|
De Nederlandse dichter, schrijver en columnist Cees van der Pluijm werd geboren op 12 januari 1954 te Radio Kootwijk (Gld.). Zie ook alle tags voor Cees van der Pluijm op dit blog.
PORTRETSONNETTEN 9
Je kunt met hem de humorberg beklimmen
Hij heeft voor iedereen altijd wel iets
Een kleine kwinkslag of een goede witz
Waar hij verschijnt, daar gaan de ogen glimmen
O al die keren dat we om hem lachten
Wat is die man toch vreselijk ad rem
Gebeurt er iets, dan kijken we naar hem
Je hoeft er nog geen oogwenk op te wachten
En heus, hij is nooit een seconde triest
Het lijkt wel alsof alles langs hem afglijdt
Waardoor hij nooit zijn goede zin verliest
Ik denk dat hij nog vrolijk naar zijn graf schrijdt
Waarop de hele stoet nog één keer briest
Om wat zijn laatste geintje wordt: zijn afscheid
PORTRETSONNETTEN 13
Ik vond mijn kind, hij waaide tot mij aan
Wat scheelt die vijfendertig jaar verschil?
Wanneer ik honderd word, is hij de spil
Daarna kan ik gerust ter ziele gaan
Nu ben ik nog ten vleze, het bestaan
Laveert weer tussen schreeuwstorm en windstil
Een mengeling van hoop, geloof en wil
Een innig rendez-vous van zon en maan
Twee kamers heeft het hart dat stadig klopt
Twee liefdes zijn het minste voor een man
Totdat de adem stokt, de motor stopt
Twee liefdes – veel voor wie niet veel verwacht
Meer dan waarop een zondaar hopen kan
De wind, de wind heeft mij een kind gebracht
Uit: Momenten
1978
Er was van dreiging helemaal geen sprake
Je kreeg een eigen huis, een flat met hem
Wat later kwam deed toen nog niet ter zake
Nog nergens dood als stimulans of rem
Wel engelen, maar niet nog die der wrake
Je zong je lied met ongebroken stem
Een zoete inval en een bruisend bad:
De tijd dat je nog geen ontvangstangst had
Het leven leek een feest vol zang en dans
Studeren? Ja, dat deed je er wel bij
Wat misging kreeg vanzelf een nieuwe kans
Dat eens het lied verstommen zou, dat jij
Er in zou tuinen als een domme gans –
Je was naïef, je leek maar frank en vrij
Cees van der Pluijm (12 januari 1954 – 14 december 2014)
Hier met Conny Palmen (l)
De Nederlandse dichter en schrijver Jacques Hamelink werd geboren op 12 januari 1939 in Driewegen, bij Terneuzen. Zie ook alle tags voor Jacques Hamelink op dit blog.
Ophelderingen
Ochtend boordevol vogels dekt hem met zijn schouders
middag trekt hem traag over de bemosselde stenen
avond meermalen zijn omhelzing zelden nacht
grillig huiverend zijn huis.
Vlinder maar je bent zo zwaar als de wereld
werveling maar wat zegt dat van volstrekte stilte
woord maar ik ben alweer tekortgeschoten.
De bomen hechten zich zwaar aan de aarde
de mens gewent zich glimlachend aan zijn dood.
Als ik sterf kan geen weten veel groter dan nu zijn
hoewel ik een nieuwe ster schep de koude zal komen
als ik het voorgoed donker maak is de nacht niet dieper geworden
duisternis is evengoed als licht.
Geboorte - ik vouw mij op voor de dood.
Het zwakke, het minderwaardige
Het zwakke, het minderwaardige,
het onbevruchtbare had nooit je voorkeur.
Jouw hang was naar de boom
in bloei, naar de volle stokroos.
Niet naar de natte herfststronk.
Jij hield alleen van leven
als het ontluikt
en als het nog onweerstaanbaar is.
Leven dat als een vinkenslag
naar de keel welt.
De passage van de twee ravenzwarte vlechtmeisens
De passage van de twee ravenzwarte vlechtmeisens vuur-
straalogig de diepe straat door brengt de nacht teweeg.
De hengst de merrie bevruchtend, zijn fabelwindvleugels
over haar, de samenhuivering hoef aan hals: uitgeveegd.
Door de lievezoete voedster opgevreten een spijze wordt
het miserabele nest kleverige misgeboorten dat ze kreeg.
Tot haar onlichamelijkte aangetrokken van deze nacht win
ik, lichameling, de wil die volhoudt de min van Hadewich.
Jacques Hamelink (Terneuzen, 12 januari 1939)
Cover
De Nederlandse dichter en schrijver Kamiel Verwer werd op 12 januari 1979 in Tilburg geboren. Zie ook alle tags voor Kamiel Verwer op dit blog.
