De Nederlands dichter Jan Baeke werd geboren in Roosendaal op 23 mei 1956. Zie ook alle tags voor Jan Baeke op dit blog.
Ik heb het raam dichtgedaan
Ik heb het raam dichtgedaan om de zomer niet te horen
maar de zon brandt door de muren
en de vliegen draaien hun motoren klem in de gordijnen.
Een hond en een kind kunnen blij en slapen
tot het gisteren wordt.
Auto’s die nog stilstaan. Adem, zonder te bewegen.
Het glas in mijn hand bevat schommelend water.
Maar de zomer is een luid blaffende hond.
De zomer is een optocht van geluiden
en de vliegen raken niet op.
Het raam heeft geen enkele functie.
Vuur en het hart
Het hart is in de bergen.
We hadden niet moeten gaan.
We waren slaperig geworden, ondanks de kou
en zichtbaar
maar wat je ziet is niets vergeleken
met de verstikkende rook van het vuur
dat uit de schuren naar buiten slaat
met de uitlopers van het hart, slingerend door het dal
wegen versperrend, zich vertakkend in alle woorden
die wij met elkaar wisselen.
Dicht bij het vuur
vertakken zich ook onze woorden
dringen binnen in de slaap van de zwaarste
buigen zich over de oudste
kruipen als nachtvlinders over het gras
dwalen door de nacht, met het hart op de lippen
en vallen uitgeput neer in de uitgebrande bankstellen
aan de voet van de berg.
Voltige
Het touw brak. De hemel verliet mij
en wierp zich – of was ik het? –
tussen de leeuwen en de duiven
die niet stopten
die doorgingen alles te verwoesten
zoals de trapezewerkers hun zachte vlees.
Boven alles uit
klonk de juiste muziek
Het is die muziek
zeggen de heiligen van de trapeze
die wij opvouwen en meenemen
tussen balen stro geklemd
en verdeeld over diverse wonden.
De Amerikaanse dichteres en vertaalster Jane Kenyon werd geboren op 23 mei 1947 in Ann Arbor, Michigan. Zie ook alle tags voor Jane Kenyon op dit blog.
De blauwe waterbak
Als primitieven hebben we de kat begraven
met haar waterbak. Met blote handen
schraapten we zand en grind
terug in het gat.
Het viel met een sissend geluid
en een klap op haar zij,
op haar lange rode vacht, de witte veren
tussen haar tenen en haar
lange, om niet te zeggen haar adelaarsneus.
We stonden op en veegden elkaar schoon.
Er zijn smarten die scherper zijn dan deze.
De rest van de dag werkten we in stilte,
aten, staarden en sliepen. Het stormde
de hele nacht; nu klaart het op, en een roodborstje
mummelt vanaf een druipende struik
zoals de buurman die het goed bedoelt
maar altijd het verkeerde zegt.
Vertaald door Frans Roumen
Cover
Zie voor nog meer schrijvers van de 23e mei ook mijn blog van 23 mei 2020 en eveneens mijn blog van 23 mei 2019.
