|
De Deense schrijver Peter Høeg werd geboren in Kopenhagen op 17 mei 1957. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Uit: Smilla's Sense of Snow (Vertaald door Tina Nunnally)
It's freezing--an extraordinary 0° Fahrenheit--and it's snowing, and in the language that is no longer mine, the snow is qanik--big, almost weightless crystals falling in clumps and covering the ground with a layer of pulverized white frost.
December darkness rises up from the grave, seeming as limitless as the sky above us. In this darkness our faces are merely pale, shining orbs, but even so I can sense the disapproval of the pastor and the verger directed at my black net stockings and at Juliane's whimpering, made worse by the fact that she took disulfiram this morning and is now confronting her grief almost sober. They think that she and I have no respect for either the weather or the tragic circumstances. But the truth is that both the stockings and the pills are each in their own way a tribute to the cold and to Isaiah.
The pastor and the verger and the women surrounding Juliane are all Greenlanders, and when we sing "Guutiga, illimi," "Thou, My Lord," and when Juliane's legs buckle under her and she starts to sob, the volume slowly increasing, and when the pastor speaks in West Greenlandic, taking his point of departure in the Moravians' favorite passage from Ephesians about redemption through His blood, then with only a tiny lapse of concentration you might feel yourself transported to Upernavik or Holsteinsborg or Qaanaaq in Greenland.
Peter Høeg (Kopenhagen, 17 mei 1957)
De Zweedse dichter en schrijver Lars Gustafsson werd geboren in Västeras, op 17 mei 1936.
The lamp
Before the lamp was lit
we sat completely still
A crows rasping voice
and a sudden scent of clover
with a sweetish warmth
through this rising dark.
Water, completely still.
The earth, it too tranquil.
The bird flew
as close as it could
over its own shadow
And the bumblebee, faithful
friend of many summers,
crashed against the window pane
as if it were the wall of the world
And the dive dapper
flew from lake to lake
It could be late
or early
in various lives in various lives
it could be in a butterflys shadow
In the shadow of any life.
Vertaald door John Irons
Lars Gustafsson (Västeras, 17 mei 1936)
Zie voor de twee bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 17 mei 2007 en ook mijn blog van 17 mei 2008 en ook mijn blog van 17 mei 2009.
Zie voor alle onderstaande schrijvers ook mijn blog van 17 mei 2009.
De Amerikaanse schrijver Gary Paulsen werd geboren op 17 mei 1939 in Minneapolis, Minnesota.
Uit: How Angel Peterson Got His Name
He is as old as me and that means he has had a life, has raised children and made a career and succeeded and maybe failed a few times and can look back on things, on old memories.
Carl Peterson--that's the name his mother and father gave him, but from the age of thirteen and for the rest of his life not a soul, not his wife or children or any friend has ever known him by that name.
He is always called Angel.
Angel Peterson, and I was there when he got his name.
We lived in northwestern Minnesota, up near the Canadian border and not far from the eastern border of North Dakota. The area is mostly cleared now and almost all farmland, but in the late forties and early fifties it was thickly forested and covered with small lakes and was perhaps the best hunting and fishing country in the world, absolutely crawling with fish and game. My friends and I spent most of our time in the woods, hunting, fishing or just camping, but we lived in town and had town lives as well.
Because the area was so remote, many farms still did not have electricity, nearly none had phones and the rare ones that did were on party lines, with all users on the same line so that anybody could listen in to anybody else (called rubbernecking.) Individual phones were identified by the rings: two longs and a short ring would be one farm, two shorts and a long another farm and so forth. You would call somebody on a separate line by hand cranking a ringer on the side of your phone for the operator--one very long ring--and when she came on (it was always a woman) you would ask her to place your call, as in "Alice, I would like to talk to the Sunveldt farm over by Middle River," and the operator would ring them for you. Anybody on your own party line you would call by simply cranking their ring (my grandmother was a short, a long and a short).
Gary Paulsen (Minneapolis, 17 mei 1939)
De Britse schrijver Dennis Potter werd geboren op 17 mei 1935 in Forest of Dean, Gloucestershire.
Uit: Dennis Potter's 1990 interview with John R. Cook
DP: Well, The Singing Detective played with autobiographical genre. It pretended to be autobiographical because thats a very powerful way of writing - one thinks Oh, this must be the truth. And of course it isnt - I despise autobiographies - I despise biographies as well: theyre hidden novels. But autobiographies are a complicated series of lies. When H.G. Wells said Who would write novels if they could write autobiography flat out? what he was trying to say was . . . Nabokov oddly said the same order of things - he says, Of course its not me but if what I was writing was not in some sense true, other than my imagination, it wouldnt come across as true. And some people boast, Oh, its all out of my head etc. etc. but of course everything theyve experienced and lived through and some of the closest or most emotional things theyve experienced will sooner or later outcrop in a poem or a novel or a play, if theyre writers. Its inevitable. But to deliberately choose to use what appears to be like one is in the same order as choosing to use say musical genre or the detective story genre ... is that genres in themselves, i.e. audience expectations of a certain ritual form of behaviour about the narrative is a very powerful, is a very potent weapon in the writers hands. So Im alert to what you mean when you say key but its just simply not the case. Its choice of method.
