Luxehotels hebben het voorrecht enkele privileges in petto te hebben Als zomerse verademing stelt Barsey, het vooraanstaande restaurant van het Warwick Barsey Brussels, alle epicuristen de weergaloze troeven voor van een terras dat niet alleen goed verscholen ligt maar ook trendy is!
Men vergeet er het stadsverkeer en men verliest er ook de tijd uit het oog, die maar al te snel voorbijvliegt.
Want zoals de patios in zuiderse steden openbaart het terras van Barsey zich ook enkel aan de ingewijden. Eerst ervaart u al een waar genot als u door de prachtige ingang in Franse steen van het kleine luxehotel stapt. Dit wordt nog kracht bijgezet als u voorbij de bar en het restaurant komt, waar u kunt genieten van de rijkelijke, theatrale inrichting van de hand van Jacques Garcia. Een groot venster geeft uit op de onverwachte tuin van het luxehotel. Het rustgevende geluid van stromend water in de fontein, statige standbeelden met italianiserende allure, lommerrijke frisheid en een ware bloemenpracht Onder grote terracottakleurige parasols staan tafels bedekt met smetteloos linnengoed die plaats bieden aan een veertigtal gasten. De sfeer is sereen en precies voldoende geraffineerd om te genieten van de onzegbare lichtheid van de zomeruren. Men komt hier om als lunch te genieten van een schotel Romeinse tomaten met parmezaan, een Barsey-salade of overheerlijke gebakken zeetongetjes. Voor het diner kan men zich laten verleiden tot langoustines, een emulsie van mierikswortel met bieslook, Sint-Jakobsschelpen met truffelvinaigrette, de beroemde rundcarpaccio van Harrys Bar in Venetië, of de gebraden lamsfilet met saus op basis van paarse mosterd. Chef Jean-Philippe Bruneau heeft een elegante kaart samengesteld, waarvan de luxueuze eenvoud in de verf wordt gezet door zorgvuldig geselecteerde producten waarmee nieuwe samenstellingen en gevarieerde bereidingen te voorschijn worden getoverd.
Chef Jean-Philippe Bruneau, zoon van de sterrengrootmeester Bruneau, serveerde als voorgerecht een intense emincé van langoustines met fijn sausje en een toast van tonijn en ganzenlever met pittige olijfoliedruppels. De St Jacobsoester die als hoofdgerecht werd opgediend, kreeg een prachtig garnituur van witte Mechelse asperges en enkele fijne preisnippers, terwijl de fijne feilloze slibtongetjes, fruitige en goudgele frietjes als decoratie meekregen.
De ontdekking van een Yarden Chardonnay 2003 uit de Israëlische Golan Heights, verhoogde zo mogelijk nog de culinaire rijkdom. De sterke natuurlijke druivensmaak leverde een gezegende afdronk die door de intense goudgele kleur werd bevestigd. Met een rijke moelleux au chocolat en een brioche van chocolade bewees de chef dat deze heerlijke Belgische specialiteit, ook in volle zomer menigeen kan bekoren
Het terras van Barsey is s zomers de ideale plaats voor een aperitiefje en een avondje uit onder de sterren. Jean-Philippe Bruneau doet hier schitterend werk waardoor het Barsey hoe dan ook voor gastronomen en fijnproevers een aanbevolen adres blijft.
Reeds als jonge knaap was Hans-Jürgen Porteman door het koken en de keuken begeesterd. Dat als hij als jongeling resoluut opteerde voor een koksopleiding verraste dan ook niemand, opleiding die hij trouwens met succes in de hotelschool van Koksijde doorliep.
Leergierig en overtuigd dat de school slechts een eerste introductie was, bleek hij kieskeurig bij het zoeken naar werk. Gedreven leerlingen vinden evenwel snel een baan en als geboren Westvlaming kon hij zowaar in de Brusselse Pomme Cannelle terecht, enkele maanden later vinden we hem terug in Le Moulin des Ramiers in Crupet, om nadien korter bij huis in restaurant DHulhaege in Deinze aan de slag te gaan.
Zijn gedrevenheid lag evenwel hogerop, zeker na zijn kennismaking met Regine, zijn latere echtgenote. Hans-Jürgens begeestering voor de kookkunst en klassieke gastronomie was dermate groot dat hij haar meteen wist te overtuigen. Zij schoof haar opleiding haartooi terzijde en schreef zich meteen in voor een zes maanden durende opleiding horeca die destijds door Horeca Oostende werd georganiseerd; cursus die ze zonder problemen afwerkte.
Nu nog zegt Hans-Jürgen dat hij destijds sceptisch stond tegenover deze kortlopende opleiding maar het eindresultaat mocht er best wezen. Door het specifieke zomerseizoen was Horeca Oostende bestendig op zoek naar nieuwe krachten die tijdens de pieken konden inspringen, zowel in de zaal als in de keuken. Tafelzetting, tafeldecoratie maar ook de zaalbereidingen en zaalversnijdingen maakten deel uit van de cursus. Facetten waarvan Regine nog steeds handig gebruik maakt.
Maxims Brussel was een nieuwe uitdaging, snel gevolgd door Maxims Parijs. Samen trokken Hans-Jürgen en Regine naar Parijs, hij voor het grote werk in sterrenrestaurants, zij voor nieuwe horeca-ervaringen in het vooruitzicht van een mogelijk eigen restaurant, al bleek snel dat ook in de Lichtstad de Oostendse horeca-opleiding erg werd gewaardeerd. De sterrenervaring die Hans-Jürgen hier opdoet, kan hij vervolledigen bij Boyer in Reims en vormt een prettige introductie voor het Congressenpaleis in Luzerne en Hotel de la gare in Digoin in de Bourgognestreek.
Toch aarzelde Hans-Jürgen geen ogenblik om Luzerne en andere sterren de rug toe te keren toen hij in 1986 als chef in La Maison du Seigneur in Waterloo aan de slag kon, meer dan 5 jaar bleef hij trouwens chef-kok in dit gerenommeerde restaurant. Hans deelname aan de Prosper Montagnéprijs in 1987 leverde hem een 2de plaats op en een eerste kennismaking met Guy Pauwels, laureaat van deze prijs in 1977, jurylid en uitbater van het Rooden Scilt. Tijdens een tweede deelname aan deze wedstrijd werden de banden tussen Guy Pauwels en Hans-Jürgen Porteman aangehaald en ontdekte Hans-Jürgen het Rooden Scilt.
Guy Pauwels zag in Hans-Jürgen een gedroomde opvolger terwijl het ietwat rustieke dorpsplein van Erps Kwerps voor Hans-Jürgen een complete uitdaging was. Vermits beide chefs mekaar erg goed begrepen, verliepen de overnamebesprekingen erg vlot en konden Hans-Jürgen en Regine zich in 1991 in hun eigen restaurant nestelen.
Droomlocatie:
Het Rooden Scilt was voor Hans-Jürgen een droomlocatie. Een historisch, rustiek gebouw met een degelijke traditionele keuken, kortom een locatie die hij zeer snel tot een sterrenrestaurant wou uitbouwen. Het gezellige, intieme salon en een zaal voor een 25-tal gasten waren onbetwistbare pluspunten.
Jammer genoeg liep de belangstelling voor de uitgebreide 7 en 8-gangenmenus, mede door de hogere kostprijs, begin der 90-er jaren plots terug, waardoor de klandizie eerder beperkt bleef. Het behalen van de Delta dOr in 1992 als meest beloftevolle jonge kok betekende wel de doorbraak, maar toch opteerden de meeste gasten voor een à la cartedegustatie of een beperkt menu.
Hans-Jürgen twijfelde geen ogenblik, hij zou een nieuw succesvol concept opbouwen waarbij een betaalbare gastronomie centraal stond. Zijn concept was eenvoudig, op de middagen in de week, een menu aan een vaste prijs aanbieden met keuzes uit 3 voorgerechten, 3 hoofdgerechten en 3 desserts. De klant heeft hierbij de keuze uit een all-in formule waarin aperitief, wijnen, water en koffie/thee zijn begrepen of maakt uit de drankenkaart een eigen keuze van alle dranken.
Een dergelijk concept maakte het aldus Hans-Jürgen mogelijk om enerzijds het product-assortiment te beperken zonder evenwel toegevingen te moeten doen op de kwaliteit van de producten. Anderzijds biedt dit het voordeel dat de gasten een ietsje sneller kunnen worden bediend, facet dat vooral de zakenmensen ten goede komt.
Anderzijds is voor Hans-Jürgen het respect van de klanten voor zijn gerechten erg belangrijk, zijn verkiezingen als laureaat van de Knackacties midden de jaren 90 bewijzen ten volle deze waardering. Toen Trends in 2005 een enquête bij 14.000 zakenmensen organiseerde kreeg het Rooden Scilt een 5de stek toegewezen, na 2 Oost-Vlaamse en 2 West-Vlaamse restaurants. Dit betekent aldus Hans-Jürgen dat hij in een zeer grote regio rond Brussel, Leuven en Mechelen boven aan de waarderingsschaal staat. Deze enquête werd begin 2006 overgedaan en andermaal scoort het Rooden Scilt als primus in dezelfde regios. Zijn concept wordt aldus Hans-Jürgen bijzonder gewaardeerd door de zakenlui en hij besloot om voortaan een zelfde concept op zaterdagmiddag toe te passen.
Dertig jaar Rooden Scilt waarvan 15 jaar in eigen beheer vormen geen aanleiding om een eenmalig feest te organiseren. Toch gooit hij ahw. de remmen los en verruimt zijn concept in zoverre dat de gasten zowel s middags als s avonds het menu kunnen nuttigen en dit tot eind 2006. Het menu op zich, voorgerecht, hoofdschotel en dessert, kost 30, voor de all-in betaal je 15 extra. Als feestelijk verjaardagstintje krijgt iedereen die voor de all-in formule opteert, eveneens tot eind 2006, tijdens het dessert een glas champagne aangeboden.
Toekomstgericht focust Hans-Jürgen Porteman zich op de verdere uitbouw van zijn menu-concept met dagverse kwaliteitsproducten en lekkere wijnen. Ondertussen heeft Hans-Jürgen Porteman zijn sterrendroom opgeborgen en neemt hij afstand van vlugklare hapjes en brasserietoestanden. Hij opteert voor een oerdegelijke traditie en klassieke keuken die wordt geapprecieerd én door de zakenman én de door klanten van middelbare en gouden leeftijd. Het Rooden Scilt biedt een erg klassiek trio van Franse topgastronomie, een klassiek historisch pand en fijnproevers-gastronomen als klant. De gagsronomische gidsen 2007 komen tot de vaststelling van Hans-Jürgen Porteman onder het motto betaalbare gastronomie, nog steeds bijzonder lekkere gerechten en bereidingen voorzet.