Ontrouw
wil jij soms dat aan jouw denken verschijnt
dat wat nimmer stoppen kan
welke ster er ook verdwijnt?
wil jij soms het naakt
liefhebben
dat waarheid heet
omdat je die liefde zo eindeloos weet?
wil jij soms tussen onze liefde door
je zweet delen met hem, de minnaar van de
tijd?
De geïnterneerde
gekrompen kleiner nog dan
onbeholpenheid kreunt hij op de vloer
van de inrichting de dokter
schudt zijn hoofd en kalmeert hem weer
nog kleiner, rukkend aan zijn haar
de koffie overgietend in een traag gebaar
waar verleden leed even lijkt te ademen
roestig (als een schakelketting op de
bodem van de zee)
verwasemd tot
niet meer dan standaarden
zijn mond gaat even open en
bruine tanden breken het gekir
een slechte adem rest.
Kamiel Verwer (Tilburg, 12 januari 1979)
De Japanse schrijver en vertaler Haruki Murakami werd geboren op 12 januari 1949 in Kyoto. Zie ook alle tags voor Haruki Murakami op dit blog.
Uit: South of the Border, West of the Sun (Vertaald door Philip Gabriel)
“In the world I grew up in, a typical family had two or three children. My childhood friends were all members of such stereotypical families. If not two kids in the family, then three; if not three, then two. Families with six or seven kids were few and far between, but even more unusual were families with only one child.
I happened to be one of the unusual ones, since I was an only child. I had an inferiority complex about it, as if there was something different about me, that what other people all had and took for granted I lacked.
I detested the term only child. Every time I heard it, I felt something was missing from me--like I wasn't quite a complete human being. The phrase only child stood there, pointing an accusatory finger at me. "Something's not quite all there, pal," it told me.
In the world I lived in, it was an accepted idea that only children were spoiled by their parents, weak, and self-centered. This was a given--like the fact that the barometer goes down the higher up you go and the fact that cows give milk. That's why I hated it whenever someone asked me how many brothers and sisters I had. Just let them hear I didn't have any, and instinctively they thought: An only child, eh? Spoiled, weak, and self-centered, I betcha. That kind of knee-jerk reaction depressed me, and hurt. But what really depressed and hurt me was something else: the fact that everything they thought about me was true. I really was spoiled, weak, and self-centered.
In the six years I went to elementary school, I met just one other only child. So I remember her (yes, it was a girl) very well. I got to know her well, and we talked about all sorts of things. We understood each other. You could even say I loved her.“
Haruki Murakami (Kioto, 12 januari 1949)
De Nederlandse dichter, schrijver en schilder Alain Teister (eig. Jacob Martinus Boersma werd geboren in Amsterdam op 12 januari 1932. Zie ook alle tags voor Alan Teister op dit blog.
Remco groet 's morgens de dingen
Dag glas, dag fles van gisterennacht,
hoest hoest, dag jam,
dag jammerkejam naast de boterham,
dag eitje, dag uitje,
hoest hoest,
dag sokken, dag Formentera,
o jezus wat voel ik me
voel ik me eigenlijk wel?
Alain Teister (12 januari 1932 – 6 februari 1979)
Kruis door Alain Teister (Jacques Boersma)
De Duitse dichter en schrijver Jakob Michael Reinhold Lenz werd geboren op 12 januari 1751 in Seßwegen. Zie ook alle tags voor Jakob Michael Reinhold Lenz op dit blog.
Impromptu auf dem Parterre
Dies Erschröcken, dies Verlangen,
Das mich, als du kamst, umfangen,
Dies Gefühl - wer zauberts nach?
Gott! wie schlug das Herz so schwach -
Als mein Glas ihn überraschte,
Jenen Blick, nach dem ich haschte,
Jenen Blick - o Huldgöttin!
Welch ein Himmel war darin!
Sieh mein Herz, das nach dir bebte,
Kannt' ich gleich die Ursach nicht,
Zog, obschon ich widerstrebte,
Stets mein Aug' auf dein Gesicht,
Bis ich, ohne daß ich wußte,
Wer du wärest, weinen mußte.
****
Aus ihren Augen lacht die Freude,
Auf ihren Lippen blüht die Lust,
Und unterm Amazonenkleide
Hebt Mut und Stolz und Drang die Brust
Doch unter Locken, welche fliegen
Um ihrer Schultern Elfenbein,
Verrät ein Seitenblick beim Siegen
Den schönen Wunsch besiegt zu sein.
Jakob Michael Reinhold Lenz (12 januari 1751- 24 mei 1792)
Cover. Lenz hier links.
Zie voor nog meer schrijvers van de 12e januari ook mijn blog van 12 januari 2014 deel 2.
12-01-2015 om 13:58
geschreven door Romenu 
Tags:Cees van der Pluijm, Jacques Hamelink, Kamiel Verwer, Haruki Murakami, Alain Teister, Jakob Lenz, Romenu
|
