|
De Schotse schrijver Irvine Welsh werd geboren op 27 september 1958 in Leith, Edinburgh. Zie ook mijn blog van 27 september 2008 en ook mijn blog van 27 september 2009 en ook mijn blog van 27 september 2010.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Uit: Skagboys
The copper stares at us in utter contempt. Nae wonder; aw he sees in front ay um is this mingin cunt, twitchin n spazzin oan this hard seat in the interview room. -Ahm oan the program, ah tell um. -Check if ye like. Ahm aw seek cause they nivir gied us enough methadone. They sais they hud tae fine-tune ma dosage. Check wi the lassie at the clinic if ye dinnae believe us.
-Boo-fucking-hoo, he sais, a mean expression oan his face. -Why am I not tearing up on your behalf, my sweet, sweet friend?
This cunt has cold black eyes set in a white face. If he didnae huv a dark pudding-basin haircut and his neb wis bigger, hed be like one ay Moira and Jimmys budgies. The other polisman, a louche, slightly effeminate-looking blonde boy, is playing the benign role. -Just tell us who gives you that stuff, Mark. Come on pal, give us some names. Youre a good lad, far too sensible tae get mixed up in aw this nonsense, he shakes his heid and then looks up at me, lip curled doon thoughfully, -Aberdeen University, no less.
-But if ye check yill find that ahm oan the program
at the clinic likes.
-Bet these student birds bang like fuck! In they halls ay residence. Itll be shaggin aw the time in thair, eh pal, the Pudding Basin Heided Cunt goes.
-Just one name, Mark. Cmon pal, begs Captain Sensible.
-Ah telt ye, ah say, as sincerely as ah kin, -ah see this boy up at the bookies, ah jist ken him as Olly. Dinnae even know if thats his right name. Gen up. The staff at the clinicll confirm-
-Ah suppose prisons like the halls ay residence, apart fae one thing, Pudding Basin goes, -no much chance ay a ride thair. At least, he laughs, -no the sort ay ride yed want, anywey!
Irvine Welsh (Edinburg, 27 september 1958)
De Amerikaanse dichteres Kay Ryan werd geboren op 27september 1945 in San Jose, California. Zie ook mijn blog van 27 september 2008 en ook mijn blog van 27 september 2009 en ook mijn blog van 27 september 2010.
A Ball Rolls on a Point
The whole ball
of who we are
presses into
the green baize
at a single tiny
spot. An aural
track of crackle
betrays our passage
through the
fibrous jungle.
Its hot and
desperate. Insects
spring out of it.
The pressure is
intense, and the
sense that weve
lost proportion.
As though bringing
too much to bear
too locally were
our decision.
All You Did
There doesnt seem
to be a crack. A
higher pin cannot
be set. Nor can
you go back. You
hadnt even known
the face was vertical.
All you did was
walk into a room.
The tipping up
from flat was
gradual, you
must assume.
Kay Ryan (San Jose, 27 september 1945)
De Tsjechische schrijver en uitgever Josef kvorecký werd geboren op 27 september 1924 in Náchod. Zie ook mijn blog van 27 september 2009 en ook mijn blog van 27 september 2010.
Uit: Talkin´ Moscow blues
FRANKLY, I FEEL frustrated whenever I have to talk about revolution for the benefit of people who have never been through one. They are if you'll excuse the platitude like a child who doesn't believe that fire hurts, until he burns himself. I, my generation, my nation, have been involuntarily through two revolutions, both of them socialist: one of the right variety, one of the left. Together they destroyed my peripheral vision. When I was fourteen, we were told at school that the only way to a just and happy society led through socialist revolution. Capitalism was bad, liberalism a fraud, democracy bunk, and parliamentarism decadent. Our then Minister of Culture and Education, the late Mr. Emanuel Moravec, taught us this, and then sent his son to fight for socialism with the Hermann Goering SS Division. The son was later hanged; the minister, to use proper revolutionary language, liquidated himself with the aid of a gun.
