De Zuidafrikaanse schrijver John Maxwell Coetzee werd geboren op 9 februari 1940 in Kaapstad. Zie ook alle tags voor John Coetzee op dit blog.

Uit: Summertime

“Well, cast your mind back to the books he wrote. What is the one theme that keeps recurring from book to book? It is that the woman doesn’t fall in love with the man. The man may or may not love the woman; but the woman never loves the man. What do you think that theme reflects? My guess, my highly informed guess, is that it reflects his life experience. Women didn’t fall for him—not women in their right senses. They inspected him, maybe they even tried him our. Then they moved on.”
(…)

“The path that leads through Latin and alebra is not the path to material success. But it may suggest much more: that understanding things is a waste of time; that if you want to succeed in the world and have a happy family and a nice home and a BMW you should not try to understand things but just add up the numbers or press the buttons or do whatever else it is that marketers are so richly rewarded for doing”
(…)

“What I call my philosophy of teaching is in fact a philosophy of learning. It comes out of Plato, modified. Before true learning can occur, I believe, there must be in the student's heart a certain yearning for the truth, a certain fire. The true student burns to know. In the teacher she recognizes, or apprehends, the one who has come closer than herself to the truth. So much does she desire the truth embodied in the teacher that she is prepared to burn her old self up to attain it. For his part, the teacher recognizes and encourages the fire in the student, and responds to it by burning with an intenser light. Thus together the two of them rise to a higher realm. So to speak.”

 
John Coetzee (Kaapstad, 9 februari 1940)

De Oostenrijkse schrijver Thomas Bernhard werd geboren op 9 februari 1931 in Heerlen. Zie alle tags voor Thomas Bernhard op dit blog.

Uit: Holzfällen

„Einen Fogosch um dreiviertelein Uhr nachts wegen eines Burgschauspielers, in dessen Barthaaren sich jetzt, da er seine Kartoffelsuppe mit der größten Geschwindigkeit, also wie ausgehungert, halb ausgelöffelt hatte, diese Kartoffelsuppe verfangen hatte. Der Ekdal, sagte er und löffelte die Suppe, der Ekdal ist schon jahrzehntelang meine Wunschrolle gewesen, und er sagte, wieder Suppe löffelnd, und zwar alle zwei Wörter einen Löffel Suppe nehmend, also er sagte der Ekdal und löffelte Suppe und sagte war schon und löffelte Suppe und immer meine und löffelte Suppe und sagte Lieblingsrolle gewesen und löffelte Suppe und er hatte auch noch zwischen zwei Suppenlöffeln seit Jahr- und dann wieder nach zwei Suppenlöffeln zehnten gesagt und das Wort Wunschrolle genauso, als redete er von einer Mehlspeise, denke ich. Mehrere Male sagte er der Ekdal ist meine Lieblingsrolle, und ich fragte mich sofort, ob er auch dann immer wieder von dem Ekdal als seiner Lieblingsrolle gesprochen hätte, wenn er keinerlei Erfolg mit seinem Ekdal gehabt hätte. Hat ein Schauspieler in einer Rolle Erfolg, sagt er, es sei seine Lieblingsrolle, hat er mit seiner Rolle keinen Erfolg, sagt er nicht, dass es seine Lieblingsrolle ist, dachte ich. Immer wieder löffelte der Burgschauspieler die Kartoffelsuppe und sagte, der Ekdal sei seine Lieblingsrolle.“

 
Thomas Bernhard (9 februari 1931 — 12 februari 1989)

De Ierse dichter en schrijver Brendan Behan werd geboren op 9 februari 1923 in Dublin. Zie ook alle tags voor Brendan Behan op dit blog.

THE AULD TRIANGLE

A hungry feeling
Came o'er me stealing
And the mice were squealing
In my prison cell
And that auld triangle went jingle-jangle
All along the banks of the Royal Canal

Oh! To start the morning
The warden bawling
"Get up out of bed, you!
And clean out your cell!"
And that auld triangle went jingle-jangle
All along the banks of the Royal Canal

Oh! the screw was peeping
And thelag was sleeping
As he lay weeping
For his girl Sal
And that auld triangle went jingle-jangle
All along the banks of the Royal Canal

On a fine Spring evening
The lag lay dreaming
And the sea-gulls were wheeling
High above the wall
And that auld triangle went jingle-jangle
All along the banks of the Royal Canal

Oh! the wind was sighing
And the day was dying
As the (lag|loike) lay crying
In his prison cell
And that auld triangle went jingle-bloody-jangle
All along the banks of the Royal Canal

In the women's prison
There are seventy women
And I wish it was with them
That I did dwell
Then that auld triangle could go jingle-jangle
All along the banks of the Royal Canal

 
Brendan Behan (9 februari 1923 – 20 maart 1964)
Portret door Barry Mullan, z.j.  