Het Rooden Scilt Dorpsplein 7 3071 Erps Kwerps tel 02-759 94 44
Evan Triantopoulos verleidde al heel wat gastronomen in zijn Grill aux Herbes dEvan in Wemmel bracht al menige fijnproever in verrukking in zijn Empire des Sens,gaf het een publiek weer een gevoel voor smaakcombinaties in zijn Switch aan de Vlaamsesteenweg En nu vestigt Evan Triantopoulos opnieuw de aandacht op zich met zijn Le Fourneau op het Sint-Katelijneplein.
Het fornuis van het beroemde merk Charvet is speciaal op maat gemaakt voor dit restaurant. En het staat midden in de ruimte die vroeger de bekende drogisterij Desmecht vormde. Je vindt hier, net als in het Atelier van Joel Robuchon (een Franse grootmeester en sterrenkok voor wie hij een zekere bewondering koestert, grootmeester die er trouwens bij elke gelegenheid in slaagt om de meest onverwachte smaakcombinatie tot overheerlijke aquarellen uit te bouwen) eigenlijk geen echte tafels - op twee na voor de onverbeterlijken die intimiteit zoeken of voor kleine groepjes. Wat je wel vindt, is een lange toog, waar je een mooie kijk hebt op de bezigheden van de medewerkers van Evan die zich onvermoeibaar richten naar uw mate van honger, klein of groot. Want behalve met deze speciale inrichting onderscheidt Le Fourneau zich ook door het systeem van de kaart. Hier geen klassieke schotels met hun garnituur. Hier een opeenvolging van kleine hapjes, die per stuk of per gewicht geprijsd zijn. Ze worden verdeeld over de rubrieken Principal (basisgerechten), Indispensable (het onvermijdelijke garnituur) en Superflu (de heerlijkheden die het hele verschil uitmaken).
Het concept berust op de waarachtige gastronomische drie-eenheid, die Evan in het begin van zijn loopbaan is ingefluisterd door zijn leermeester Michel Haquin en die altijd zijn culinaire credo is gebleven: gerecht, garnituur, saus. Afhankelijk van de seizoenen worden in deze originele en toch erg aantrekkelijke ruimte uitsluitend de edelste en oorspronkelijkste ingrediënten gepresenteerd. Van één principe wijkt men niet af: de eenvoudige bereiding, waarmee men de oorspronkelijke smaak van het product maximaal tot zijn recht wenst te laten komen. Het absolute respect voor de gaartijden vormt hier inderdaad de voornaamste culinaire troef, hetgeen een subtiel gebruik van kruiden niet in de weg staat, zolang deze meer dienen om de ware aard van de dingen te onderstrepen dan om die te verdoezelen.
Uitgaand van deze filosofie is alles mogelijk: een licht en luchtig dineetje in een moderne versie van de tapas of daarentegen een al even rijkelijke als originele culinaire ervaring. Ieder vindt wat hij zoekt, naar zijn appetijt en zijn middelen. Hebt u heel eenvoudig zin in een pastahapje en een kleine lamskotelet uit Pauillac of lekker royaal in een smeuïge aardappelpuree in de stijl van Robuchon en boontjes met truffel? Voor alles wordt gezorgd in Le Fourneau om aan uw eisen van het moment te voldoen
Al die wonderen die voortkomen uit de fantasie van Evan, worden bereid onder het toeziend oog van Laurent Fouquet, een jonge chef-kok die onder meer onder Alain Deluc in Barbizon heeft gewerkt en onder Yves Mattagne in het Radisson SAS Hotel.
Opdat hierbij de juiste wijnen worden gedronken, geeft het restaurant opnieuw blijk van eenzelfde verbeelding. Men stelt een mooie reeks wijnen per glas voor. Ze komen uit alle klassieke wijnstreken uiteraard, maar de heer des huizes heeft, zoals je verwachten kon, ook een zwak voor een aantal ten onrechte miskende en verleidelijke wijnen uit zijn geboorteland Griekenland
Iedereen met veeleisende smaakpapillen alsook een ludieke instelling zal hier aan zijn trekken komen. En dan ook nog met de prettige gedachte dat hij precies kan eten op de manier en in de hoeveelheid die hem bevalt
De fijne individuele porties, de kleur en smaak van de producten, maar ook de uitbouw van het ganse concept, krijgen zeer degelijke waarderingen in de editoes 2007 van de culinaire gidsen.
Le Fourneau, Sint-Katelijneplein 8, 1000 Brussel, tel. 02-513 10 02.
Geopend van 12.00 tot 14.30 en van 18.30 tot 23.00 uur.
In 1998 gingen de gebroeders en boezemvrienden Serge en Pascal Van Hamme samen de uitdaging aan om een restaurant in te richten buiten het traditionele circuit, in een historisch gebouw dat op dat moment volkomen vervallen was. Hun keuze viel op een pand dat volgens sommige architecten-historici, vroeger deel uitmaakte van het kazernecomplex aan de Brusselse kleine ring.
Ze renoveerden het gebouw en gaven daarmee Le Mess zijn vermoedelijke oorspronkelijke functie terug. Vandaag zijn niet alleen officieren maar ook gentlemen én hun ladies welkom in dit etablissement, dat is uitgegroeid tot een heuse referentie bij zakenlui en fijnproevers, enerzijds om al het lekkers op de kaart, anderzijds voor het plekje met uniek origineel kader. Kwaliteit, verscheidenheid en smaak behoren tot de prioriteiten van het huis, waar zowel in het glas als op het bord de hele wereld aan bod komt. Uiteindelijk is de wereld immers weinig meer dan een groot dorp.
Voor de binneninrichting werd gewerkt rond het militaire thema al blijft de algemene sfeer eerder afgestemd op een cosy geheel, officieren verlangden destijds ook in hun mess een beetje huiselijke warmte, die nauw aanleunde bij de waarde van de bourgeoisie. Doorheen de drie zalen op het gelijkvloers kan men mooie kersenhouten lambriseringen bewonderen die getuigen naar de drang van weelde en verburgerlijking om te ontsnappen aan de soberheid van het kazerneleven. Dit comfort wordt extra onderstreept door de verlichting en het meubilair van de hand van Philippe Stark. Er wordt ook leuk gespeeld met volumes terwijl de oorspronkelijk voorziene plankenvloer door een gepolijste betonvloer werd vervangen, vloer die door menig bezoeker als arduin wordt aanzien. Ook aandacht voor de akoestiek, om de meest rumoerige momenten op te vangen werd de onderkant van de tafels bedekt met speciaal geluiddempend schuim.
Op de bovenverdieping zijn er twee zalen, met aan de terraszijde een traditionele serre die de voorkeur kreeg op een moderne luifel. Een erg goede keuze aangezien het authentieke karakter van de glazen serre, de ganse zaal in weeldering licht laat baden. Dat deze plek iedereen bevalt bewijst de wingerd die er tegen het glas groeit en trots uitpakt met enkele druiventrosjes.
Le Mess was lange tijd een restaurant dat vooral was toegespitst op het middagpubliek door de nabijheid van kantoren, winkels en universiteit, maar trekt de jongste tijd ook s avonds een groeiend cliënteel aan. Gastronomen zoeken immers steeds nieuwe cosy eetplekjes, ze wensen andere kaarten en smaken te ontdekken. Het aantrekkelijke architecturale concept van de Mess wordt extra in de verf gezet door de bijzondere verlichting. Het samenspel van deze elementen geeft de kaart een extra dynamiek, kaart die met de grootste zorg is uitgewerkt en de aandacht heeft voor de desiderata van de klant.
De vertrekbasis is een brasseriekeuken doorspekt met fusionelementen. Toch blijft de rode draad doorheen alle gerechten, het gebruik van verse degelijke producten die met het vereiste vakmanschap worden klaargemaakt. De dubbelzijdige kaart biedt aan de ene kant een overzicht van de vaste voorgerechten, hoofdschotels en nagerechten, die evenwel variëren naargelang de seizoenen. De andere kant geeft een overzicht van de talrijke suggesties en de lunch. Ook hier ruime aandacht voor verse producten en primeurs. Er zijn een aantal wijnsuggesties maar wie de ruime flessencollectie van het huis wil raadplegen krijgt een kaart boordevol witte en rode klassewijnen, zowel uit Frankrijk als wereldwijnen.
Bij de voorgerechten vinden we momenteel o.m. een sashimi van tonijn met zeewier en kervel en een ravioli met kreeft op een bedje van spinazie met blanke boter terug.De klassiekers van het huis bio-lamsvlees van Gaumes of tussenribstuknootjes met béarnaise worden aangevuld met een rundstartaar met aromatische oliën of een koningskabeljauw met stro-aardappeltjes en mousselinesaus. Een dame blanche of een colonel ronden als dessert het volwaardig menu af. Als suggestie vonden we een tartaar van groene en witte asperges met scampi, kreeftenvingers op een slaatje van groene linzen uit Puy en een foie gras met gestoofd witloof. Talloze gerechten om figuurlijk je duimen en vingers af te likken.
Meesterkok Bruno Lesbats, afkomstig uit de Landes, zwaait nu vijf jaar de plak in de keuken van Le Mess. Voor de constante kwaliteit die hij al die jaren op het bord toverde verdient hij ongetwijfeld alle eer. Hij is de kapitein van een keuken die vandaag haar volle maturiteit heeft bereikt en erkend wordt om haar verdienstelijke eenvoud, haar zin voor smaak en haar openheid van geest.
Bruno Lesbats is een volwaardig lid van Eurotoques en de laatste leerling van Maurice Isabal, waarna hij bij Guy Savoy aan de slag ging. Hier ontdekte hij de rechtlijnigheid van de keuken en de productgerichte aanpak in de uitwerking van een compleet menu. Toch liet hij enkele Aziatische en Italiaanse invloeden zijn keuken binnensluipen maar blijft permanent zijn team motiveren.
Samen met de gebroeders Van Hamme wil Bruno Lesbats verder werk maken van een constante vernieuwing van de kaart van Le Mess en tegelijkertijd het beste blijven halen uit de fusionkeuken en de kwalitatieve dagverse producten. De nieuwe culinaire gidsen staan enerzijds positief tegenover de vernieuwde zoektocht naar Franse wijnen, terwijl anderzijds het stijlvolle en strakke decor wordt geprezen.
