De Nederlandse schrijver Johannes Jacobus (Han) Voskuil werd op 1 juli 1926 in Den Haag geboren. Zie ook mijn blog van 1 juli 2008.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Uit: Het Bureau 4
'Vertel eerst eens, boe gaat het met Beerta?' vroeg Kaatje Kater, zich tot Maarten wendend.
,Slecht,' zei Maarten. Hij is half verlamd, hij kan niet mee praten, en volgens Ravelli ligt hij de hele dag te huilen.'
Buitenrust Hettema richtten zich wat op en stak zijn kin voortuit.
'En de prognose?' vroeg Kaatje Kater.
'Volgens de neuroloog is er geen enkele kans op herstel.'
Kaatje Kater keek hem van opzij aan. Haar ogen waren achter haar brilleglazen heel groot, wat haar op een uil deed lijken.
'Ja,' zei Maarten verontschuldigend. Hij moest zich inhouden om niet te glimlachen.
'Mevrouw de voorzitter,'zei Stelmaker,'ik vraag mij af of wij als Commissie misschien iets kunnen doen om ons medeleven te betuigen.'
'We zouden hem in ieder geval een bos bloemen kunnen sturen,' opperde Goslinga, zich over de tafel buigend.
'Kunnen we iets doen? Vroeg Kaatje Kater aan Maarten. 'Ik bedoel maar.'
'Op het ogenblik niet,' antwoordde Maarten. 'Volgens Ravelli is hij onbereikbaar. Hij wil ook niemand zien.'
'Dat kan ik me heel goed voorstellen,' zei Buitenrust Hettema droog. 'Je moet er niet aan denken.'
'Maar misschien wel als er zich een verbetering voor mocht doen?' opperde Vervloet voorzichtig.
'Dat wilde ik juist voorstellen, mevrouw de Voorzitter,' zei Van der Land, zijn pijp uit zijn mond nemend.
Dat is ook wat ik bedoelde,' merkte Stelmaker op..
J. J. Voskuil (1 juli 1926 - 1 mei 2008)
De Duitse dichter, schrijver en uitgever Hans Bender werd geboren op 1 juli 1919 in Mühlhausen (Kraichgau). Hans Bender is vandaag dus precies 90 jaar geworden. Zie ook mijn blog van 1 juli 2007.
Meine Vierzeiler
Unbrauchbar
für die Frankfurter Anthologie.
Für Interpreten zu kurz,
sogar verständlich sind sie.
Gedichte älterer Jahrgänge
Ein Reim, ein Vergleich,
eine Metapher sogar,
zu erinnern daran,
wie Lyrik früher war.
Verwunderung
Irgendetwas will in dir
wie in deiner Jugend keimen.
Deine Wörter, deine Zeilen
wollen wie von selbst sich reimen.
Vermutung
Satirische Epigramme finden sich
seltener in unseren Tagen.
Die Dichter scheinen sich heute
besser als früher zu vertragen.
Hans Bender (Mühlhausen, 1 juli 1919)
De Nederlandse televisiemaker, schrijver en beeldend kunstenaar Wim T. Schippers werd geboren in Groningen op 1 juli 1942. Zie ook mijn blog van 1 juli 2007 en ook mijn blog van 1 juli 2008.
Uit: Barend in België
fritbakker
Hohoho! Nee! Dat gaat zomaar niet! We nemen gewoon voor één frank fritten terug. (pakt een hand fritten uit het zakje van Barend en propt die in zijn mond) Barend krabt op zijn hoofd, in de andere hand houdt hij het zakje frit: frozen frame, daaroverheen titel: BAREND IN BELGIË, de Brabançonne barst los en zakt weer af, Barend krijgt geheel onverwacht een massa mayonnaise op zijn frit geworpen, het stroomt over zijn mouw
Voilà, alsteblieft, zo zijn wij ook wel weer.
Barend
Nou, dankuwel. (tot de kijker) Die Belgen vallen eigenlijk best mee, (ontdekt de saus op zijn jas) hoewel. (loopt weg) Mmmmmmmm, dat gaan we eens lekker op mijn gezellige Belgische kamer oppeuzelen. Patates frites vult goed. Hoewel... Wacht eens, moet ik nu rechtsaf of linksaf, of gewoon rechtdoor.
- er komt een bezadigd, ietwat overdressed echtpaar aanwandelen -
Ik weet het al. Ik vraag het gewoon aan deze Belgen. Ach meneer, ik ben de weg kwijt, kunt u mij ook zeggen waar ...
man
(kijkt begerig naar het zakje frit) Jazeker wel! (neemt frit, kauwend) U gaat gewoon even recht uit, (neemt opnieuw frit) bij het tweede stoplicht bij die gasfabriek, (eet verder) over die doorgezakte brug heen, dan bij de zesde frittenzaak, dan (geeft zijn vrouw ook een fritje) komt u bij de hoeren. Daar gaat u langs, en (vingert de laatste fritten uit het zakje) over de onbewaakte overweg, en dan zijt ge er. Zo. Op. Lekker.
Barend
Maar ik dacht dat het hier precies om de hoek was, als het ware, maar tenslotte bent ú Belg...
Wim T. Schippers (Groningen, 1 juli 1942)
De Urugayaanse schrijver Juan Carlos Onetti werd geboren op 1 juli 1909 in Montevideo. Zie ook mijn blog van 1 juli 2007 en ook mijn blog van 1 juli 2008.
Uit: De werf (Vertaald door Barber van der Pol)
"Larsen begreep terstond dat er iets onbestemds te gebeuren stond; dat voor hem alleen de vrouw met de laarzen gold, maar dat alles via de andere moest lopen, met behulp van haar medeplichtigheid en tandenknarsende instemming. Die andere, het dienstmeisje, dat een pas afstand bewaarde haar stevige, korte benen iets uit elkaar, haar handen voor haar buik gekruist, een donker hoekje om haar hoofd, zonder enige emotie op haar gezicht behalve dat bevroren, bewust inhoudloze lachje , kon Larsens verveling niet verbreken; zij hoorde tot een overbekend type dat zonder meer classificeerbaar was en zich altijd weer zonder noemenswaardige verschillen herhaalde, als een machineproduct of een dier; eenvoudig of gecompliceerd, hond of kat, dat was een tweede. Hij bestudeerde de eerste vrouw die nog altijd lachte en met haar rijzweep tegen de blikken barrand tikte; zij was groot en blond, zag er soms uit als dertig, dan weer als veertig."
(
)
"Als Larsen die middag ook acht had geslagen op zijn honger, als hij er niet de voorkeur aan had gegeven tussen symbolen te vasten, in een epiloogsfeer die hij onbewust met het intense gevoel van liefde, herkenning en rust waarmee men de lucht van zijn geboortegrond inademt liefhad en voedde, dan had hij zichzelf misschien nog kunnen redden of tenminste zijn ondergang kunnen voortzetten zonder erin te berusten, zonder er een openlijk, lachwekkend schouwspel van te maken."
Juan Carlos Onetti (1 juli 1909 30 mei 1994)
|