De Zweedse dichter en schrijver Tomas Tranströmer werd geboren in Stockholm op 15 april 1931. Zie ook alle tags voor Tomas Tranströmer op dit blog.

April und Schweigen

Öde liegt der Frühling
Der samtdunkle Wassergraben
kriecht neben mir
ohne Spiegelbilder.

Das einzige, was leuchtet,
sind gelbe Blumen.

In meinem Schatten werde ich getragen
wie eine Geige
in ihrem schwarzen Kasten.

Das einzige, was ich sagen will,
glänzt außer Reichweite
wie das Silber
beim Pfandleiher.

November

Wenn der Büttel sich langweilt, wird er gefährlich. Der

brennende Himmel zieht sich zusammen.

Klopfzeichen sind zu hören von Zelle zu Zelle
und der Raum strömt herauf aus dem Bodenfrost.

Manche Steine leuchten wie Vollmonde.

Morgenvögel

Phantastisch zu spüren, wie mein Gedicht wächst,

während ich schrumpfe. 

Es wächst, nimmt meinen Platz ein.

Es verdrängt mich.

Es wirft mich aus dem Nest.

Das Gedicht ist fertig.

Vertaald door Hannes Grössel

Tomas Tranströmer (Stockholm, 15 april 1931)

De Amerikaanse schrijver Henry James werd geboren in New York op 15 april 1843. Zie ook alle tags voor Henry James op dit blog.

Uit: The Portrait of a Lady

“It stood upon a low hill, above the river—the river being the Thames, at some forty miles from London. A long gabled front of red brick, with the complexion of which time and the weather had played all sorts of picturesque tricks, only, however, to improve and refine it, presented itself to the lawn, with its patches of ivy, its clustered chimneys, its windows smothered in creepers. The house had a name and a history; the old gentleman taking his tea would have been delighted to tell you these things: how it had been built under Edward the Sixth, had offered a night’s hospitality to the great Elizabeth (whose august person had extended itself upon a huge, magnificent, and terribly angular bed which still formed the principal honour of the sleeping apartments), had been a good deal bruised and defaced in Cromwell’s wars, and then, under the Restoration, repaired and much enlarged; and how, finally, after having been remodelled and disfigured in the eighteenth century, it had passed into the careful keeping of a shrewd American banker, who had bought it originally because (owing to circumstances too complicated to set forth) it was offered at a great bargain; bought it with much grumbling at its ugliness, its antiquity, its incommodity, and who now, at the end of twenty years, had become conscious of a real æsthetic passion for it, so that he knew all its points, and would tell you just where to stand to see them in combination, and just the hour when the shadows of its various protuberances—which fell so softly upon the warm, weary brickwork—were of the right measure. Besides this, as I have said, he could have counted off most of the successive owners and occupants, several of whom were known to general fame; doing so, however, with an undemonstrative conviction that the latest phase of its destiny was not the least honourable.”

Henry James (15 april 1843 - 28 februari 1916)

Portret door Annie Louise Swynnerton

De Britse schrijver Jeffrey (Howard) Archer, Baron Archer of Weston-super-Mare, werd geboren op 15 april 1940 in Londen. Zie ook alle tags voor Jeffrey Archer op dit blog.

Uit: First Among Equals

„Thursday 10 December 1964

Mr. Speaker rose and surveyed the Commons. He tugged at his long black silk gown, then nervously tweaked the full-bottomed wig that covered his balding head. The House had almost got out of control during a particularly rowdy session of Prime Minister's questions, and he was delighted to see the clock reach three-thirty. Time to pass on to the next business of the day.

He stood shifting from foot to foot waiting for the 500-odd members present to settle down before he intoned solemnly, "Members desiring to take the oath." The packed assembly switched its gaze from the Speaker to the far end of the Chamber, like a crowd watching a tennis match. There, standing at the bar of the Commons, was the victor of the first by-election since the Labour party had taken office some two months before.