Le Mess, L.Schmidtlaan 1 , 1040 Brussel tel 02-734 03 36
Op 5 juni 1990 openden Mevrouw Chang-Ying Wu en de heer Peh-Fo Pak het restaurant Ming Dynasty te Leuven. Het was het begin van een culinair succesverhaal. De reden voor dit succes ? Het zakelijk instinct van Chang-Ying, de verfijnde kookkunst van Peh-Fo, de vakbekwame bediening en de gezellige sfeer! Ming Dynasty te Leuven werd door culinaire liefhebbers al bestempeld als een "Oosters toprestaurant in België" waar meesterkoks culinaire hoogstandjes voorstelden.
Ming werd een compleet succesverhaal, hier mochten de woorden Chinees en gastronomie in één zin gebruikt worden met weidse erkenning door het grote publiek. De formule was vrij eenvoudig, lekkere gerechten, verzorgde bediening, een aanzienlijke wijnkaart, oog voor detail in een aangenaam modern Chinees kader. Het werkte, naast Leuven, ook in Brussel en Keerbergen.
Na meer dan 15 jaar was het echter tijd voor vernieuwing "De Oude Markt is erg veranderd en de Ming Dynasty voldeed niet meer aan de eisen van de moderne consument", zegt Chang-Ying. "Inderdaad", valt haar echtgenoot en kok Peh-Fo haar bij, "onze keuken werd nog wel gewaardeerd, maar we voelden een absolute noodzaak aan nieuwe ideeën, niet alleen op het vlak van interieur maar ook in het bord." En zo ontstond het idee voor de eerste Oosterse lounge: Ming Restaurant & Bar.
De grootste uitdaging voor een renovatie lag op de Oude Markt zelf. De Leuvense Oude Markt is immers een onvervalst horecabegrip, een status die evenwel wordt bedreigd door het steeds kleiner wordende aantal parkeerplaatsen in de onmiddellijke omgeving. Dus moest het iets speciaal worden, iets bijzonder waarvoor mensen naar de Oude Markt afzakken. Grenzen werden verlegd, zowel qua keuken als inrichting, naar de uitbouw van een nieuw concept.
Het volledige interieur werd in een jong en hip kleedje gestoken. Architect Ludo van Tichelen en interieurarchitecte Marianne de Jaeger kozen een modern, strak interieur met sobere maar klassevolle Oosterse accenten. Deze verbouwing was voor mij een échte uitdaging, stelt Marianne. Het was niet alleen een radicale ommezwaai qua interieur, het vernieuwde decor moest ook perfect passen binnen het lounge concept. De grootste uitdaging lag op de Oude Markt zelf, het aantal parkeerplaatsen wordt steeds kleiner alhoewel de Oude Markt een onvervalst horecabegrip is.
Ook op culinair vlak komt Ming vernieuwend uit de hoek. Het keukenteam werd uitgebreid met Japanse koks dieexquise Teppanyaki- en wokgerechten "nieuwe stijl" bereiden. Gerechten die opvallen door hun bijzondere combinatie van smaken en hun oogstrelende eigentijdse presentatie. Natuurlijk staan er nog steeds een aantal klassiekers zoals kreeft met gember of gelakte eend op de kaart, vertelt Peh-Fo enthousiast, maar je kan nu ook genieten van gerechten zoals gesauteerde St. Jacobsvruchten of Teppanyaki van pangavis."
Daarnaast staat de nieuwe toog niet alleen letterlijk centraal, vanaf nu staat Ming ook volledig open voor mensen die een verzorgd glas willen komen drinken in een aangename, stijlvolle omgeving. Daarvoor werd een uitgebalanceerde drankenkaart samengesteld met o.a. veel oog voor wereldwijnen, waarvan een mooie selectie ook per glas te verkrijgen is. Er wordt uitgepakt met een primeur voor Leuven, de Enomatic, het meest moderne snufje inzake wijnconservering. En voor wie daarbij toch nog iets wil knabbelen is er een uitgekiend assortiment Aziatische tapas, ook buiten de normale keukenuren. Want wie van deze omgeving wil genieten, kan dat nu tot in de vroege uurtjes, op de tonen van de coolste deuntjes, waarbij de danslustigen zich niet moeten inhouden.
Na de hertekening en herinrichting, biedt Ming Restaurant & Bar plaats aan zon 80 gasten. De kaart vormt een doorgedreven mix van zowel Chinese als Japanse gerechten en zorgt ongetwijfeld voor verrassende combinaties temidden het unieke decor van de Leuvense Oude Markt.
Ming restaurant Oude Markt 9 10 3000 Leuven tel 016-29 20 20
Tegen het majestueuze decor van de Maasvallei, tussen Namen en Dinant, op een steenworp van de Tuinen van Annevoie en de abdij Maredsous, heeft Olivier Vanden Branden verkozen zijn restaurant te openen. Het heet LO à la Bouche, met een verwijzing naar zijn initialen.
Deze aannemerszoon was al heel jong bezeten van het koken en richtte zich, zodra hij zijn middelbare-schoolopleiding had voltooid, op het culinaire beroep. Tijdens een stage in La Pichelotte werd hij ontdekt door Pascal Silman u weet wel, dezelfde die ooit voor het succes van La Maison de Maître in het Conrad Hotel van Brussel zorgde. Dit heeft tot resultaat dat onze bijzonder jonge kok voor zijn verdere ontwikkeling al snel zijn weg vindt in een circuit dat menige chef bij ons hem zou benijden. Het begint in België, waar hij onder andere bij de banketbakker Mahieu werkt. Dan volgt Frankrijk natuurlijk, met een periode in het Hôtel de Paris en het onuitwisbare stempel van Alain Ducasse, maar ook Engeland en daarna Spanje, waar hij voor het eerst de volledige verantwoordelijkheid van een chef de cuisine op zich neemt. Na deze indrukwekkende loopbaan vraagt Olivier, amper 26 jaar, zich af of het nu wel zo interessant is altijd voor de anderen te werken. En dan biedt zich de gelegenheid aan een gebouw over te nemen dat zijn familie toebehoort.
Een van de laatste gebouwen van het aardige dorp Bioul, dat een oude, ontwijde kapel omvat, maakt deel uit van een complex dat door de vader van Olivier wordt gerenoveerd. De juiste bestemming van deze mooie plek is gauw gevonden: het oude heiligdom vormt na een geringe ingreep een volmaakte toegangspoort voor een etablissement dat al even elegant als gastvrij overkomt. De moeder van onze kookkunstenaar doet de rest dankzij haar talent als binnenhuisarchitecte. Met zn charmante camaïeu van nuances in beige en wit, afgewisseld met het groen van zorgvuldig gekozen planten, heeft LO à la Bouche een bijzonder warme en gedistingeerde sfeer.
Men wordt ontvangen door Aline, Oliviers zuster die op een vriendelijke manier de suggesties van een menu à la carte presenteert. De keuze uit twee à drie voorgerechten, twee à drie hoofdschotels en twee à drie desserts wordt om de drie weken vernieuwd en kost niet meer dan de bescheiden som van 30!
De keuken van Olivier Vanden Branden, die zich Frans en mediterraan noemt, kenmerkt zich door uitgesproken smaken. De chef-kok is duidelijk niet bang zijn karakter te laten spreken in zijn gerechten. Deze zijn gebaseerd op eersterangsproducten, maar het culinaire concept van de heer des huizes berust eveneens op een evidente beheersing van de gaartijden. De sobere en eenvoudige, maar eveneens zeer elegante en appetijtelijke opmaak van de borden doet de gerechten volmaakt tot hun recht komen. Ze zijn bereid met evenveel vakkennis als inzicht, volgens het goede beginsel dat de keuken de ware aard van de dingen respecteert. Het wijnaanbod is ingedeeld in klassieke en zonnige selecties. Ze omvatten menige mooie verrassing en heel wat verleidelijke flessen die ruim onder de 25 geprijsd zijn.
Wij kozen voor Bretoense St. Jacobsvruchten met velouté van bloemkool en een ricotta van met spinazie gevulde ravioli en garnituur van rivierkreeftjes. Volgde een wilde gebraden fazant met kardinaalsaus en garnituur van biet en vijgen, naast een everzwijnfilet, een croustillant van zwarte pens, mousseline van knolselder, opgevrolijkt door fantasiepeer en peperroomsaus. Het dessert, een huiscombinatie van peperkoek, jonagold en vanille-ijs was al evenmin te versmaden. Olivier heeft overduidelijk gastronomische kwaliteiten die af en toe nog iets verfijnd moeten worden wat niet wegneemt dat dit restaurant dat pas in november 2005 de deuren opende, talloze lekkerbekken zal betoveren.
De schotels van LO à la Bouche kunnen ook worden afgehaald of kunnen eveneens bij u thuis bereid worden, want Olivier heeft reeds een flinke ervaring als thuiskok.
LO à la Bouche - 24 rue de Fraire - 5537 Bioul - Tel.: 071-30 79 04
Olivier Vanden Branden is onmiskenbaar een sympathieke chef, een enthousiaste, jonge keukenmeester die graag experimenteert en ruim smakenpalet aanbiedt.
Thiérarchie is vooral in Noord Frankrijk gekend als een regio waar de kerken werden uitgebouwd tot versterkte burchten en als dusdanig een onderkomen boden aan de verzetstrijders tegen de diverse overheersers. Thiérachie heeft eveneens uitlopers in de grillige maar erg mooie valleien in het Zuiden vande provincie Namen.
In Oignies-in-Thiérachie huizen niet alleen enkele oude vestigingen en een kerk met nog ongekende gangen, maar vindt ook het restaurant Au Sanglier des Ardennes van Jacky Buchet een onderkomen. Traditie en respect voor overleveringen zijn hier erg gewaardeerde grondvesten waarop trouwens ook het restaurant is gevestigd. Niet verwonderlijk trouwens als men weet dat dit restaurant bestaat sinds 1950 en vroeger een dorpscafé was. De familie Buchet verzorgt er reeds drie opeenvolgende generaties een uitmuntende keuken. De traditie wil dan ook dat hier sinds mensengeheugenis, geen enkele teleurgestelde klant het restaurant heet verlaten. Ook het interieur stoelt ondanks enkele vernieuwingen en aanpassingen, nog steeds op typische Ardense kenmerken, die voor een gemoedelijke en serene sfeer zorgen.
