|
De Duitse dichter, schrijver en vertaler Christian Morgenstern werd geboren in München op 6 mei 1871. Zie ook mijn blog van 6 mei 2007 en ook mijn blog van 6 mei 2008. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Sieh nicht, was andre tun
Sieh nicht, was andre tun,
der andern sind so viel,
du kommst nur in ein Spiel,
das nimmermehr wird ruhn.
Geh einfach Gottes Pfad,
laß nichts sonst Führer sein,
so gehst du recht und grad,
und gingst du ganz allein.
II
Verlange nichts von irgendwem,
laß jedermann sein Wesen,
du bist von irgendwelcher Fehm
zum Richter nicht erlesen.
Tu still dein Werk und gib der Welt
allein von deinem Frieden,
und hab dein Sach auf nichts gestellt
und niemanden hienieden.
Christian Morgenstern (6 mei 1871 31 maart 1914)
De Oostenrijkse dichter Ferdinand Sauter werd geboren op 6 mei 1804 in Wenen. Zie ook mijn blog van 6 mei 2007.
Frühlingsaufschwung
Wald und Fluren grünen wieder,
Tausendstimmig tönen Lieder
Von den zarten Frühlingssängern;
Bunte Blumenhäupter schwängern
Aromatisch laue Lüfte,
Hold betäubend wiegen Düfte
Jedes Herz in süße Träume,
Und im Sturz der Wogenschäume
Schifft der Geist mit raschen Schlägen
Kühn dem Weltenmeer entgegen,
In den unermeßnen Weiten
Seine Bahnen auszubreiten,
In den ahnungsvollen Tiefen
Seine Schöpfungskraft zu prüfen,
Und mit neu gestählten Schwingen
Sich zum Aether aufzuringen,
Aus dem tausend Sternenaugen
Quell der Gottheit einzusaugen
Und gesättigt von dem Glanze
Wieder zu dem Blüthenkranze
Erdenwärts herabzusteigen,
Wo er in den Geisterreigen
Schlingt mit sich verwandte Seelen,
Höchstem Sein sich zu vermählen.
Ferdinand Sauter (6 mei 1804 30 oktober 1854)
De Franse (blijspel)schrijver Eugène Marin Labiche werd geboren op 6 mei 1815 in Parijs. Na zijn opleiding aan het College Bourbon reisde hij door Italië, van waaruit hij stukjes voor de krant schreef. In 1837 verscheen zijn eerste stuk La cuvette d'eau en in 1838 had hij veel succes met Monsieur de Coislin. Vervolgens bleef hij veertig jaar lang voor de Parijse theaters schrijven.
Uit: Si jamais je te pince!...
Scène première
Papavert, Lucien; puis Léopardin
Lucien, au fond, parlant à la cantonade. - Oui, mam'zelle Pichenette!... soyez tranquille, je lui remettrai votre clef... et je lui dirai de vous attendre. (Redescendant la scène.) Elle est gentille, cette jeunesse... C'est une élève du Conservatoire... classe de piano... mais elle se dérange... elle a des rendez-vous avec un petit musicien... Oh! les musiciens! c'est tous farceurs!... (Apercevant Papavert qui est assis à une table et cherche des papiers dans un portefeuille.) Voilà! voilà!
Papavert, étonné. - Quoi?
Lucien, frottant la table avec sa serviette. - Grog? absinthe? vermouth?
Papavert. - Tu m'ennuies!... je ne prends jamais rien!...
Lucien. - En voilà une pratique!...
Il rentre dans le café.
Papavert, seul, se levant. - Je suis bien en train de prendre du vermouth!... un homme qui donne un bal ce soir!... Quel ennui! j'en perds la tête!... C'est ma femme, madame Papavert, qui l'a voulu... elle dit que pour marier notre nièce, il faut la faire connaître... Moi, ce n'est pas mon avis... parce que Emerantine...
Air: Un homme pour faire un tableau
Elle a des talents d'agrément,
Elle dessine comme un ange...
Mais sur le dos de cet enfant
Se passe un phénomène étrange:
Une épaule grandit au mieux,
L'autre à la suivre perd courage;
Et cependant toutes les deux
Ont exactement le même âge!
Toutes les deux ont le même âge!
Eugène Labiche (6 mei 1815 22 januari 1888)
Portret door Marcellin Desboutin
De Duitse schrijver Paul Alverdes werd geboren op 6 mei 1897 in Straatsburg. Toen hij 17 jaar was meldde hij zich tijdens WO I vrijwillig als soldaat. Met zware verwondingen aan zijn hoofd keerde hij vanm het front aan de Somme terug. Hij begon aan een studie rechten in Jena, maar ruilde deze al snel in voor germanistiek en kunstgeschiedenis in München. Daar leerde hij Martin Bodmer en Herbert Steiner, met wie hij samenwerkte voor het tijdschrift Corona. Daarnaast werkte hij samen met schrijvers als Hans Carossa, Hermann Hesse, Hugo von Hofmannsthal, Ricarda Huch, Max Mell en Emil Strauß. Alverdes werkte ook als vertaler.
Uit: Kleine Reise Aus einem Tagebuch
Jetzt sitze ich an meinem Fenster unter dem Dach des Hotels und blicke auf die Blaue Schale des Luganer Sees unter
mir. Ich denke immer noch an den geistlichen Greis und sein großes Schwärmen und Entzücktsein. Er hatte keinen der übrigen Mitreisenden auch nur gewahrt. Was wird er einst gewahren? Ob er zu jenen Gestalten kommen wird, die er zu grüßen und zu verehren schien? Wie aber, er käme zwar in eine Ewigkeit, aber es wäre alles ganz anders, kein Heiliger Geist selbdritt zu sehen und keine Gottesmutter? Mir fällt die fürchterlich nachdenkliche Anekdote von jenem sterbenden Bauern ein, der über der letzten Ölung ein trübselig=verschmitztes Lächeln hatte. Befragt, was ihn so heiter stimme, antwortete er: «O mei, .Herr Pfarrer, grad' lachen müßt ich, wenn wir den falschen GIauben gehabt hätten.»