The new member, flanked by his proposer and seconder, took four paces forward. Like well-drilled guardsmen, they stopped and bowed. The stranger stood at six-foot-four. He looked like a man born with the Tory party in mind, his patrician head set on an aristocratic frame, a mane of fair hair combed meticulously into place. Dressed in a dark gray, double-breasted suit and wearing a Guards' tie of maroon and blue, he advanced once again toward the long table that stood in front of the Speaker's chair between the two front benches which faced each other a mere sword's length apart.

Leaving his sponsors in his wake, he passed down the Government side, stepping over the legs of the Prime Minister and Foreign Secretary before being handed the oath by the Clerk of the House.

He held the little card in his right hand and pronounced the words as firmly as if they had been his marriage vows.“

Jeffrey Archer (Londen, 15 april 1940)

De Nederlandse schrijver, columnist, kleinkunstenaar en zanger Daniël Samkalden werd geboren op 15 april 1979 in Naarden. Zie ook mijn blog van 15 april 2011.

Uit: The Grand (Column)

„Nu ze vaag laten doorschemeren dat ze tot koninklijke families behoren, sla ik om als een blad in de wind. Ik wilde ze negeren, de twee dronken vrouwen die nauwelijks nog op hun benen konden staan, maar I. liet een opening, stelde een zachtaardige vraag in plaats van dat hij korte, gesloten woorden sprak en nu leunen ze bij ons in de fauteuils alsof het hangmatten zijn. Het was zijn idee om vannacht ons geld op een andere plek uit te geven dan we gewend zijn. In de cocktailbar van luxehotel The Grand drinken wij onze derde Manhattan, een opeenstapeling van sterke dranken die op zichzelf al lastig weg te drinken zijn: whisky, vermout, rum, brandewijn, bedacht door de moeder van Churchill, zegt de barman als hij de kers verdrinkt.

I. blijkt naast prinses Stephanie van Zweden te zitten en ik hou een gesprek gaande met prinses Godelieve van België, die in haar leven voortdurend op de vlucht is voor de paparazzi, vertelt ze. Uit welke hoek ik ze ook observeer, hoeveel Manhattans we hier ook zullen drinken, mooi zijn ze niet, de prinsessen. Verre van dat.“

Daniël Samkalden (Naarden, 15 april 1979)

De Canadese dichter Bliss Carman werd geboren in Fredericton, in de provicincie New Brunswick op 15 april 1861. Zie ook alle tags voor Bliss Carman op dit blog.

Lord of my Heart's Elation

Lord of my heart's elation,
Spirit of things unseen,
Be thou my aspiration
Consuming and serene!
Bear up, bear out, bear onward
This mortal soul alone,
To selfhood or oblivion,
Incredibly thine own,—
As the foamheads are loosened
And blown along the sea,
Or sink and merge forever
In that which bids them be.

I, too, must climb in wonder,
Uplift at thy command,—
Be one with my frail fellows
Beneath the wind's strong hand,

A fleet and shadowy column
Of dust or mountain rain,
To walk the earth a moment
And be dissolved again.

Be thou my exaltation
Or fortitude of mien,
Lord of the world's elation,
Thou breath of things unseen!

Bliss Carman (15 april 1861 – 8 juni 1929)

De Duitse schrijfster Beate Morgenstern werd geboren op 15 april 1946 in Cuxhaven. Zie ook alle tags voor Beate Morgenstern op dit blog.

Uit: Der Gewaltige Herr Natasjan. Eine Burleske

“Nun also ist es Zeit, einen Verlag zu suchen, der die Aufzeichnungen druckt. Ob ich ihn finde, liegt nicht in meiner Hand.
In diesem Fall bin ich froh, dass ich alles Weitere dem Schicksal überlassen kann.
Zu Beginn der Handlung befinden wir uns im Juni des Jahres 89 in der Sozialistischen Räterepublik Nemezien, die wir milde spottend
Ständig Ratlose Republik Nemezien oder Siegreiche Rentner Regieren Nemezien oder auch bissig SowjetRussisch Regiertes Nemezien
nannten. Stärkere Spottnamen spare ich aus. Ich beteilige mich nicht an dem Spiel, das da heißt, tote Riesen oder Zwerge zu treten. Auch bestätigt uns westliche Geschichtsschreibung zur Genüge, dass wir in einem Satellitenstaat der inzwischen ebenfalls untergegangenen UdSSR lebten. Wir selbst haben immer versucht, uns vom großen Bruder abzugrenzen und uns einfach als Nemezen gesehen, mit einem durch den Krieg bedingten Sonderschicksal bedachte ostdeutsche Stämme.”