Alle respect voor traditie ten spijt, beantwoordt de keuken van Jacky Buchet aan alle moderne haccp-normen en is ze een voorbeeld van professionele inrichting. In de keuken zwaait Jacky sinds jaren de scepter al laat hij zich nu bijstaan door zijn zoon Rudy, zodat ze samen zorgen voor verrukkelijke gerechten en heerlijke composities. Echtgenote Marie-Rose zorgt met enige terughoudendheid zodat de privacy van de klant ongeschonden blijft, voor een feilloze bediening. Zij worden bijgestaan door Erwin Selvais die zich reeds tijdens zijn opleiding in de hotelschool van Fleurus tot prima wijnkenner ontpopte. Hij heeft de wijnkaart van de Sanglier des Ardennes extra prestige meegegeven en verrijkt met enkele van zijn persoonlijke lievelingswijnen.
De kaart van dit restaurant brengt het ganse jaar door getuigenis van de rijkdommen die in de Ardennen worden weergevonden, al twijfelt Jacky geen ogenblik om én aan nationale import én aan internationale import van kwaliteitsproducten te doen. Een combinatie van verse producten uit eigen regio met andere Belgische specialiteiten leidt tot smaakmakende gerechten. Ganzenlever, jonge duif en truffels zijn buiten het jachtseizoen slechts enkele van de vaste waarden. Het restaurant is trouwens opgesmukt met enkele jachttrofeeën van de familie, figuurlijk kan men zelfs zeggen dat everzwijnen er klant aan huis zijn.
Het jachtmenu vormt elk jaar opnieuw een subliem hoogtepunt, menu dat trouwens tot eind januari 2007 loopt. De editie 2006 bestaat uit hesp van everzwijn als proevertje, mousse van wilde eend met Armagnac, houtduif met schuimige saus op basis van jenever, balletje van fazant in een winterse consommé met fijne groentjes. Een traditionele trou Bourguignon zorgt voor enige verpozing alvorens het grotere wild aan te pakken. Reebok met wilde bospaddestoelen, haas met worteltjes in saus op basis van trappistenbier en een gegrilde filet van jong everzwijn met tuinkruiden en witloofsalade vormden de volgende triptiek. De kaasschotel wordt naar eigen keuze samengesteld maar biedt zowel regionale kazen als zeer fijne Franse kazen, romig, hard of enig exotisme met geiten of schapenkaas, totaal vrije keuze. Het slotakkoord voor de koffie bestaat uit een ijsgekoelde soufflé met kastanje en peer, overgoten met een oude Chartreuse VEP.
Zonder meer een zware opdracht. Talloze fijnproevers genieten telkens weer van de heerlijkheden die Jacky en Rudy bereiden, het wekt dan ook geen verwondering dat reserveren een absolute must is.
Gelukkig bezit het restaurant ook een zevental kamers zodat het jachtmenu ook tijdens de weekdagen kan worden aangeboden.
Meteen de gelegenheid om ongedwongen van al het heerlijks te genieten terwijl Jacky voor de belangstellenden een prachtige rondrit doorheen de provincie Namen maar ook diverse plaatsjes in het Franse deel van Thiérachie tour heeft uitgewerkt. Een wandeling met de wagen die je enkele uren bezighoudt en je volop laat kennismaken met de rijkdommen van de natuur en de pracht van de uitgestrekte wouden.
Al deze faciliteiten ten spijt, is het restaurant en ook het hotel, op maandag en dinsdag gesloten. Jacky stelt de noodzakelijke rust van alle teamleden als belangrijkste reden voorop, al bieden de sluitingsdagen hem de perfecte gelegenheid om zijn geliefkoosde sport, de jacht, te beoefenen.
Au Sanglier des Ardennes rue Jean Baptiste Périquet 4 5670 Oignies-en-Thiérarche
De hostellerie Charme de la Semois is een totaal gerenoveerd gebouw aan de oevers van de Semois, geheel omringd door groen. De hostellerie geldt als centrum van alle denkbare activiteiten in de regio, wandelen, vissen, mountainbiking, kajakken, jagen, enz. Deze charmante hostellerie beschikt over 18 kamers en enkele suites en biedt zakenlui die een rustige werksfeer zoeken, een seminariezaal met een capaciteit van 40 personen.
Eigenaar-uitbater Dimtri Everard zorgt bovendien voor een culinaire noot die de exploitatie ook aanlokkelijk maakt voor gastronomen en fijnproevers. Dimitri en zijn echtgenote Jane, zijn geen onbekenden in de restaurantwereld. In het restaurant La Cuisine au vert in Waterloo en naderhand in het hotel Le Coté Vert, hebben ze reeds hun sporen verdiend. Dimitri en Jane leiden sinds 1998 Le Charme de la Semois, een gebouw van zowat een eeuw oud dat oorspronkelijk La Charmille werd gedoopt. Le Côté Vert wordt momenteel trouwens gerund door Dimitris zuster.
Dimitri Everard geboren in 1973, kreeg zijn opleiding tussen 1989 en 1992 op het Infobo, terwijl hij gelijktijdig in het restaurant Bruneau werkte. Hotelmanagement volgde hij op de International School in Limal, terwijl hij werkte in L Espièglerie in Namen. Jane Varvenne, 1971, volgde een opleiding op het CENAM in Namen en deed net als haar man gelijktijdig ervaring in restaurants.
Hun keuze voor Le Charme de la Semois in Alle-sur-Semois is bijzonder doordacht. De regio is toeristisch erg aantrekkelijk en biedt naast een zeer verscheiden natuur, ook tal van bezienswaardigheden. Een beetje stroomafwaarts van Bouillon, vormt de Semois immers zijn nauwste maar ook mooiste meanders. Hier vinden we Botassart, dorpje op een smal schiereiland dat de naam het graf van de Reus meekreeg. De Semois slingert zich voorbij Corbion en Poupehan, Franhan en Rochehaut om vervolgens de provincie Namen binnen te vloeien. Alle is een van de dorpen in het uiterste zuiden van deze provincie, vlakbij Frankrijk en ooit de hoofdstad van de tabaksbouw van de Semois. Op een paar plantages na is die praktisch verdwenen, enkele droogschuren langsheen de slingerpaadjes verwijzen nog naar deze cultuur. De leisteenindustrie bracht na verval van de tabak, enig soelaas, maar Alle, net als Pussemange of Bouhan kon slechts korte tijd op deze nieuwe rijkdom bouwen. Met de hostellerie Le Charme de la Semois heeft het dorpje alleszins een derde economische stimulans gevonden.
Op het culinaire vlak biedt Dimitri een huiselijke maar toch geraffineerde keuken die duidelijk goed ligt in de Vlaamse markt aangezien ruim 80% van zijn cliënteel uit Vlaanderen komt. Er wordt zeer duidelijk geopteerd voor een combinatie tussen een ontspannend verblijf, enkele wandelingen of andere activiteiten en het genot van rijke gastronomische tafelen tijdens het avondmaal.
De kaart op zich spreekt boekdelen en laat zeer ruime keuzemogelijkheden. Anderzijds zijn er de menusuggesties die eventueel in het verblijf kunnen ingecalculeerd, suggesties die deels op de kaart worden weergevonden en deels afhankelijk zijn van de dagelijks verse producten die worden aangevoerd.
Als proevertjes vielen ons een feuilleté van kaas, een feuillete met curry en erwtensoep met croutons te beurt. Als voorgerecht kregen we een ballotin van tonijn en ganzenlever in een kleedje van roze zalm met toast.Een kussentje van gevulde St Jacobsvruchten, overdekt met grijze garnalen vormde het tussengerecht vooraleer de patrijs met fijne groentjes, veenbessen en warme ganzenlever werd geserveerd. De witte Bourgogne Chardonnay La Fôret en de rode Bourgogne Château dEtroyes golden als perfecte aanvullingen. Fijne pannenkoekjes met nootschilfers en gegratineerde appelen sloten de maaltijd af.
Dimitri en Jane verzorgen diverse gastronomische weekends. Er is keuze uit één of twee overnachtingen, plannen gelegenheidsdiners en feesten, terwijl los van de gastronomische weekends, de winterse wildmenus momenteel evenmin ontbreken.
Hostellerie Le Charme de la Semois Rue de Liboichant 12 5550 Alle-sur-Semois
Op zondag 19 november gaat restaurant De Kapblok Dilbeek, net als vorig jaar, op jacht. Gastronomen en fijnproevers kunnen er terecht voor een aangepast jachtmenu, hetzij in een feilloos 4 gangen menu, hetzij in een iets uitgebreider 6 gangenmenu. Men kan zowel reserveren voor het menu en dan zelf de wijn kiezen, als voor een all-in formule waarin champagne, wijn, water en koffie zijn begrepen. rvh.
Restaurant De Gouden Muts in Aarschot biedt tot 30 december ek. een wild-wintermenu in een 4- of 5-gangenuitvoering met vrije keuze voor aangepaste wijnen. Er is onder meer een huisgerookte fazantenborst met grondwitloof, een cappuccino van witloof met gerookte everzwijnfilet en hazenrug en hertekalfnootjes met poivrades. Een pousse surprise in 4 verschillende chcocoladesoorten geldt als sluiter. RVH.
De start van het nieuwe wildseizoen is voor Jean Marc Cosijns volop de gelegenheid zijn creatieve signatuur tentoon te spreiden. Restaurant Meerdael, een ietsje ten zuiden van Leuven, is een kleine maar verfijnde eetgelegenheid aan de rand van het Meerdaelwoud.
De rustige, huiselijk en intieme sfeer van dit restaurant krijgt versterking van een prachtig terras dat het Meerdaelwoud als achtergronddecor heeft. Dat de menus van dit restaurant dan ook bij uitstek bindingen maken en raakpunten vertonen met de natuur, het woud en het wild zal niemand verbazen. Van het terras kan men in herfst en winter jammer genoeg geen gebruik maken. Ann heeft evenwel een verassing in petto en creëert een unieke sfeer dank zij een imposante open haard die gretig en lustig zijn kleurrijke gensters de schouw injaagt. Gezelligheid troef bij het onthaal, maar ook de gerechten brengen je in vervoering.
Toen Ann en Jean Marc hun restaurant een 10-tal jaar terug opstartten, werd de directe binding met de natuur trouwens de rode draad die door hun aanbod zou lopen en nog steeds loopt. Voor Jean Marc een prima gelegenheid om zijn streven naar continue kwaliteit en verse producten kracht bij te zetten. Anderzijds een ideale opportuniteit om de menukaart in sinologie met de wisselende kleurenpracht van het woud, op regelmatige tijdstippen nieuwe producten en dito bereidingen mee te geven. De klassieke Franse toets die Jean Marc aan zijn ruime waaier van vis- en vleesgerechten meegeeft, zorgt voor geurende, aromarijke suggesties die menig lekkerbek begeesteren.