De Nederlandse dichter, essayist, historicus en politicus Geerten Gossaert (eig. Frederik Carel Gerretson) werd geboren in Kralingen op 9 februari 1884. Zie ook alle tags voor Geerten Gossaert op dit blog.

Quem me esse dicitis?

Geboren tot verlangen,
Gelouterd tot geduld,
Hebt Gij, in mijn gezangen,
Uw melodie vervuld.

Zij ons Uw doel verborgen,
Uw daden zijn ons klaar:
Gij maakt, in vreugdes morgen,
Uw werken openbaar.

O dag des heils! O heden!
O zuivre morgenpracht!
Wat deert mij nu ’t verleden?
Wat heucht mij van den nacht?

Ik kan alleen bezinnen
Dat ik, met ziel en zin,
Het leven durf beminnen
Omdat ik U bemin!

Cadente lucifero

Verre, oever tot oever, scheidde ons
'T ziltige zwin en het zwalpend tij;
Wie door de storm en de stroom geleidde ons?
‘Enkel een ster, tusschen u en mij.’
Liefde met teedere handen spreidde ons
'T leger van bladeren windevrij;
Nacht met zijn vleugelen veilig ombreidde ons
Waar we sluimerden, zij aan zij;
Wakker, waakzaam als wachter, beidde ons
Enkel een ster, tusschen u en mij.
Nu - op eenzame sponde glijden ons
Langzaam de lijdlijke uren voorbij...
Zeg mij, liefste, o zeg, wat scheidde ons?
‘Enkel een ster, tusschen u en mij!’

 
Geerten Gossaert (9 februari 1884 - 27 oktober 1958)
Cover 

De Nederlandse dichter en schrijver Jacques Schreurs werd geboren in Sittard op 9 februari 1893. Zie ook alle tags voor Jacques Schreurs op dit blog.

Uit: Kroniek Eener Parochie

“Ik zonk weg in een grooten leeren armstoel met leeuwenkoppen en koperen ringen, recht tegenover de Disputa van Raphael Santi en wachtte. De torenklok sloeg vijf en diep in het doodstille huis riep een klokje haastig achter elkander vijfmaal: koekoek.
Toen hij zijn brevier gesloten had, knielde de pastoor neer in de schemering en nam hij het hoofd in de handen voor een kort slotgebed. Opstaande maakte hij een groot kruis en zonder mij aan te zien zeide hij: Welkom! en vervolgde: Het is de gewoonte niet dat hier gerookt wordt; ik zal u dus geen sigaar presenteeren doch een glas wijn bied ik u gaarne aan. Ik dankte. Dan nam hij plaats in den monumentalen zetel en naar zijn lange witte handen ziende, ging hij voort:
Ik ben den bisschop dankbaar voor de assistentie die hij mij in u, jongeman, doet toekomen; ik zie in deze zijne geste méér een bewijs van zijn hartelijke bezorgdheid voor mijn gezondheid dan wel bekommernis om het heil der mij toegewezen, en ik mag wel zeggen, toegewijde kudde welke niets te kort komt, daar haar pastoor - en dit moge u, jongeman, eenigszins aanmatigend toeklinken - zich als herder volkomen bewust is ondanks zijne jaren in niets te kort te schieten ten opzichte van zijn schapen. Uw taak hier zal dus uiteraard een zeer beperkte zijn tenzij, wat God verhoede...
Hier onderbrak hij zijn rustigen monoloog en met hoog opgetrokken wenkbrauwen bleef hij een tijdlang naar zijn witte handen staren, in die doodsche onverschilligheid jegens mij die mij bevroor. Ik dacht hem aan te vullen daar ik vermoedde dat bij zijn laatste woorden het schrikbeeld der Mijn voor zijn geest was opgerezen, doch begreep intuïtief dat zwijgen het beste was om vooral geen ontijdige spanningen op te roepen.”