Beate Morgenstern (Cuxhaven, 15 april 1946)

Zie voor nog meer schrijvers van de 15e april ook mijn vorige blog van vandaag en eveneens mijn eerste blog van vandaag.

15-04-2012 om 19:45 geschreven door Romenu  

De Franse schrijver Jérôme Lambert werd geboren op 15 april 1975 in Nantes. Zie ook alle tags voor Jérôme Lambert op dit blog.

Uit: Bonne année, toi-même

"« (…) en ce qui me concerne, j’ai appris à aimer ça, l’attente. Evidemment, je n’ai pas choisi, je ne ferai avaler à personne que j’aime attendre depuis toujours. Mais ça s’apprend. Ça s’apprivoise l’attente, ça se domestique, on peut la faire changer de couleur et la loger dans un coin plus confortable que la gorge ou le ventre au creux des quels elle vient se coller d’habitude. Il suffit de la déplacer sans qu’elle s’en rende compte. Dans les mains, ça peut faire des dégâts comme des ongles rongés jusqu’à la peu (minimum) ou la destruction d’objets divers, voire du mobilier (maximum). Déplacer l’attente dans ses pieds est aussi une mauvaise idée sauf à la campagne si le jogging est possible, dans tous les autres cas on risque de finir par creuser des douves dans le salon sans même s’en rendre compte. Bref, à mon avis, l’idéal est de mettre son attente dans une pomme et de la poser sur une table. »"

Jérôme Lambert (Nantes,15 april 1975)

De Engelse dichter en schrijver Benjamin Zephaniah werd geboren op 15 april 1958 in Handsworth, Birmingham. Zie ook alle tags voor Benjamin Zephania op dit blog.

Neighbours

I am the type you are supposed to fear
Black and foreign
Big and dreadlocks
An uneducated grass eater.

I talk in tongues
I chant at night
I appear anywhere,
I sleep with lions
And when the moon gets me
I am a Wailer.

I am moving in
Next door to you
So you can get to know me,
You will see my shadow
In the bathroom window,
My aromas will occupy
Your space,
Our ball will be in your court.
How will you feel?

You should feel good
You have been chosen.

I am the type you are supposed to love
Dark and mysterious
Tall and natural
Thinking, tea total.
I talk in schools
I sing on TV
I am in the papers,
I keep cool cats

And when the sun is shining
I go Carnival.

Benjamin Zephaniah (Handsworth, 15 april 1958)

De Duitse dichter en tekenaar Wilhelm Busch werd geboren in Wiedensahl op 15 april 1832. Zie ook alle tags voor Wilhelm Busch op dit blog.

Geboren war er ohne Wehen

Geboren war er ohne Wehen
Bei Leuten, die mit Geld versehen:
Er schwänzt die Schule, lernt nicht viel,
Hat Glück bei Weibern und im Spiel,
Nimmt eine Frau sich, eine schöne,
Erzeugt mit ihr zwei kluge Söhne,
Hat Appetit, kriegt einen Bauch,
Und einen Orden kriegt er auch,
Und stirbt, nachdem er aufgespeichert
Ein paar Milliönchen, hochbetagt
Obgleich ein jeder weiss und sagt:
Er war mit Dummerjan geräuchert.

Der Esel

Es stand vor eines Hauses Tor
Ein Esel mit gespitztem Ohr,
Der käute sich sein Bündel Heu
Gedankenvoll und still entzwei.