Wij genoten van een heerlijk Meerdael-menu waarin Jean Marc diverse verrassingen verborg. De driehoek van paella met chorizo en tijgergarnaal en zachte knoflookmayonaise was niet alleen een streling voor het oog, maar ook onze smaakpaletten genoten optimaal. De geklaarde bouillon van kalfsschenkel met kleine groentjes was perfect. Kwamen de moeilijke keuzes, tussen een gebakken ganzenlever met gekonfijte kippenvleugels, chutney en koriander of een gegrilde zeetongfilet met een coulis van paprika en opgevulde inktvis met ratatouille wordt niet altijd evident gekozen. Dan maar beide maar wie de beste keuze maakte blijft een geheim aangezien iedereen volop genoot van een zalige degustatie.
Bij de hoofdschotel was de keuze al even moeilijk, wildliefhebbers kunnen moeilijk een wilde eend links laten liggen in ruil voor een tarbotfilet, dus opnieuw beide. De wilde eendenfilet kreeg een zachte met limoen gebonden jus mee met enige winterse groenten en fijne aardappelkroketjes. De tarbotfilet viel een ragout van cocobonen en cantharellen en een lichte jus met olijfolie te beurt. Beide partijen kregen een prachtige decoratieve schotel, boordevol topproducten die een absoluut rijk aromapalet ten beste gaven. Als voorbereiding op een kunstzinnig dessert was er een assortiment van Belgische en Frans kazen. Het dessert zelf een parfait van bittere chocolade met amaretto-ijs en cocosmousse kaderde prachtig in het sfeervolle interieur.
Het nieuwe decennium dat Ann en Jean Marc met hun restaurant opstarten is geen lofkreet van bejubelde successen, integendeel. De toekomst van Restaurant Meerdael ligt aldus Jean Marc zonder de minste twijfel geborgen in een continue streven naar creatieve vernieuwingen en het bereiden van dagverse natuurlijke producten waardoor de gasten van een intens smaken- en aromapalet kunnen genieten.
Het lopende wildseizoen brengt Jean Marc een schitterend meesterkok wildmenu met o.m. bosduif met een slaatje van rode kool en okkernoten, ganzenlever en een chutney van mango; gebraden fazant met stoemp van spruiten en saus van jeneverbes, geglaceerde zeetongfilets met Zeeuwse mosselen en garnalen of gebakken Sint Jacobsvruchten met pompoen, knolselder en blanke boter. Als topdessert biedt hij verloren brood met appeltjes en huisbereid vanille-ijs naast een confituur van melk.
Gastronomische topmomenten die mede dankzij het rustbrengende buitendecor van het Meerdaelwoud, een destresserende werking hebben. De wintermenus van restaurant Meerdael zorgen zonder enige discussie voor prachtige degustatieve momenten in een uitzonderlijk kader waar de knetterende haard alle zorgen opbrandt. RVH.
Jef de Galas, alias Jef Stoemp, die in Brussel o.m. t Kelderke, La Roue dOr en Le Cerfoprichtte, heeft zijn actieradius naar Knokke verlegd. Het pand op het Oosthoekplein, waar tot voor kort restaurant The Griffins een onderkomen vond, heeft hij tot de Bistro de la Mer getransformeerd. Het Oosthoekplein heeft zijn gezellige drukte van weleer behouden, mede onder impuls van moeder Siska die hier een wafelimperium uitbouwde en ooit de bekendste en beste Brusselse wafels bakte.
De kracht van het Oosthoekplein schuilt in het feit dat het de jaren heeft weten te trotseren zonder zijn landelijke karakter prijs te geven. Naast moeder Siska vestigden er zich enkele andere waardevolle vazallen zoals het Hof van Vlaanderen, de fruithandel Castel, het restaurant la Sapinière, het kwaliteitshuis De Oosthoek en een echte Vlaamse bistro van weleer, De Vier Wegen.
Een paar kleine ingrepen van binnenhuisarchitecte Dominique Koch zorgen voor een verrukkelijke poëtische bloemendecoratie en prachtig interieur dat samen met de heerlijke combinaties voor fijngevoeligheid en tact zorgt.
De nieuwe inrichting is betoverend. Een zwarte buiskachel, typische tegels, oude lampen, hengels en visnetten hebben allemaal hun plaatsje gekregen, terwijl de wanden en het plafond precies de kastanje- en chocoladebruine tinten vertonen die je vroeger in de cafés aan de zee placht te zien. Op geruite tafelkleedjes is met wit bistroservies gedekt en de gestreepte bekleding van de stelen draagt bij aan de onvervalst antieke stijl. Met haar aandacht voor zelfs de kleinste details, heeft Dominque Koch ook de veranda aan de voorkant gewijzigd door het een dak met oude pannen te geven. Heel apart is ook een 19e eeuws schilderij dat het gastronomisch genot toont uit de tijd toen er nog niet van diëten gesproken werd.
Jef doet in de keuken van Bistro de la Mer een beroep op Annie Plumat die de laatste jaren, na diverse ervaringen o.m. in het Casino van Knokke, in The Griffins aan de zijde stond van meesterkok Pierre Fonteyne, chef die haar enkel culinaire geheimpjes toevertrouwde. Deze magistrale bereidingen brengt ze thans met tal van andere gerechten die de uitgebreide kaart sieren, tot volledige culinaire ontplooiing.
De pittige roodharige Annie Plumat geboren in de buurt van Bergen, ging eerst naar school in Hornu. Op 14-jarige leeftijd was ze reeds in de horeca actief, gevolggevend aan een onweerstaanbare roeping. Acht jaar vestigt ze zich in Knokke waar ze trouwt met de chef-kok van het Casino, Freddy Varilone. In de volgende jaren perfectioneert ze zich in de bediening alvorens haar manin de keuken bij te staan, nadien verzeilt ze in The Griffins.
Op het menu een uitgebreid assortiment vis- en vleesgerechten, zowel bij de voorgerechten als de hoofdschotels. Kiezen wordt echt moeilijk, was het een voorgevoel of gewoon toeval, maar de gemarineerde tonijn met kruiden, op een bedje van sla en zoetzure vinaigrette, stijl Sashimi, was gewoonweg verrukkelijk en bood ruimschoots de kans tot heerlijk degusteren boordevol smaak en aroma. Als hoofdgerecht kozen wevoor een gebakken roggevleugel met kappertjes, peterselie en citroen. Opnieuw een pleiade van smaakcombinaties en aromas alhoewel de eigenheid van de rog toch behouden bleef.
Andere merkwaardige voorgerechten zijn o.m. fijn gesneden rauwe zalm met kruiden op een bedje van griesmeel en krab; een coppa van Parma, notensla, tomatenbeignets, pecorino en truffelvinaigrette of gebakken reuzengarnalen met basilicum, gekonftijte tomaten en pesto op een gemengde sla.
Bij de hoofdgerechten vinden we o.m. filet van zeebaars, gegrild à la plancha op een bedje van venkel en tomaten met Oscarlino olie en grenaille aardappeltjes; een gecarameliseerd varkenshammetje met salade van witloof en een lamskroon met tijm, fijne boontjes en aardappelgratin dauphinois.
Chris en Jef, een beroemd koppel van de Belgische gastronomie, hebben vaak samengewerkt. Of het nu was in La Roue dOr, of in t Kelderke. Nu bestaat hun rijk uit Le Cerf in Brussel en Bistro de la Mer in Knokke. Chris heeft een aangeboren gevoel voor goed ontvangen, je mag het zelfs een kunst noemen zoals ze tact, fijngevoeligheid en discretie weet te combineren met een praktische aanpak. Omdat ze ook nog een bijzonder aantrekkelijke vrouw is, voegt ze aan dit alles een grote charme toe die bij het veeleisend cliënteel van Knokke bijzonder in de smaak valt. RVH.
Le Bistro de la Mer Oosthoekplein 2 8300 KnokkeHeist tel 050/62 86 98
Pas geopend maar terugblikkend op Jefs reputatie groeit deze zaak op korte tijd in het mondaine Knokke tot the place to be.
Al enkele jaren bekoort Ventre Saint Gris de lekkerbekken met zijn overheerlijke en tegelijk oogstrelende Franse keuken, evenals met zijn wijnkaart, waarop een aantal vondsten van kleine gepassioneerde wijnbouwers. Gedreven door de zin voor uitmuntendheid, nodigt het restaurant voortaan elke donderdagavond zijn klanten uit voor een nieuwe culinaire ontdekkingstocht. Deze donderdagavonden in Ventre Saint Gris draaien rond themamenus met 3 of 4 gangen tegen een uiterst aanlokkelijke prijs : 35 euro, wijnen inbegrepen ! Een unieke gelegenheid om de geneugten te ontdekken van de Catalaanse keuken, de "salades folles", de Kretenzische keuken, de kanalen van Damme, de nieuwste trends uit de Elzas en tal van andere regios waarbij steevast de platgetreden paadjes worden verlaten.
De naam van de zaak werd oorspronkelijk ontleend aan een paard ! Destijds wist de toenmalige eigenaar niet eens dat die woorden ook de geliefde vloekuitspraak waren van de beroemde Hendrik IV, de koning die zijn volk de "poule-au-pot" leerde eten, de lekkerbek bij uitstek die de geschiedenis inging als de man van de overdadige braspartijen waaraan zijn hof zich vaak drie tot vier dagen ononderbroken te goed deed.
Die achtergrond verklaart meteen ook de koers die werd gezet toen de zaak werd overgenomen door de huidige eigenaars, drie dertigers die elkaar wonderwel aanvullen.
Fabian Henrion domineert met zijn 1,90m op een joviale manier de zaal, waar hij zijn feilloze kennis van de Franse wijnen maar al te graag ten dienste stelt van de klanten.Fabian Henrion steekt het niet onder stoelen of banken: hij heeft een bijzondere voorliefde voor de Loirevallei, de Languedoc en de Roussillon. Hij deed ervaring op in de grote eethuizen van de Europese hoofdsteden, van Claridges in Londen tot het Hilton in Brussel.
Vincent Vandeuren ontfermt zich over de financiële aspecten en de public relations. Hij is de initiatiefnemer van de wonderlijke donderdagen van Ventre Saint Gris.