 
Jacques Schreurs (9 februari 1893 – 31 januari 1966)
Bob Storm als pastoor Bonhomme in de tv-serie “Dagboek van een herdershond” uit 1978,
gebaseerd op de kroniek van Jacques Schreurs

De Duitse dichter, schrijver, vertaler en uitgever Rainer Maria Gerhardt werd geboren op 9 februari 1927 in Karlsruhe. Zie ook alle tags voor Rainer Maria Gerhardt op dit blog.

Magie

gelber schimmer seh ich steigen
grüne lichte rote hellen
aller farben kühle düfte
aller reiche reine schwellen

da ich von der berge gipfel
niederstieg wo grause hausen
zu dem grund der dunklen tiefen
zu des stromes braunem brausen

und wie da die schwarzen ufer
zu dem flachen kahne schauen
bis zu jener lichten stelle
wo die flüsse meere bauen

seh ich glanz der grossen dinge
kristallinische bereiche
wo kein hauch zählt keine schwinge
augen starrn auf meine leiche

tot im toten streife ich durch
grauen gneis und schwarzen schiefer
grüss den könig der gesteine
sinke hzu den richtern tiefer

keinen träumen sind die zeichen
ausgeliehen keinen nächten
da die dinge mich verstiessen
hause ich in steilen schächten

als der gast der grünen steine
silberiger fächerungen
streift ein toten in dem geiste
durch das reich der reinigungen

 
Rainer Maria Gerhardt (9 februari 1927 – 27 juli 1954)
Karlsruhe, de piramide op de Marktplatz

Zie voor nog meer schrijvers van de 9^e februari ook mijn vorige twee blogs van vandaag.

09-02-2014 om 17:11 geschreven door Romenu  

De Amerikaanse schrijfster en feministe Alice Malsenior Walker werd geboren op 9 februari 1944 in Eatonton, Georgia Zie ook alle tags voor Alice Walker op dit blog.

Uit: The Color Purple

“Dear God,
It took him the whole spring, from March to June, to make up his mind to take me. All I thought about was Nettie. How she could come to me if I marry him and he be so love struck with her I could figure out a way for us to run away. Us both be hitting Nettie's schoolbooks pretty hard, cause us know we got to be smart to git away. I know I'm not as pretty or as smart as Nettie, but she say I ain't dumb.
The way you know who discover America, Nettie say, is think bout cucumbers. That what Columbus sound like. I learned all about Columbus in first grade, but look like he the first thing I forgot. She say Columbus come here in boats call the Neater, the Peter, and the Santomareater. Indians so nice to him he force a bunch of 'em back home with him to wait on the queen.

 
Scene uit de film van Steven Spielberg uit 1985

But it hard to think with gitting married to Mr. ______ hanging over my head.
The first time I got big Pa took me out of school. He never care that I love it. Nettie stood there at the gate holding tight to my hand. I was all dress for first day. You too dumb to keep going to school, Pa say. Nettie the clever one in this bunch.
But Pa, Nettie say, crying, Celie smart too. Even Miss Beasley say so. Nettie dote on Miss Beasley. Think nobody like her in the world.”

 
Alice Walker (Eatonton, 9 februari 1944)

De Franse schrijfster Alina Reyes (pseudoniem van Aline Patricia Nardone) werd geboren op 9 februari 1956 in Bruges. Zie ook alle tags voor Alina Reyes op dit blog.

Uit: Sept nuits

"Je suis arrivée à minuit, selon ses instructions. Hôtel agréable, mais discret.
- Je suis attendue, chambre 58.
- Tout de suite sur votre gauche... Bonsoir, madame.
J'aurais peut-être pu ne rien dire ? Ou dire "mon mari m'attend" ? Mais je n'ai pas de mari, et je n'en veux pas. Pourquoi me soucier de ce que le veilleur de nuit pouvait penser ? Comme s'il n'en avait pas vu d'autres... Mais je me moque de ce que font les autres, et de ce qu'ils peuvent penser. Si au moins ça pouvait l'exciter un peu... d'imaginer..."
(…)

"Dans la forêt profonde, il y a des sorcières, elles font des sabbats, lèchent le cul du diable. Il y a des faunes et des satyres, et des nymphes qu'ils tirent. Il y a une rivière avec des vouivres tout au fond qui attirent les hommes pour leur sucer la queue. Il y a de la fureur, dans ma forêt profonde, et il a bon goût, le cul du diable. Mais je n'ai pas le droit. Pas le droit, cette nuit."