Nun kommen da und bleiben stehn
Der naseweisen Buben zween,
Die auch sogleich, indem sie lachen,
Verhasste Redensarten machen,
Womit man denn bezwecken wollte,
Dass sich der Esel ärgern sollte.

Doch dieser hocherfahrne Greis
Beschrieb nur einen halben Kreis,
Verhielt sich stumm und zeigte itzt
Die Seite, wo der Wedel sitzt.

Wilhelm Busch (15 april 1832 - 9 januari 1908)

De Nederlandse schrijfster Ina Boudier-Bakker werd geboren in Amsterdam op 15 april 1875. Zie ook alle tags voor Ina Boudier-Bakker op dit blog.

Uit: Armoede

„In Amsterdam viel de regen den ganschen dag.

Snel, met kleine pasjes over het glibberig asphalt, stak Ammy De Brière de drukke Hartenstraat door, die nat te glimmen lag in de pas aangestoken winkellichten. In haar haastigen loop botste telkens haar druipende paraplu tegen andere, zoodat de druppels koud spatten in haar gezicht. Zij merkte het nauwelijks, liep even gejacht door, in zich zelf gekeerd te denken.

‘Laat al. Toch nog maar bij Papa aangaan, misschien was Lot er - en ze wou vandaag niet vroeg thuis komen. Juf zou wel wat met Jopie spelen tot het eten. Eigenlijk dom, dat ze niet afgesproken had bij Lot te gaan eten, óf bij Papa - dat was in ieder geval beter geweest....’

‘Amme!’

Ze keek om, moeielijk haar gedachten terug dwingend tot het oogenblik, nu zij onverwachts haar zuster Lot naast zich zag

‘Jij? Dàt's ook toevallig.’

‘Is dat loopen! Ik zag je al bij 't begin van de brug voor me uit - wat 'n weer!’ hijgde Lot, driftig een omweg makend voor een grooten plas - ‘moest je boodschappen doen?’

‘Nee - ik wou uit.’

Even snel-onderzoekend keek Lot naar Ammy op. De geïrriteerde uitdrukking van haar eigen klein, mager, bewegelijk gezicht ontspande zich in zachten zorgtrek Na een poosje zwijgen vroeg ze:

‘Is Jopie goed?’

‘Ja best.’

‘Ze was verkouden, is dat weer over?’

‘Ja - dat's weer over.’

Ze sloegen den hoek om, kwamen nu op de stille Keizersgracht. Hier strekten druipend de hooge oude boomen hun naakte natglimmende takken over het troebele water, dat in belletjes opbobbelde onder den harden regen. Van den Westertoren sloeg het vier.

‘Goddank!’

Ina Boudier-Bakker (15 april 1875 - 26 december 1966)

In 1928

De Duitse schrijver Bernhard Lassahn werd op 15 april 1951 in Coswig / Anhalt geboren. Zie ook alle tags voor Bernhard Lassahn op dit blog.

Uit: Die Schönheit der Frauen

Drittes Wunder

„Da ist jedes Mal dieser Zauber: Er braucht nur einen Städtenamen zu lsen, schon fällt ihm die passende Melodie ein, als wären die Namen die Ziffern einer alten Musikbox: 'I’m going to Jackson ... I’m going to Kansas City ... Wont’t you please come to Chicago, just to sing ... By the time I get to Phoenix, she’ll be sleeping ... 'Was soll ich denn machen?' stöhnte er theatralisch. 'Mein Herz ist eine schlafende Musikbox!'"

Lied

„Es war ein verdammt langes Kleid, das Corinna jedes Mal etwas anheben musste, wenn sie einen größeren Schritt machen wollte, immer war es, als lüftete sich ein Theatervorhang ein Stück weit, kurz vor Beginn der Vorstellung, wenn man unten schon den verheißungsvollen Lichtschein sehen kann.“

Bernhard Lassahn (Coswig 15, april 1951)

15-04-2012 om 19:26 geschreven door Romenu  

De Duitse dichter en schrijver Erich Arendt werd geboren op 15 april 1903 in Neuruppin. Zie ook alle tags voor Erich Arendt op dit blog.