Mike Bravin zwaait de plak in de keuken, hij maakte de glorietijd van het Ceria/Coovi mee, liep o.m. stages bij Comme chez Soi en la Villa Lorraine. Hij begon zijn beroepscarrière in la Maison du Buf, deed ervaring op in de Verenigde Staten, m.n. in de chique restaurants van Beverly Hills. Na zijn terugkeer in België ging hij aan de slag in Prince de Liège ; nadien werkte hij mee aan de opening van restaurant Kolya, hotel Manos Ier, alvorens hij in zee ging met Vincent en Fabian.
De twee naast elkaar liggende zalen zijn fris, goed verlicht, voorzien van airconditioning en ademen een koloniaal sfeertje uit, dat wordt geaccentueerd door de vensterluiken en de Amerikaanse stores. De roomkleurige muren met witte lambrisering zijn versierd met een verzameling oud papier en ingelijste oude hotelrekeningen, prestigieuze menu's en vroegere kaarten van vermaarde etablissementen. Zo prijkt de kaart van het restaurant "Cul Blanc" naast menu's van de vorige eeuw uit het zuiden en het noorden van het land, waaruit je bijvoorbeeld kan opmaken dat een eetfestijn destijds werd afgesloten met schaaldieren in Wallonië, en met terrines en foie gras in Vlaanderen.
De bezieling van de kaart:
Tijdens de zomerperiode zijn olijfolie, balsamicoazijn, "barigoule", verfrissende groenten en heerlijke asperges volop aan de orde. In de winter gaat de voorkeur eerder uit naar hartige gerechten. De eigenlijke kaart biedt een ruime keuze aan lekkernijen met een tiental voorgerechten en evenveel hoofdgerechten. De hoofdgerechten kiezen resoluut voor smaak en structuur. Doordachte combinaties waarbij de seizoensproducten nog steeds een belangrijke rol krijgen toebedeeld.
Naast die ruime aandacht voor groenten worden ook de sauzen zeer doordacht uitgekozen, van de béarnaise en de lamsjus tot de sjalottenroomsaus met porto voor het parelhoen of nog de tzatziki met verse munt voor de tempura van grote garnalen met een slaatje van geroosterde courgettes en aubergines.
Er worden ook maandelijks en wekelijks verschillende menu's aangeboden : van maandag tot vrijdag betaal je voor de lunch (voorgerecht en hoofdgerecht) 12,50 euro ; het halfmaandelijks menu van 25 euro biedt de keuze uit twee voorgerechten, twee hoofdschotels en twee nagerechten. Ten slotte is er ook nog een menu van de maand, dat voor 32,50 euro een voorgerecht naar keuze, hoofdgerecht en nagerecht biedt of voor 39,50 euro twee voorgerechten, hoofdgerecht en nagerecht. Of u nu à la carte eet of voor een menu kiest, de producten worden steeds met de grootste zorg uitgekozen. Daarvoor werkt het huis uitsluitend met leveranciers van topkwaliteit.
Uit het herfstmenu dat loop tot midden januari kozen we als voorgerecht een cappucino van wilde bospaddestoelen zacht gebakken St Jacobsvruchten met notensluier en een klassiek aards product, zijnde eendenleverpastei, gebakken met appeltjes en in de vorm van een croque-monsieur gecombineerd met peperkoek. De Chardonnay Vieilles vignes les murelles 2002 Domaine Roux was een perfecte metgezel. Voor het hoofdgerecht viel de keuze enerzijds op een suprême van Landeskippetjes met gratin van aardappelen en Comtékaas met morilles, witloof en saus van gele wijn. Anderzijds kozen we voor nootjes van Arlequinhert met herfstgarnituur zijnde appel, aalbessen, witloof en winterse kroketten met notensnippers. De Givry 1er cru 2002 Domaine Ragot La grande berge uit de Bourgognestreek prutelde aanvankelijk tegen, maar eens hij voldoende lucht meekreeg ontplooide de wijn zich tot een aangename partner met diepe smaak en fijne nadronk. Inzake desserts was er de bijna traditionele moelleux au chocolat blijft voor elke chef een aartsmoeilijke opdracht - en de Brie kaasbeignets met notensla en schijfjes golden. Enig nagerecht vol overgave en diepe, nazinderende smaakaromas.
Tot slot geven we nog even mee dat elke fles die u in het restaurant bestelt, zorgvuldig ingepakt wordt zodat u ze thuis rustig kan leegdrinken. U krijgt ze mee in een discrete, praktische kartonnen verpakking op maat, voorzien van een handvat en versierd met het logo van Ventre Saint Gris.
Themas van de wonderlijke donderdagen van Ventre Saint Gris zijn de komende weken: 19 oktober: opening jachtseizoen, 26 oktober: pompoen en reuzekalabas, 2 november: de nieuwigheden uit de Elzas, 9 november: bos- en veldpaddestoelen, 16 november: pluimen en veren, 23 november: koken met bier, 30 november les millefeuilles, 7 december: gestoei met slachtafval, 14 december: Scandinavisch menu en Kerstmis op 21 december. Ongetwijfeld talloze topgerechten met verrassend tintje om heerlijk te degusteren. RVH.
Gedurende bijna een kwarteeuw, heeft Marianne deel uitgemaakt van het lekkerbekkige landschap van Ukkel hetgeen haar een Bib heeft opgebracht bij Michelin. Het huis heeft zich een reputatie van overtreffelijkheid gesmeed waaraan Stéphane Champion, chefkok gedurende de twee laatste jaar, heeft meegewerkt. Sinds december 2005, heeft hij het restaurant overgenomen samen met Céline Moermans, goed gekend door de vaste bezoekers van les 2 Frères waar zij gedurende drie jaar de zaal heeft geleid. Het is zeggen dat de opvolging zich onder de beste voortekenen aankondigt, aangezien het jonge paar de kaart van de voortzetting speelt, met de fabuleuze verhouding prijs-genot die altijd de vaste bezoekers en kenners bekoort. .
Stéphane Champion, 35 jaar, is van Normandische afkomst maar heeft altijd in België gewoond. Hij heeft zijn studies in het Ceria-Instituut en aan de hotelschool van Ukkel gedaan. Hij heeft achter verscheidene fornuizen van Ukkelse huizen gestaan om nu deze in handen te nemen waarvan hij de eigenaar is. Erfgenaam van een huis met faam dat steeds de kwaliteit tegen slimme prijzen heeft gesponnen, wil hij alles voortzetten in dezelfde weg, terwijl hij het toegankelijker wil maken voor een jonger cliënteel die de echte waarden waarderen. Zijn partner Céline, 25 jaar, zet heel haar charisma ten dienste van de klanten die de kleine attenties appreciëren waarvan zij blijk geeft.
De kleine zaal voor 35 personen heeft een tiental jaren geleden haar laatste verandering gekend. Fris en fleurig met zijde met Provençaalse motieven op de muren, geeft het restaurant een vrolijke toon. Men komt niet aan een omgeving die deel uitmaakt van de faam van een huis, temeer de klanten er hun gewoontes hebben. Het interieur is in de Provençaalse stijl met de bar, de zolderbalken et de rustieke stoelen, terwijl de tafels zorgvuldig voorzien zijn van witte tafellakens met daarop tafellakens van licht oranje, kleur die men terugvindt in de stoffen servetten.
Zoals in het recente verleden, wil de keuken de gemoedsstemming van de seizoenen en de markt volgen waarbij zij het beste van de Franse keuken vereist en dit met enkele vrijwillige zuiderse tinten. De menukaart, met een maandelijkse toerbeurt, vertoont doorheen een tiental voorgerechten en hoofdgerechten naar keuze een voordelige formule : eenviergangenmenu aan 32 euro met daar inbegrepen een welverzorgde mise-en-bouche, een voorgerecht, sorbet, hoofdgerecht en nagerecht. Er is ook de viergangenlunch die zowel voorgesteld wordt in de week als op zaterdagmiddag.
De lente is het favoriet seizoen van de chef die de zomerse uitweidingen vermenigvuldigd : grote St-Jacobsnoten en gebraden scampi met boter en geblust met balsamicoazijn, ganzenlever in terrine, carpaccio van tonijn op smaak gebracht met truffelolie, tartaar van zalm en grijze garnalen met een avocadomousse.
Wat de hoofdgerechten betreft, doet dezelfde winnende strategie de nauwgezette toer van de traditie : gebraden liesstuk van hoentje met asperges en spaanders van ganzenlever, verse tagliatelle met parmaham en gegrilde courgettes, ribstuk van lam met groene punten, gegrilde kalfsmedaillons gegratineerd met mozzarella Vis, waarvoor de chef een passie heeft zoals een jeune premier, maakt eveneens deel uit van de feestelijkheden, de gegrilde zeebaars met lentesla, kleine tong gevuld met scampi en basilicumsaus, gegrilde zalm op een bedje van krokante groenten en een schijfje van linguini.
Kwaliteit, versheid, prijs en smaken zijn, zoals in het verleden, de troeven van een keuken die haar klassieken onderhoudt en die de olijfolie verkiest, alsook de in huisgemaakte fumets en fonds die de basissen zijn van alle sauzen.
Jachtspecialiteiten
De grote specialiteit van het huis blijft de jacht met een goudbruine kaart op de loer voor het beste wild. De kalender wordt stipt nageleefd en er ontbreekt geen enkele opportuniteit op het appel : reebok met bospaddestoelen, hazenrug met jagers-, harlekijn- of pepersaus, fazant op Brabantse wijze, jong everzwijn met pepersaus, hindemedaillons met cantharels of opgevuld met ganzenlever. Daar ook doen de huisfonds wonderen en men dient te noteren dat in de formule aan 32 euro, alles inclusief, zowel het verse wild als enkele suggesties voor de fijnproevers, zoals de krokante asperges met papaverzaad, kookvocht met honing en tuinkruiden, geen enkel supplement vorderen. Men zal tenslotte opmerken dat de nagerechten deel uitmaken van dezelfde gedachtegang door zich tevens op een hoog niveau te plaatsen : chocolademousse, profiteroles met vanille-ijs en chocolade, crème brûlée en andere heerlijke lekkernijen waarvan de assiette gourmande een synthese voorstelt van een mini crème brûlée, een mini tiramisu, profiteroles, witte en zwarte chocolademousse, fruitsla of ijs.
Tijdens onze test kregen we als proevertjes een 3-deling bord met huisgemarineerde zalm, tomatenroomsoep met preisnippers en een glaasje Noordzeegarnalen. Als voorgerecht opteerden we voor heerlijk gegrilde St. Jacobsvruchten gegarneerd met een fijn speklaagje en een carpaccio van eend met aromarijke trufelolie en enkele snippers ganzenlever. De citroensorbet was een mooie prelude op wat komen moest.
