De Franse schrijver Louis-Ferdinand Céline (pseudoniem van Louis Ferdinand Destouches) werd geboren in Courbevoie op 27 mei 1894. Zie ook alle tags voor Louis-Ferdinand Céline op dit blog.

Uit: Journey To The End Of The Night (Vertaald door Ralph Manheim)

“Lola had a genuine official uniform, and it was really natty, decorated with little crosses all over, on the sleeves and on the tiny cap that she perched at a rakish angle on her wavy hair. She'd come to help us save France, as she told the hotel manager, to the best of her humble ability but with all her heart! We understood each other right away, but not completely, because the transports of the heart were beginning to give me a pain, I was more interested in the transports of the body. You can't trust the heart, not at all. I'd learned that in the war, and I wasn't going to forget it in a hurry.

Lola's heart was tender, weak, and enthusiastic. Her body was sweet, it was adorable, so what could I do but take her all together as she was? Lola was a good kid all right, but between us stood the war, the monstrous frenzy that was driving half of humanity, lovers or not, to send the other half to the slaughterhouse. Naturally this interfered with our relationship. 

To me her body was a joy without end. I never wearied of exploring that American body. I have to admit that I was a terrible lecher. I still am. And I formed the pleasant and fortifying conviction that a country capable of producing bodies so daringly graceful, so tempting in their spiritual flights, must have countless other vital revelations to offer, of a biological nature, it goes without saying.

I made up my mind, while feeling and fondling Lola, that sooner or later I'd take a trip, or call it a pilgrimage, to the United States, the sooner the better. And the fact is that I knew neither peace nor rest (in an implacably adverse and harassed life) until I managed to go through with that profound and mystically anatomical adventure.

So it was in the immediate vicinity of Lola's rear end that I received the message of a new world. Of course Lola wasn't all body, she also had a wee little face that was adorable and just a bit cruel because of her gray-blue eyes that slanted slightly upward at the corners like a wildcat's.”

Louis-Ferdinand Céline (27 mei 1894 - 1 juli 1961)

De Nederlandse schrijver, journalist en columnist Jan Blokker werd geboren in Amsterdam op 27 mei 1927. Zie ook alle tags voor Jan Blokker op dit blog.

Uit: Satire na de dood van Satire

“Bij wijze van tussenvraag: is satire per definitie ‘links’, en zo nee, waarom schijnt zelfs geen poging te worden ondernomen om tot een rechts satirisch programma te komen, dat bij de Tros toch zo onder dak zou zijn? (Van Tros-hoofd mr J.M. Landré heb ik thuis nog een briefkaart liggen waarop hij dankbaar schrijft zich tranen te hebben gelachen om de Zo-is-het-aflevering van 11 februari 1966 waarin drie nummers en een stuk of acht losse grappen voorkwamen rondom het huwelijk van Beatrix en twee ‘items’ tegen De Telegraaf. Ga zo door, smeekte Landré. Drie maanden later beloofde hij in De Telegraaf dat de Tros-programma's de huiskamer zouden ‘respecteren’ en dat niemand bang hoefde zijn voor ontsporingen à la Zo is het. Een bewegelijke man.)

Ik zie mogelijkheden genoeg - of hebben mensen als Jacques de Kadt, Jacques Gans, Godfried Bomans, Frits Behrendt, schoutbij-nacht Moorman en G.B.J. Hiltermann geen idealen meer op het gebied van Vietnam, Israel, de zuiverheid der moederkerk, de vernietiging van Sowjet-Rusland, Zuid-Afrika en Elsevier die in de werkelijkheid van onze samenleving worden ondermijnd door uiterst rode weg-met-onzers? Van Riel heeft er een tijdje geleden antwoord op gegeven. In tegenstelling tot linkse intellectuelen, zei hij, zijn rechts geaarde intellectuelen tevreden met hun werkelijkheid. Rechtse intellectuelen immers zijn aangepast aan de maatschappij: ze hebben hun academische studie tot het laatste toe volbracht, ze hebben een passende sociale functie in de samenleving gevonden en zien geen enkel belang in de wijziging van hun status quo, integendeel. Kijk daarentegen naar intellectueel links, grotendeels te vinden in de hoek van kunstenaars, journalisten en televisiemakers: dat zijn voor 80% gesjeesde studenten die tot op hoge leeftijd onvrede blijven koesteren over de status die ze niet bereikt hebben. De ene groep is gebaat bij stilstand. De andere kan van beweging nooit minder worden. Van Riel heeft gelijk. Rechtse intellectuelen houden er geen idealen op na. Satire - het genre waarin de tegenstelling tussen werkelijkheid en ideaal wordt gehekeld - is per definitie links.”

Jan Blokker (27 mei 1927 - 6 juli 2010)

De Nederlandse schrijver, journalist, blogger en gamedeskundige Niels 't Hooft werd geboren in Leiderdorp op 27 mei 1980. Zie ook alle tags voor Niels ‘t Hooft op dit blog.

