|
De Nederlandse schrijver en dichter Rogi Wieg werd geboren op 21 augustus 1962 in Delft. Zie ook mijn blog van 21 augustus 2010 en eveneens alle tags voor Rogi Wieg op dit blog.
Giant Steps
‘Voor geluk ben jij niet geboren,’
zei de oude man tegen mij.
Hij was het ook niet, maar speelde
goed. Dat kon hij al duizenden jaren.
Mijn verzen schrijf ik, als ik al
iets opschrijf. Hoe kan iemand
van zoveel materie niets maken?
Luchtgoochelaar met regenachtige
wolkjes lucht, strakke lucht, blauwe lucht.
Nee, niets is iets bij mij, niet niets, en
iets is aan het einde toch iets. Weinig.
Ik bezit twee cd’s van Buddy Rich
en ze zijn haast hetzelfde.
Opname: oktober 19, 1977, New York City.
Maar twee nummers verschillen.
Ik ben voor weinig verschil geboren,
laat ik het daar maar op houden.
Datering 2013
Eind april, of aan het begin van (pijnloos?) mei,
is het na meer dan dertig jaar niet voldoende.
Het zal nooit genoeg zijn, zoals de zwarte moorden
en de witte handkussen doorgaan in de werelden.
Het is het meest echt als het ’t minst echt is,
op het hoogste punt van de abstractie, zoals vandaag
wanneer ik een Heilige Geest ben die niets lijkt
te betekenen, maar alles vertelt met vleesloze lippen.
Op een lege tafel ligt een stuk brood en staat
Een beker rode wijn.
Dit is allemaal niet concreet,
geen voedsel en drank, geen goedheid,
geen brandwonden, geen gekromde, vuile vinger
die wijst naar een kruis.
Op een lege tafel ligt de hele wereld die
mij zo bekend en onbekend is.
Het schijnt dat ik de tijd verteken
Het schijnt dat ik de tijd verteken
maar vandaag maakt zoveel uit. Toch valt boomblad
ergens anders neer dan ik bereken
en vormt mij, in alle engten van de stad.
En deze stad, met in haar soberheid
de kleine openingen naar wat is
en wat geweest is, maakt mij wijd. Ik benijd
mijn uitvergrote voorgeschiedenis.
De autobruggen zijn verlicht.
Een binnenplaats met weggeschoven sneeuw
laat niemand toe. Het voetspoor
van ouders dat ik opnieuw hoor
als dove slagen uit een oude eeuw
bestaat niet meer. Ik ben tot eigen hart verdicht.
Rogi Wieg (Delft, 21 augustus 1962)
Cover
De Amerikaanse dichter, schrijver, vertaler en bloemlezer X.J. Kennedy werd geboren in Dover, New Jersey op 21 augustus 1929. Zie ook alle tags voor X. J. Kennedy op dit blog en ook mijn blog van 21 augustus 2010.
For Allen Ginsberg
Ginsberg, Ginsberg, burning bright,
Taunter of the ultra right,
What blink of the Buddha’s eye
Chose the day for you to die?
Queer pied piper, howling wild,
Mantra-minded flower child,
Queen of Maytime, misrule’s lord
Bawling, Drop out! All aboard!
Finger-cymbaled, chanting Om,
Foe of fascist, bane of bomb,
Proper poets’ thorn-in-side,
Turner of a whole time’s tide,
Who can fill your sloppy shoes?
What a catch for Death. We lose
Glee and sweetness, freaky light,
Ginsberg, Ginsberg, burning bright.
Old Men Pitching Horseshoes
Back in a yard where ringers groove a ditch,
These four in shirtsleeves congregate to pitch
Dirt-burnished iron. With appraising eye,
One sizes up a peg, hoists and lets fly—
A clang resounds as though a smith had struck
Fire from a forge. His first blow, out of luck,
Rattles in circles. Hitching up his face,
He swings, and weight once more inhabits space,
Tumbles as gently as a new-laid egg.