Al hoofdgerecht was er een heerlijke kabeljauwmoot met gambadecoratie en roomsausje en een boterzachte contrefilet met groene pepersaus en handgesneden Amerikaanse frieten. De suggestieve wijnen, een Chablis vieilles vignes Château Maligny 2002 voor de visgerechten en een Bourgeuil 2002 Cuvée les Bizard Domaine des Forges voor de vleesgerechten waren een prima aanvulling op de zeer fijne bereidingen.
Achter de eerder beperkte dessertkaart gaan evenwel prachtige afsluiters schuil, de moelleux au chocolat bewees dat Stéphane heel wat culinaire talenten in zich draagt, terwijl zijn assiette gourmande iedereen bekoort. Een mousse van zwarte en eentje van witte chocolade, een tiramisu van het huis, notenijs met basilicumtouch en een heerlijke crème brulée zijn niet te versmaden.
Het kelderboek verrijkt zich elke maand en ontdekkingen worden gedaan naargelang de wijnproeverijen. De privileges voor het ogenlik zijn de Chileense, Australische en Afrikaanse, maar de keuzesuggesties blijven vast aan Frankrijk. Halve flessen en flessen van 50 cl versterken tevens de keuze van de etiketten.
Restaurant Willy en Marianne, al zou een naamwijziging in restaurant Stéphane en Céline, zeker niet misstaan, biedt een perfecte combinatie van zeer lekkere gerechten aan best betaalbare prijzen. Anderzijds vormt de charmante en attentievolle bediening, een volwaardig toetje. Absoluut aanbevolen. RVH.
Restaurant Willy en Marianne - Alsembergsesteenweg 705 - 1180 Ukkel.02/343.60.09
Op slechts enkele kilometers van Brussel, bevindt zich een charmant eethuis met tuinterras dat u een unieke sfeer biedt in een authentiek kader. De Bois dArpes maakt deel uit van de restaurants die men toevallig ontdekt maar waar men zeker naar terugkomt. Restaurant Bois dArpes combineert gastvrijheid en verfijning in een landelijk en bucolisch kader. Wellicht één van de beste tafels van Nijvel.
Benoit Bertrand heeft zich niet vergist toen hij, meer dan 16 jaar geleden, deze hoeve, een pand met een ziel, daterend uit 1755 heeft gekocht. Deze jonge, pas afgestudeerde restaurateur besefte snel dat dit pand een rijk potentieel bezat. Vandaag is de Ferme du Bois dArpes tegelijkertijd een restaurant, een banketzaal en het adres bij uitstek voor de organisatie van seminaries en allerlei evenementen. De verzorgde inrichting is de eerste troef van dit restaurant.
De charme van het gebouw werd bewaard en wordt geaccentueerd door de bakstenen muren en houten balken, de gekozen stoffen en de comfortabelestoelen. De tafels die gedekt zijn met stoffen tafelkleden enhet porseleinen servies in Engelse stijl zorgen voor een warme en behaaglijke sfeer.
Een charme die verdergaat op de eerste verdieping met een zaal die plaats biedtaan een 30-tal personen in een uiterst huiselijk en warm decor. Deze oase van rust en groen heeft haar authentiek karakter bewaard zonder af te glijden naar het kitsche en het ouderwetse.
Andere sleutel tot het succes, een Franse, inventieve keuken afgestemd op het genot van deogen en van de tafel. De chef, Salvatore Di Vanni, een echte purist, heeft zijn team de zorg voor details overgedragen. Hij verbaast zijn gastronomische klanten met een vooruitstrevende keuken maar ook met klassiekers.
De kaart bruist van creatieve en subtiele ideeën. Een paleis van heerlijkheden tegen zachte prijzen. Absolute aanraders : het 3-gangen menu voor 40 (keuze uit 6 verschillende voorgerechten, hoofdschotels en nagerechten) of het Prestige Menu voor 35 of 62 met aperitief, wijn, water en koffie. De 3- gangen lunch voor 25 is ook de omweg waard.
Een uitstekende prijs-kwaliteitsverhouding, gecombineerd met het permanente streven naar een constante kwaliteit op alle vlakken. Enkel de beste kwaliteitsproducten worden hier gebruikt. De voorkeur van de Chef gaat o.m. uit naar St-Jacobsvruchten, ganzenlever en jonge duif.
In dit gastronomisch restaurant kan u genieten van de allerfijnste seizoengebonden gerechten. Als voorgerecht kunt u bijvoorbeeld kiezen tussen krokantjes met Normandische camembert meteen frivool slaatje van gekonfijte ganzenmagen en kreeft of St-Jacobsnoten en rivierkreeftstaartjes met fleur de sel, oriëntaalse groentewok, kokosmelksaus en gele curry. Als hoofdgerecht hebt u onder meer de keuze tussen een gegrilde Chateaubriand Blanc Bleu Belge met gekonfijte sjalotten in Maury wijn en een bundeltje oesterzwammen. Of een gebraden kalfskroon met morilleroomsaus en tagliatelli, gegarneerd met een mousseline van aardappelen, gerookte spekjes en witloof.
Alle nagerechten worden in eigen huis bereid en er is voor elk wat wils. Absolute aanraders zijn de echte Comédie Française pannenkoek of een moelleux van chocolade.
De Bois dArpes beschikt tevens over een uitgebreide wijnkaart. Deze omvat een stevige keuze goede wijnen tegen betaalbare prijzen alsook een mooie selectie champagnes en dessertwijnen.
Wij kozen voor een menu prestige. Een dromerige scampi, een compote van zalm en rabarber en ganzenlever met vijg vormden de proevertjes. Als voorgerecht een Schotse huisgerookte zalm met een crème van Oscietrakaviaar gepresenteerd op Moskouse wijze, zijnde een glaasje heerlijke wodka. De filet van jonge duif met spinazie, fijne sjalotjes,Girollespaddestoelen en romige oude Portosaus, ging de sorbet vooraf.
Een filet van speenvarken met zuiderse kaviaar, schitterende groenteassortiment en een groene pepersaus naast de estragonsaus vormde een prachtig hoofdgerecht met verrassend smaakpalet. De Gandujabavarois en de Sao Toméchocolade vormden waardige afsluiters. Ook de wijnen een Sauvignon blanc 2004 Piller Henry en de rode Château Les Hivers Cote de Blés Bordeau 2004 bleken ondanks hun eerder jonge leeftijd van uitstekende kwaliteit met zachte, fruitige nasmaak.
Deze uitermate inventieve keuken krijgt een extra dimensie door het vriendelijk en gastvrij onthaal, aangevuld met een uitstekende service. De Maître dhôtel, Stéphane Constantin verwent u met talrijke attenties gedurende de hele maaltijd die ervoor zorgen dat u zich hier thuis voelt.
Bij mooi weer kunt u genieten van het eten op het terras, in de volle natuur. Bovendien zijn kinderenwelkom, wat eerder zeldzaam is voor restaurants van dergelijk niveau. Terwijl u rustig en gezellig tafelt, kunnen uw kleine kapoenen zich volledig uitleven in de speelruimte alvorens van de speciaal voor hen bereide gerechten te proeven.
La Ferme du Bois dArpes staat voor
·een kwaliteitsrestaurant met ruime parking vlakbij Brussel
·een geraffineerde Franse keuken
·een persoonlijk onthaal en een uitstekende service
·een terras voor een 30-tal gasten en een boomrijke tuin met een kinderspeelruimte
·een gedroomd decor voor seminaries, banketten en recepties
·vlotte bereikbaarheid vanaf de autoweg (autosnelweg E19 Brussel-Charleroi, Bergen, uitrit 19 Arquennes-Nivelles Sud)
Samen met zijn chef Salvatore di Vanni, opteert Benoit Bertrand resoluut voor een kwalitatieve en dagverse keuken, waarbij alle ingrediënten volop hun smaakaureool kunnen vrijgeven. Ondanks de hoogstaande gastronomische lekkernijen koestert hij geen sterambities omdat hij de gerechten op elk ogenblik wil aanpassen aan de seizoensproducten en de culinaire creatieve kwaliteiten van alle medewerkers optimaal wil ontplooien tot gastronomisch jolijt van zijn gasten-fijnproevers. RVH.
La Ferme du Bois dArpes - Bergensesteenweg 30 - 1400 Nijvel - Tel : 067 21 16 37
Vrijdag de 13e (oktober): altijd prijs in het Grand Casino Brussels!
In het Grand Casino Brussels is er altijd wel iets bijzonders te beleven.
En oktober is geen uitzondering, want het Grand Casino Brussels maakt van vrijdag de 13e uw geluksdag!
Maar ook de rest van de week van 9 tot 15 oktober is het prijs en ontvangt u in restaurant La Madeleine voor slechts 13 een heerlijke fles champagne en voor 13 een kreeft van 500 gr.
Een onweerstaanbare aanbieding voor wie het Grand Casino Brussels nog niet kent.
Onder vrienden of als romantisch vermaak, een bezoek aan het casino valt altijd in de smaak! Het Grand Casino Brussels is dagelijks geopend van 12u (s ochtends) tot 4u s nachts. RVH.
Telefoonnummer om te reserveren in restaurant La Madeleine:0800 97777
Toegang tot het casino:
De toegang tot het casino is altijd gratis. Identiteitskaart vereist. Minimumleeftijd: 21 jaar.
Kledingvoorschrift voor het casino: casual, geen korte broek, trainingspak of sportschoenen.
Men is er het algemeen over eens dat Anne en Bernard Bouillot in alle categorieën kampioen zijn van de prijs-kwaliteitverhouding. Elk jaar voegen ze nieuwe smakelijke gerechten toe aan zowel de kaart als de menus en de suggesties.
Maar ook de zaal, het interieur en algemene infrastructuur ondergaan de nodige aanpassingen, verbeteringen en uitbreidingen. Bij aankomst is men thans gecharmeerd door het terras van teakhout dat omgeven is door leuke grijze potten met prachtige bolvormige buxusboompjes. Grijs is trouwens de hoofdtint bij de renovatie en werd gekozen door binnenhuisarchitect Daniel Dartevelle. Door intensief gebruik van deze tinten, krijgen de houten elementen van de voorgevel, iets genoeglijk en passen ze bijzonder goed bij de befaamde Brusselse kinderkopjes van de Rollebeekstraat.