 
Alina Reyes (Bruges, 9 februari 1956)

De Amerikaanse dichteres Amy Lowell werd geboren op 9 februari 1874 in Brookline, Massachusetts. Zie ook alle tags voor Amy Lowell op dit blog.

A Japanese Wood-Carving

High up above the open, welcoming door
It hangs, a piece of wood with colours dim.
Once, long ago, it was a waving tree
And knew the sun and shadow through the leaves
Of forest trees, in a thick eastern wood.
The winter snows had bent its branches down,
The spring had swelled its buds with coming flowers,
Summer had run like fire through its veins,
While autumn pelted it with chestnut burrs,
And strewed the leafy ground with acorn cups.
Dark midnight storms had roared and crashed among
Its branches, breaking here and there a limb;
But every now and then broad sunlit days
Lovingly lingered, caught among the leaves.
Yes, it had known all this, and yet to us
It does not speak of mossy forest ways,
Of whispering pine trees or the shimmering birch;
But of quick winds, and the salt, stinging sea!
An artist once, with patient, careful knife,
Had fashioned it like to the untamed sea.
Here waves uprear themselves, their tops blown back
By the gay, sunny wind, which whips the blue
And breaks it into gleams and sparks of light.
Among the flashing waves are two white birds
Which swoop, and soar, and scream for very joy
At the wild sport. Now diving quickly in,
Questing some glistening fish. Now flying up,
Their dripping feathers shining in the sun,
While the wet drops like little glints of light,
Fall pattering backward to the parent sea.
Gliding along the green and foam-flecked hollows,
Or skimming some white crest about to break,
The spirits of the sky deigning to stoop
And play with ocean in a summer mood.
Hanging above the high, wide open door,
It brings to us in quiet, firelit room,
The freedom of the earth's vast solitudes,
Where heaping, sunny waves tumble and roll,
And seabirds scream in wanton happiness.

 
Amy Lowell (9 februari 1874 - 12 mei 1925)
Portret door Sarah Gooll Putnam, 1892

De Japanse schrijver Natsume Sōseki werd geboren als Natsume Kinnosuke op 9 februari 1867 in Edo. Zie ook alle tags voor Natsume Sōseki op dit blog.

Uit: Haiku

people of my age -
with the passing of years
less impurities to cleanse

*

The crow has flown away:
swaying in the evening sun,
a leafless tree.

*

A red sun
Falls into the sea
What summer heat!

 
Natsume Sōseki (9 februari 1867 – 9 december 1916)

De Nederlandse dichter en schrijver Herman Pieter de Boer werd geboren op 9 februari 1928 in Rotterdam. Zie ook alle tags voor Herman Pieter de Boer op dit blog.

De plataan spreekt

Ik, de Gevlekte Zuiderling,
ben meegevoerd en hier geplant
in mooi en dankbaar Nederland.
Ik herberg de herinnering

aan iedere vergadering
of liefdeskus of vriendenhand
onder mijn takken op het zand,
duizenden dagen, ieder ding.

Ik ben een dappere Plataan,
ik wil nog eeuwen lang bestaan,
dat is mijn droom.

Mijn lover valt en groeit weer aan,
zo mag en zal het verder gaan.
Ik ben een wereldboom.

In de file

Ik voel nu het verkeer vertragen
en bid in stilte achter het stuur:
“O lieve Heer, niet op dit uur!”
Niet met zo’n volle warme wagen!’

Van alle voortbewegingsplagen
is dit wel Nummer Eén Tortuur!
De keel verdroogt, de maag wordt zuur,
de hitte bonkt met mokerslagen.

Nu staan we muurvast op een weg,
er is geen heg en ook geen steg,
de kinderen, ze krijten,

Ze slaan en schreeuwen er op los,
er is geen greppel en geen bos,
en iedereen moet schijten.