Extended iron arms surround their peg
Like one come home to greet a long-lost brother.
Shouts from one outpost. Mutters from the other.
Now changing sides, each withered pitcher moves
As his considered dignity behooves
Down the worn path of earth where August flies
And sheaves of air in warm distortions rise,
To stand ground, fling, kick dust with all the force
Of shoes still hammered to a living horse.
X.J. Kennedy (Dover, 21 augustus 1929)
De Duitse dichteres en schrijfster Elisabeth Alexander werd geboren op 21 augustus 1922 in Linz am Rhein. Zie ook alle tags voor Elisabeth Alexander op dit blog en ook mijn blog van 21 augustus 2010.
Anders
Anders
ist die Nacht
geworden
anders der Tag
die Stunde
anders die Liebe
anders
der Liebende
nicht anders
geworden
ist die Sehnsucht.
Elisabeth Alexander (21 augustus 1922 – 17 januari 2009)
De Amerikaanse schrijver Robert Stone wed geboren op 21 augustus 1937 in New York. Zie ook alle tags voor Robert Stone op dit blog en ook mijn blog van 21 augustus 2010.
Uit: Damascus Gate
“There were icons of the Magdalen on the walls and paintings in the Western manner, all kitsch, trash. Mary M., Lucas thought, half hypnotized by the chanting in the room beside him; Mary Moe, Jane Doe, the girl from Migdal in Galilee turned hooker in the big city. The original whore with the heart of gold. Used to be a nice Jewish girl, and the next thing you know, she's fucking the buckos of the Tenth Legion Fratensis, fucking the pilgrims who'd made their sacrifice at the Temple and were ready to party, the odd priest and Levite on the sly.
"Maybe she was smart and funny. Certainly always on the lookout for the right guy to take her out of the life. Like a lot of whores, she tended towards religion. So along comes Jesus Christ, Mr. Right with a Vengeance, Mr. All Right Now! Fixes on her his hot, crazy eyes and she's all, Anything, I'll do anything. I'll wash your feet with my hair. You don't even have to fuck me.”
(…)
“The border between the State of Israel and the occupied Gaza Strip had always reminded him of the line between Tijuana and greater San Diego. There, too, ragged men the color of earth waited with the mystical patience of the very poor on the pleasure of crisply uniformed, well-nourished officials. Some months before, Lucas had come down for the dawn shape-up at the checkpoint, and he had not forgotten the drawn faces in the half-light, the terrible smiles of the weak, straining to make themselves agreeable to the strong.”
Robert Stone (New York, 21 augustus 1937)
De Engelse dichter, schrijver en illustrator Aubrey Vincent Beardsley werd geboren op 21 augustus 1872 in Brighton. Zie ook alle tags voor Aubrey Bewardsley op dit blog en ook mijn blog van 21 augustus 2010.
Uit: Under the Hill
“The pillars were fashioned in some pale stone and rose up like hymns in the praise of pleasure, for from cap to base, each one was carved with loving sculptures, showing such a cunning invention and such a curious knowledge, that Tannhäuser lingered not a little in reviewing them. They surpassed all that Japan has ever pictured from her maisons vertes, all that was ever painted in the cool bathrooms of Cardinal La Motte, and even outdid the astonishing illustrations to Jones’s Nursery Numbers.
“A pretty portal,” murmured the Chevalier, correcting his sash.
As he spoke, a faint sound of singing was breathed out from the mountain, faint music as strange and distant as sea-legends that are heard in shells.
“The Vespers of Venus, I take it,” said Tannhäuser, and struck a few chords of accompaniment, ever so lightly, upon his little lute. Softly across the spell-bound threshold the song floated and wreathed itself about the subtle columns, till the moths were touched with passion and moved quaintly in their sleep. One of them was awakened by the intenser notes of the Chevalier’s lute-strings, and fluttered into the cave. Tannhäuser felt it was his cue for entry.