When I was twenty-one, we were told at Charles University that the only way to a just and happy society led through socialist revolution. Capitalism was bad, liberalism a fraud, democracy bunk, and parliamentarism decadent. Our then professor of philosophy, the late Mr. Arnost Kolman, taught us this, and then gave his half-Russian daughter in marriage to a Czech Communist who fought for socialism with Alexander Dubcek. Later he fled to Sweden. Professor Kolman, one of the very last surviving original Bolsheviks of 1917 and a close friend of Lenin, died in 1980, also in Sweden. Before his death, he returned his Party card to Brezhnev and declared that the Soviet Union had betrayed the socialist revolution. In 1981 I am told by various people who suffer from Adlerian and Rankian complexes that the only way to a just and happy society leads through socialist revolution. Capitalism is bad, liberalism a fraud, democracy bunk, and parliamentarism decadent. Dialectically, all this makes me suspect that capitalism is probably good, liberalism may be right, democracy is the closest approximation to the truth, and parliamentarism a vigorous gentleman in good health, filled with the wisdom of ripe old age.
Josef kvorecký (Náchod, 27 september 1924)
De Nederlandse schrijfster Esther Verhoef-Verhallen werd geboren in s-Hertogenbosch op 27 september 1968. Zie ook mijn blog van 27 september 2009 en ook mijn blog van 27 september 2010.
Uit: Déjà vu
Hij was vlakbij. Takken knapten onder zijn bergschoenen en weken uiteen terwijl hij zich een weg baande door het struikgewas.
Hij vloekte binnensmonds.
Hij was woedend, buiten zinnen.
Ze rook de wapenolie, het leer van zijn schoenen, de weeïge lucht die altijd aan zijn jas hing en zijn eigen geur, het sterkste afrodisiacum dat ze had gekend. Ze hoorde zijn stem, zijn ademhaling.
Zijn nabijheid was allesoverheersend ze had er steeds op gereageerd als een kennelhond die rook dat haar voerbak werd gevuld. Hongerig, verwachtingsvol, fel en ongeduldig.
Ze drukte zich dichter tegen de koude grond en sloot haar ogen. Ademde zoveel mogelijk door haar neus. Ze kon alleen maar intens hopen dat hij haar niet zag, dat de condens van haar ademhaling opging in de dichte mist, en dat de herfstbladeren in deze kuil haar kleding voldoende aan het oog onttrokken. Zodat hij haar voorbij zou lopen, verder het bos in.
Pas dan, buiten zijn gehoorsafstand, kon ze proberen hiervandaan te komen en naar de openbare weg te rennen. Misschien had ze geluk en kon ze een auto aanhouden. Anders moest ze blijven doorlopen tot aan het volgende huis, waar ze het alarmnummer kon bellen.
Voor die tijd was ze niet veilig.
Haar armen en benen zaten onder de schaafwonden en haar lip was gescheurd. Er kleefde bloed aan haar kin, maar het was niet belangrijk. Ze voelde de pijn niet eens. Wat ze wel voelde was leven, diep in haar. Het was nog klein, niet groter dan een vuist, maar het was er. Nieuw leven.
Armpjes, beentjes. Een gezichtje.
Griezelig dichtbij hoorde ze takken kraken. Ze drukte zich dieper in de kuil, haar wang tegen de natte bladeren.
Esther Verhoef ('s-Hertogenbosch, 27 september 1968)
De Duitse dichter en schrijver Christian Schloyer werd geboren op 27 september 1976 in Erlangen. Zie ook mijn blog van 27 september 2010.
pluie
spieluhren drehn mich
im flug · hafen moskau wind
beschneit · ihre stimme über meiner
nase, flamenco ihre augen flamenco ich darf ihren nacken
erraten · was ihre hände malen im gewitter
schlag der tauben
flügel · wolken, ein straßenjunge putzt sich
die zähne · splitter in meiner schulter spür ich
den sektkelch käsegeruch parfüm für mein wundgelegenes
warten · ihre hände ihr zögern auf einem
geschlossenen brief, ein kindheits-
spiel · uhren ein knäbisches zucken in ihrem weit
gefächerten blick & schneller
drehn sich moskau flamenco spieluhr +
ein alter fotoapparat · spult
mich bild für bild zum anfang zurück
Christian Schloyer (Erlangen, 27 september 1976)
Zie voor nog meer schrijvers van de 27e september ook mijn vorige blog van vandaag en eveneens mijn eerste blog van vandaag.
|