Binnen is ook alles nieuw, geen Provence meer, maar de muren zijn gedeeltelijk bedekt met antiek hout en romantische spiegels. De lichtgekleurde stoelen met een aardige vormgeving werden uit Vietnam geïmporteerd. Niet alleen de kristallen kroonluchters, maar ook de bijpassende muurlampen voegen iets toe aan het uitgesproken knusse en intieme karakter van het geheel, mede door het verspreiden van een getemperd licht. De verrukkelijke schilderijen van Bernard Bouillot zijn gebleven, maar moeten met minder plaatsruimte vrede nemen alhoewel ze nog steeds voor de nodige poëzie zorgen en ze het oog ook iets te bieden hebben.
Na meer dan 20 jaar alle kwel en kommer te hebben gedragen met Dirk Praet als adjunct, heeft Bernard Bouillot besloten de keukenscepter door te geven aan Thierry Blauwaert, een 24-jarige beloftevolle kok. Bernard blijft evenwel consultant van het restaurant maar laat Thierry die temidden de Brusselse Zavelwijk een nieuwe culinaire wind wil laten waaien, voldoende ruimte om zijn ambities te realiseren.
Momenteel staan twee menus volop in de kijker, het Menu des Champs biedt een keuze uit 7 voorgerechten, 10 hoofdschotels en een 10-tal desserten aan 32, het menu des Villes biedt eveneens een ruime keuze aan voorgerechten en hoofdschotels, krijgt ook een tussendoortje en kost zonder wijnen 43, met inbegrip van wijnen kost het menu des Villes 53.
Klanten kunnen desgewenst, zonder enig probleem, ook alle suggesties van de menus à la carte degusteren en een eigen menu samenstellen.
Wij opteerden voor een eendenlever met sinaasappelchutney en carpaccio van tonijn als voorgerecht, het tussendoortje werd een sorbet van limoen. Het hoofdgerecht werd een parelhoenfilet met zuiderse specerijen en een mooi gegrilde zalm, beide met perfect groente assortiment. Ook de profiteroles en gekarameliseerde flensjes konden ons bekoren. Globaal fijne gerechten met enkele pittige detailtekortkomingen, de chutney bij de eendenlever was lekker maar gerantsoeneerd terwijl de lekkere saus bij de flensjes niet kon genuttig door een ontbrekende lepel. Bij grote drukte ietwat rumoerig, alleszins meer dan het testen waard in de Brusselse Zavelwijk. RVH.
La Clef des Champs Rollebeekstraat 23 1000 Brussel tel 02/512 11 93
De "Relais St Job" ligt aan het Sint-Jobsplein in het stukje Ukkel dat zijn oude charme met een menselijk gelaat heeft weten te behouden. Het authentieke 18e-eeuwse poststation is een gelukkig bewaard gebleven getuige van het verleden. Ook de oorspronkelijke roeping van veilige pleisterplaats heeft de tand des tijds doorstaan, zelfs in de opeenvolgende restaurants die hier gevestigd waren.
De massieve witte gevelmuren verbergen een typische brasserie van vroeger, met mooie banken van geboend hout, kleine werkplaatslampen, mozaïeken van oude tegels op de vloer, pilaren die het plafond stutten. Tegelijk een gevoel van ruimte maar ook van privacy, dankzij de opeenvolgende ruimtes waarvan alleen de voorste wat groter is. Verderop ontdekken we ook een bar met hoge tafeltjes, voor een aperitief in een informelere sfeer of voor een hap "uit het vuistje".
De binnenruimte is verrassend veel groter dan men van de buitenkant zou vermoeden. Achteraan is er nog een grote zaal met zichtbaar metselwerk en barokke luchters : ideaal voor seminaries (met audiovisuele apparatuur), banketten, recepties, huwelijksfeesten, Een fraai uitgevoerde trap leidt naar een mooi terras op de eerste verdieping dat groot genoeg is om tafels te dekken voor 65 personen. Zeer verleidelijk voor een lunch of diner in de open lucht, in de schaduw van grote witte parasols.
Een keuken om in vertrouwen op te rekenen
De keuken van de Relais St Job beschrijven? Een weelderige keuken die past in de traditie van de mooie en goede brasseriën en kleine en grote honger weet te stillen; een keuken die uitpakt met een zeer veelzijdige kaart om iedereen te behagen en met enkele niet te missen specialiteiten : garnaalkroketten en huisfondues, niertjes, zwezerik en kalfslever, zeer hoog aangeschreven, gestoomde kabeljauw met mousselinesaus of verbluffend goede roodvleesgerechten, "pavé", filet pur, ribstuk, vers gehakte filet americain met handgesneden frieten (zó lekker dat sommigen een portie vragen als voorgerecht !),in de oven gebakken of gegratineerde aardappelen.
De keuken van de Relais St Job biedt evenzeer streekgerechten, genereus in hun eenvoud : zoals duo van ambachtelijke beuling, appelmoes en puree; paling in het groen, kalfsbrood met twee stoempvariëteiten en ook het klassieke koninginnehapje
Deze veelzijdigheid etaleert zich tevens in een klassieke en toch eigentijdse keuken die openstaat voor actuele trends, exotische smaken en zin voor lichtheid : o.m. tartaar van rode tonijn met koriander, gekonfijte gember en wasabi, een wok van verse groenten met sojasaus of een lauwe salade van gegrild, op Thaise wijze gemarineerd kippenwit, het lievelingsgerecht van vele stamgasten.
Onze keuze viel als voorgerecht op een carpaccio van ganzenlever met zoutbloempjes en gekonfijte peer, knappe presentatie van een smaakvol en uiterst fijn gerecht, en anderzijds op een aromarijke avocado met grijze garnalen die in een net ietsjes overdreven groene salade zwommen. De visgerechten waren prima afgewerkt, dagvers en perfect op smaak. De goudgele mousselinesaus van de kabeljauwmoot was een fijne aanvulling op de romige puree, terwijl het groentenkransje van de gegrilde tonijn volop genoot van het sausje bestaande uit verse koriander, gekonfijte gember en wasabi. De witte St Aubin wijn 2004, La Pucelle, wekte menig visje tot nieuw leven en liet een ronduit schitterende afdronk na.
De traditie van de Relais St Job etaleert zich volop als:
- een keuken met volledig huisbereide gerechten
- een keuken die het hele jaar door dag in, dag uit geopend is: van 's middags tot middernacht, en op vrijdag- en zaterdagavond zelfs tot 0.30 u. Daarmee is de Relais St Job een gedroomde bestemming na een of andere avondvoorstelling.
- een keuken met een waaier van gerechten voor alle smaken en alle budgetten, o.m. elke middag een lunch van 2 gangen voor 11,90 euro; zaterdag- en zondagmiddag : menu van voorgerecht, hoofdgerecht en dessert voor 20 euro.
Tot slot en misschien is dit wel het belangrijkste is de Relais St Job een bijna huiselijk intieme omgeving, dicht bij de mensen. Sommige medewerkers werken hier al sinds de heropening, nu drie jaar geleden. Nieuwe gasten worden met de glimlach ontvangen, en voor de vertrouwde gezichten kan er altijd wel een babbeltje af.
Het hele team van de Relais St Job is begaan met deze traditie van gastvrijheid. Het pand werd tactvol gerenoveerd; het bijzondere karakter van weleer bleef behouden. De kwaliteit van keuken en dienstverlening past dan weer perfect bij de eigentijdse smaak. Jammer evenwel van de eentalige menukaart, in tegenstelling met nabijgelegen restaurants al doet het personeel een degelijke inspanning om dit euvel weg te werken. RVH.
Relais St Job - Sint-Jobsplein 1 1180 Brussel
Tel.: 02/375 57 24 - Het hele jaar open, 7 dagen per week, behalve 24 en 31 december s avonds.
Lionel Richard, nieuwe keukenchef in het Entre Terre & Mer restaurant
Radisson SAS Balmoral Hotel in Spa
In 2002 werd het vroegere Balmoral restaurant totaal vernieuwd, heringericht in een hedendaagse klassieke stijl, uitgebreid met een Orangerie, een luxueuze veranda met zicht op de tuin en de bossen van Spa en omgedoopt tot Entre Terre & Mer.
Het Entre Terre & Mer restaurant kreeg 2 koksmutsen in de Henri Lemaire Gids 2005. In 2005 en 2006 kreeg het Entre Terre & Mer restaurant een quota van 15/20 in de GaultMillau.
Sinds begin april 2006 is Lionel Richard de nieuwe Executive Chef van het Radisson SAS Balmoral Hotel, verantwoordelijk voor het Restaurant Entre Terre & Mer. Lionel is bevoegd voor het samenstellen van de kaart, de ontwikkeling van nieuwe recepten, het dagelijkse beheer van het restaurant, de opleiding van het personeel etc.
Lionel Richard, geboren in 1968, in Frankrijk, begon in 1991 zijn professionele carrière in Brasserie Paul in Brussel als Demi-chef de Partie, vervolgens werd hij Chef de Partie in Brasserie de lAlma in Brussel. In 1994 ging hij naar La Truffe Noir en in 1996 naar De Bijgaarden, telkens als Chef de Partie. In april 1996 zette hij de stap naar het Sea Grill restaurant in het Brusselse Radisson SAS Royal Hotel waar hij onder leiding van Yves Mattagne na 2 jaar Sous-chef werd.
Specialiteiten van Lionel Richard zijn:
Koninklijke Krab uit de Barentszee met Kroontje van Belgische witte Asperges, Coulis van Waterkers en Schuimende Boter
Op Lage Temperatuur Bereide Kabeljauwfilet met Gestoofde Jonge Bladspinazie en Morieljes, Saus op basis van Karnemelk en Truffelparfum
Gekonfijte Ananas met Infusie van Fleur de Samba en Kalamanski, Lychee Sorbet (Creatie ter gelegenheid van het Gala Femmes de Cristal 2006)
Het accent ligt op een combinatie van een regionale keuken met specialiteiten van de Hoge Venen en visgerechten. De menukaart werkt met een aantal vaste klassiekers en wisselt per seizoen. Damien Wibin, Directeur van het restaurant en Maître Sommelier, ontvangt de gasten in zijn Walk-In Vinotheek om een aangepaste wijn te kiezen uit de meer dan 220 Franse en wereldwijnen.
Gasten kunnen à la carte eten of voor één van de (maandelijks wisselende) menus kiezen: het Retour aux Sources driegangenmenu aan 40 EUR P/P of 60 EUR P/P incl.wijnen en water of het Entre Terre & Mer viergangenmenu aan 50 EUR P/P of 75 EUR incl. wijnen en water.
De totale capaciteit van het restaurant gaat tot 130 personen en er is een privaat salon voorzien tot 30 personen. RVH.
Open van 12.00u tot 14.30u en van 19.00u tot 22.30u. Gesloten op maandag en dinsdag.