Der Bahnhof von Lugano liegt hoch über der Stadt, erst ein paar Gassen hangabwärts gewahrt man tief unten zwischen den Schluchten der hohen weißen Häuser den blauen Spiegel des Sees. Anfangs fallen die Gassen so steil hinab, daß kein Fuhrwerk auf ihnen verkehren kann; eine Zahnradbahn lärmt zwischen den gestuften Gehsteigen bis zu dem schmalen Streifen flacheren Ufers hinunter, auf welchem die alte Stadt Lugano erbaut ist.
Paul Alverdes (6 mei 1897 28 februari 1979)
De Braziliaanse schrijver Júlio César de Mello e Souza werd geboren op 6 mei 1895 in Rio de Janeiro. Hij gebruikte ook de pseudoniemen Malba Tahan en Breno de Alencar Bianco. De Mello e Souza was hoogleraar wiskunde. Hij heeft meer dan zestig boeken met verhalen en 51 boeken over wiskunde op zijn naam staan. Zijn beroemdste boek is The Man Who Counted dat in 2001 aan zijn 54e herdruk toe was.
Uit: The Man Who Counted (Vertaald door B. A. Bianco)
...In all the universe, mathematics is number and measure. Oneness, the symbol of the Creator, is the beginning of everything, which would not exist but for the unvarying proportions and relations of numbers. All of life's great enigmas can be reduced to simple combinations of either variable or constant, known or unknown, elements that we can solve.
"So that we can understand this science, we must begin with numbers. We will see how to examine them, with the help of Allah, the All-Merciful!
"Uassalan!"
With those words the Man Who Counted ended his first class. And then, as an agreeable surprise, we heard the voice of the invisible student, hidden behind the velvet curtain, speaking the following prayer:
"O omnipotent God, Creator of heaven and earth, forgive the poverty, the meanness, the naïveté of our hearts. Listen not to our voices but to our inarticulate cries; attend not to our desires but to the clamor of our needs. How many times do we ask for something that can never be ours!
"God is great!
"O God! We thank you for this world, our great home, its size and wealth, the multifarious life of the world of which we are a part. We praise you for the splendor of the blue skies and for the evening breeze and for the clouds and for the stars in the heavens. We praise you, Lord, for the immense oceans, for the water that runs in the streams, for the eternal hills, for the luxuriant ttrees, and for the carpet of grass that soothes our feet.
Júlio César de Mello e Souza (6 mei 1895 18 juni 1974)
Onafhankelijk van geboortedata:
De Nederlandse dichter, schilder en vertaler Erik Bindervoet werd geboren in het jaar 1962 in Oostzaan. Hij studeerde geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. Tijdens de bezetting van een universiteitsgebouw in 1982 ontmoette hij Robbert-Jan Henkes. Sinds die bezetting maken Bindervoet en Henkes samen Platforum, een onregelmatig maar geregeld verschijnend literair-maritiem-filosofisch tijdschrift. Vanaf 1986 publiceren Bindervoet en Henkes in het tijdschrift Hollands Maandblad, Filosofie Magazine en andere periodieken. Samen vertaalden ze onder meer Tarkovski, Mariëngof, Joyce ('Finnegans Wake'), De Quincey, Stanshall en Shakespeare, maar ook songteksten van The Beatles en Bob Dylan. Daarnaast schreven ze de romans 'Bloemsdag' (2004) en 'De intocht van Christus in Amsterdam' (2005) Bindervoet werkt ook afzonderlijk van Henkes. Hij publiceerde de dichtbundels 'Tijdelijk zelfportret met hoofd en plaatsbepaling, oranje' (1995), 'De saaiste jongen ter wereld' (1998), 'De schilder en zijn model' (1999) en 'Aap' (2002). In 2008 verscheen de bundel 'Voor altijd voor het eerst'.
Ongeschreven regels (Fragment)
In zekere zin heb ik mooie paarse schoenen.
Het zijn puntschoenen,
Maar ik had ze vroeger.
Het zijn mooie paarse puntschoenen van vroeger,
In zekere zin,
Want ik heb ze niet meer.
Ik weet ook niet meer
Waar of onder welke omstandigheden
Ik ze gekocht heb,
Maar ik had het gevoel
Dat ik het moest doen.
Ze waren heel snel op,
Ze gingen niet lang mee, eigenlijk.
De veters gingen niet meer door de gaatjes
Omdat ik er knopen in had getrokken die ik er niet meer uitkreeg
En omdat de uiteinden niet meer bijeengehouden werden
Door de stukjes plastic die er aanvankelijk nog omheen zaten.
Het leer werd droog en barstte open
In een landschap van verdorde adertjes, zeg maar gerust
Craquelures.
De kleine hamertenen van mijn bindervoeten
Verkenden op het scherpst van de snede de loze ruimte
Tussen de feitelijke schoenwand en het bodemoppervlak.
Ik zweer het.
U moet me geloven,
Want ik ben van niet-dromend spul gemaakt
(En als ik ga zwemmen heb ik twee zwembroeken aan).
Erik Bindervoet (Oostzaan, 1962)
Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 6 mei 2007.
De Franse schrijver Gaston Leroux werd geboren op 6 mei 1868 in Parijs.
|