JC: There are quotes. Theres an interview which Ive found you gave Paul Madden in some B.F.I. document where you talk about all drama being essentially manufacture. ...
DP: Well, all art is - of any kind. By definition.
JC: ... Yes but then you talk about that you make it that much more personal for the audience. Its a game with the audience, in a sense.
DP: Yeah, but thats only saying what Ive just been saying is that I choose the genre to appear to be, to appear to be more self-exposing than it actually is, because in fact - Im a reclusive character and I dont expose myself. I appear to.
Dennis Potter (17 mei 1935 7 juni 1994)
De Franse schrijver Henri Barbusse werd geboren op 17 mei 1873 in Asnières-sur-Seine. Zie ook mijn blog van 17 mei 2007
Uit: Le Feu
« Ah ! mon vieux, ruminait notre camarade, tous ces mecs qui baguenaudent et qui papelardent là-dedans, astiqués, avec des kébrocs et des paletots dofficiers, des bottines qui marquent mal, quoi et qui mangent du fin, smettent, quand ça veut, un cintième de casse-pattes dans lcornet, slavent plutôt deux fois quune, vont à la messe, ndéfument pas et lsoir sempaillent dans la plume en lisant sur le journal. Et ça dira, après : «Jsuis tété à la guerre.» »
(...)
«Oui, oui. Alors cest trop facile de dire : «Faisons pas ddifférence entre les dangers !» Minute. Depuis le commencement, y en a quelques-uns deux autres qui ont été tués par un malheureux hasard : de nous, y en a quéqus-uns qui vivent encore, par un hasard heureux. Cest pas pareil, ça, vu ququand on est mort cest pour longtemps.»
(...)
«[
] Les hommes sont faits pour être des maris, des pères des hommes, quoi ! pas des bêtes qui se traquent, ségorgent et sempestent.
Et tout partout, partout, cest des bêtes, des bêtes féroces ou des bêtes écrasées. Regarde, regarde ! [
]»
Henri Barbusse (17 mei 1873 30 augustus 1936)
Boekomslag Le Feu
De Nederlandse schrijver Cor Bruijn werd geboren in Wormerveer op 17 mei 1883. Zie ook mijn blog van 17 mei 2007.
Uit: Langs de waterkant
Siembroer werkte ijverig door. Hij was niet groot voor zijn leeftijd, tenger gebouwd, en hij liep wat moeilijk. Daarom noemden de jongens hem Kreupelen Siem, maar daar bedoelden ze niets onaangenaams mee. Ik zelf heb hem altijd zoo genoemd en hij was toch een van mijn beste vrienden. 't Was een klein huisje, waarin ze woonden. Van den vaartweg af kon je er niets van zien. 't Speelde heelemaal verstoppertje achter het groote, houten huis van Keesbuur. Eerst als je de steeg daarnaast inliep, zag je het er achter tegen aanleunen. 't Was een klein huisje, en 't was ook een oud huisje. Vroeger hoorde het bij het huis van Keesbuur en het diende zoowat voor bijkeuken en bergplaats. Maar toen de kinderen van Keesbuur langzamerhand getrouwd waren en hij met zijn vrouw Jannetje alleen bleef in het groote huis, vond hij, dat hij met dat aanbouwseltje nog wel wat verdienen kon. De binnendeur werd dichtgespijkerd, er werd een en ander in vertimmerd en nu was het het huis van Siem en Japie. Ze woonden er al een paar jaar met hun moeder. Japie wist niet beter, of hij had er altijd gewoond, maar Siem wist nog best van dat groote huis van vroeger. En dat was ook niet zoo oud.
Dat was in den tijd, toen vader nog leefde. Het stond ook aan den vaartweg en je had er een groote kamer, een klein kamertje, een keuken, een portaal en een grooten zolder, waar ze allemaal sliepen. Maar na vaders dood, konden ze daar niet blijven wonen en toen had moeder dit huisje gehuurd. Een gulden in de week moest ze er voor aan Keesbuur betalen, dan mocht ze ook nog dat stukje grond hebben, om er wat aardappelen en groente op te telen.
Cor Bruijn (17 mei 1883 - 6 november 1978)
Zie voor nog meer schrijvers van de 17e mei ook mijn vorige blog van vandaag.
|
