|
De Amerikaanse dichteres, critica en uitgeefster Juliana Spahr werd geboren op 7 april 1966 in Chillicothe, Ohio. Zie ook alle tags voor Juliana Spahr op dit blog.
Dynamic Positioning (Fragment)
It is a blowout preventer, a series of valves
That seal off the excessive pressure should
The wellhead kick then blowout. There are all
These variables. Various valves. Pressures.
Buoyancies. Mixes of cements. Currents. Claims.
Humans. Bow spring. Top plug. Shoe track. Floatshoe.
I could go on and on here calling the
New muses of innovation, common
Vocabulary, that covers over the
Elaborate simplicity of this,
This well, Macondo well, was drilled by
Deepwater Horizon and it went through
Five thousand feet, through the abyssal zones,
The epipelagic with its sunlight
The mesopelagic with its twilight
The bathypelagic with its midnight
Then where the sea meets floor, the deep ocean,
A blowout preventer there with the fish,
The darker fish, the large detritevars
That feed on the drizzle of the moulted
Exoskeletons, the carnivores, snipe eels
Big lantern fish, and zooplankton, corals.
This well then went on reaching for the oil
Another thirteen thousand feet. When it hits
The pay zone, down through it, down deeper, deep.
This well, Macondo well, was exploratory.
This story then begins with other wells,
But I will tell the story of This Well:
In April twenty ten, the setting south
And east of Louisiana's long coast.
Juliana Spahr (Chillicothe, 7 april 1966)
De Engelse dichter William Wordsworth werd geboren op 7 april 1770 in Cockermouth, Cumberland. Zie ook alle tags voor William Wordsworth op dit blog.
Lines written at a small distance from my house. Written at a small distance from my House, and sent by my little boy to the person to whom they are addressed
It is the first mild day of March:
Each minute sweeter than before,
The red-breast sings from the tall larch
That stands beside our door.
There is a blessing in the air,
Which seems a sense of joy to yield
To the bare trees, and mountains bare,
And grass in the green field.
My Sister! ('tis a wish of mine)
Now that our morning meal is done,
Make haste, your morning task resign;
Come forth and feel the sun.
Edward will come with you, and pray,
Put on with speed your woodland dress,
And bring no book, for this one day
We'll give to idleness.
No joyless forms shall regulate
Our living Calendar:
We from to-day, my friend, will date
The opening of the year.
Love, now an universal birth.
From heart to heart is stealing,
From earth to man, from man to earth,
--It is the hour of feeling.
One moment now may give us more
Than fifty years of reason;
Our minds shall drink at every pore
The spirit of the season.
Some silent laws our hearts may make,
Which they shall long obey;
We for the year to come may take
Our temper from to-day.
And from the blessed power that rolls
About, below, above;
We'll frame the measure of our souls,
They shall be tuned to love.
Then come, my sister! come, I pray,
With speed put on your woodland dress,
And bring no book; for this one day
We'll give to idleness.
William Wordsworth (7 april 1770 – 23 april 1850)
Portret door Henry William Pickersgill, ca. 1850
De Nederlandse schrijver en columnist Özcan Akyol werd geboren in Deventer op 7 april 1984. Zie ook alle tags voor Özcan Akyol op dit blog.
Uit: Turis
“Ik mocht aan de derde tafel spelen, de andere jongens uit mijn klas waren iets beter, maar alleen gezamenlijk konden we de titel pakken, in eerste instantie door de poule te overleven, daarna volgden de finalerondes. We rekenden onszelf tot de kanshebbers. `Denk je dat het wat waard is?' vroeg Turis. Ik zag aan de waterige ogen van Orhan dat hij dronken was, een verzameling spikkels ontsierde zijn rode neus en wangen. `Geen idee,' fluisterde Orhan, hees van de sigaretten. 'Ik zal navraag doen bij een paar mensen. Laat dat maar aan mij over.' `Nee, het is van school en moet na het toernooi weer terug.' Ik trok het snel uit de hand van die alcoholist en deed een stap naar achteren, op veilige afstand van Turis, die gelukkig niet boos werd maar een slok van zijn drank nam.
