
Boven hem je paraplu
een lopend torentje
In regen van nu.
Zelf wees geweest
en wees gebleven
zit je daar zelf
op schouders
van ouders, zelf
in de vorm
van een zoontje,
en boven de hoofden
een ronde en kleine
maar troostende droogte.
Judith Herzberg (Amsterdam, 4 november 1934)
Foto Valti van Leeuwen
De Nederlandse dichter Peter W.J. Brouwer werd op 4 november 1965 in Eindhoven geboren. Zie ook mijn blog van 4 november 2008.
Bepaling van de tijd
Ik kwam als kind en overzag
een wereld losgedooid uit
het laatste ijs, millennia lang
bedekt met weiden
met stille bloemen
ik zag de vogels erboven
en de dieren die tot aan het water graasden
in één oogopslag
tijd, het grootste was hier
in dit onvoltooid verleden landschap
het kleinste gebleken
Beginnen
Zelfs als de vogel in mijn hand valt
uit mijn oog ik de wolk pluk
die ik terug in de zomer pas
en de puzzel van een tijd
weer compleet maak
maak ik daarmee
zijn vlucht niet ongedaan
want ook een gedicht
heeft een geheugen
en binnen in de kamer
tussen twee regels
lees ik door
wat niet vergeten is
vogel die ik losliet
zal hij zich ooit weer vertonen
zich in de palm van mijn hand
zachtjes vlijen
hij zal dezelfde, maar anders zijn
buiten in de zomer is de hemel
leeg en opgeruimd schoon
daar is een ander al begonnen
ik zie hem verslinden
een landschap
zo groot als een oog
ik kijk en denk
als nieuwsgierigheid kon worden overgedaan
en onze geheugens ons nu maar
in de steek lieten, ja dan
zouden we voor altijd
een ander zijn,
we zouden van niets weten
en van elkaar de zoetste
droom opnieuw beginnen
Peter W.J. Brouwer (Eindhoven, 4 november 1965)
De Vlaamse schrijver, dichter, politiek activist en componist René Desiderius de Clercq werd geboren in Deerlijk op 4 november 1877. Zie mijn blog van 4 november 2008.
Haastige bloemen
Haastige bloemen bloeien.
Kan de tijd niet staan?
Ziet uw kindren aan,
Hoe ze groeien.
Allen, allen, allen,
IJlen, wijlen, vallen,
Bloeien op en af
Als de bloem op 't graf.
Aarde, groen en sneeuwig,
Voer ons, die vergaan,
Waar de sterren staan
Als gedachten eeuwig.
Best geborgen
Best geborgen
In de zorgen,
Liefde, leer mij schoon geduld.
Laat mij dragen
Zonder klagen,
Laat mij lijden zonder schuld.
Kerstverlangen
Hoe zacht der klokken klagen,
Uitzindrend op mijn hert!
Het sneeuwt op donkre smert.
En vromen hoor ik vragen,
Terwijl de dag komt dagen,
Wat groots geboren werd.
Gebogen mensen rijzen
En zien elkander aan.
Voorbij de bloedige waan!
De volkren zijn te prijzen
Waar Koningen en Wijzen
Langs witte wegen gaan.
O gij, die recht en rede
Begeert, genoeg gedwaald.
De zoen des hemels daalt.
Verheugt u telkerstede:
Geboren is de Vrede
Die godlijk ademhaalt.
René de Clercq (4 november 1877 - 12 juni 1932)
|
