|
De Zweedse dichter en schrijver Bengt Gunnar Ekelöf werd geboren op 15 september 1907 in Stockholm. Zie ook mijn blog van 15 september 2007 en ook mijn blog van 16 september 2008 en ook mijn blog van 15 september 2009 en ook mijn blog van 15 september 2010xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De bloemen
de bloemen slapen voor het raam en de lamp staart licht
en het raam staart gedachteloos in het donker daarbuiten
de schilderÿen tonen onntzield de hun toevertrouwde oinhoud
en de vliegen staan stil op de muur en denken
de bloemen leunen tegen de nacht en de lamp spint licht
in de hoek spint de kat wollen draden om mee te slapen
op het fornuis snurkt de koffieketel af en toe met welbehagen
en de kinderen spelen stil met woorden op de vloer
de wit gedekte tafel wacht op iemand
wiens stappen nooit de trap opkomen
een trein die in de verte de stilte doorboort
ontsluiert het geheim der dingen niet
maar het lot telt de slagen van de klok in decimalen.
Ik geloof in de eenzame mens
Ik geloof in de eenzame mens,
in hem die eenzaam dwaalt,
die niet als een hond zijn reuk achterna rent,
die niet als een wolf de reuk van mensen mijdt:
mens en anti-mens tegelijk.
Hoe gemeenschap te vinden?
Mijd de hoge buitenweg:
wat vee is in anderen is ook vee in jou.
Neem de lage binnenweg:
wat bodem is in jou is ook bodem in anderen.
Moeilijk om aan jezelf te wennen.
Moeilijk jezelf te ontwennen.
Wie het doet wordt toch nooit alleen gelaten.
Wie het doet blijft toch altijd soldair.
Het onpraktische is het enig praktische
op den duur.
Vertaald door H.C. ten Berge en Marguérite Törnqvist
Gunnar Ekelöf (15 september 1907 16 maart 1968)
De Britse schrijfster Agatha Christie werd geboren in Torquay (Devon) op 15 september 1890. Zie ook mijn blog van 16 september 2008 en ook mijn blog van 15 september 2009 en ook mijn blog van 15 september 2010
Uit: The Capture of Cerberus
Hercule Poirot sipped his apéritif and looked out across the Lake of Geneva.
He sighed.
He had spent his morning talking to certain diplomatic personages, all in a state of high agitation, and he was tired. For he had been unable to offer them any comfort in their difficulties.
The world was in a very disturbed state every nation alert and tense. At any minute the blow might fall and Europe once more be plunged into war.
Hercule Poirot sighed. He remembered 1914 only too well. He had no illusions about war. It settled nothing. The peace it brought in its wake was usually only the peace of exhaustion not a constructive peace.
He thought sadly to himself:
If only a man could arise who would set enthusiasm for peace flaming through the world as men have aroused enthusiasm for victory and conquest by force.
Then he reflected, with Latin commonsense, that these ideas of his were unprofitable. They accomplished nothing. To arouse enthusiasm was not his gift and never had been. Brains, he thought with his usual lack of modesty, were his speciality. And men with great brains were seldom great leaders or great orators. Possibly because they were too astute to be taken in by themselves.
Ah well, one must be a philosopher, said Hercule Poirot to himself. The deluge, it has not yet arrived. In the meantime this apéritif is good, the sun shines, the Lake is blue, and the orchestra plays not badly. Is that not enough?
Agatha Christie (15 september 1890 12 januari 1976)
De Amerikaanse schrijver Jim Curtiss werd geboren op 15 september 1969 in Beaver Falls, Pennsylvania. Zie ook mijn blog van 15 september 2009 en ook mijn blog van 15 september 2010
Uit: Every Thing Counts
I chugged at the beer and watched, my throat burning, constricting as they carried on.
I was finished with the beer when Liliana stood and turned in my direction. She was carrying two glasses, and as she walked away from the table I noticed that Zdenek was watching her. She must have felt it too, because she spun around to bust him. He waved and smiled. When she turned forward again, she was just beaming.
The bile had never been so thick in my gut, and as Liliana came closer to my table and recognized me, she stopped short.
I stood up and nodded toward the bar. "I'll come with," I said.
When I got there, I turned and saw her trailing far behind. I ordered three beers and she came to stand beside me, placing her empties on the bar. I watched the barman fill the first glass.
"I thought you were working tonight."
"Zdenek surprised me."
Second glass.
"You seem to be having a good time."
"He's just an old friend."
Third glass.
"Just friends don't watch your ass as you walk away."
Silence.
paid for the beers and picked one up, "So enjoy yourself. I'm going to my room."
"Wait. Come join us."
"Yeah, right."
As I walked around her she said, "Don't be like that."
My only comeback was too ferocious to voice, so I kept it inside and walked out the door feeling a lot shittier than when I'd gone in.
Nothing can plunge me into blackness as quickly as the jealousy can, and I was neck deep in it, my breathing shallow and inadequate. I couldn't think past how happy they looked together. It was a marquee in my mind, surrounded by flashing red rock-and-roll spotlights.
Jim Curtiss (Beaver Falls, 15 september 1969)
Beaver Falls
De Duitse schrijfster en dichteres Ina Seidel werd geboren op 15 september 1885 in Halle. Zie ook mijn blog van 15 september 2007 en ook mijn blog van 15 september 2009 en ook mijn blog van 15 september 2010
Ruhe in dir
Ruhe in dir
Mein Haupt auf deine Brust geneigt,
So laß mich liegen, laß mich lauschen,
und wenn dein Mund nun lächelnd schweigt,
hör ich es tief und dunkel rauschen,
und wie dein herz das süße Blut
Läßt unablässig klingend quellen,
Wird mir, als wiege stake Flut
Mich sicher auf breiten Wellen.
Uralt
Das Meer hat mich zur Welt gebacht,
Nun braust es fremd und kennt mich nicht,
Ich aber lausche, wenn es wacht
Und mit den Sternen sich bespricht.
Das Meer ist wie die Sterne alt,
Und ich bin auch so alt wie sie.
Ich wechsle ewig die Gestalt -
Sie aber wandelten sich nie.
Ina Seidel (15 september 1885 2 oktober 1974)
|