Uit: Gamen met Mondriaan

“Games kunnen tal van vormen aannemen. Ik doe nu mee aan Your Daily Victory Boogie Woogie, volgens de initiatiefnemers van literair tijdschrift De Gids en gamebureau Hubbub een “experimentele literaire game”. Als je naar de site gaat, Gidsgame.nl, zie je een verzameling illustraties en proza- en poëziefragmenten. Neem je de moeite om erin te duiken, dan blijken die samen een verhaal vormen, rond een nieuw ontdekte versie van Piet Mondriaans omstreden schilderij.

Het spel begint zodra je je inschrijft en er een schrijfopdracht in je inbox landt. De game vraagt je om voort te borduren op eerdere bijdrages in een bepaalde categorie, maar laat je verder vrij. Door te schrijven ga je in feite een improviserende interactie aan met de andere spelers en de schrijversredactie, speel je met hen, en beïnvloed je uiteindelijk het verhaal.

Zelf ‘beheer’ ik Godfried de Ridder, een kunstenaar van een jaar of vijftig die in zijn laatste poging relevant te worden steeds meer op het randje van de waanzin balanceert. Wekelijks schrijf ik over zijn avonturen. Maar andere spelers zijn vrij om Godfried op te voeren. Laatst nam een oud-klasgenoot Godfried ineens mee uit eten, en kwam ik nieuwe dingen te weten over het verleden van mijn personage. Mijn voorafbedachte plan viel in de soep, maar de nieuwe richting was minstens zo interessant.”

Niels 't Hooft (Leiderdorp, 27 mei 1980)

De Estse schrijver Kaur Kender werd geboren op 27 mei 1971 in Estland. Zie ook alle tags voor Kaur Kender op dit blog.

Uit: Through Peaceful Eyes (Vertaald door Jurgen Kaljuvee)

“She does not expect my calls anymore. She invited me for a quick cup of coffee. To the “No Name” bar. It was close by. I ran there. I lied: “I have no money.” She paid for me. I lied that I was falling in love with a strip dancer. She made a sad expression. Then I jumped in the car. I almost collided with a BMW (5th series, a few years old, about 500 000, monthly leasing payment about 12 000). I drove home. Rent apartment (with a cleaning lady and everything else about 7000 a month). I put on new clothes. I drove by a flower shop. I bough a lot of roses (20 crowns each, 33 flowers). And I drove to get Maria. She lives in Kallavere. She was wearing a beautiful pink shirt and pink pants with embroidery. She was sincerely happy to see me. I gave her the pink roses and the sports bag. We drove to a clothing boutique in the Old Town. Maria picked up beige pants (1800), shoes (2450), shirt (890) and a top (690). I paid with a credit card. I wanted that we would look a little alike so that everyone would understand that we are together. From the next store I bought us Police sunglasses (2400 and 2300).

We then went to eat. To the “Noku” club. It’s a closed club for young artistic people. I am a member of the club. We ordered chicken and bacon salad, ice cream with whip cream and strawberries, a pack of Camel Lights, a pack of blue Barclays, and an ice cream cocktail (a little over 300 in total).

“I want,” she said.

“What?” I asked.

“Drive your car!” I nodded. We went outside. A woman accosted Maria on the street.

“Maria, I have been looking for you! I want to take you to London and New York!”

Kaur Kender (Estland, 27 mei 1971)

De Belgische Franstalige schrijver Georges Eekhoud werd in Antwerpen geboren op 27 mei 1854. Zie ook alle tags voor Georges Eekhoud op dit blog.

Uit: La faneuse d'amour

“Ses tabliers et ses bonnets très blancs alléchaient, dès qu’elle se montrait, le manœuvre le plus absorbé. La coquette résista aux cajoleries de Nikkel, crut le maintenir parmi ses soupirants ordinaires ; le luron ne l’entendait pas ainsi. Il commença par l’amuser, il finit par l’émouvoir. Ce falot mal nippé, à la dégaine de casseur, trouva pour la séduire d’irrésistibles suppliques de gestes et de regards. Un soir de kermesse qu’il l’avait énervée et pétrie à point aux spirales érotiques de la valse, il l’entraîna dans les fours à briques, en partie éteints et déserts les dimanches, et posséda goulûment cette femme déjà rendue et pâmée.

Cinq mois après, Mme de Dhose, prude et rigoriste, pas mal prévenue contre les airs évaporés et les toilettes claires de la pupille des bonnes sœurs, constatait son embonpoint anormal et la chassait ignominieusement. La maladroite ne songea pas un instant à retourner chez ses premières protectrices. Par bonheur Nikkel Mortsel restait absolument féru de sa conquête. Le coureur de guilledou se doublait chez lui d’un esprit pratique, il devinait en Rikka des qualités de ménagère qui le déterminèrent à l’épouser. La pauvresse ne s’estima que trop heureuse de s’unir chrétiennement à ce gaillard dégourdi qu’elle avait cru leurrer sans jamais faire la culbute.

Elle le suivit à Niel où naquît la petite Clara.”

Georges Eekhoud (27 mei 1854 - 29 mei 1927)

Zie voor nog meer schrijvers van de 27e mei ook mijn blog van 27 mei 2011 deel 1 en eveneens deel 2 en ook deel 3.