HALLO HALLO

Schale nur
von Windjahren
eine leergesogene Muschel
das Haus

an allen Wegen doch
die Wipfel vernistend
meine Traurigkeit
im Sand
im Blind
der einzigen Frage mit
ihrem – Herz, löchrig
wie ein starrer Schwamm −
antwortlosen
Schweigen

mein tiefes Auge
Melancholie
die kein Salz
in die Mundwinkel streut
Fluß ist
und uferlos

entzweiend

Hallo Hallo
wie diesen Morseruf
ich liebte der
verstummt ist

und ich

steh
vorm Mitnachtsfenster
ihr Kopf dahinter ein Schatten
in die Musik
geneigt
dem schmerzjungen Cis
gelingt es
durchs Glas
hinauszuschwimmen

ja was denn…
meine Traurigkeit ja
was…

Erich Arendt (15 april 1903 - 25 september 1984)

Op de cover van een tijdschrift 

De Vlaamse dichter en schrijver Pol De Mont werd geboren in Wambeek op 15 april 1857. Zie ook alle tags voor Pol de Mont op dit blog.

Een augustus-avond

De volle maan sneeuwt over 't land
krijtwitte stralen....
Leg thans uw handje in mijn hand,
kom samen dwalen.
Langs 't beekje loopt het liefste pad:
het lover suist er, 't water spat
en blinkt in 't duister....
Sta even stil..., een enkle stond!
- Ik zoen uw ogen, wangen, mond...,
maar wilt gij spreken, - fluister, fluister!

Wat ligt de vijver maagdlijk blank
in 't maangeschemel!
Daar, onder de iepen, wacht de bank...
Daar is... de hemel!
Kom, op mijn boezem, in mijn arm,
kom rusten, slapen, zacht en warm
in 't schemerduister,
o Zalig plekje! Zaliger stond...
Kom, kus mij ogen, wangen, mond...,
maar wilt gij spreken, - fluister, fluister!

O! De avondlucht is éen gegons
van tor en mugge...
De sterren regenen boven ons:
geen keert terugge.
Zó vlieden de uren, éen voor éen...
met lief en leed, gelach, geween,
in 't eeuwig duister!
o Reik me uw lippen... Toef geen stond...
Ik zoen uw ogen, wangen, mond...
Maar wilt gij spreken, - fluister, fluister!

In avonddauw en sterrenschijn,
uit voller kele,
zit nog een enkel, arm vogellijn
zoet, zoet te kwelen.
En 't liedje, dat die vogel zingt,
't is of 't mijn eigen ziel ontspringt
in 't lauwe duister!
'k Leef heel een eeuw in éne stond....
o Zoen mij, zoen mij wang en mond,
maar wilt gij spreken, - fluister, fluister!

o Hart, wat zijt gij arm en bloot,
zie! 'k wilde wenen...
o Hart! wat zijt gij ruim en groot!
In u verenen
in éne stond zich kwaad en goed,
en liefde en haat, en zonnegloed
en nachtlijk duister,
ja, 't heil van 't ganse wereldrond...
Lief, kus mij, kus mij wang en mond...,
maar wilt gij spreken, - fluister, fluister!

Pol De Mont (15 april 1857 - 29 juni 1931)

De Vlaamse schrijver Staf Weyts werd geboren op 15 april 1909 in Mechelen. Zie ook alle tags voor Staf Weyts op dit blog.

Uit: Sneeuw en zonde

„Als hij voortging stak er wind op. Een uur later stond hij bij de kruising van twee banen waar een voertuig hem scheen op te wachten, en kort na het vallen van den avond was hij Zilverberk reeds tot op een dertigtal kilometer genaderd. Het sneeuwde geweldig, het was ijzig koud, en het trammetje dat hij wou nemen liep niet, tenzij 's avonds zeer laat, maar zoo lang kon hij niet wachten. Trouwens was de dichtst bij gelegen halte ook nog een heel eind van zijn dorp af, en in dien tijd haalde hij het wellicht te voet.