“Adieu,” he exclaimed with an inclusive gesture, “and goodbye, Madonna,” as the cold circle of the moon began to show, beautiful and full of enchantments. There was a shadow of sentiment in his voice as he spoke the words.
“Would to heaven,” he sighed, “I might receive the assurance of a looking-glass before I make my debut! However, as she is a goddess, I doubt not her eyes are a little sated with perfection, and may not be displeased to see it crowned with a tiny fault.”
Aubrey Beardsley (21 augustus 1872 - 16 maart 1898)
Portret door Félix Valloton
De Russische dichter Gennadi Ajgi werd geboren op 21 augustus 1934 in het dorpje Sjajmoerzjino in de Tsjoewasjische republiek, aan de Wolga, 400 km ten oosten van Moskou. Zie ook alle tags voor Gennadi Aigi op dit blog en ook mijn blog van 21 augustus 2010.
Again -- Whisperings-and-Rustlings
1
and the cuckoo's voice a dim coal
patiently hollowing a pit in the forest
its dampness reaching the heart
and the heart slumbers and does not wake me
2
and later (slumbering by day)
in children's play is less and less light
and their noise is the stuff of death
(and ever more sadly disappearing
in calamity - as in rubbish - I feel comfort)
3
and this is that time of Self-Dying
4
and sleep snowstorm like a white cload
armour of non-active youth
(and not "struggle" my friend but living -
lingeringly - unto-death in the stillness)
5
And its true name rustles - Lifedeath.
Gennadi Ajgi (21 augustus 1934 – 21 februari 2006)
De Duitse schrijver Pete Smith werd op 21 augustus 1960 in Soest (Westfalen) geboren. Zie ook ook alle tags voor Pete Smith op dit blog en ook mijn blog van 21 augustus 2010
Uit: So voller Wut
„Ich bin so voller Hass und weiß nicht, wohin damit. Manchmal träume ich, wie sich meine Wut entlädt, wie ich einfach draufhaue, bis sich nichts mehr bewegt.
Manchmal will ich nur schreien, schreien, bis mich endlich jemand hört und diesen Wahnsinn beendet!
Ich hasse diese Welt, in der dir verboten wird, wie ein Mensch zu leben. Sie behandeln dich, als wärst du ein seelenloser Roboter, der entweder funktioniert oder auf dem Schrottplatz landet. Wenn du in der Schule funktionierst, bekommst du die Erlaubnis zu arbeiten, wenn nicht, wirst du eine Nummer beim Arbeitsamt. Wenn du im Job funktionierst, klopfen sie dir auf die Schulter und speisen dich mit einem Hungerlohn ab, der dich gerade so über Wasser hält. Wenn nicht, solltest du dich schön ducken, sonst rutscht du ab in Hartz IV oder landest auf dem Bahnhofvorplatz. Und dann gibt es noch so Typen wie den Alten! Mitläufer und Weggucker, die den Bonzen jahrelang in den Arsch kriechen und sich zum Lohn am Ende die Taschen voll stopfen dürfen.
Wie mich das alles ankotzt!
Leistung, Gehorsam, Konformismus! Alles andere zählt nicht mehr. In dieser beschissenen Gesellschaft läufst du mit oder du findest dich vor den Toren der Glitzerwelt wieder. Die Schwachen werden entsorgt – Kranke, Alte, Junkies, Krüppel – und natürlich die, die ausscheren aus dem Gleichschritt der Masse, die ihre Würde bewahren und sich keine Nummer anheften wollen, sondern auf einen Namen hören, die ein Herz haben, das manchmal aussetzt, weil es das Elend der Welt einfach nicht mehr erträgt.“
Pete Smith (Soest, 21 augustus 1960)
Zie voor nog meer schrijvers van de 21e augustus ook mijn blog van 21 augustus 2011 deel 2 en ook mijn blog van 21 augustus 2010.
|
