De Nederlandse dichter en schrijver Lévi Weemoedt werd geboren in Geldrop op 22 oktober 1948. Zie ook mijn blog van 22 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Lévi Weemoedt op dit blog.

Naamloos

De hond ligt zachtjes snikkend in zijn mand;
droef peinst zijn baasje bij een glas genever.
Er hangen duizend boeken aan de wand:
’t Geluk was hier bepaald geen gulle gever.

Op straat waaien geluiden van een feest:
een schrille lach; er valt een glas aan scherven.
Maar binnen zingt het wenen van het beest
en zit zijn baas al uren te versterven.

Ik wed nu dat geen sterveling ooit raadt
wie nu die twee zo bitter treuren laat.

Maar stuur toch in: wat aanspraak doet ons goed.
Wij zien uw brief vol wanhoop tegemoet.

De trek

(liedje)

's Avonds gezeten op een hek
zag ik het naad'ren van een trek:

een grote biefstuk kwam voorbij,
gebakken aardapp'len en prei

gevolgd door flensjes, Franse kaas,
een dikke pens, een volle blaas.

Daar achteraan op zijn gemak
slofte de koffie met cognac,

en in der wolken tekening:
ziedaar, daar kwam de rekening!

Lévi Weemoedt (Geldrop, 22 oktober 1948)

De Britse schrijster Doris Lessing werd geboren in Kermanshah, Perzië op 22 oktober 1919. Zie ook mijn blog van 22 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Doris Lessing op dit blog.

Uit: The Grandmothers

'Well,' said Roz, 'I don't care, nineteen is too young.'

'But who knows how it might turn out?' enquired Lil, and blushed. Feeling her face hot she made a little grimace, which had the effect of making her seem naughty, or daring, and this was so far from her character that the others exchanged looks not to be explained so easily.

They all sighed, heard each other and now laughed, a full frank laugh that seemed to acknowledge things unsaid. One little girl, Shirley, said, 'What are you laughing at?' and the other, Alice, 'What's so funny? I don't see anything funny,' and copied her grandmother's look of conscious naughtiness, which in fact had not been intended. Lil was uncomfortable and blushed again.

Shirley persisted, wanting attention, 'What's the joke, Daddy?' and at this both daddies began a tussling and buffeting of their daughters, while the girls protested, and ducked, but came back for more, and then fled to their grandmothers' arms and laps for protection. There they stayed, thumbs in their mouths, eyes drooping, yawning. It was a hot afternoon.

A scene of somnolence and satisfaction. At tables all around under the great trees similarly blessed people lazed. The seas all around them, only a few feet below, sighed and hissed and lapped, and the voices were low and lazy.

From the window of Baxter's Theresa stood with a tray of cool drinks momentarily suspended and looked out at the family. Tears slid down her cheeks. She had been in love with Tom and then Ian, and then Tom again, for their looks and their ease, and something, an air of repletion, as if they had been soaking in pleasure all their lives ...

Doris Lessing (Kermanshah, 22 oktober 1919)

Portret door  by Leonard William McComb, 1999

De Nederlandse schrijver, cabaretier en televisiepresentator Arjen Henrik Lubach werd geboren in Lutjegast op 22 oktober 1979. Zie ook mijn blog van 22 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Arjen Lubach op dit blog.

Uit: Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend

‘Wij gaan jouw moeder eens fijn oproepen,’ zei de medewerkster. ‘Ik heet Sandra. Hoe heet jij?’

  ‘Ben,’ zei ik. Ik kreeg cola van Sandra. En koekjes. En daarna weer cola. En een poster van een chimpansee. Die heeft nog jaren boven mijn bed gehangen.

  ‘Wil je het soms zelf doen?’ vroeg Sandra. Ze gaf me de microfoon. ‘Gewoon rustig praten als ik knik.’ Ze knikte.

  ‘Mama,’ zei ik. ‘Waar ben je?’ Ik hoorde mijn stem echoën in de uithoeken van het dierenpark. Overal, in elk restaurant, elk dierenverblijf, aquarium, terrarium en elke speeltuin hoorden mensen mij vragen: mama, waar ben je?

  ‘Mama,’ ging ik door. ‘Er zijn hier walrussen.’ Toen zette Sandra de microfoon uit.

  ‘Hou je van walrussen?’ vroeg ze.

  ‘Dat weet ik niet,’ zei ik. ‘Ik heb ze nog nooit gezien.’

  Na vijf minuten kwam mijn moeder naar de ingang. Ze had gehuild en ze was nog roder dan ze al was geweest. Ze pakte me zo hard beet dat het een beetje pijn deed.

  ‘Ik ben komen rennen,’ zei ze hijgend. ‘Maar hier ben ik.’

  Mijn wang plakte aan haar wang.

  ‘Hoorde je mijn stem?’ vroeg ik. ‘Ik moest in een microfoon praten.’

  ‘Iedereen hoorde jouw stem,’ hijgde mijn moeder. ‘Je bent nu beroemd!’

  Ik schreef het ’s avonds in mijn schrift. Benjamin is beroemd in het dierenpark”.

Arjen Lubach (Lutjegast, 22 oktober 1979)

De Engelse dichter en schrijver Alfred Douglas werd geboren in Ham Hill in Worcestershire op 22 oktober 1870. Zie ook mijn blog van 22 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Alfred Douglas op dit blog.

Harmonic Du Soir

Voici venir le temps

Now is the hour when, swinging in the breeze,
Each flower, like a censer, sheds its sweet.
The air is full of scents and melodies,
O languorous waltz ! O swoon of dancing feet!

Each flower, like a censer, sheds its sweet,
The violins are like sad souls that cry,
O languorous waltz ! O swoon of dancing feet!
A shrine of Death and Beauty is the sky.

The violins are like sad souls that cry,
Poor souls that hate the vast. black night of Death ;
A shrine of Death and Beauty is the sky.
Drowned in red blood, the Sun gives up his breath.

This soul that hates the vast black night of Death
Takes all the luminous past back tenderly,
Drowned in red blood, the Sun gives up his breath.
Thine image like a monstrance shines in me.

Alfred Douglas (22 oktober 1870 – 20 maart 1945)
Alfred Douglas en Oscar Wilde

Zie voor nog meer schrijvers van de 22e oktober ook mijn blog van 22 oktober 2011 deel 1 en eveneens deel 2.

22-10-2012 om 19:22 geschreven door Romenu