 
Herman Pieter de Boer (9 februari 1928 – 1 januari 2014)

Zie voor nog meer schrijvers van de 9^e februari ook mijn vorige blog van vandaag.

09-02-2014 om 16:53 geschreven door Romenu  

De Vlaamse schrijver Maurits Sabbe werd op 9 februari 1873 te Brugge geboren. Zie ook alle tags voor Maurits Sabbe op dit blog.

Uit: Hoe Monne en Jean Baptiste hun eerste communie deden

“Een nieuwe, gewichtige bekommering beheerschte sedert eenigen tijd heel Monne's jongensleventje. Hij zou eerlang, even als zijn broer Jean Baptiste, zijn eerste communie doen. Alhoewel beide jongens bijna twee jaar in leeftijd scheelden, had Bariseele toch weten te verkrijgen, dat ze samen hun communie mochten doen. Dat ging zoo in één moeite door.
Sedert maanden waren ze nu bezig met hun catechismus. Jean Baptiste leerde hem gemakkelijk, al spelende, maar Monne had er erg op te piekeren. Al zijn vrijen tijd sleet hij over het vrome boekje en meer dan eens was de avond al aan 't donkeren terwijl hij zich, vóór zijn slaapkamerraampje, de christelijke leeringen nog in den geest zat te prenten. Bij Jean Baptiste kwam alles werktuigelijk in 't geheugen zonder dat hij werkelijk nadacht over het geen hij leerde. Monne daarentegen was er heel mee vervuld. Hij overwoog alles, trachtte alles te doorgronden, vulde met zijn verbeelding aan wat hem niet duidelijk genoeg voorkwam en geraakte aldus in een toestand van mijmerende vroomheid, waarin hij vreugde vond. Als de onderpastoor op de ‘kapel’ vertelde over de schepping van hemel en aarde, over het paradijs, over hel en vagevuur, over de heiligen en dies meer, genoot Monne zijn blijdste stonden. Het leven en lijden van Jezus kende hij ook in de puntjes, vooral sedert hij op Quickelbornée's aanraden op Witten Donderdag het Marullenklooster bezocht had, waar de passie in gekleurde houten beelden ten toon gesteld stond. Alles was daar in bonte werkelijkheid te zien, tot den verhangen Judas toe, die met de tong uit den mond aan een heusch koordje aan een boomtak hing te zwieren.”

Maurits Sabbe (9 februari 1873 – 12 februari 1938)
Beeld door Octaaf Rotsaert in Brugge

De Duitse schrijfster, actrice en danseres Rahel Sanzara (eig. Johanna Bleschke) werd geboren op 9 februari 1894 in Jena. Zie ook alle tags voor Rahel Sanzara op dit blog.

Uit: Das verlorene Kind

„Und doch geschah es, daß er, als er vierzehn Jahre alt war, im Dunkeln sich fürchtete. Es war eine sonderbare Furcht, ohne greifbaren Grund. Sie überfiel ihn zum erstenmal, als er, vor Freude über die Genesung eines lange und schwer erkrankten Kameraden schlaflos, in einer Nacht am Fenster des Schlafsaales stand. Sein Herz schlug; er fühlte noch die Berührung, mit der der Wiedergenesene seine Hand ergriffen und sie zart, aber freudig gedrückt hatte. In der Erschütterung, die diese Erinnerung in ihm hervorbrachte, bereitete sich in seinem Innern die große Ahnung der Liebe vor; der Knabe ahnte, daß nicht nur die Menschen ihm zu Freunden waren, sondern daß auch er Freund den Menschen bedeuten konnte, er begriff, daß er einmal als Mann lieben würde. Obwohl ihm diese Offenbarung aus reinstem Herzensgefühl kam, rührte sie doch mit ihrem Glück bis ins Tiefste auch seinen Körper auf. Und diesem zum erstenmal gefühlten Glück drängte sich plötzlich die zum erstenmal gefühlte Furcht entgegen. Finsternis erschreckte ihn. Es war eine mondlose Nacht. Um ihn schliefen die anderen, er sah sie nicht, er hörte nur ihren Atem. Dunkelheit war auch um sie, aber eine andere, hellere Dunkelheit als die, die um ihn stand. Er fühlte sie um seinen freudig erregten Körper geschmiegt, eng wie eine zweite Haut, in der er eingefangen war mit allen Strömen seines Blutes. Er fühlte sie als eine böse, drohende, wesenlose Macht, die sein mit Freude erfülltes Herz bezwang, es mit abgrundtiefer Furcht durchschauerte, aber es ließ ihn nicht fliehen, nicht an Gott denken, den gütigen Erfüller aller seiner Gebete, regungslos mußte er stehenbleiben, mußte der Furcht gehorchen, der entsetzten Traurigkeit seines Herzens sich hingeben. Am Tage war dann alles wieder heiter, eben und schön.“