Hij stapte verder. Hij keek star door de sneeuw. Hier en daar waren er reeds dingen die hij kende, ook de streek was hem niet heelemaal vreemd meer, en af en toe voelde hij zijn borst van aandoening beklemmen. Zijn Paula! Zijn Paula! - hij kwam haar nu immers reeds dichtbij, en voor de zooveelste maal stelde hij zich dan voor hoe vol geluk zij bij zijn thuiskomst zou bezwijmen, weer zich zelf worden en hem dan zoenen en vastklampen als om hem nooit meer los te laten, terwijl zij bewogen fluisterde: ‘Mijn lieveling! Mijn lieveling, - gij zijt daar dan toch!’

Want dat zij op hem zou wachten had hij nooit betwijfeld! Zij had immers haar kind, weldra ging het vier jaar worden, en daarbij was hij ook nooit gesneuveld! ‘Vermist’ had men haar bericht, dus kon hij ook nog leven, en om die ééne kans op duizend, waar zij zich tegen ieders meening in had

aan gehecht, stapte hij daar dien nacht over den weg, een wrak dat hij voor haar was geworden!

Wanneer hij opkeek hoorde hij een gespan. Rinkelende bellen om den hals van een paard, waarvan de hoefslag nog in de sneeuw was verdoezeld, en als het naderde hield hij het tot staan. Het reed niet ver, maar toch vlugger dan hij kon stappen en in de taal van den voerman herkende hij een gelijkenis met de zijne. Toch woonde hij nog een heel eind van Zilverberk af, en het Zeebroek kende hij enkel van naam.“

Staf Weyts (15 april 1909 – 12 januari 1985)

De Duitse dichter, essayist, criticus en literatuurwetenschapper Hans Egon Holthusen werd geboren op 15 april 1913 in Rendsburg. Zie ook  Zie ook alle tags voor Hans Egon Holthusen op dit blog.

Der Morgen (Fragment)

Licht, marianisches Licht. Knabenstimmige

Chöre von steigendem Licht: „O  L a m m  G o t t e s

u n s c h u l d i g  ...” Licht ohne Gestern, gedächtnislos,

Als wäre nicht Mitternacht und der angeschossene

Wächter gewesen, der in der Garage zusammenbrach.

Liebliches, klares, frohlockendes Frühlicht, du heiliger

Osten, empfangen von tausend östlichen Fenstern,

Die wie mit Freudentränen gereinigten Wangen

Glänzen, und noch der mürrische Mauerbewurf

An den abgelebtesten Häusern erschauert,

Selbst das verstockte Verwaltungsgebäude errötet

Linkisch und steht wie getauft.

Reisende, wenn es im Nachtzug zu dämmern beginnt,

Treten hinaus auf den Gang und schütteln den Schlaf ab,

Schweren, klebrigen Schlaf und leichten Urindunst,

Staub und Tabak und die schmutzige Zeitung von gestern.

Wind entsteht, vorweltlicher Wind, und rosige

Luft, so würzig und kalt wie frisch gefallener

Osterschnee, und welch ein Ausbruch im Herzen

Von unverhoffter Kraft! Wie der entlassene

Wasserdampf aus dem Kessel der Lokomotive,

Heiß, weiß und schreiend am glänzenden Bug der Maschine –,

Wie der gemeinsame Auftrieb, die Spannung der Muskeln

In einer Rotte von Straßenarbeitern, die stehen

Wach und gedrängt auf der Ladebrücke des Diesels

Vor der geschlossenen Schranke und fühlen den Motor

Zittern und stampfen, dem eigenen Herzschlag zuwider,

Und es wölbt sich der Gaumen in einem leichten
Kaffeerausch. Bald wird der Übungsflieger

Kommen, den Himmel erobern und das Unendliche

Über ihnen mit gasigen Schleifen beschreiben.

Hans Egon Holthusen (15 april 1913 – 21 januari 1997)

15-04-2012 om 19:20 geschreven door Romenu