`Die jongen is onbeschoft, hij praat als een machine.' `Hij lijkt op zijn moeder,' verklaarde Turis, 'die heeft ook geen manieren.' `Ik verstond de helft van zijn verhaal niet. Wat een spraakwaterval.' Ik twijfelde of ik mijn rugzak op de stoffen stoel kon achterlaten. `Kan ik gaan?' vroeg ik. 'Ik heb honger.' Turis knikte en maakte een wegwerpgebaar. `Ja, ingerukt mars, kleine jongen, we regelen de zaken met dat racket later wel.' Orhan was een enge, onvoorspelbare man, die regelmatig dronken op straat lag, terwijl hij zijn roes uitsliep, of in harde klanken in een brabbeltaal tegen de vogels sprak. De meeste kinderen namen hem niet serieus, soms staken ze takken of steentjes in zijn neusgaten, maar bij mij trok het kippenvel over mijn hele lichaam bij een onverwachte confrontatie. Dan holde ik steevast de straat uit, of eigenlijk de hele wijk, zo snel en lang als ik het volhield, totdat ik me ergens in een onbekende steeg buiten adem kon verstoppen. Ik liep met het batje naar de keuken en drukte een kus op de wang van mijn moeder. `Vanavond hebben we een belangrijk toernooi. We kunnen kampioen worden.' `Op zondag?' vroeg ze. 'Nou goed, maar ik wil niet dat je in de blubber gaat staan, of dat jullie de hele tijd over straat rollebollen, die zandkorrels zijn niet goed voor onze wasmachine.' `Nee, nee. Het is in een overdekte zaal, met een tafel en een net.' `Als je maar vóór het donker thuis bent, daarna lopen er dronkaards op straat.' `Ze zitten ook in de woonkamer, mama.' Mijn moeder legde een wijsvinger op haar lippen en keek me streng aan. `Ik leg dit ding onder de wasbak, tussen de wasproducten. Je mag deze verstopplek aan niemand verraden, want anders pakken ze het af. Beloof je dat?"
Özcan Akyol (Deventer, 7 april 1984)
De Chileense dichteres en diplomate Gabriela Mistral werd geboren in Vicuña, Chili op 7 april 1889. Zie ook alle tags voor Gabriela Mistral op dit blog.
Der Becher
Ich trug einen Becher
von einer Insel zur andern. Ich weckte das Wasser nicht.
Hätt’ ich’s verschüttet, hätt’ ich den Durst betrogen.
Nur einen Tropfen, und die Gabe wäre vertan,
alles wäre verloren, sein Herr hätte geweint.
Ich habe keine Stadt begrüßt,
kein Lob dem Flug ihrer Türme gespendet,
nicht die Arme geöffnet in der großen Pyramide,
kein Heim gegründet dem Reigen der Kinder.
Doch als ich ihn abgab, den Becher, rief ich,
die junge Sonne auf meiner Kehle:
„Meine Arme sind frei wie die Wolken, die herrenlosen.
Und mein Hals wiegt sich auf dem Hügel,
eingeladen haben mich die Täler.“
Lüge war mein Alleluja! Seht mich an!
Ich halte den Blick gesenkt auf meine leeren Hände.
Langsam schreite ich, ohne den Diamanten aus Wasser.
Schweigend gehe ich fort. Nicht trage ich Schätze.
Mich betäubt das Blut, das in meiner Brust , in meinen Pulsen
schlägt aus Angst, aus Sorge.
Vertaald door Albert Theile
Gabriela Mistral (7 april 1889 – 10 januari 1957)
Zie voor nog meer schrijvers van de 7e april ook mijn blog van 7 april 2017 en ook mijn blog van 7 april 2016 en mijn blog van 7 april 2014 en ook mijn blog van 7 april 2013 deel 1 en eveneens deel 2.
Zie voor bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 7 april 2007 en ook mijn blog van 7 april 2008 en eveneens mijn blog van 7 april 2009.
|