 
Rahel Sanzara (9 februari 1894 – 8 februari 1936)

De Britse advocaat en schrijver Sir Anthony Hope Hawkins werd geboren op 9 februari 1863 in Londen. Zie ook alle tags voor Anthony Hope op dit blog.

Uit: The prisoner of Zenda

“That is the explanation, and I am glad to have finished it: the blemishes on honourable lineage are a delicate subject, and certainly this heredity we hear so much about is the finest scandalmonger in the world; it laughs at discretion, and writes strange entries between the lines of the "Peerages".
It will be observed that my sister-in-law, with a want of logic that must have been peculiar to herself (since we are no longer allowed to lay it to the charge of her sex), treated my complexion almost as an offence for which I was responsible, hastening to assume from that external sign inward qualities of which I protest my entire innocence; and this unjust inference she sought to buttress by pointing to the uselessness of the life I had led. Well, be that as it may, I had picked up a good deal of pleasure and a good deal of knowledge.

 
Scene uit de film van Richard Thorpe met Stewart Granger en Deborah Kerr, 1952

I had been to a German school and a German university, and spoke German as readily and perfectly as English; I was thoroughly at home in French; I had a smattering of Italian and enough Spanish to swear by. I was, I believe, a strong, though hardly fine swordsman and a good shot. I could ride anything that had a back to sit on; and my head was as cool a one as you could find, for all its flaming cover. If you say that I ought to have spent my time in useful labour, I am out of Court and have nothing to say, save that my parents had no business to leave me two thousand pounds a year and a roving disposition.”

 
Anthony Hope (9 februari 1863 – 8 juli 1933)
In 1897

De Russische dichter en vertaler Vasily Andreyevich Zhukovsky werd geboren op 9 februari (29 januari) 1783 inMishenskoe bij Tula. Zie ook alle tags voor Vasily Zhukovsky op dit blog.

Gebet der Russen (Molitwa Russkich)

Gott, schütze den Zaren!
Gib viele Tage auf Erden
Dem Verehrungswürdigen,
Dem Bezwinger der Hochmütigen,
Dem Beschirmer der Schwachen,
Alles dies sende uns
Der Himmel herab!

Dem machtvollen
Und rechtgläubigen Russland,
Herr, gib deinen Schutz!
Eine Herrschaft gib ihm,
Einträchtig und ruhig in Kraft,
Und halte fern
Alle Schmach und Schande!

O Vorsehung,
Deinen Segen sende
Auf uns herab!
Streben nach Wohlfahrt,
Versöhnung in Glück,
Ausdauer im Leid
Gib auf Erden!

 
Vasily Zhukovsky (9 februari 1783 - 12 april 1852)
Borstbeeld in Baden-Baden

De Duitse dichteres en schrijfster Karoline Louise Brachmann werd geboren op 9 februari 1777 in Rochlitz. Zie ook alle tags voor Karoline Brachmann op dit blog.

Der Frühlingsregen

Welch' ein sanfter, milder Regen
Von dem leichten Wolkenzelt,
Trägt uns süßen Duft entgegen
Aud des Gartens Blüthenwelt!

Und die grüne Nacht der Blätter
Ist mit Perlen reich geschmückt,
Während schon durch's dunkle Wetter
Wieder schön die Sonne blickt.

Abendliche Rosen glimmen
Frischer auf mit sanftem Schein,
Neu erwachen tausend Stimmen
In dem grünen feuchten Hain.

Auf der süßen Töne Wogen
Hebt sich das beschwingte Chor;
Und ein lichter Regenbogen
Steigt als Friedensgeist empor.

 
Karoline Brachmann (9 februari 1777 – 17 september 1822)
Rochlitz

09-02-2014 om 16:41 geschreven door Romenu